Hail, Caesar! (2016)

Het zou aan jou kunnen liggen, die is juist zeer goed ontvangen...

Guardian / Volkskrant / Parool

Die andere 2 clowneske films staan nog niet in de schaduw van A Serious Man!

Ik moet die ook nog maar eens zien, die is er op een vreemde manier tussendoor gefietst, net als (nog verbazingwekkender) Inside Llewyn Davis...

de grunt Tof om te lezen dat er inderdaad nog een hoop critici waren die A Serious Man konden waarderen. Helaas wel te weinig genoemd als één van hun beste films.

Let's agree to disagree on Hail, Caesar! then

Toch wel een mispeer van de Coen broers, die een film afleveren die op geen enkel front geslaagd is. Het is niet grappig, het verhaal komt niet uit de verf, de cast kan weinig uithalen met hun beperkte personages (Swinton heeft dan nog een vermakelijke bijrol) en door het warrige script is er van spanning ook geen sprake.

leuk oude movie sfeertje, moest wel lachen om de volgens mij psychedelic mind-ische grappen. toch niet een van hun beste films.

Aardige film maar verder geen echte hoogvlieger .

Gave film! En tevens een ode aan de de film uit het filmtijdperk jaren 50. We zien in veel scene's dan ook films uit die tijd. Maar ook vond ik de film zelf de jaren 50 uitstralen. De verschillende personages in de film hebben alle één gemene deler en dat is Eddie Mannix, een soort problemen-oplosser van de filmmaatschappij. De film huist daarnaast zeer veel fantastische memorable momenten. Zoals: de vier geestelijke die de film bespreken, Hobie Doyle(Alden Ehrenreich) en regisseur Laurence Laurentz (Ralph Fiennes) op de set. Burt Gurney ( Channing Tatum) bij de duikboot of Baird Whitlock (George Clooney) bij de communisten En ga zo maar door... Ik heb vaak moeten lachen of zat mete een grijns op mijn gezicht te kijken naar het goede humoristische acteerwerk. En wat een heerlijk 50 jaren einde. Wederom een uitmuntende Coen- brothers film.

Niet echt geweldig maar toch wel beter dan ik verwacht had. Deze film met verwijzing naar het filmtijdperk 1945-1955 kende buiten de vaak wel enigszins vervelende dialogen toch wel enkele zeer mooie scènes waarbij ik de bespreking door de vier geestelijken en de duikbootscène verreweg het interessants vond. De duikbootscène - we zien een Russische onderzeeër plotseling opduiken - verwijst naar de heksenjacht op vermeende communisten in het McCarthy tijdperk - waarvan ook Hollywood regisseurs en scenaristen niet gevrijwaard bleven. Komisch vond ik ook de scènes met die matrozen in de kroeg en de waterballet scène met Scarlett Johanssen met verwijzing naar de MGM musicals "On the Town" en "Neptune's Daughter". Moet er dus wel bij gezegd worden dat als je helemaal niets hebt met de oude Hollywood cinema deze film je waarschijnlijk onvoldoende zal aanspreken.

3.0*

En toch geef je 5/10 Dus geslaagd.

Op school zak je ermee hoor!

Prachtig gedaan hoor. De liefde voor de films uit de jaren 50 spat ervan af en levert oogstrelende scenes op. Het verhaal is leuk, maar is hier en daar wat overdreven en de Coens zijn nooit echt heel subtiel met hun zgn. subtiele humor.

Met name de ontvoering vond ik wat over the top, misplaatst zelfs. De behandeling van de vervolgde schrijvers uit die tijd verdiende een meer interessante verhaallijn.

Maar de diversiteit, de dynamiek van het scenario en de grappen die wel geslaagd waren, maken hier toch een spetterende en dwaze tribute van.

Verder was de duikboot scene een geweldige verassing: volledig en geloofwaardig geschoten als een verdwaalde Sovjetfilm scene. De belichting, de mise-en-scene, de kleuren en de koormuziek: erg knappe imitatie van Sovjetfilms uit die tijd. ( bij deze je verwijzing, Onderhond)

De acteurs hadden er ook zichtbaar plezier in. Stuk voor stuk leuke performances en Josh Brolin en Clooney vond ik zelfs beter dan in andere Coen films.

Tot slot nog een minpuntje: Gene Kelly, blijf ervan af als je amper in de buurt komt van wat hij kon. Hoewel die gehele dansscene wel tof gedaan was. Ook een beetje een vreemde keuze om hem deze plek in het verhaal te geven. Wel gewaagd, dat wel! En zeker niet subtiel.

Jammer!

Veel meer van deze Coen Brothers prent verwacht, en dan bedoel ik veel meer.

