Night Will Fall (2014)

Deze docu zet je weer even goed aan het denken. 5*

Prima docu maar niks nieuws onder de zon. Allemaal bekende beelden verpakt in een verhaal over de camera mannen. Camera mensen en regie komen niet veel aan het woord. Focus ligt heel duidelijk op de holocaust zelf en daardoor is de docu niet zo speciaal of anders dan andere docu's over de holocaust.

Interessant. In welke docu('s) zoal?

Lood- en loodzwaar. De beelden van de Holocaust in deze documenaire zijn wel de allergruwelijkste die ik ooit heb gezien. Ik weet zeker dat zij zelden vertoond zijn, want ik heb veel over dit onderwerp gezien. Wat moet dit verschrikkelijk zijn geweest voor Alfred Hitchcock en alle anderen die aan deze film hebben gewerkt. Het einde der tijden, dat is wat je hier voorgeschoteld krijgt.

Enkele van de beelden zijn bij het proces van Neurenberg gebruikt, en daardoor in de public domain, maar het overgrote deel is nooit eerder vertoond. Ik ken ook veel beelden maar dat gesleep met die arme man op zijn rug bv. was voor mij ook nieuw. Can't be unseen...

Namen van de docu's weet ik niet maar je hoeft op youtube maar holocaust in te voeren of een naam van een concentratiekamp en je hebt uren aan beeldmateriaal en dat is dan alleen nog maar youtube. Er is nog veel meer te vinden op torrent site's en site's zoals liveleak.

En nog ontglipte veel Nazies door het net van de rechtbank.....

Het zal wel te groot en onwerkelijk zijn geweest voor de rechters (mensen), om deze groeperingen/misdadigers

kei hard aan te pakken. Het gerecht stond toen nog in de kinderschoenen... daar ga ik maar van uit.

5 sterren

Een groot deel ging na de oorlog voor de geallieerden werken en veelal waren de (oud)-nazi's nodig om het land weer op te bouwen. Dit komt ook naar voren in de docu waarom deze film politiek zeer gevoelig lag.

Veel Nazi's zijn ook gevlucht naar Zuid Amerika, en landen waar geen uitleveringsverdragen mee waren gesloten. Ook hebben velen hun identiteit veranderd. Het recht stond niet in de kinderschoenen, althans over het algemeen, maar in de zin van een dergelijke grootschalige operatie, dat zullen zij inderdaad niet aangekund hebben. Ook in onze tijd is het haast onmogelijk oorlogscriminelen voor het gerecht te krijgen. Interessant in deze context is de film Judgment at Nuremberg (1961)

Maar die film is helaas lastig te bezichtigen

Judgment at Nuremberg die heb in het verleden al gezien....

Zeer interessant inderdaad!, ik volg alle documentaire's over de 2 de wereldoorlog.

Het blijft gewoon erg boeiend.

Iemand enig idee waar ik deze kan zien? Staat niet op popcorntime..

2Doc: Night will fall kijk je op NPO.nl

Ik vond die nochtans best lekker wegkijken, ondanks zijn lange speelduur (je hebt het toch over Judgment at Nuremburg?)

Uitstekende documentaire over een documentaire uit 1945 over de bevrijding van de kampen na de tweede wereldoorlog. Op zich verteld deze documentaire niets nieuws, maar de beelden die zelden of nooit eerder zijn vertoond zijn heftig en indrukwekkend. De onmenselijkheid die de beelden bevat, maken een blijvende impact.

Krankzinnig wat mensen elkaar aan kunnen doen. Deze docu bevat zoveel gruwelijke beelden, dat ik 'm af en toe even op pauze moest zetten om bij te komen. Bizarre en bijna te scherpe beeldkwaliteit waar ik zo nu en dan bijna misselijk van werd.

