Meningen

Een van de mindere films van Ridley Scott. Alhoewel ik zo'n Seals opleiding altijd erg interessant vind, ergerde ik me vooral aan Demi Moore. Wat een slechte actrice is dat zeg. Ik moet wel zeggen dat ze er erg afgetraind uitzag, dat pleit voor haar. Verder vervult ze ook wel een stoere rol maar ze komt kwaliteiten tekort om een hoofdrol te spelen.

Viggo Mortensen blijft voor mij altijd Aragorn, daar kan ik niet omheen. Ook geen spetterende rol overigens. Al moet ik er wel bij zeggen dat er geen grotere clichérollen bestaan dan die Scott in deze film verwerkt heeft. Tel daarbij op de tenenkrommende laatste scene in Libië en ik kan niet anders dan een onvoldoende geven, het interessante onderwerp ten spijt.

Ik wist niet precies wat ik nou kon verwachten in deze film. Ik wist dat het een soort actiefilm was die zich in de toekomst afspeelde, meer niet.

Dus ik liet me graag verrassen. Helaas viel de film me erg tegen en wat was ik blij dat de aftiteling verscheen.

De film zit boordevol actie, eigenlijk van begin tot eind. En dat gaat vermoeien zeg, verschrikkelijk. De ene actiescene is nog niet voorbij of de andere komt al weer voorbij waaien. Terwijl eigenlijk de actiescene in Parijs de enige is die de moeite waard is.

Verder zag de CGI er erg matig uit, toch iets wat persé goed moet zijn in een film als deze.

Het verhaal is ook niet hoogstaand, de acteurs hebben geen diepgang en eigenlijk is het een gewoon een film van good-guys tegen bad-guys waarbij de kijker mag raden wie er wint.

Onvoldoende.

Erg vermakelijke film.

Verwacht geen ingenieuze mysteriethriller à la 'the Game' of een komedie waar de ene na de andere grap je om het hoofd slingert. Dit is gewoon een leuke, degelijke komedie met een vleugje mysterie en actie.
Pluspunten van deze film zijn Rachel McAdams en Jason Bateman, die samen ook de leukste scène van de hele film hebben, namelijk wanneer het personage van McAdams een kogel moet verwijderen uit de arm van Bateman. Hilarische scène. Sowieso kent de film nog wel een paar erg leuke scènes.

Minpunten zijn er zeker. Zo zijn lang niet alle grappen geslaagd en sommige karakters net wat te overdreven. Sowieso is het een film die uitblinkt in het overdrijven van diverse zaken.
Wat een halfje extra oplevert is de scène in een huis met een langdurig shot die er fenomenaal uitziet. Ik vond het camerawerk sowieso al erg goed, zeker voor een komedie.
Heb me hier prima mee vermaakt, ruim voldoende.

Al diverse malen gezien, in mijn ogen een absolute topfilm. Dat is het na de zoveelste herziening absoluut nog steeds. Het was al een paar jaar geleden dat ik de film voor het laatst zag dus nodig tijd voor een herziening.

Wat me altijd opvalt in positieve zin is de sfeer die de film de gehele speelduur ademt. Op en top mysterieus, ondersteunt door een soundtrack die haast nog mysterieuzer is. Ook al weet je precies wat er gaat komen en hoe het af gaat lopen, het blijft boeiend van begin tot eind.

Over het eind gesproken, de reden dat ik er een halfje af doe is daar de schuldige van. Ik heb het vaak, tegen beter weten in, proberen te weerleggen en mezelf wijs te maken dat het wel meevalt, maar ik kan toch niet anders dan concluderen dat het einde net over het randje is, letterlijk en figuurlijk

Michael Douglas kan ik meestal wel waarderen, maar dit vind ik zijn beste acteerprestatie. Een geweldige rol, je hebt na vijf minuten al een gigantische hekel aan zijn personage en het knappe is dat hij dat erg lang vol weet te houden.

Verder is de cast prima verzorgd en heb ik verder eigenlijk helemaal niks negatiefs te melden over deze absolute topfilm.

Wel een halfje eraf, 4.5*

Films van Scorsese liggen mij persoonlijk bijna altijd wel goed en als je daarbij optelt de aanwezigheid van di Caprio en Day-Lewis is succes al bijna verzekerd.

