Meningen

Deze klassieker van de Italiaanse regisseur Sergio Leone was gisterenavond te zien op de Duitse televisiezender NDR en ondanks dat het dan op zijn Duits is, de film al ruim 50 jaar oud is en ik de film al diverse keren heb gezien, bleef ik toch weer geboeid kijken. Want deze Western film blijft gewoon een genot om naar te kijken van de eerste tot de laatste minuut.

De mysterieuze vreemdeling Harmonica (Charles Bronson) werkt samen met beruchte schurk Cheyenne (Jason Robards) om een mooie weduwe, te weten Jill McBain (Claudia Cardinale), te beschermen tegen moordenaar Frank (Henry Fonda), die in opdracht van de spoorwegen haar land wil afpakken. De drie schurken hebben bovendien nog een oude rekening te vereffenen...

"Once upon a Time in the West" is een schitterend epos over de problemen van een vrouw, te weten Jill McBain (Claudia Cardinale), met een groep bandieten in het Amerika van de cowboys. Een echte western dus, maar dan wel één van de beste ooit gemaakt (samen met "The Good, the Bad and the Ugly (1966)" en "The Wild Bunch (1969)"). Het verhaal, hoewel boeiend en vermakelijk, waarin niet eens zo heel veel in gebeurt is niet de grootste trekpleister.

Wat me vooral aanspreekt zijn de prachtige decors en locaties die je enorm in de sfeer brengen. De openingsscène is gefilmd in Zuid-Spanje (in het Spaanse plaatsje Guadix) en de rest van de film is gefilmd in Monument Valley in Utah (Verenigde Staten). Na aanleiding van het bericht hieronder van westernkenner "Brix", heb ik de voorgaande regel aangepast. Buiten deze mooie beelden vind ik de muziek ook heel erg sfeervol. Elke keer als je een mondharmonica hoort weet je dat Charles Bronson weer ergens in de buurt is, maar niet wat hij nu weer van plan is. Het acteerwerk is ook erg goed, wat er voor zorgt dat er een goede karakterontwikkeling in deze film zit.

Wat extra bijdraagt aan deze ontwikkeling zijn de soms erg trage scenes waarin we mensen gewoon hun ding zien doen. Vooral de legendarische openingsscène is hier geniaal in. We zien minuten lang drie cowboys een beetje lamballen (o.a. met een vlieg). Je krijgt het idee dat ze de hoofdpersonen van de film zijn, ze zijn immers wel erg lang in beeld. Maar als je opeens de mondharmonica hoort worden ze alle drie neergeschoten. Deze legendarische openingsscène luidt het begin in van een tergend spannend relaas over de komst van een spoorbaan en de strijd om de grond langs het traject.

Het ingehouden tempo, de prachtige muziek van Morricone en de zeer doeltreffende acteerprestaties van de cast, vooral natuurlijk Charles Bronson (speelt zijn beste rol ooit als de stille, harmonica spelende held zonder naam), Henry Fonda (als de schurk), de prachtige Claudia Cardinale (de perfecte belichaming van de seksbom c.q. dame) en Jason Robards (als de sympathieke schurk), maken deze film tot een must-see voor iedere filmliefhebber.

Deze film is een geweldige ervaring van beeld (inclusief de prachtige close-ups, zoals de ogen van Charles Bronson) en geluid. De traagheid, de spanning, de emotie en de dramatiek van het verhaal brengen je direct vanaf openingsscène in vervoering. Deze film toont in alle opzichten aan dat een perfectionist en een meesterlijk regisseur aan het werk is geweest.

P.S. leuk weetje, de rol van "Harmonica" zou oorspronkelijk gespeeld worden door Clint Eastwood, in een poging om de sterren van "The Good, The Bad and The Ugly" weer bij elkaar te brengen.

De film was niet echt goed maar ook niet echt slecht. Het verhaal is best aardig en er zitten soms best grove scènes in (o.a. met die hond). Het einde van de film was best wel goed gevonden. Leuk om eens gezien te hebben maar meer ook niet.

Het eerste uur vond ik zeer matig (ook best cliché wat uiteindelijk wel een reden had) en had veel weg van een flauwe combinatie van The Evil Dead VS Cube. Maar het laatste half uur vergoed veel en geeft de film een zeer goede wending wat het absoluut ook nodig had want de film was letterlijk en figuurlijk dood aan het bloeden. Dat verrassende laatste gedeelte was boeiend, zat visueel fraai in elkaar en was zeker origineel. Wat mij betreft hadden ze dat laatste half uur wat langer mogen maken en het eerste uur (zeker de eerste 40 minuten waren tenenkrommend slecht) mogen inkorten. De cast was niet echt geweldig (met name Chris Hemsworth was diep triest) maar met name de sukkel Fran Kranz deed het nog goed en eigenlijk ook Richard Jenkins. Al met al stond ik op het punt om deze film een onvoldoende te geven maar zoals gezegd vergoedt het laatste half uur veel en krijgt de film toch een voldoende van mij.

