Meningen

Ik had een aantal positieve recensies gelezen over deze film en op zich trok de film (poster, omschrijving en acteurs) mij ook wel, maar eerlijk gezegd had ik een film verwacht die ik vier of vijf sterren zou geven en dat was dit absoluut niet. Het begin was maar saai, maar gelukkig was het einde wel leuk. Het probleem in het begin was ook dat de personages mij totaal niet aanspraken en ik ze eigenlijk maar een beetje raar vond. Nee dit is zeker geen hoogstandje, ook niet als je gewoon een simpele-weg-kijk film wilt kijken.

Het acteerwerk is ronduit slecht, maar het verhaal wel mooi.

Hoewel ik meestal wel fan ben van Zac Efron, ben ik in deze film eigenlijk totaal geen fan van hem. Dit was overigens al de tweede keer dat ik de film zag, ik heb hem namelijk in 2014 ook al met mijn broertje in de bioscoop gezien. Mijn vriend had hem nog niet gezien en gezien hij op Netflix staat hebben we hem ervoor gezet. Achteraf herinner ik mij de film veel grappiger dan ik hem dit keer vond. Het is sowieso een film die je met een grote korrel zout moet nemen. Het is eigenlijk een best wel foute komedie. Bad Neighbours bevat hele grappige momenten, maar ook veel momenten waarvan ik vind dat het net wat too much was. Leuk om een keer tussendoor te kijken, maar je moet er absoluut geen hoge verwachtingen van hebben. Btw, als je de trailer kijkt heb je de film eigenlijk ook al wel gezien.

Tsjah wat kan ik erover zeggen? Als je de eerste film wel te versmaden vond dan vind je dat waarschijnlijk ook wel van dit vervolg; het is een hele foute komedie. Maar de film is niet bijzonder en Bad Neighbours 2 zal mij, net als het eerste deel, dan ook zeker niet lang bijblijven. Origineel is het niet, maar ik heb wel redelijk wat moeten lachen om de grappen (zeker niet altijd, sommige grappen zijn net iets te erg zeg maar). Misschien dat ik dit tweede deel wel een tikkeltje beter te versmaden vond. Leuk is natuurlijk ook dat Teddy niet tegen het echtpaar is, maar ze juist wil helpen. Ook proberen zewat diepgang in het verhaal te brengen; echt geloofwaardig is het niet, maar wel leuk. Gewoon kijken zonder al te hoge verwachtingen en leuk als tussendoortje.

Deze recensie verscheen eerst op mijn blog. Deze is offline sinds 1 november 2024. Daarom heb ik alle recensies hiernaartoe verplaatst (om ze te behouden).

Nerve

Gisteren reisde ik vroeg in de ochtend af naar Amsterdam voor iets leuks. Ik mocht namelijk aanwezig zijn bij de persscreening van Nerve. Ik had zowel als blogger als als promoteamlid een uitnodiging ontvangen. Dankjewel Independent Films en Best of YA! Ik keek al een hele tijd uit naar deze film. Het is een verfilming van het gelijknamige boek van Jeanne Ryan, eerder uitgegeven als Lef door uitgeverij Van Goor (en vanaf volgende week ook verkrijgbaar in filmeditie). Zelf ben ik stiekem een heel klein beetje fan van Dave Franco. Hij heeft af en toe een vreselijke rol te pakken (Bad Neighbours), maar ook hele gave (Now You See Me 1 en 2). Ik was dus erg benieuwd in welke categorie hij in deze film zou vallen.

Watcher or Player?

Nerve is een spelletje, en je bent ofwel een Watcher ofwel een Player. Nerve is in feite onze grote schrik, een systeem (internet) dat alle informatie over jou verzamelt van elk profiel op het web, telefoongesprekken, etcetera. Niks is meer privé. De players doen dares. Te vergelijken met doen in het spelletje doen, durven of de waarheid. Deze dares worden bedacht door de watchers. De dares met de meeste stemmen moet de player vervolgens uitvoeren en de player kan hiervoor een geldbedrag ontvangen. Stop je ermee, of kun je een dare niet voltooien, dan ben je het geld kwijt en lig je uit het spel. Dit alles moet je trouwens filmen met je telefoon en er zitten wat haken en ogen aan. Hoe ver ga jij? Ennuh… Wie is die Ian eigenlijk?

