Nanny McPhee (2005)

Leuke familiefilm, spannend en vol humor . Ik heb er van genoten ondanks dat hij niet heel origineel is .

Aardige film. Colin Flirt speelt er in mee en dat is de lieveling van de missus.

Een leuke familiefilm...

Echt leuk voor de kinderen...

Tweede deel heb ik al eerder gezien, nu keek

ik deze film eerste deel...

Grappig verhaal...

Leuk beest (ezel) bewegende (dansen, mond lacht)...

Prima acteerwerk...

Prima achtergrond muziek (Dolby Digital)...

Het verhaal doet heel erg denken aan Mary Poppins, maar dan in een iets moderner jasje. Een amusante film, met een bijzondere Emma Thompson en een leuke Colin Firth.

Superleuke film. Ook op mijn leeftijd kunnen we daar van genieten.

Een mooi verhaal, is inderdaad beetje hetzelfde als mary poppins (mijn favoriete film allertijden).

een leuke familie film

veel onmogelijke dingen (tekenfilm zeker )

maar ook veel als je er bij nadenkt dat het in de echte wereld veel aan te pas komt

Erg Mary Poppins achtig, maar wel een van de leukste familiefilms die ik gezien heb.

Colin Firth is altijd leuk en ook Emma Thompson is goed.

Leuke humor en zeker een aanrader voor het hele gezin!

Erg leuke familie film. Maar hij komt wel vaak en elk jaar weer op tv en dat terwijl er zoveel andere mooie films zijn. 3

Ik blijf nog steeds zoeken naar haar telefoonnummer e!!!

Denk wel dat veel mensen er eentje kunnen gebruiken

Aardige kinderfilm. Een leuke en onderhoudende komedie, waar het een en ander is afgekeken van Mary Poppins, met veel geslaagde humor en een lekkere luchtige sfeer. Echt origineel is het allemaal niet, er wordt regelmatig naar bekende clichés gegrepen.

Voor kinderen zeer geslaagd, en ook te doen voor meekijkende volwassenen.

Bij momenten misschien iets te kiddish, maar goed dit is dan ook een film die voor kinderen is bedoeld. Wel leuk de manier waarop Nanny te werk gaat. Het had inderdaad wel iets weg van Mary Poppins en ook de Sound of Music. Hier is wel duidelijk voor een kortere speelduur gekozen en niet te moraliserend. Ongelooflijk dat ze Emma Thompson zo lelijk hadden kunnen maken. Misschien lage score omdat ik er niet meer zo veel van weet, dat zal bij een herkijkbeurt misschien wel de hoogte ingaan.

Leuke film. Ik vraag me alleen altijd af waarom een kinderfilm bij de commerciëlen om half negen 's avonds wordt uitgezonden.

Film pretendeert een goede opvoedingsstijl aan te leren, welke het dus niet doet.

De liefde, magie en het ongelooflijk happy end maken van deze kinderfilm een heus sprookje. Alle personages zijn lekker zwaar overdreven evenzo het rijkelijk gekleurde decor. Het staat garant voor evenzo overdreven scènes, waarbij het voor de kleintjes dan ook regelmatig lachen geblazen is. Het is een film voor jong en oud en Emma Thompson als Nanny McPhee; petje af!

Nanny McPhee kan het beste gezien worden als de anarchistische versie van ‘Marry Poppins’ (1964). De vergelijkingen met ‘Mary Poppins’ (1964) zijn niet van de lucht. Ik durf te spreken van pure plagiaat. Maar dan moeten we waarschijnlijk bij de schrijfster Christianna Brand zijn op wiens boek ‘Nurse Mathilda’ de film gebaseerd is.

Net als Poppins gaat ook McPhee voor een groot deel gekleed in het zedige zwart. Zijn heeft geen paraplu, maar wel een boomtak die zij als wandel- en toverstok gebruikt, want toveren kan zij dus ook.

‘Mary Poppins’ van de Australische schrijfster Pamela Lyndon Travers verscheen in 1934.

