Invasion U.S.A. (1985)

De poster belooft veel! Wow! Gaan we echt zien dat Washington DC wordt aangevallen??

Nou, nee! Het wordt voornamenlijk in steegjes, kroegen en in een onduidelijk gebouw uitgevochten, want het mag natuurlijk allemaal niet veel kosten.

Dit is echt een vd slechtste films die ik me herinner van onze Chuck. Waardeloos geheel, niet boeiend, slecht geacteerd en flut actiegedeelte.

of om destijds de filmecyclopedie te citeren:

een uiterst weerzinwekkend werkje!

0,5 sterren (het is dat je geen nul kunt geven, waarom eigenlijk niet??)

Uiterst curieus stukje propaganda, met een buitengewoon slecht en lachwekkend script. Erg slecht maar behoorlijk amusant. 1,5*

Chuck Norris is natuurlijk een flut acteur maar hij heeft inmiddels wel behoorlijk veel B en C films op zijn naam staan. Dit is wel 1 van zijn betere films en met beter bedoel ik dan niet echt goed maar nipt een voldoende.

Het verhaal is niet echt slecht en de actie is ook best oke (soms wat te overdreven). In deze film zit soms zelfs humor en Chuck Norris acteert in deze film beter dan een zak hooi wat hij normaal speelt. Deze film brengt zelfs jeugd herinneringen.

Zo'n 3 jaar geleden heb ik al geprobeerd Chuck Norris' Missing In Action te verdedigen en ik zal dat bij Invasion U.S.A. dan ook zeker weer doen. Er is weinig effectievere pulp te vinden in dvd land en de liefhebber van bot geweld en slechte one-liners zal hier dan ook zijn hart bij ophalen.

Norris' personage is inhoudsloos en eendimensionaal, in staat allerlei explosies en schietpartijen zonder een schrammetje te overleven en vanzelfsprekend de man die iedere vijand met enkele klappen af kan maken. De rest van de cast, op de fenomenale Richard Lynch na, bestaat uit irritante zijpersonages die het gewoon verdienen door een kogel of laars geraakt te worden. Spijtig dat de irritante reporter hier steeds onderuit komt.

Zeggen dat Norris slecht acteert is redelijk overbodig, ik heb de beste man in heel deze film geen enkele keer op acteerwerk betrapt, waardoor de film extra hilarisch is. Het enige moment dat hij zijn personage wat karakter probeert te geven is als hij bij de gesloten kermis staat, wat op mijn foute filmavond bij iedereen alleen maar voor extra hilariteit zorgde. Moeilijk kijken en teksten opdreunen, daar is hij het beste in.

Een absolute aanrader voor de liefhebbers van briljant slechte actie.

Wat een geweldige hoop stront!

Al vanaf het eerste moment dat je Chuck Norris in beeld krijgt had ik al de slappe lach. En het word alleen maar beter en beter... Huizen gevuld met blije gezinnen die kerstmis vieren worden opgeblazen. Mensen worden random neergeschoten en alles maar dan ook echt alles schijnt te kunnen ontploffen.

In het computerspel Goldeneye word zelfs nog beter geacteerd dan in deze film. Chuck Norris is een wandelende atoombom met een gezicht erop geschilderd, die gewapend met uzi's overal op het juiste moment aankomt. Volgens mij kan hij gewoon teleporteren. Elke keer dat hij weer aankwam in zijn zwarte jeep lag ik te rollen op de grond van het lachen. Wat een held!

De scene op de kermis ook, compleet met droevige muziek. Heel misplaatst en tegelijkertijd briljant, de monotone rotschildering genaamd "Chuck Norris zijn gezicht" maakt de scene helemaal af. De film kent overigens een briljante climax, de hele stad loopt op elkaar te schieten en tussendoor loopt Chuck onoverwinnelijk rond. Serieus.. denken die boeven nou echt dat ze kunnen winnen? De film eindigt ook gewoon direct wanneer Chuck de bad guy heeft opgeblazen van twee meter afstand.