Dare

Laat ik beginnen met dat er eigenlijk een Do not try this at home waarschuwing gegeven zou moeten worden voorafgaand aan de film. Er gebeuren dingen waarvan ik hoop dat het bepaalde mensen niet op ideeën brengt. Na afloop van de film hoorde ik iedereen over klamme handjes, en ook ik had ze. Ondanks dat het die dag warm was, was het in de bioscoopzaal lekker koel, dus daar lag het niet aan. Sommige dares in deze film waren wel heel erg spannend! Ikzelf heb bijvoorbeeld hoogtevrees, en wanneer ik iemand iets gevaarlijks zie doen op grote hoogte krijg ik het direct benauwd. Die situaties in deze film zorgden voor behoorlijk wat spanning, haha.

Spannend!

Die hele spannende momenten komen overigens ongeveer vanaf de tweede helft van de film. De eerste helft bevat verrassend veel humor. Zowel door hoe de personages worden neergezet, als door de opdrachten. Leuk is ook het grapje in het begin dat je makkelijk mist; Vee zet The Huffington Post ervoor en dan zie je een artikel met iets als “Is James Franco [Dave Franco’s broer red.] really that smart?” Maar dit spannende spel genaamd Nerve kan natuurlijk nooit goed aflopen en de dares worden moeilijker en uitdagender. De tweede helft wordt hierdoor erg spannend en zorgt ervoor dat deze film echt in het thriller genre hoort. Hoe het afloopt ga ik natuurlijk niet verklappen.

Verrassend

Verrassend is trouwens ook de muziek. De soundtrack is erg goed en is een soort mix tussen pop en alternatief. Ook de acteurs doen het prima. Emma Roberts (Vee) en Dave Franco (Ian) hebben duidelijk chemie en brengen dit ook over naar de kijker. By the way, waar is zijn mooie haar gebleven? Vreselijk jammer als ze dat afknippen… Maar terug naar de cast: ook Miles Heizer, die je mogelijk kent van de serie Parenthood (zo niet: ga kijken!), speelt een leuke rol als de beschermende beste vriend van Vee, en is zelfs de grappigste. Nerve is mooi gefilmd en technologie is er goed in verwerkt.

Conclusie

Nerve is een verrassend entertainende film met veel neonlichten. Het begint met aardig wat humor, en Nerve lijkt een spelletje met aparte opdrachten (vergelijkbaar met Jackass en dat programma Wat zou je doen voor 250 euro (daar kan ik echt niet naar kijken)), maar het wordt al gauw erg spannend. Je blijft aandachtig kijken en voordat je het weet is de film afgelopen. Misschien dat je wel wat fouten zult vinden als je er veel over nadenkt, maar dat moet je bij deze film niet doen. Gewoon kijken, en duimen dat alles goedkomt met Vee en haar vrienden. Zweethandjes gegarandeerd.

Deze recensie verscheen eerst op mijn blog. Deze is offline sinds 1 november 2024. Daarom heb ik alle recensies hiernaartoe verplaatst (om ze te behouden).

Even weer een romcom

Na een maand vol kerstfilms is het in januari weer even tijd voor andere films. Al blijf ik nog wel even in het romcom genre, want dat is waar A Nice Girl Like You onder valt. De film kreeg afgelopen maand een VOD-release (Video On Demand). Ik keek de film via Pathé Thuis.

A Nice Girl Like You

In A Nice Girl Like You zien we de allesbehalve losbandige Lucy. Tijdens de seks met haar vriend denkt ze aan alles behalve de daad zelf, ze geniet er niet van. Wanneer ze haar vriend erop betrapt porno te kijken geeft ze hem een ultimatum: de porno of ik. Dat ze daarna alleen achterblijft zegt genoeg. Lucy moet wat minder geremd worden en maakt een lijst met uitbundige taken die haar op een bijzondere reis stuurt.

Pornology

Ik weet niet hoe, maar op de één of andere reden had ik eroverheen gelezen dat A Nice Girl Like You is gebaseerd op het boek Pornology. Het onderwerp porno komt dan ook behoorlijk veel aan bod. Maar wees gerust, in de film zelf maken ze vooral gebruik van geluid in plaats van beeld. De film is in dat opzicht hartstikke braaf.