Ik had deze film nog nooit gezien en vond het hoog tijd worden. Gelukkig werd ik niet teleurgesteld en kan deze ook op het hoge stapeltje films van Scorsese die me prima bevielen.

De grote ster van de film was voor mij Daniel Day-Lewis. Begin me steeds meer te verbazen hoe goed hij een personage neer kan zetten, bijna zo dat het net lijkt alsof hij het zelf is.

Zo ook nu weer in de rol van 'the Butcher', eigenlijk een vreselijk slecht persoon die soms nog enige sympathie kon opwekken bij mij. Waar die sympathie vandaan komt vraag ik me nog steeds af.

Feit is wel dat deze film van begin tot eind boeit en het interessant is om te zien hoe het personage van di Caprio omgaat met het vreselijke verleden en dat toepast op het heden.

De aanwezigheid van Diaz had misschien niet eens zo nodig geweest. Het ging me vooral om de clash tussen di Caprio en Day-Lewis.

De gevechten zien er inderdaad een beetje nep uit, zoals ik hieronder ook veelvuldig lees. Toch heeft dat me niet zo heel erg gestoord en heb ik vooral een prima film gezien die ondanks de lange speelduur prima wegkijkt!

Maffiafilms wekken heel vaak de interesse bij me op. Ook deze film wilde ik me niet voorbij laten gaan.

Nog een bijkomend voordeel was dat het de jaren '40 betrof, een tijd waar nog een heel andere sfeer heerste dan tegenwoordig, en die sfeer vind ik heerlijk.

Ook in deze film zit het met de sfeer wel goed. Los Angeles eind jaren '40 wordt fantastisch weergegeven en je kunt zien dat er veel aandacht is gegaan naar de aankleding van de set en het neerzetten van een realistische sfeer. Dat is gelukt wat mij betreft!

Wat me minder kon bekoren was de uitwerking van het verhaal. Ik had nergens het idee dat het er helemaal uitkwam, het was voor mij vlees noch vis eigenlijk.

Een paar acties van de Gangster Squad tegen grootmacht Mickey Cohen, meer vond ik het niet. Ook voelde ik nergens de grootsheid van Cohen.

Zo'n confrontatie op het eind hebben we natuurlijk al honderden keren voorbij zien komen waardoor dat ook niet spannend was.

Ik heb persoonlijk het idee dat het idee van de makers erg goed was, maar dat de uitwerking te wensen overliet bij tijd en wijle. Ook vond ik het acteerwerk van Penn wat overdreven zodat ik niet helemaal enthousiast ben.

Ik vind het wel een voldoende waard, een kleintje..

Een hele poos terug 'La Grande Vadrouille' gekeken, ook een komedie met de Funes, en wilde wat meer van die man zien.

Had deze DVD liggen en toch maar even snel opgezet. Wist niet dat het een serie was, maar volgens mij is het niet nodig ze op volgorde te zien. Er waren geen onduidelijkheden te bespeuren in elk geval.. Misschien hier en daar een grap gemist, maar niet meer dan dat.

Helaas was het lang niet zo geweldig als eerstgenoemde titel. Grappen vallen vaak in herhaling en dat geschreeuw komt je na een uur wel de strot uit.

Gelukkig is er wel af en toe reden tot lachen en is de film goed uit te zitten. Of ik nog meer films van deze Franse komiek ga zien moet ik even afwachten. Je moet ervoor in de stemming zijn zeg maar..

Na LSATSB en Snatch heeft Ritchie met deze film eindelijk weer eens een film gemaakt die tegen het niveau van deze films aanzit. Hetzelfde niveau evenaren is sowieso al lastig omdat je als kijker Richie's trucje al vaker hebt gezien, maar dat neemt niet weg dat dit een hele goede, prettige film is en een absolute aanrader voor wie bovengenoemde films ook goed vond.

Door middel van een geweldige rol van Hugh Grant, die een filmscript heeft geschreven van de gebeurtenissen die zich in deze film afspelen, vertelt hij de kijker het verhaal van drugsbaas en zakenman Mickey Pearson. Ritchie kan het zichzelf veroorloven om het zichzelf wat makkelijker te maken door soms het verhaal aan te dikken of juist af te zwakken zodat de spanning er wat meer ingehouden kan worden.