Tja er is immers niks meer waar Chuck op kan schieten...
Top-entertainment!!!

*4

Bebaarde bazooka.

Op schurk Lynch na heeft deze Cannonklassieker weinig bijzonders te bieden. Of het moet de hoge dosis geweld door kogelregens zijn. Onbedoeld grappig en over de top is deze B-film met het levende en bebaarde wapen Norris, die slechts twee acteerkunstjes kent, wel. De wereldkampioen Koreaans karate laat echter slechts één trap zien omdat zijn voornaamste wapen in de film een bazooka is.

Redelijk.

Geniale poster hier boven aan de pagina. Film is iets minder geniaal helaas.

Een film als deze beoordelen op verhaal is natuurlijk ziek, maar wat voor mij wel een vereiste is in dit genre, is dat dátgene wat tussen de actiescene's door zit, wel boeiend, cq vermakelijk is. Helaas is dat bij Invasion U.S.A. niet het geval.

Norris, uiteraard weer met de uitstraling van een onbenul, knalt in de ene na de andere scene (overigens van-de-hak-op-de-tak aan elkaar geplakt) een bataljon aan slechterikken neer. Best vermakelijk, maar deze haalt bij lange na het niveau niet van bijvoorbeeld Delta Force.

Openingsscene is wel leuk trouwens!

2*

Na het zien van Invasion USA ben ik ervan overtuigd dat slechts een man Islamitische Staat zou kunnen stoppen : Chuck Norris, dat is zeker. Deze idiote actiefilm is totale kul: alsof een 150-tal terroristen zomaar Amerika in vuur en vlam zouden kunnen zetten. En dan duikt Norris natuurlijk overal op, net wanneer er iets gebeurt. Soms wordt het echt grappig, zoals met die bom op die schoolbus . Het einde is pijnlijk slecht maar past helemaal bij de rest van de film. Toch redelijk vermakelijk tot op een zeker niveau maar Norris blijft een levenloos acteur.

Ja ik ben 24 nu

maar ik heb deze film pas geleden

gekeken en ik blijf dit gewoon de

beste Chuck Norris film vinden

samen met Missing in action 3.

De aanslagen die de bende

van Rostov pleegt

doet me een beetje denken

aan IS vreselijk,

en dan even later

die aanslag in dat winkelcentrum

met een bom,

en dan opeens Chuck Norris

saves the day als hij binnenrijdt

en de terroristen uitschakelt,

en natuurlijk

een bom op een schoolbus

die haalt hij eraf en monteert

het rijdend op de auto van de aanslag plegers

nee echt geweldig gewoon

Matige film waarin één man het opneemt tegen een leger terroristen die verschillende aanslagen in Amerika plegen. De montage maakt de film nogal fragmentarisch en vooral tijdens het eerste gedeelte onsamenhangend. Het helpt ook niet echt mee dat de personages nagenoeg niet uitgewerkt zijn. Nog net 2.5 sterren vanwege volop over de top actie en een aardig portie geweld.

Een van de beste aktie films van Chuck Norris met Lone Wolf Mcquade en An Eye for an eye.

Rostov...........it's time to die.

In het genre aktie, een master piece.

En Chuck op zijn aller beste.

Een classic in het genre van hoog niveau.

Een werkelijk bespottelijke lage raiting.

"If you come back in, I'll hit you with so many rights you'll be begging for a left.”

Ik ben zelf nog niet echt een kenner op het gebied van de films van ‘Chuck Norris'. Ik weet überhaupt niet of je dat kan zijn of niet, ik doel meer op het feit dat ik eigenlijk nog maar weinig films van hem heb gezien, en ik denk dat dit zelfs een debuut is voor mij wat betreft een stem op een ‘Norris’ film hier op deze site, ik dacht dat ik dat sowieso nog nooit heb gedaan. Toch staat hij akelig vaak in mijn kijk-lijst en ben ik van plan zeker in het nieuwe jaar wat meer van zijn films te gaan kijken. Toch wel omdat hij behoort tot één van de actie-cult helden uit de jaren tachtig/negentig. Dit is een leuke start in ieder geval, al is het wel een doorsnee vermakelijke actiefilm waar je vooral echt niks van hoeft te verwachten.