Inhoudelijk prima docu, waarbij ik af en toe vergat te luisteren naar de tekst omdat de beelden teveel op m'n netvlies bleven branden. Binnenkort nog maar een keer kijken omdat de boodschap over de regisseurs niet in z'n totaliteit over was gekomen

"Night will fall (2014)" geeft duiding over het maken van "Memory of the Camps (2014)", een documentaire met beelden uit 1945 die voornamelijk gaat over de bevrijding van Bergen-Belsen. Je ziet dus veel beelden van cameramannen en montagekamers, commentaar van overlevenden en relatief weinig originele beelden van de gruwel zelf. Eigenlijk zou je eerst de originele film (na 70 jaar eindelijk gemonteerd) in zijn geheel moeten zien en dan pas deze docu daarover. Die hadden ze gerust samen op DVD kunnen zetten maar dat is niet gebeurd. Gemiste kans.

Heftige docu waarin de slachtoffers nu niet als vormeloze massa in een stapel lijken worden getoond, integendeel, de camera zoomt in op de uitgemergelde lijven die in een massagraf worden gesmeten. Ook beelden van gezichten van geëxecuteerde slachtoffers die in een greppel liggen, en van de Duitse bevolking die rondom de kampen woonde en gedwongen werd te komen kijken wat zich in hun actertuin afspeelde.

Al die rauwe beelden maken indruk, maar de historie van de film komt minder goed uit de verf. In het begin wordt gesuggereerd dat de kijker nu alsnog de film te zien krijgt, maar in plaats daarvan krijg je toch een ooggetuigenverslag van oud-cameramensen en overlevenden van de Holocaust. Boeiend genoeg, maar dat is al vaker (en beter) gedaan.

Documentaire met afschuwelijke beelden, ik had hier eerder al wat documentaires over gezien, maar deze is dan wel de ergste.

Behoorlijk indrukwekkend, maar wat een deprimerende documentaire. Night Will Fall is eigenlijk twee documentaires tegelijkertijd: het is een soort van meta-documentaire over de ontwikkeling en geschiedenis van een documentaire van de hand van (met name) Bernstein en later ook Hitchcock, waarmee aan het einde van de Tweede Wereldoorlog begonnen is. Deze documentaire ging over de bevrijding van de Duitse concentratie- en werkkampen, en was ook mede bedoeld als registratie van de gruwelijkheden die daar plaatsgevonden hebben. Maar uiteraard gaat NWF niet alleen over de maak van die documentaire, maar onvermijdelijkerwijs ook over haar onderwerp, de bevrijding van kampen als Bergen-Belsen, Dachau, Majdanek en Auschwitz. En dat is niet mals.

Ik geloof niet dat ik ooit zoveel lijken gezien. Verschrikkelijk. Hopen uitgemergelde doden, massagraven waar stapels lijken heengesleept worden, binnenplaatsen van kampen die bezaaid zijn met half ingesneeuwde lijken, nog maar net levende zielige hoopjes mens die net op tijd bevrijd zijn. Ik wist dat ik een Holocaustdocumentaire ging kijken, maar dit is wel een extreem heftige. Tussen de beelden in komt er ook nog wat geschiedenis voorbij - verhalen van zowel Britten, Russen als Amerikanen die betrokken zijn geweest bij de bevrijdingen en de toendertijdse opnamen, en waarvan sommigen na zestig, zeventig jaar nog steeds door emotie overmand worden door de gebeurtenissen van toen. En de geschiedenis van de Bernstein-Hitchcock documentaire, die lang in de maak was en daarna eigenlijk door politieke gebeurtenissen ingehaald werd. De Amerikanen hadden haast en lieten Billy Wilder zijn Death Mills maken, de Britten beseften dat ze met de Duitsers samen moesten werken en wilden ze niet teveel voor het hoofd stoten, en tenslotte waren de bevrijde Joden alsnog een soort van politiek probleem voor de Britten: de Joden wilden (logischerwijs) vaak niet terug naar waar ze vandaan kwamen, ze waren niet welkom in de VS of het VK, dus veel van hen trokken naar Palestina/Israel, zeer tegen de wens van de Britten. En ook om niet teveel sympathie te kweken voor deze Joden werd de documentaire nooit uitgebracht, al zijn beelden wel uitgebreid gebruikt als bewijsmateriaal in de Nurnberg-processen.