De wijze van vertellen kan in het begin nog voor gefronste wenkbrauwen zorgen maar hoe verder de film zich ontwikkelt, hoe meer er duidelijk wordt. Er wordt weer toegewerkt naar een geweldig slot waar alles weer op de juiste plek valt.

Je kunt achteraf stellen dat Ritchie een goede keuze heeft gemaakt nu hij teruggegaan is naar zijn roots. Hij wordt niet alleen geholpen door een goed geschreven script, maar ook door de cast. Net als in Snatch heeft hij een blik van grote sterren open getrokken en die hebben zichtbaar plezier gehad in het maken van deze film.

Nu maar hopen dat dit geen eendagsvlieg is geweest maar dat Ritchie met z'n volgende film 'Cash Truck' weer dit niveau haalt.

4*

Erg matig.

Ben dol op rampenfilms, maar deze film brengt niets vernieuwends. Allereerst zit je binnen no-time weer in een verhit familiedrama zodat je weet dat die elkaar weer op een of andere manier nodig hebben gedurende de film.

Ongelooflijk dat er wederom zo'n plotlijn in het verhaal verweven zit, daar zit helemaal niemand op te wachten.

Met een rampenfilm verwacht je spektakel en verwoestende beelden, maar de beelden die getoond worden zijn zo lachwekkend slecht dat het totaal geen indruk maakt.

Gerard Butler is wat mij betreft totaal ongeloofwaardig als uitvinder van een of andere techniek die er voor zorgt dat er geen rampen op de wereld kunnen ontstaan. Uiteraard gaat er wat mis en is er een saboteur in het spel. Die saboteur is binnen de kortste keren te raden zodat ook dat geen verrassing meer is.

Is er dan niks goed aan deze film? Ach, het kijkt op zich best lekker weg en af en toe een ramp, ook al ziet het er niet best uit, is best leuk.

Verder is dit een film die je kan mijden, zware tegenvaller.

2*

En weer eens een slechte komedie bekeken.

Het lijkt wel of er een vloek rust op de komedies die ik probeer te zien, want ik kan me alleen nog maar slechte herinneren.

Pfoe, en deze valt ook niet mee zeg. Goeie grappen zijn ver te zoeken, en wanneer men probeert grappig te zijn is het helemaal belachelijk zelfs..

Vond Jonah Hill nog de beste en dat zegt natuurlijk al genoeg. Russel Brand is echt vreselijk en ook de vrouwelijke tegenspeelsters lijken wel stijf van de drugs te staan.

Ook dit is dus helemaal niks. Nog 2* voor Jonah Hill en de lekkere muziek..

Heb me hier prima mee vermaakt.

Natuurlijk is het allemaal heel flauw en zijn de grappen standaard, maar op de een of andere manier is het wel leuk om naar te kijken.

Of dat nou komt door Steve Carell, die toch wel een heerlijk droog hoofd heeft met een heerlijke stem, of door de prettige verschijning van Anne Hathaway weet ik niet.

Wat ik wel weet is dat er absoluut slechtere komedies zijn en deze ondanks alle voorspelbaarheid en clichés toch nog een kleine 2 uur niet weet te vervelen en er soms prima grappen tussen zitten!

Kleine voldoende..

Ook al wordt Mel Gibson een dagje ouder, zijn films blijf ik toch nog wel kijken. Ik vind hem een keigoed acteur en in actiefilms is hij haast onovertroffen. Toch zijn zijn films van de laatste jaren die van dertien in een dozijn. Maar, nogmaals, meestal redt hij het toch wel om met zijn acteerprestatie de film te redden.

Zo ook in deze film. Zo standaard als wat, maar met Mel Gibson aan boord is het toch wat specialer en zijn sommige scenes nét wat beter en grappiger.

Helaas verzandt het einde weer in een enorm cliché, iets wat we al meer dan een miljoen keer voorbij hebben zien komen.

Voldoende.