Acteurs redden de film

A Nice Girl Like You blijkt best vermakelijk en tam met hier en daar een grappige scène. Is de film van de hoogste kwaliteit romcoms? Nee. De film zit vol clichés die niks nieuws brengen in het genre en het script had zeker beter gekund. Maar de acteurs weten je aan te spreken en met sommige personages leefde ik zelfs mee. De film is leuk om één keer te zien, maar het is zeker geen film die ik keer op keer aan zal zetten. Daarvoor bevat het toch echt te weinig interessante, mooie of lachwekkende elementen.

Dertien in een dozijn

De bijpersonages in A Nice Girl Like You zijn in feite dertien in een dozijn (de getrouwde vrouw met een saai seksleven, de Latina met een hoog libido en de man die vaak naar een stripclub gaat), maar zorgen er wel voor dat de film leuker wordt. Lucy’s collega’s gaan mee op haar ontdekkingsreis langs stripclubs, dildo party’s (in plaats van over Tupperware gaat dit over seksspeeltjes), cliterature, een seksmedium en ze kijken zelfs samen naar pornofilms. Dit leidt tot scènes die je toch zeker af en toe zullen laten gniffelen.

Conclusie

A Nice Girl Like You is een vermakelijke film waarbij de hoofdrolspeelster op een ontdekkingsreis gaat naar zichzelf en de wereld van seks en porno. En natuurlijk is er een leuke man die net op tijd om het hoekje komt kijken voor het stukje romantiek. De film an sich is niks bijzonders, maar wel vermakelijk dankzij de kleine grappen en gekke situaties waarin Lucy en haar collega’s belanden.

Deze recensie verscheen eerst op mijn blog. Deze is offline sinds 1 november 2024. Daarom heb ik alle recensies hiernaartoe verplaatst (om ze te behouden).

The Night Before

Het is weer de tijd voor kerstfilms en ook ik doe graag mijn duid in het zakje qua aanraders. The Night Before kwam vorig jaar december uit en is hiermee een vrij recente kerstfilm. Ikzelf was toen net geopereerd en kon hem daardoor niet zien in de bioscoop, maar afgelopen februari was het eindelijk zo ver (ja, zolang ligt deze recensie al klaar, haha). Ik had gehoord dat de film verrassend leuk is, maar toch had ik nog wel mijn twijfels voordat ik de film ging kijken.

Bevat echt een verhaallijn

Die twijfels waren echter nergens voor nodig, deze film is best wel leuk. Ik was namelijk bang voor een onsamenhangende film waarin de ene naar de andere slechte grap elkaar zouden opvolgen. The Night Before bevat echter toch zeker een goede verhaallijn. Het is een film die gaat over vriendschap, verlies en volwassen worden.

Niet voor de hele familie

Ik raad je echter niet aan de film te kijken met je hele familie, het kan hier en daar toch nog wel erg grof zijn, het bevat drugsgebruik en seks, dus het is niet de standaard kerstfilm. Je zet hem eerder een het rijtje met Bad Santa. Maar als je eens een andere film wilt zien dan Home Alone en er geen kinderen bij zijn, dan is The Night Before voor jou echt een aanrader. Het feit dat de grappen afgewisseld worden met een goed verhaal vind ik juist erg fijn aan deze film en heeft er zeker voor gezorgd dat ik er uiteindelijk een heel positief gevoel aan over heb gehouden.

Geromantiseerd drugsgebruik

Waarom dit soort films toch altijd zoveel drugs moet bevatten vraag ik mij soms wel af. Ja, het levert wel grappige momenten op (hele geslaagde zelfs), maar toch heb ik het gevoel dat ze het gebruik van drugs wel heel vaak romantiseren in dit soort films. Kun je dat soort grappen niet ook creëren op andere manieren? Ik ben niet zo van het adverteren van drugs, maar goed met overmatig alcoholgebruik heb ik weer minder moeite in films, tsjah…

Conclusie

The Night Before is niet de standaard kerstfilm en ik raad zeker niet aan hem met je hele familie te kijken. Wat ik niet had verwacht was dat er echt een verhaal in zou zitten. Het is een verknipte film, maar bevat wel een verhaal en dat maakt de film een stuk beter. Mijn vriend en ik moesten regelmatig lachen tijdens deze film, het bevat een mooie boodschap, maar ik vind wel dat het drugsgebruik teveel wordt geromantiseerd. Wil je eens iets anders dan de standaard kerstfilms dan kun je The Night Before er zeker eens voor zetten.