De film brengt ons eigenlijk in verschillende gebieden maar, één ding is zeker; de honderzeven minuten die je te zien krijgt, is één en al actie en dat is opzich het beste van de film. En, de film brengt je in verschillende settingen rond Amerika. Het gevoel had ik overigens wel dat ik ergens een eerste deel had moeten zien voordat ik deze film ging kijken. Dat kwam namelijk om het feit dat je eigenlijk niks leert omtrent de persoon ‘Matt Hunter’. Wie is het? Wat doet hij? En wat is zijn verleden met ‘Mikhail Rostov’. Want één ding was zeker, die twee kende elkaar al wel. Maar hoe of wat, dat is me volledig ontgaan. En ik merk dat de film daar wel meer dingen van kent, van die streken. Om eigenlijk dingen er in te gooien zonder enige context, waarvan we zelf moeten uitzoeken wat we er mee gaan doen en wat het nou precies inhoudt, hoe ze er aan kwamen of wat ze er mee deden.

Het verhaal en het script zijn wat dat betreft geen hogere wiskunde, en daar kon ik wel wat mee merkte ik. Want de verwachting was er niet, het blijkt dat ‘Zito’ onwijs leuk kon spelen met een doelloze film en een leuke nietszeggend script wat toch vermakelijke (en ook nietszeggende) actie opleverde. Inderdaad, je verzint het. Waar net een honderdtal aan soldaten een “invasie” beginnen op Amerika wat natuurlijk nog het hele leger heeft. Je weet voorafgaand wat de uitkomst daar van is, en dat het grootsheidswaanzin wel erg is hier maar, het levert erg leuke cinema op. Want we volgen zo de mercenaries die toch met een boel geweld Amerika op stelten willen brengen, en de burger laten keren tegen de hoge macht, al was dat makkelijker op papier dan in het echt. Het brengt aardig wat actie met zich mee, o.a. een schietpartij in een groep mensen die feest vierden, of dat ze allemaal huizen opbliezen tijdens kerst, het is een fijne gedachten, en dat tijdens kerst.

De cast daar hoef ik denk ik niks over te zeggen, dat kun je zelf ook erg goed invullen lijkt me. Al wil ik toch wel ‘Richard Lynch’ even snel benoemen en zijn rol als ‘Rostov'. Niet dat het waanzinnig was maar, het was wel de perfecte ‘bad guy’ of tegenstander die je kon wensen in een film als dit.

Dus ja, wil je een vermakelijke actieavond hebben waarvan je niet te veel hoeft op te letten of waar het allemaal niet heel ingewikkeld word dan is dit de juiste film. Volgens mij is dit niet de beste ‘Norris’ film en ik denk dat er nog wat heerlijk beeldmateriaal op mij ligt te wachten, het was gewoon een prachtige en typische actieprent uit de jaren tachtig, zoals je het wilt.

Chuck Norris is ondertussen vooral bekend van de Norris-grappen. In tegenstelling tot andere 'expendables' kon ik me bij hem veel minder een goeie film opnoemen. Invasion U.S.A. is ook een typische B-actiefilm waar liefhebbers van houden, maar die nooit het niveau haalt van betere films van bvb Schwarzenegger, Chan, Li, Stallone en co.

Norris is vooral een goeie martial arts vechter en veel minder een leuke acteur. Je ziet hier ook minder die cheesy oneliners die we veel in het genre tegenkomen. Minder knockpartijen dus, Norris doet het hier met (heel veel) kogels. In een film die ook iets te hard gemonteerd werd zodat wat er nog aanwezig was aan verhaal of drama, bijna helemaal verdwenen is en we vooral actiescènes te zien krijgen. En doordat er veel geschoten wordt, is dat iets minder spectaculair dan bij man tegen man gevechten, grote stunts of indrukwekkende knokpartijen. Maar door de vele actie valt het ook niet stil. Al is het resultaat niet meer dan een B-film.