Het laatste uur van deze film is erg boeiend. Vond het begin van de film wat stroef en heel veel spannends gebeurde er niet. Maar gelukkig maakt het interessante laatste uur alles goed en ging met een voldaan gevoel de dvd uit de speler.

Ewan Mc Gregor speelt z'n rol overtuigend goed. Natuurlijk was er een typische Brit nodig om de ghostwriter te spelen en ik denk dat er geen betere te vinden was dan Mc Gregor. Pierce Brosman als oud-premier is ook altijd goed zodat er qua cast weinig op aan te merken is.

Polanski probeert altijd z'n stempel te drukken op een film. Ook in deze film is weer een typische Polanski-scene te bespeuren, namelijk het einde. Geniaal, in een woord. Maar ook het dodelijke schot van de oud-soldaat is meesterlijk gefilmt. Totaal onverwacht natuurlijk. En de dood van de ghostwriter had ik ook nooit kunnen bedenken..
Een ruime voldoende voor een interessante, soms spannende en fantastisch geregisseerde film!

Ik moet eerlijk zeggen dat ik toch altijd een beetje een aversie heb met films waarin Matthew McConaughey speelt. Hoe dat komt weet ik eigenlijk niet zo goed, ik vind hem eerlijk gezegd prima acteren in deze film. Misschien komt het door z'n vervelende stem ofzo..

Het concept voor deze film is eigenlijk best leuk en origineel. Door middel van 3 geesten wordt Connor rondgeleidt door zijn verleden, het heden en de toekomst wat betreft zijn relaties..
Geestig gedaan opzich.
Alleen wat me erg stak was dat het een komedie moest voorstellen en daar hapert het verschrikkelijk. Op wat grappige quotes van Michael Douglas na viel er eigenlijk niks te lachen..
En dan dat einde... Moest dat nou echt weer zo zoetsappig en eind goed al goed? Dat kost de film heel veel punten.
Jammer, het concept was leuk, de uitvoering mager.
Kleine onvoldoende..

Prima filmpje.

Heel erg grappig is die niet, maar de combinatie van leuk acteerwerk en prima verhaaltje zorgen ervoor dat de film wegkijkt zonder dat je je ergert.

Prima bijrollen en ik vond de rol van Timothy Olyphant hem op het lijf geschreven.

Zeker een voldoende waard!

Ik heb de Zweedse versie ongeveer een jaar geleden gezien en was blij verrast. De boeken heb ik intussen nog steeds niet gelezen dus ik was wel wat van het verhaal kwijt. Ik heb me wel afgevraagd waarom Fincher zich waagt aan een nieuwe film over dit boek, zeker na een prima Zweedse versie. Maar daarmee is waarschijnlijk de vraag meteen beantwoord, want Amerikanen blijven Amerikanen en willen graag hun eigen versie hebben in hun eigen taal met bekende Hollywood-acteurs.

De enige reden dat ik me ook heb gewaagd aan deze film is dat Fincher de regie in handen had. Een prima regisseur in mijn ogen.

En zoals verwacht valt de film zeker niet tegen, sterker nog, het is gewoon een prima film geworden. Heel veel andere verhaallijnen of verrassingen in het plot had ik niet verwacht, ook omdat het een boekverfilming blijft. Het verhaal was dus al grotendeels bekend en dat merkte in op een gegeven moment ook aan een kleine verslapping in de aandacht. Aangezien de film ook ruim tweeënhalf uur duurt niet zo heel gek.

Toch zorgt de prima cast voor een goed resultaat. Craig als Mikael Blomkvist was prima en ook nu weer een goede Lisbeth Salander in de persoon van Rooney Mara. Was vooraf sceptisch over de invulling van het personage Salander, vooral omdat in de Zweedse versie Rapace de show steelt.

Al met al is dit toch zeker een goede Fincher-film maar heel veel nieuws onder de zon is er niet. Benieuwd of de volgende delen ook verfilmd worden. Voor deze film drieënhalve ster, ruim voldoende dus..

Ik kon me niet herinneren wanneer ik deze film voor het laatst gezien heb. Ik had in ieder geval nog geen review geschreven dus het moet zeker al acht jaar geleden zijn.