Deze recensie verscheen eerst op mijn blog. Deze is offline sinds 1 november 2024. Daarom heb ik alle recensies hiernaartoe verplaatst (om ze te behouden).

Bedankt Pathé Thuis

Van 6 april 2020 tot en met 28 april 2020 gaf Pathé Thuis elke dag een gratis film weg die iedereen kan kijken als ze op tijd de cadeaucode zouden gebruiken. Deze code was slechts voor de film-van-de-dag geldig van 9 uur ‘s ochtends tot 12 uur ‘s avonds. Op 10 april was dit voor de film Night Hunter met Henry Cavill in de hoofdrol. Komt die titel je niet bekend voor? Dat kan kloppen, want als je de film op bijvoorbeeld IMDB opzoekt, heet deze film Nomis. Ik ben gek op Henry Cavill, dus er was geen twijfel over mogelijk of ik deze film wel of niet zou gaan kijken.

Night Hunter

Night Hunter gaat over Marshall die op de afdeling moordzaken werkt. Hij stuit op een duo van een jonge vrouw en een ex-rechter die het recht in eigen handen nemen door mannen op te sporen die misbruik maken van jonge vrouwen, en hen “onschadelijk” te maken. Wanneer zij echter ontvoert wordt raken ze gezamenlijk verwikkelt in een zaak rondom tientallen vermiste en vermoorde vrouwen. En dat gaat er heftig aan toe. Waar het onderwerp echter ook speelt in de huidige maatschappij, werd dit vooral als opstapje gebruikt om de personages samen te brengen, en niet perse om een boodschap over te brengen.

Geen A-film, maar niet slecht

Hoewel Night Hunter in het genre niet heel bijzonder is, hebben mijn vriend en ik absoluut van de film genoten. Een film hoeft ook niet altijd origineel te zijn om ervan te kunnen genieten. Ik vond de plottwists ontzettend leuk en zag ze gelukkig nooit té ver van te voren aankomen. Het was meestal juist vlak ervoor dat ik precies kon voorspellen wat er zou gaan gebeuren. Dit had te maken met hoe bepaalde zaken in beeld worden gebracht. Zie je eerst twee – niet heel belangrijke – personages naar hun auto lopen en afscheid nemen, en volgt daarna een shot van de hoofdpersoon in een gebouw met preciés in het raam één van die twee auto’s in beeld? Tja, dan weet je gewoon dat die gaat ontploffen.

Goed acteerwerk

Echter heb ik wel genoten van het spannende verhaal dat de acteurs goed hebben neergezet. De band tussen bijvoorbeeld Marshall en zijn dochter vond ik interessant om naar te kijken. Eén quote staat mij ook goed bij omdat ik het concept erachter zo goed bedacht vond met betrekking tot licht en duisternis. Maar ook de band tussen de jonge meid en de ex-rechter kwam goed over. Dit alles heeft ongetwijfeld te maken met het blik grote acteurs dat in Night Hunter te zien is, zoals Henry Cavill, Ben Kingsley en Stanley Tucci. Maar ook de rol van Brendan Fletcher als psychopaat komt heel sterk uit de verf. Ondanks dat de film dus niet perse opvalt in het genre, is deze zeker het kijken wel waard.

Conclusie

Night Hunter, in andere landen ook wel Nomis genoemd, is een psychologische thriller met Henry Cavill in de hoofdrol. Hoewel de film binnen het genre niet perse hoogstaand en origineel is en het zeker geen A-film is, hebben mijn vriend en ik met plezier naar Night Hunter gekeken. De film is spannend van begin tot eind, en absoluut goed geacteerd. Op het moment dat een plottwist eraan zit te komen, wordt door de manier waarop het in beeld wordt gebracht, de clue al verklapt voordat de twist werkelijk komt. Desalniettemin vond ik het absoluut leuke plottwists. Al met al vind ik deze film zeker het kijken waard.

Deze recensie verscheen eerst op mijn blog. Deze is offline sinds 1 november 2024. Daarom heb ik alle recensies hiernaartoe verplaatst (om ze te behouden).