Heerlijke zwarte humor film met een schitterende acterende Jim Carrey. Vooral het eerste gedeelte van de film is ijzersterk, op het einde wordt het iets minder.

Inmiddels toch wat gedateerd maar ondanks dat is dit toch wel een leuke en vooral vrolelijke Komedie / Misdaad met een prima Peter Sellers (meester in de vermommingen en het spelen van verschillende typetjes). Het verhaal zit best leuk in elkaar en er valt ook zeer regelmatig wat te lachen (wel typische jaren 60 flauwe humor). Visueel mocht de film er zeker ook wezen want de decors en sets zagen er vaak fraai uit. Dat laatste geldt zeker ook voor de fraaie Maria Grazia Buccella. Deze film heb ik overigens gezien op de zender MGM.

P.S. de muzikale ondersteuning bij veel komische scenes was ook leuk gedaan.

Niets zeggende en ook best een vervelende komedie. De film begint nog best redelijk maar zodra Tim Robbins verschijnt wordt het langzaam een trieste en flauwe bedoeling met als dieptepunt het einde. De humor is dan ook ver te zoeken (alleen de gedeeltes in het Chinese restaurant zijn dan nog leuk, "No food, no seat ). Qua cast had er meer ingezeten want Robin Williams (zag er met snor uit als een pornoacteur uit de jaren 80) en vooral Tim Robbins zijn toch niet de minste acteurs. De laatste was vooral irritant en onnozel aanwezig in deze film. Dat geldt overigens ook voor de altijd zeer irritante Lori Petty (wat een vreselijke actrice is het toch).

Ondanks dat deze Drama / Oorlog film inmiddels 50 jaar oud is, behoorlijk lang duurt met circa 150 minuten en misschien soms ook wat langdradig is, was het zeker een interessante, boeiende en leerzame film, met daarin ook veel veel interessante en boeiende dialogen. Deze dialogen zijn overigens in het Engels, terwijl het verhaal zich volledig afspeelt in Duitsland.

Het verhaal zit goed in elkaar en choqueert hier en daar zelfs wat en dan doel ik op de incest scène (zie ook filmposter) in het verhaal tussen zoon Martin von Essenbeck (goed gespeeld overigens door Helmut Berger, en zijn travestie scène tijdens een cabaretuitvoering mocht er best wezen) en moeder Sophie von Essenbeck (goed gespeeld door de best mooie Ingrid Thulin), waarvan ook wat bloot te zien is in de vorm van billen en borsten. Verder is er ook wat pedofiele te zien (in de vorm van zoenen) tussen Martin en jonge kinderen (meisjes, waarvan er eentje, te weten Lisa, zelfs zelfmoord pleegt door zich op te hangen) en o.a. met één van de dochters, te weten Thilde, van Charlotte Rampling (in de rol van Elisabeth Thallman) die ook in deze film meespeelt en destijds vrij jong was en er ook best mooi uitzag. De gehele cast speelt sowieso goed in deze film en tilt het ook naar een hoog niveau.

Verder vond ik het interessant dat deze film zich afspeelt in de hoogtijdagen van de nazi's, namelijk in de jaren 30 en daarvan zien we o.a. de volgende belangrijke gebeurtenissen de revue passeren, te weten "Rijksdagbrand" (via een bericht tijdens het begin van het verhaal), "Boekverbranding" (wordt even in beeld gebracht), gedoe tussen het Duitse leger, SA (sterke rol van Reinhard Kolldehoff als Konstantin von Essenbeck) en SS (sterke rol van Helmut Griem als hoge SS-officier Aschenbach) en "Nacht van de Lange Messen", welke op een best indrukwekkende en harde manier in beeld wordt gebracht. Vlak voor de aanvang van de laatste gebeurtenis (welke zich afspeelt in Bad Wiessee), zien we ook nog even Ernst Röhm in beeld, waar iets komisch over gezegd wordt i.v.m. zijn aankomst per auto i.p.v. de trein.

Het einde van het verhaal mocht er best wezen met het tot zelfmoord (via een cyaankali capsule) dwingen van Sophie von Essenbeck (zag er in die scène best apart uit men een wit geschminkt gezicht) en Friedrich Bruckmann (gespeeld door Dirk Bogarde) op hun trouwdag door Martin von Essenbeck, die daardoor alleenheerser wordt over het industriële staalimperium van het geslacht Essenbeck, maar ook reddeloos verloren is in de handen van de nazi's.

Al met al best een goede en interessante Drama / Oorlog film die geïnspireerd is op het leven van de familie Krupp. Deze oude Duitse familie staat vooral bekend om haar enorme staal- en wapenproductie gedurende de oorlog. Ondanks de bezwaren die de familie aanvankelijk had tegen samenwerking met de nazi’s, ging de familie Krupp toch zaken met hen doen en dat zien we ook met de familie von Essenbeck in dit verhaal.