Tijdens het kijken viel me op hoeveel ik er eigenlijk nog van wist, ook al is misschien al tien jaar geleden dat ik de film voor het laatst gezien heb.

Want dat dit een buitengewoon goede film is staat buiten kijf. Allereerst een groot compliment voor Hans Zimmer, die een weergaloze soundtrack heeft gecreëerd. Vooral de eindscène, ondersteunt door zijn muziek gaat door merg en been. Het viel me tijdens bepaalde actiescènes op dat de filmmuziek veel weg had van Pirates of the Caribbean.

Russel Crowe en Joaquin Phoenix zijn de grote tegenpolen in deze film. De één als gladiator en de ander als keizer. Beiden acteren ijzersterk, dat is denk ik ook wat de film zo goed maakt. Het verhaal wordt geloofwaardig gebracht, de meeste emoties die de hoofdrolspelers hebben zijn ook realistisch, zoals iedereen ze zou hebben gehad. De film bevat geen superhelden die alles aankunnen en geen negatieve gevoelens hebben.

Ridley Scott heeft met deze film een waar meesterwerk gemaakt. Achttien jaar na de release staat deze film nog als een huis, ziet het er zelfs nog schitterend uit ook. Sommige slow-motions in gevechten vond ik storend, maar verder kan ik weinig aanmerken op deze film.

4.5* stonden en blijven staan.

Gladiator II is een vermakelijk vervolg op de klassieker uit 2000. Qua cinematografie, muziek en krachtige vertolkingen is die film onovertrefbaar dus Scott's missie kon alleen maar lukken als hij het voor elkaar wist te krijgen om een vermakelijk, degelijk vervolg neer te zetten.

Dat laatste is hem zeker gelukt. Het is van begin tot eind zeer vermakelijk met volop actie en spektakel. Helaas overheerste de CGI soms wel, maar over het algemeen kan je dat soort actie wel aan Scott overlaten.

Daarentegen vond ik de verwijzingen naar het eerste deel die in de film verwerkt zitten wel positief.

Voor mij is de haast schmierende rol van Denzel Washington het hoogtepunt van de film. Elke minuut dat hij in beeld komt levert spanning op. Zijn vertolking van gladiatorenhouder Macrinus is heerlijk onvoorspelbaar en voor mij het beste wat de film te bieden heeft.

Paul Mescal als Lucius is wel oké, maar kan niet in de schaduw staan van Russel Crowe.

Sowieso is dit vervolg eigenlijk overbodig geweest. Het loopt te veel de gebaande paden en het heeft geen één scène die jarenlang op je netvlies blijft branden.

Toch is het dankzij het goede regisseerwerk van Scott, het vele spektakel en de mooie kostuums en sets erg vermakelijk en verdient het zeker een ruim voldoende.

3.5*

Vermakelijk, maar lang niet zo goed als het eerste deel. Alhoewel je dit geen vervolg kunt noemen ga je toch onbewust vergelijken. Deze film komt op alle vlakken tekort vergeleken met z'n voorganger, maar kijkt toch wel lekker makkelijk weg.

Craig is de absolute ster van de film. Alhoewel hij z'n rol nog iets meer aandikt dan de vorige keer blijft het wel leuk en blijkt ook maar weer wat voor een goed acteur hij is.

De rest van de personages zijn vervelende karikaturen en volledig inwisselbaar voor wie dan ook. Norton onttrekt zich nog een beetje uit die malaise, al gaat het naar het eind toe ook mis.

Wat ik altijd kan waarderen als kijker is dat je mee kan puzzelen wie de moord nou daadwerkelijk gepleegd heeft. Helaas is dat bij deze film echt onmogelijk, al blijf ik de uitleg van Benoit Blanc toch altijd wel leuk vinden. Verder ziet het er allemaal vrolijk uit, verveelt het nooit en dus ken ik een kleine voldoende toe.

Geen goede film, wel een vermakelijke.

3*

Na jaren wederom maar weer eens herzien en ik kan nu niets anders dan de volle vijf sterren geven.
Fenomenale film die van begin tot eind enorm boeit en al ruim vijftig jaar dé toonaangevende maffiafilm is.