Enorm lastig om hier een beoordeling bij te geven. De holocaustbeelden hakken er keihard in, maar daarnaast was het als documentaire over de documentaire net even wat minder interessant. Alsnog de moeite waard, maar alvast de waarschuwing: dit is loodzware kost. 4.0*

Een zeer indrukwekkende documentaire met heftige beelden... de manier waarop de beelden gebracht worden is bijzonder confronterend en direct...

Tussen al de gruwel door wordt er ook nog aandacht besteed aan degene die de beelden gefilmd en gemonteerd hebben...

Hitchcock verwijst in het in deze film geciteerde gesprek met Francois Truffaut geen enkele keer naar een documentaire met de gruwelijke beelden van de ontruiming van de concentratiekampen. Maar volgens de zeer betrouwbare bronnen die in deze documentaire [veelal in archief-opnamen] aan het woord komen, had Hitchcock op verzoek van Sidney Bernstein [met wie hij in 1944 de korte propagandafilms Bon Voyage en L'Aventure Malgache maakte] een concreet voorstel op tafel gelegd over hoe hij de opnames tot een gestructureerde documentaire zou maken. De documentaire kwam er echter nooit, omdat de Britse autoriteiten de films te gruwelijk vonden voor het publiek en ze ook de band met Duitsland niet wilden ondermijnen.

Regisseur André Singer vertelt niet alleen het verhaal over deze nooit afgemaakte productie, maar sprak ook met een aantal mensen die op een verschillende manier bij de opnames betrokken waren: cameramannen, maar ook soldaten en overlevenden die in beeld verschijnen. Het resultaat is een boeiend essay dat natuurlijk niet kan tippen aan "Shoah", maar niettemin een indringend beeld geeft van de vertoonde gruwelijkheden. Maar Singer dwingt je ook om je af te vragen wat je zelf zou hebben gedaan als jij een beslissing had moeten nemen over deze film. En al die facetten zijn effectief uitgewerkt.

Fascinerende documentaire over het maken van de tot voor kort nooit uitgebrachte film German Concentration Camps, opgebouwd uit beeldmateriaal dat in de nadagen van de tweede wereldoorlog is geschoten door gealliëerde cameramannen. Het verhaal rond de productie en de daarop volgende verdwijning van de film is boeiend genoeg, maar het unieke beeldmateriaal zelf is natuurlijk het meest interessant, hoe gruwelijk het na al die jaren ook nog steeds is.

Zeer indrukwekkende documentaire. De beelden van de kampen komen keihard binnen en de getuigenissen van de overlevenden en de betrokken soldaten ook. Interessant om te horen over hoe de gemaakte beelden tot stand zijn gekomen en ook om te horen waarom deze zo lang zijn blijven liggen. Absoluut een kijkbeurt waard!

Indrukwekkende documentaire over voornamelijk de bevrijding van concentratiekamp Bergen-Belden (waar ook Anne Frank is omgekomen). De beelden zijn schokkend, maar dat weet je van te voren. Gemaakt door Engelse en Amerikaanse cameramensen die hun persoonlijke gevoelens moesten uitschakelen om deze opnamen te kunnen maken. Maar hoe doe je zoiets. De film richt zich voornamelijk op wat de documentairemakers in het kamp aantroffen, maar ook andere concentratiekampen worden besproken. Verder ook commentaar op de betrokkenheid van Alfred Hitchcock en Sidney Bernstein die van al die beelden kort na de oorlog een logisch en samenhangend geheel moesten zien te maken. Dat is dus niet deze documentaire van André Singer, die van recente datum is. Dat maakte het voor mij toch wel wat verwarrend.