Night School

Night School draait om Teddy. Teddy was in zijn middelbare school periode een populaire gast, maar heeft door leerproblemen uiteindelijk nooit zijn diploma gehaald. Nu, in het heden, lijkt hij het helemaal gemaakt te hebben en staat hij op het punt zijn vriendin ten huwelijk te vragen. Waarheid is dat hij amper geld heeft, leeft van leningen en zij veel meer verdient dan hem. Wanneer zij ja zegt, maar het lot ervoor kiest dat hij zijn baan kwijtraakt, moet hij alsnog zijn diploma gaan halen. Hij sluit zich aan bij de avondschool op zijn vroegere middelbare school. Maar alleen een goede babbel is niet genoeg om je diploma te halen.

Op zoek naar de balans

De eerste helft van Night School vond ik de humor wat te overdreven. Ze deden véél te veel moeite om grappig te zijn. Sowieso kreeg ik de indruk dat Kevin Hart zichzelf echt enorm geweldig vindt. Pas over de helft, wanneer er eindelijk ook wat gevoel bij komt kijken, begon de film mij pas echt te interesseren. Je ziet langzaam maar zeker een mooie band ontstaan tussen de personages en er wordt ietwat serieuzer op dingen in gegaan. De balans tussen humor en het verhaal was eindelijk gevonden. Volgens mij was het budget van Night School overigens niet zo groot. Teddy en zijn ex-klasgenoten werden namelijk zowel in het heden als verleden door dezelfde acteurs gespeeld. Dit was werkelijk zo ongelooflijk als maar kon. Als je rond de veertig bent kom je gewoon niet meer geloofwaardig over als tiener.

Boordevol typetjes

Zoals te verwachten zit Night School boordevol typetjes. De docent die niet in de grapjes van Teddy trapt, maar langzaamaan wel voor hem opwarmt. De ex-klasgenoot die eindelijk denkt wraak te kunnen nemen. De huisvrouw, de huisman, de immigrant, de crimineel, noem maar op. Gelukkig maakt dit niet uit en heb ik van deze typetjes kunnen genieten. Al van de één meer dan van de ander.

Vooral het personage dat amper het beroep dental hygiënist kan uitspreken vond ik in de loop van de film steeds leuker worden. En als ik heel eerlijk ben, vond ik zo ongeveer elk personage leuker dan het personage van Kevin Hart, haha. Ik ben er tijdens deze film achter gekomen dat ik geen Kevin Hart fan ben. Veel te overdreven. Gelukkig had hij een fantastische tegenspeler, en wist de supportende cast ontzettend leuk uit de verf te komen. Hierdoor was het alsnog een vermakelijke film.

Extra’s

Op de blu-ray stond ook een variëteit aan bonuscontent. Helaas vond ik dit niet zo heel veel toevoegen aan Night School. Zestig procent van deze bonuscontent bestond uit het ophemelen van Kevin Hart. De andere veertig procent bestond uit een kijkje achter de schermen, en uit een alternatieve openingsscène (ik snap helemaal waarom ze daar niet voor zijn gegaan, veel te langdradig) en bloopers (viel wat tegen eigenlijk). Fans van Kevin Hart kunnen hun hart dus ophalen bij dit ophemelende stuk bonuscontent, maar ikzelf vond het niet bijster bijzonder. Dan vind ik content bij films als Mamma Mia: Here We Go Again en Mortal Engines vele malen interessanter.

Conclusie

Night School is een film waardoor ik heb ontdekt geen fan te zijn van Kevin Hart. De eerste helft van de film waren ze een beetje zoekende naar de hoeveelheid humor. Ik vond Kevin Hart veel te overdreven en de grappen too much. Op een gegeven moment was daar gelukkig een ommezwaai en leken ze een goede balans te vinden. Helaas voor Kevin, vond ik de gehele supportende cast vele malen leuker dan hem als hoofdpersoon in deze film. Ik denk dan ook dat al zijn tegenspelers ervoor hebben gezorgd dat de film vermakelijk was. Night School is niet van uitmuntende kwaliteit, maar best leuk om een keer te kijken.