Al Pacino beleefde met deze film zijn grote doorbraak. Daar ik vroeger met de karakterontwikkeling van zijn personage Michael de meeste moeite had, was dat nu totaal niet aanwezig. Iemand die in het begin totaal geen interesse had in alle maffiapraktijken van de familie en die uiteindelijk de nieuwe godfather wordt. Ook zijn de beste scènes (restaurant, ziekenhuis) van de film met hem in het middelpunt.

Toch is er eigenlijk niets waarin Coppola steken heeft laten vallen. Het is erg goed geregisseerd, de soundtrack is onvergetelijk, het acteerwerk is van het allerhoogste niveau en de film staat bol van verbluffend goed camerawerk.
De beste films herken je aan het feit dat ze allemaal onvergetelijke scènes bevatten. Deze film kent er zo al een stuk of tien die je nooit meer vergeet. Het heeft wel even geduurd, maar eindelijk heb ik de genialiteit van deze film ingezien.
Verhoging naar de volle vijf sterren.

Toch wel bijzonder hoe een filmsmaak in ruim tien jaar kan veranderen. Een kleine twaalf jaar geleden vond ik dit maar een matige film, deze week herzien en laaiend enthousiast..

Het verhaal volgt zowel de opkomst van Vito Corleone als de heerschappij van zijn zoon Michael. In het verleden zien we hoe een jonge Vito zijn weg vindt in de georganiseerde misdaad in New York, terwijl in het heden Michael zijn eigen imperium probeert te behouden en uit te breiden.

De film toont vooral de complexe relaties en conflicten binnen de Corleone-familie, evenals de machtsstrijd met rivaliserende maffiafamilies. Het verhaal wordt verteld via flashbacks en heden, waarbij de parallellen tussen Vito en Michael worden benadrukt.

Wat betreft de parallellen, beide mannen worden geconfronteerd met uitdagingen en verraad in hun zoektocht naar macht en succes. Ze moeten harde keuzes maken en worden geconfronteerd met de gevolgen van hun acties.

Wat vooral interessant is, is dat Michael aanvankelijk probeert een legitieme zakenman te zijn, maar uiteindelijk net zo meedogenloos blijkt als zijn vader. Dit laat zien hoe de omstandigheden en de druk van de maffiawereld invloed hebben op zijn karakter.

Een van de grootste pluspunten van deze film is het camerawerk. Niet alleen het veelvuldig gebruik van long takes maar vooral het gebruik van een specifiek kleurenpalet versterkt de sfeer enorm. De donkere gedempte kleuren dragen bij aan de sinistere sfeer van de maffiawereld waarin de personages zich bevinden.

De rode kleur van bloed wordt dan juist weer gebruikt om bepaalde scènes te accentueren en de gewelddadige aard van de maffia te tonen.

Verder is eigenlijk alles tot in de puntjes verzorgt. Het acteerwerk is ook grandioos met een glansrol voor één van m'n favoriete acteurs Al Pacino. Maar ook Robert de Niro, Diane Keaton en John Cazale zijn hier fantastisch.

Een film met heel weinig minpunten waardoor ik m'n score met anderhalve ster verhoog naar 4.5*.

Nog niet zo goed als het eerste deel maar het scheelt weinig. Benieuwd wat de herziening van het laatste deel op gaat leveren.

Daar de herziening van het tweede deel erg positief uitpakte, geldt dat helaas andersom voor dit laatste deel.

In dit derde deel probeert Michael het bedrijf van zijn familie legitiem te maken. Hij raakt betrokken bij het Vaticaan en probeert politieke connecties te gebruiken om zijn doelen te bereiken. Ondertussen ontstaan er interne conflicten binnen de familie en wordt Michael geconfronteerd met de gevolgen van zijn verleden.

In z'n geheel genomen is deze derde film in alles het minst. Het verhaal is lang niet zo sterk als in de eerste twee delen en de personages worden lang niet zo goed uitgewerkt. Ook heb ik m'n twijfels bij de toch wel rigoureuze karakterverandering van Michael.

Gelukkig is niet alles slecht en zijn er ook weer heel veel dingen goed. Al Pacino acteert, ondanks alles, toch wel gewoon erg sterk en ook Andy Garcia is een welkome toevoeging.