Ok de cast was erg goed, en op een zeer goede scenes na: Dat zingen en dansen met Tatum, en dan ook nog de scene als die mevrouw haar eigen bijna ophangt aan die filmrol was zeer geestig. Zelfs dat ze Christopher Lambert hebben laten mee spelen (erg kleine rol of niet) die zag ik gewoon niet aankomen zo een b acteur in een coen film. Allemaal zeer leuk, maar de film is langdradig gebeurd werkelijk nergens iets speciaals. Ik verwachte misschien wel dit (de apartheid integenstelling tot de andere films van de broertjes) maar ik was eerlijk gezegd aan het wachten op dat ene einde wanneer iedereen uiteindelijk sterft (denk aan Burn After Reading, No Country for Old Men)

één van de films uit 2016 waar ik naar uit keek, maar uiteindelijk maar matig verteerd is bij mij.

2,5

Niet mijn ding. Zoals vaker gezegd het plezier spat er wel van af.

Viel me eigenlijk wel mee. Het dansnummer met O'Neal en de badpakkenchoreografie waren gewoon heel mooi. Maar het waren ook intermezzo's in een film waar (en dat heb ik nu toch al een keertje te veel gezien bij de Coens) uiteindelijk niks gebeurt. Bij 'Burn after reading' vond ik dat grappig omdat het alle zware doorwrongen complotthrillers met corruptie op de hak nam en gewoon knullige onkunde aan de kaak stelde.

Hier weet ik het niet zo goed. Knipogen naar de filmindustrie, maar toch net iets te oppervlakkig. Maar al bij al het bekijken meer dan waard, waar ik ook nog extra genoten heb van Scarlett die hier (ook al is het een bijrolletje) met verbazend gemak een totaal ander type vrouw neerzet dan we van haar gewend zijn.

Ondanks de sterrencast en de regie door de Coen Brothers is deze film me toch erg tegen gevallen.

Ben van de Coen Brothers beter gewend.

Vond het een verspilling van de tijd.

A day in the life of a fixer. Zoals wel vaker komen de Coens op de proppen met een film die niet ergens heen lijkt te gaan, vol schijnbaar willekeurige plotontwikkelingen, personages op de rand van de geloofwaardigheid, humor waar je niet de vinger achter kunt krijgen, heel veel bekende acteurs in soms zeer kleine rollen (Christopher Lambert) of zelfs niet eens herkenbaar in beeld (Dolph Lundgren?!), en met een emotioneel hart dat wordt gevormd door iemand van wie je je afvraagt of de broers daar niet tegelijkertijd de spot mee drijven. Ongrijpbare films, altijd met evidente liefde gemaakt en vaak voorzien van prachtige visuals, en met zó'n besmettelijk gevoel voor humor dat ik me zelfs bij heel gewone namen ga afvragen of ze niet eigenlijk toch wel heel raar klinken. Is dat genoeg? Voor sommige mensen soms wel en soms niet, voor anderen nooit... gelukkig behoor ik tot de eerste categorie, en dit is weer een film aan de goede kant van de streep: warm, geestig, grillig, vol memorabele personages, en een liefdevolle ode aan de achterkant van het Hollywood van de jaren 50.

Wederom een geslaagde film van de Coens wat mij betreft, al zie ik hier dat de meningen nogal verdeeld zijn. Al geldt dat volgens mij voor de meeste van hun komedies, die inderdaad vaker een wat flauwe, droge humor hebben en waar rare plotwendingen meer regel zijn dan uitzondering. Maar de humor werkt bij mij veel vaker wel dan niet. Hail, Caesar! is ook een fijne hommage aan het Hollywood van de jaren '50, met vele absurde maar toch liefdevol neergezette typetjes. Een verhaal met kop en staart en veel plot is er verder niet, maar een kniesoor die daar op let. Ik blijf genieten van de humor, van de kwinkslagen, van de vele bekenden in bijrolletjes en cameo's, en zoals bij eigenlijk elke Coen tot nu toe is het toch op z'n minst vermakelijk.

Goeie film over een medewerker van een grote filmstudio die problemen oplost. Een film die zich afspeelt in het oude Hollywood waarbij alle facetten van het studiosysteem en het maken van films op een leuke manier voorbij komen. Grappige dialogen en situaties. De vele zij-plotjes zijn eigenlijk vermakelijker dan het hoofd-verhaal. Prima casting en vooral een leuke films als je van films houdt.

In het begin was ik bijna geneigd om de film af te zetten, omdat ik niet direct kon vatten waar het verhaal naartoe ging. Nu ik de film helemaal gezien heb, weet ik dat nog steeds niet.? Het verhaal is een samenraapsel van verschillende scènes. De film wil een satire zijn over het Hollywood van de jaren vijftig, maar er ook een hommage aan brengen. Al met al heb ik me toch wel geamuseerd, alhoewel ik denk dat het de echte filmliefhebbers -die ook beter bekend zijn met films uit de ' oude doos' - Hail Ceasar beter kunnen waarderen.