‘Nurse Mathilda’ kwam precies dertig jaar later op de markt. Het betreft in beide gevallen een serie van meerdere boeken.

Zelfs de filmaffiches tonen enige overeenkomst. Beide laten de protagonist op de rug in silhouet zien.

Het grote verschil is dat Poppins al het goede in de mens vertegenwoordigende, daarbij geholpen door van tovenarij. McPhee is strenger en regeert door middel van (Zwarte) magie. Het lijkt geen twijfel dat Travers een wat anarchistische tegenhanger van de suikerzoete Poppins heeft willen creëren. Nog een overeenkomst, zowel Poppins als McPhee verlaten het gezin als jun taak er op zit. Maar om de twee figuren los van elkaar te zien is haast onmogelijk en dat Brand zich niet door Travers heeft laten inspireren wil ik oog niet geloven. Opvallend detail hierin is dat het boek ‘Nurse Mathilda’ in hetzelfde jaar uitkwam als de film ‘Mary Poppins’.

Het huis waarin de zeven(De zeven hoofdzonen) kinderen met hun vader Mr. Brown (Colin Firth) wonen is een en al kleur. wat een mooi contrast zorgt voor de donkere kant van de gouvernante. Zelfs de doodskisten in het mortuarium waar Brown werkt zijn voorzien van frisse kleurtjes, wat ook weer in contrast is met zijn werk aldaar.

Emma Thompson is perfect als de onverstoorbare Nanny, maar waarom zij uitgerust moest worden met zo een afstotelijk uiterlijk is niet helemaal duidelijk, meer omdat er geen gebruik van gemaakt wordt. Van de kinderen valt Simon (Thomas Brodie-Sangster) het meest op. Zoals gezegd: De film is een stuk anarchistischer , en daarom in mijn ogen leuker dan ‘Mary Poppins’ en dan neem jet het letterlijke suikerzoete eind op de koop toe.

Bij elke stap die de kinderen zetten in de goeie richting wordt de nanny een beetje 'mooier', dus ja, er wordt toch wél iets mee gedaan...?

Maar wat daar de diepliggende gedachte achter is blijft vaag.

De link 'braaf zijn' en 'er aardig uitzien'. Teveel diepgaande filosofie lijkt me in een familiefilm niet op z'n plaats.

De film zit perfect in elkaar. Een topper!!!!!

Omdat het ook voor volwassenen is.

Na de tweede film gratis gekregen te hebben, deze voor zeer weinig bij de kringloop gevonden, waar ik hem opvallend vaak ben tegengekomen. Het verhaal is ook niet zo sterk dus na een paar keer kijken heb je het misschien wel gehad met deze film.

Zeer voorspelbare film en een soort moderne variant van tig van dit soort films. Fantasierijke films zijn niet aan mij besteed maar dacht na de tweede film die me toch behoorlijk goed is bevallen deze ook maar geprobeerd en eveneens goed bevallen. Bij de tweede film heb ze er wel veel meer werk van gemaakt dan bij deze.

Slappe vader van 7 kinderen is weduwnaar. Hij is begrafenisondernemer. Een tante betaalt de huur op voorwaarde dat hij binnen een maand hertrouwt.

De film begint met een stel rot kinderen. (Maar voor die tijd eigenlijk ongeloofwaardig met vaak toch zeer strenge opvoeding), De zoveelste gouvernante is weggepest, vader kan het niet meer aan. Al heel snel komt Nanny McPhee in het verhaal om de kinderen te heropvoeden.

Het met taarten gooien is toch wel erg cliché, slapstick van vroeger, jammer dit. Gelukkig voor mij bijna geen sentimenteel gedoe in deze film en nog best wel kunnen lachen om allerlei kattenkwaad en met die honden en ezel. Wordt later iets serieuzer en er zitten wat mindere momenten in maar verder best amusant. De kinderen spelen best aardig en Thompson is ook goed. Wel is het allemaal verre van origineel met zoals vaker weer erg overdreven neergezette rollen. Op deze dvd staan ook weer leuke extra's.

(Angela Lansbury is onherkenbaar als tante Adelaide)