De sfeer van de jaren '70 en '80 wordt prachtig weergegeven en de cinematografie en muziek dragen ook bij aan de algehele kwaliteit van de film.

Halfje verlaging, 3.5*

Wat een tegenvaller dit zeg. Hier zag ik erg naar uit. Ben gek op films met een verhaal als deze, maar helaas werden mijn verwachtingen geen moment bewaarheid.

Je zou hier als regisseur toch veel meer van kunnen en moeten maken. Met de techniek van deze tijd moet het toch mogelijk zijn om een film te maken die je uit je stoel blaast vanwege de spectaculaire actie. Niks van dit alles. De actie is er bij tijd en wijle, en als het er dan is, is het ook nog veelal in het donker zodat er niet veel van te volgen valt.

Ook de acteurs waren dramatisch. Zo'n Ken Watanabe laat zich gewoon misbruiken voor een rol als de zijne. Wat heeft hij in die twee uur nou toegevoegd. Helemaal niks, of je moet z'n belachelijk domme blik meetellen.

Het verhaal was ook om je te bescheuren. Wat slecht zeg, het is met geen pen te beschrijven dat er niemand is geweest die heeft kunnen bedenken dat het misschien wel helemaal niet zo'n goed script is. En als het al een goed script was, is het dramatisch uitgewerkt.

Snel vergeten, met twee sterren ben ik nog mild.

Leuke komedie.

Zijn natuurlijk drie absolute acteerkanonnen die de hoofdrolspelers zijn en gelukkig stak het script zo in elkaar dat je ziet dat ze echt plezier hebben gehad.

Verder vond ik dit gewoon echt een plezierige film om te kijken. Zoals gezegd een erg leuke en goede cast, een verhaal wat niet bijzonder is maar wel gewoon lekker loopt en een aantal leuke grappen.

Wat ik ook belangrijk vond, is dat deze film binnen anderhalf uur afgelopen is, het duurt allemaal niet te lang.

Prima komedie, 3*

Erg magere film.

Het grootste probleem vond ik dat, eigenlijk waar de hele film om draait, de chemie tussen beide hoofdrolspelers totaal ontbrak!

Ik kreeg absoluut niet het gevoel dat ik naar een heftig verliefd stelletje zat te kijken en vond het dus nogal doods.

En natuurlijk begint de film echt heel erg slecht, daarna is het nog iets meer te pruimen maar dit is weer zo'n film die je 1 keer kijkt en daarna nooit meer.

Niet interessant, niet grappig en niet romantisch.

2 sterren dan maar voor het acteerwerk van Barrymore.

Een van de betere Bondfilms, het lijkt wel of de film per kijkbeurt beter wordt.

Brosnan als Bond overtuigt meteen. Het zal misschien ook helpen dat de openingsscène van ongekend goede kwaliteit is, maar vanaf het eerste moment dat hij in beeld is komt hij geloofwaardig over. Sowieso is de gehele cast op dreef, met als positieve uitschieter Famke Janssen als Xenia Onatopp. Ze balanceert constant op het randje, het komt erg dicht in de buurt van overacting, maar ze weet alles uit haar rol te persen en is wat mij betreft één van de sterren van deze film.

De film kent verder een aantal erg sterke scènes. Die met de tank is natuurlijk overbekend en blijft een sensatie, ook al zijn we nu al ruim vijfentwintig jaar verder. Eigenlijk is de hele film wel een absolute aanrader, de gadgets, stunts en humor zijn tiptop voor mekaar.

Een van de betere van de reeks, absoluut top vijf materiaal.

Halfje verhoging, 4*.

Dat dit absoluut een van de beste Bondfilms ooit is, werd gisteravond na herziening maar weer duidelijk.

Deze film heeft alles wat een goede Bondfilm moet hebben en waar het ook zo populair om geworden is.
Allereerst een fantastische titelsong, één van de beste en populairste Bondsongs die er is. Verder is Connery beter dan ooit en heeft hij een geweldige tegenstander tegenover zich in de persoon van Auric Goldfinger. Deze is op zijn beurt ook weer een van de bekendste Bondschurken, voornamelijk door z'n uitspraak 'I expect you to die', wat terecht een klassieker is geworden.