Soms stuit je op een film omdat je kijkt waar een bepaalde acteur nog meer in speelt. Zo kwam ik een aantal maanden geleden ook bij deze film uit dankzij Robbie Amell. Ik baal nog altijd dat zijn serie The Tomorrow People gecanceld is. Hoge verwachtingen had ik op zich niet, maar ik was zeker nieuwsgierig. Het is een leuke en grappige film, maar het meest storend vond ik de slechte special effects. Wanneer Kevin Spacey de kat is, doet de kat soms hele menselijke dingen waardoor de kat hele rare en onmogelijke bewegingen maakt. Deze zijn toegevoegd als animatie. Erg jammer, ik had het leuker gevonden als ze het met alleen de echte kat hadden gedaan waardoor het wat realistischer was. Nu oogde het nep en lachwekkend. De stukken met een echte kat waren echter wel heel grappig. Het verhaal zelf is vol clichés, maar wel vermakelijk. Zeker leuk om ook te kijken met de kids (als je die hebt).

Aaah deze film was leuk! Brandon Routh als sexy brandweerman en een superschattige kat. Als ik het zo schrijf klinkt het als zo’n jaarkalender met sexy mannen en schattige dieren, maar serieus het is echt een leuke kerstfilm. De film is iets minder Hallmarky dan ik gewend ben van de andere Hallmark Channel kerstfilms, misschien iets minder overdreven, en dat is denk ik ook de reden dat dit mijn favoriet is. De hoofdpersonen zijn leuk, maar ook de collega brandweerlieden zijn een leuke toevoeging aan het verhaal en heb ik enorm om kunnen lachen. Deze kijk ik misschien ooit nog wel een keer.

Deze recensie verscheen eerst op mijn blog. Deze is offline sinds 1 november 2024. Daarom heb ik alle recensies hiernaartoe verplaatst (om ze te behouden).

Blu-ray

Inmiddels alweer een behoorlijke tijd geleden zag ik een trailer voor Nope tijdens de voorstukjes in de bioscoop. De trailer vond ik interessant en ik dacht dat de film ook grappige elementen had (zo kwam dat voor mij over in de trailer in elk geval. Ik mocht een blu-ray exemplaar ontvangen van Universal Pictures welke bomvol extra’s zit. Vandaag vertel ik jullie wat ik ervan vond.

Nope

Na het eigenaardige overlijden van zijn vader, probeert Otis in Nope Haywood Hollywood Horses in de groene cijfers te houden samen met zijn zus Emerald. Maar er is nog steeds iets geks aan de hand rondom de ranch. Samen met een techneut gaan ze op onderzoek uit en proberen ze het natuurlijke (buitenaardse?) mysterie bloot te leggen.

Bijzonder

Een vriendin had de film gezien en vertelde mij al dat de film iets anders was dan ik had verwacht. En dat hij best wel weird is. Mijn verwachtingen had ik dus al wat bijgesteld. Dit was echter niet genoeg. Deze film is inderdaad heel erg bijzonder. Maar voor mij niet op de goede manier. Dit is echt een film voor de liefhebber. Nope is intrigerend genoeg om te blijven kijken, maar dat was voor mij ook alles. Sowieso ben ik niet van de horror, al viel dat aspect mij nog redelijk mee (op één specifieke scène na die ik doodeng vond). Maar het verhaal was voor mij gewoon zo raar. En ik snapte de rol van de ex-kind acteur (die tegenwoordig een pretpark met paarden heeft) en de chimpansee totaal niet. Waarom zat dat erin?

Extra’s

Nou daar kwam ik dus achter via de extra’s. De blu-ray van Nope bevat een wereld aan extra’s en deze vertellen je precies wat de makers van de film als gedachte hierachter hadden. Mijn vriend en ik waren met stomheid geslagen, want niks van dat hebben we tijdens het kijken van de film eruit gehaald. Wij waren duidelijk het verkeerde publiek. Ook hadden we niet zoveel met de acteurs. De broer vond ik bijzonder weinig emotie tonen en zijn zus vond ik juist veel te overdreven. Hun keuzes en beweegredenen vielen voor mij ook al niet altijd te snappen. De bijrol van de techneut vond ik nog wel leuk.