Gewoon helemaal niks aan, ik snap niet dat mensen uit Coens coulance deze film toch hoog belonen.

De hele film uitgekeken. Een prestatie op zich. Mysterie? Ja, klopt. De grootste mysterie voor mij was tijdens de hele film waar ik in godsnaam naar aan het kijken was. Komedie? Enige scène wat een glimlach gaf: "would that it twuuuhhh so simple"

Niet mijn smaak film. Met 5 totaal verschillende mensen de film gekeken. We vonden m allemaal ruk.

“It's all in the hips, the lips, and the eyes and the thighs.”

Heerlijke film. Films over het Hollywood van de jaren 50 kan ik altijd wel waarderen, en als dan ook nog een blik achter de schermen van de filmindustrie wordt geworpen kan het al bijna niet meer misgaan. De gebroeders Coen hebben met Hail, Caesar! weer een intrigerende film gemaakt vol met de bekende absurde humor en droogkomische dialogen. De rode draad van het verhaal is fixer Eddie Mannix (Brolin) die met allemaal problemen te maken krijgt van kidnapping, een zwangerschap van een steractrice tot aan een belachelijk slechte westernacteur.

De scènes met Mannix en vier geestelijken, die moeten beoordelen of alles wat in Hail, Caesar! te zien is wel “bijbel-proof” is, en die tussen regisseur Laurence Laurentz (Fiennes) en een westernacteur die geen woord normaal uit zijn mond krijgt, zijn briljant. Daarnaast ziet de film er waanzinnig mooi uit, met de scene waarin Scarlett Johansson als zwemactrice haar ding doet als spetterend voorbeeld. En een tapdansende Channing Tatum zorgt ook voor een grote glimlach. Alleen het plot rond de gekidnapte acteur Baird Whitlock (Clooney) was wat minder. Maar voor de rest is Hail, Caesar! een kleurrijk schouwspel.

Het blijft hit & miss met de Coens. Zat ik gisteren nog weer te genieten van Inside Llewyn Davis, hier zat ik de seconden weg te kijken. Vreselijke film met een soort arrogant sfeertje eromheen. Totaal niet grappig ook. Alleen om de spraakoefening met Fiennes kon ik nog voorzichtig glimlachen.

Deze eens bekeken en toch weer een vreemd geval, deze film. Je moet er wel inkomen.

Visueel had de film wel enkele mooie scènes: dat waterballet en de tapdansscène.

Super grappig vond ik de film wel niet, enkel die scène met Ralph Fiennes was wel goed.

Wel veel bekend volk passeerde de revue.

Het was zeker gene slechte film, maar de thriller/actiefilms van Coen zijn toch meer aan mij besteedt.

De Coens broeders leveren voor mij wisselvallige films op waarbij sommigen zelfs een dieptepunt kunnen bereiken. Deze film weet op geen enkel moment mysterieus of komisch te zijn. Gezien het genre toch een belangrijk punt. En met een cast om u tegen te zeggen. Neen, ik denk toch dat ik niet echt fan ben. 4/10

Voor de Coen brothers is dit inderdaad een fikse mispeer. En alhoewel ik wel fan ben van de gebroeders kon deze film me geen moment boeien. Integendeel, een behoorlijk vervelende en vermoeiende excercitie.

Verlaagd na herziening. Leuke thema's maar met onvoldoende overtuiging gebracht.

It’s...complicated.

De film straalt wat een vermoeidheid uit, dit is duidelijk een tussendoortje of het komt toch zo over. De ode aan Hollywood doet wat denken aan Once upon a time in Hollywood jaren later. Alleen is deze Hail Caesar wat minder samenhangend. De echte odes zijn wel het beste. Denk aan Channing Tatum (dat die de film mee moet redden...) als knipoog naar Gene Kelly. En natuurlijk ook Alden Ehrenreich als de westernacteur die als een vis op het droge is als hij in een ander genre moet acteren. Het zijn net de grotere acteurs in deze film die het laten afweten. Misschien omdat ze het te serieus nemen, of ook niet goed weten wat nu juist de bedoeling is. Jammer, want de film heeft meer potentie dan er uit gehaald werd.

Eigenlijk mogen de mannen meer van dit soort tussendoortjes doen, maar dan iets doordachter. Het is niet hun beste materiaal, maar zeker niet slecht. En ik denk dat hier best wel toekomst in zit.

Weer geen geweldige Coen. Maar wat mij wel duidelijk is geworden is dat ik ze liever dit soort luchtige films zie maken dan de 'thrillers' met komische inslag.

Er lijkt verder ook echt wel veel moeite (en geld) in deze film te zitten. Zoals vaker bij de Coens is de potentie alom aanwezig, maar echt overtuigen doen ze weer niet. Meer dan prima wegkijken is er dan ook niet bij.