Goldfingers handlanger, Oddjob, is een van de beste en leukste handlangers die ooit in een Bondfilm te zien zijn geweest. Een memorabele tegenstander voor Bond, vooral om z'n bolhoed waarmee hij tot de grootse dingen in staat is.
Verder kent deze film weer een aantal gedenkwaardige momenten: de golfscène, het gedode meisje die helemaal met goud is beschilderd en natuurlijk de kaartscène in het begin van de film. Ook is 'Q' aanwezig die een Aston Martin met een aantal gadgets voor Bond klaar heeft staan.

Enige minpuntje was het einde. Een goed vooropgezet plan van Goldfinger, maar de aanval op Fort Knox vond ik te lang duren, plus de uitwerking daarvan kwam niet helemaal uit de verf.
Toch is dit absoluut top drie materiaal want Goldfinger is een uitstekende mix van alle ingrediënten die een Bondfilm hoort te hebben.
4* stonden en blijven staan.

Ook na herziening staat deze film als een huis..

De film ademt sfeer. Zowel een dreigende als een mysterieuze. Door goed acteerwerk wordt dat de gehele film volgehouden waardoor je steeds nieuwsgieriger wordt naar wat er werkelijk nog staat te gebeuren, zelfs al heb je de film al een keer gezien.

Vond de cast briljant. Geen één die buiten de boot valt. Affleck en Harris sprongen er toch wel bovenuit, maar dat zegt meer over hen dan over alle anderen.
Het verhaal klopt ook gewoon en is boeiend. Ben meestal huiverig voor plotwendingen, maar bij deze film werken ze gewoon. Ook het einde is zeer goed, ook al was ik als kijker absoluut voor de mogelijkheid om het meisje niet naar haar moeder terug te laten gaan. De laatste scene zet je aan het denken en daarmee afsluiten was precies goed.

Een prima herziening, de score blijft staan zoals die was..

Ik ben groot fan van het werk van Fincher, en ook met deze film laat hij zien waarom. Ik kende het boek niet, dus van eventuele wijzigingen in het plot was ik niet op de hoogte. Op zich wel fijn dat ik het verhaal van tevoren niet kende, zo kan je je als kijker in ieder geval nog laten verrassen.

FIncher is een meester in het vertellen van een verhaal. Het oogt zo simpel, maar hij kan als geen ander een script op de juiste wijze naar het scherm vertalen. Ook met deze film levert hij weer vakwerk af.

Het verhaal loopt van begin tot eind als een geoliede machine, ook al nemen de onwaarschijnlijkheden op een gegeven moment wel toe. Toch is het gekweekte mysterieuze sfeertje van een fantastisch niveau. Wel vond ik de eerste plottwist iets te snel komen, maar gelukkig zoekt Fincher niet de weg naar de clichés, maar weet hij met de nieuwe ingeslagen weg te verrassen.

Rosamund Pike was voor mij de ster van de film. Haar rol vereiste ongetwijfeld enorme inspanning, vooral op mentaal vlak. Ze kwam erg geloofwaardig over, een acteerprestatie van formaat. Affleck toont een prima tegenspeler te zijn, tel daarbij op de prima bijrollen en met de cast zit het wel goed.

Al met al levert Fincher, op wat onwaarschijnlijkheden na, weer een uitstekende film af met een mysterieus verhaal die op uitstekende wijze door een prima cast naar het grote doek wordt vertaald.

Vier dikke sterren.

Nooit eerder gezien maar ik heb niks gemist. Wat mij betreft een wel erg matige actiefilm waarvan het eerste uur het absolute toppunt van saaiheid was. Er wordt een stel autodieven bij elkaar gescharreld om een onmogelijke opdracht te vervullen. Teveel personages, totaal geen diepgang en een paar verschrikkelijke acteurs.

Het verhaal zelf is ook niet best, het is in principe natuurlijk een onmogelijke opdracht, maar het wordt volbracht alsof het gaat om het halen van een paar boodschappen in een supermarkt.

Cage doet nog z'n best, Jolie heeft een rol die volledig inwisselbaar is en totaal onnodig, zoals eigenlijk de gehele film wel in die woorden samengevat kan worden.

2*