Eindoordeel

Nope is een sciencefiction horrorfilm die duidelijk niet past bij mij en mijn vriend. Niet alleen het verhaal dat wij duidelijk niet snapten, maar ook de personages en acteurs deden het niet voor ons. Ik weet zeker dat de liefhebbers van dit soort prenten dit een geweldige film kunnen vinden. Je ziet ook dat er behoorlijk wat geld is gestoken in de film om de speciale effecten levensecht te maken. Maar het is niks voor ons.

Northpole: Open for Christmas is een soort van vervolg op Northpole, maar kun je prima los van elkaar kijken. De film is zeker niet vernieuwend, maar wel vermakelijk en je voelt weer het typische Hallmark gevoel.

Now You See Me, now you don’t

Deze week komt het tweede deel van Now You See Me uit, en ik ben door het dolle heen. Deel één heeft mij destijds omver geblazen; ik was meteen groot fan. Inmiddels heb ik de film al een keer of drie gekeken, maar er stond nog altijd geen recensie op Reviews & Roses. Tijd dat daar verandering in komt, en een mooi excuus om Now You See Me nog eens opnieuw te kijken.

Pick a card

Het feit dat ik de film al meerdere keren heb gezien legt denk ik al wel uit dat ik de film geweldig vind. Maar waarom? De film pakt direct vanaf het begin. Je wordt in precies het juiste tempo geïntroduceerd aan de vier hoofdpersonages terwijl ze bezig zijn met goocheltrucs. Het grappige is dat de truc waar het personage van Jesse Eisenberg mee begint “pick a card” direct één is die je aan het denken zet. Ik deed namelijk mee en koos een kaart van de kaarten die hij liet zien, en verrek, dat was inderdaad dé kaart!

The closer you look, the less you see

Op leuke wijze worden de vier goochelaars bij elkaar gebracht en dan springen we een jaar vooruit terwijl ze wereldberoemd zijn als The Four Horseman. Je springt in bij een klapper van een laatste act “Who wants to rob a bank?!” en vanaf dan begint een fantastisch kat en muis spel. Het is een film die werkelijk geweldig in elkaar steekt (the closer you look, the less you see) en boeiend en spannend is van begin tot eind. Daarnaast heb ik ook regelmatig gelachen dankzij de fantastische personages die geweldig neergezet worden. De film zit vol met geweldige oneliners en fantastische passages over de beginselen van magie en psychologie. Het begint er zelfs mee. Het einde is verrassend, visueel geweldig en zelfs al weet ik inmiddels hoe het allemaal in elkaar steekt, toch verveelt de film nog steeds niet.

The Four Horseman

Het acteerwerk is uitmuntend, The Four Horseman zijn een genot om naar te kijken, maar ook Mark Ruffalo doet het fantastisch. Het camerawerk is hier en daar bijzonder en voegt echt wat toe aan de sfeer van de film. Daarnaast is de film sowieso visueel een plaatje. Natuurlijk is er in deze film wel gebruik gemaakt van special effects, maar het ziet er wel goed uit.

Conclusie

Now You See Me is een film die je gezien moet hebben, en die ik zelfs al meerdere keren heb gezien. Je hoeft geen fan te zijn van goocheltrucs of Hans Kazan om te genieten van Now You See Me. De film zit namelijk fantastisch in elkaar, bevat ijzersterke acteurs en is werkelijk een plaatje. Ik vraag me af of een tweede film net zo magisch zal zijn als de eerste en dit eerste deel weet te overtreffen, maar ik ben hoe dan ook enorm benieuwd naar Now You See Me 2. P.s. vergeet niet tot na de aftiteling te kijken.

Deze recensie verscheen eerst op mijn blog. Deze is offline sinds 1 november 2024. Daarom heb ik alle recensies hiernaartoe verplaatst (om ze te behouden).

Now You See Me 2

Laatst konden jullie in mijn recensie van Now You See Me al lezen hoe enthousiast ik was over het eerste deel, en hoe erg ik uitkeek naar Now You See Me 2 (ik benoemde het overigens ook al in Mijn Film Alfabet). Al moet ik wel zeggen dat ik ondertussen probeerde mijn enthousiasme te temperen. Want het zou niet makkelijk zijn om het niveau van het eerste deel aan te houden, laat staan te overstijgen.

They did it!

En toch is het ze gelukt mij wéér enorm enthousiast te maken. Man, ik heb zó genoten van Now You See Me 2. In principe is de basis hetzelfde, maar de invulling anders. We reizen bijvoorbeeld af naar Macau, en we beroven geen bank, maar gaan juist verder op het verhaal uit het eerste deel. Als je het format van de eerste film goed op je netvlies hebt zitten, weet je hier en daar al hoe de film zal gaan verlopen. Maar dit format werkte bij deel één, en voor mij ook bij deel twee. Wat mij betreft is het een succesformule. Aan de andere kant zitten er ook nog genoeg interessante en onverwachte wendingen in de film. Wat in elk geval duidelijk is, is dat Now You See Me 2 je de gehele film weet vast te houden en te vermaken.

Puur entertainment

Sowieso zit er genoeg humor in deze franchise, maar daarnaast is Now You See Me 2 ook prachtig in beeld gebracht. Een voorbeeld is een zekere regenscène en een kaarttrucscène. Illusionisten willen jou entertainen, en dat is precies wat de Now You See Me films ook willen doen. Waar in het eerste deel echter veel special effects gebruikt werden voor trucs, is in dit deel 90% echt door de acteurs uitgevoerd en gebaseerd op trucs die werkelijk gedaan kunnen worden. Special effects zijn vooral gebruikt om het effect te versterken. Er zijn ook diverse leuke filmpjes online te vinden waarin je de four horsemen onder andere ziet oefenen met het gooien van kaarten. Dit resulteert in een fantastische scène in de film. Ook de soundtrack, met het herkenbare geluid uit deel één, is weer heerlijk.

Ik wil hem nog een keer zien!

Wat ik ook leuk vind aan deze films is dat je niet alleen de trucs ziet, maar ook hoe ze werken. Een soort kijkje in de keuken van illusionisten (en filmmakers). Now You See Me 2 blijkt net als het eerste deel een succes en ik wil hem nu al nog een keer zien om te kijken of ik nog specifieke dingetjes kan ontdekken die ik heb gemist. Is het aan te raden eerst nog even het eerste deel te herkijken? Ik zou zeggen: doen! Ik vond de film geweldig en is het rewatchen zeker waard. Maar of het nodig is: niet perse. In het begin van de film word je redelijk up to speed gebracht en ga je er dus niet volledig blind in.

De cast

Isla Fisher kon wegens haar zwangerschap niet meedoen aan Now You See Me 2 en werd vervangen door Lizzy Caplan. Ik dacht dat ik haar zou missen, maar deze wijziging in de cast blijkt juist verfrissend. Lizzy Caplan heeft een prima chemie met de al bestaande castleden en weet je te vermaken. Grappig is de dubbelrol van Woody Harrelson. Waar anderen dit misschien wel het slechtste deel van de film zouden vinden (en stiekem is dat het misschien ook wel), vond ik Woody Harrelson enorm grappig met zijn neptanden.

En mijn recensie wordt alweer veel te lang, maar ik heb dan ook veel te veel te vertellen over deze film. Daniel Radcliff doet het goed (maar hij heeft dan ook genoeg oefening gehad met “magie” in Harry Potter). Morgan Freeman, Michael Caine en Mark Ruffalo zijn gelukkig ook weer van de partij. En mijn favoriete horseman is aan de ene kant Jack Wilder (Dave Franco), maar Jesse Eisenberg weet zijn personage in deze films ook altijd fantastisch neer te zetten.

Conclusie

Ik wil deze film nu direct nog een keer zien. Als je deel één leuk vindt, dan vind je deel twee waarschijnlijk ook leuk. Vond je het niks, dan kun je deze beter overslaan. Dave Franco zei het in een interview eigenlijk heel goed: “If you come in and you want to pick apart every little moment and question the logic of every scene, then you might not love the movie. But if you sit back and enjoy the experience and let it wash over you, you’re gonna love it and say that was an incredibly fun time.” De acteurs zijn fantastisch, alsook de chemie tussen de acteurs, en alles is prachtig in beeld gebracht. Ik heb genoten net zoals ik van deel één heb genoten. Ik kijk uit naar het derde deel, ik hoop dat het net zo goed wordt.

Deze recensie verscheen eerst op mijn blog. Deze is offline sinds 1 november 2024. Daarom heb ik alle recensies hiernaartoe verplaatst (om ze te behouden).