Op deze deze Erotiek (Porno) / Sciencefiction film ben ik uitgekomen, omdat ik laatst een film zag, te weten "Nightmare Sisters (1987)" (is geen aanrader overigens), waarin Michelle Bauer in meespeelde. En na een korte zoektocht op het internet na andere films met haar, kwam ik dus uit op deze kortdurende jaren 80 film.

In deze extravagante mix van seks / porno, satire en avant-garde theater is de atoombom gevallen. In de nasleep van de nucleaire apocalyps is 99 procent van de overlevenden "seksnegatief" (ze worden gewelddadig en ziek als ze zich aan seks wagen). De weinige sekspositieven treden op in Cafe Flesh ter vermaak voor de seksnegatieven. Als de beroemde sekspositieve Johnny Rico (Kevin James) in de club arriveert, begint de zekere Lana (Michelle Bauer) vraagtekens te plaatsen bij de afwezigheid van haar seksleven.

Regisseur Stephen Sayadian (een voormalig medewerker van het tijdschrift "Hustler") maakte een post-apocalyptische pornografische sciencefiction-cultfilm met bijzondere aandacht voor styling en aankleding en alle seksscènes zijn essentieel voor het verhaal, wat hoogst ongebruikelijk is voor een pornofilm. Dat we hier te maken hebben met een pornofilm, is duidelijk te zien in zestal cabaret achtige scènes, waarin een show (ter vermaak voor de seksnegatieven) wordt vertoond in Cafe Flesh. Voordat de shows beginnen, worden ze overigens op een leuke manier geïntroduceerd door Max Melodramatic (Andy Nichols), die o.a. een leuke imitatie doet van Elvis Presley en "The Godfather" (Marlon Brando) en ook speelt hij een keer trompet.

In de 1e show (na circa 5 minuten), draait het om een brave huisvrouw (Terri Copeland) met drie kinderen (in werkelijkheid zijn het drie volwassenen), die verleidt wordt door een melkman met een rattenuiterlijk (o.a. gezicht en staart). Deze show wordt best leuk opgevoerd (inclusief de bijbehorende muziek) en daarin zien we o.a. beffen, pijpen, neuken en het klaarkomen van de melkman op de buik en de behaarde schaamstreek (het is immers de beginjaren 80) van de huisvrouw, die op de rug ligt.

Na deze show maken we vlug even kennis met Lana en haar vriendje Nick (Paul McGibboney), die vanaf een tafeltje zitten toe te kijken en ook nog wat andere personages zoals Silky (Joey Lennon), qua uiterlijk een soort van Inspector Gadget, en diens vriendin Angel (Marie Sharp), die naderhand wordt ontvoerd door twee Enforcer's (Dennis Edwards en Polly Ester).

De 2e show (na circa 15 minuten) speelt zich af in een kantoor en daarin zien we een blote vrouw achter een typemachine (ook typisch begin jaren 80), die steeds herhaaldelijk zegt:

"Do you want me to type a memo"

Ook zien we een vrouw (Becky Savage) bloot liggen op een kantoortafel met een telefoon in haar hand. Daarna komt er een man aangelopen in een potloodkostuum, die naar de vrouw op de tafel gaat en dan zien we pijpen, neuken en klaarkomen op de eveneens behaarde schaamstreek.

In de 3e show (na circa 30 minuten) draait het om oorlog (je hoort dan ook waarschuwingssirenes) tussen Amerika en Rusland en zien we twee vrouwen (zogenaamd één Amerikaanse en één Russische) die elkaar beffen en vingeren. En van te voren zien we nog de Amerikaanse vrouw met haar schaamstreek spelen in close-up.

Lana is inmiddels behoorlijk opgewonden door alle shows en na circa 40 minuten zien we haar voor het eerst bloot (topless), als ze haar eigen lichaam gaat betasten en op de vloer gaat liggen. Max Melodramatic kijkt daarbij stiekem glimlachend toe.

De 4e show is een fraaie cabaret voorstelling (met o.a. veel vinger knipperende handen), waarin uiteindelijk een vrouw wordt genomen door twee mannen. We zien daarbij neuken, pijpen en klaarkomen op de buik en de behaarde schaamstreek en in de mond (zijn immers twee mannen die bezig zijn )

Voordat de 5e show begint is de zekere beroemde sekspositieve Johnny Rico (draagt een zonnebril) aangekomen in Cafe Flesh en geilt Lana enorm op hem, wat haar vriendje Nick niet leuk vindt.

De 5e en tevens de laatste show (na circa 55 minuten) speelt zich zogenaamd af in een kapperszaak en daarin zien we een blote vrouw onder een haardroger zitten, die een tijdschrift leest. Verder zien we een vrouw (Marie Sharp) op bed liggen waarmee Johnny Rico aan de gang gaat en daarbij zien we beffen (inclusief de kont) en pijpen. Lana die toekijkt is inmiddels zo opgewonden dat ze mee gaat doen aan de show (na circa 65 minuten), dit tot ontsteltenis van haar vriendje Nick, en de andere vrouw kleedt Lana dan uit, waarna ze elkaar gaan beffen volgens standje 69. Op een gegeven moment grijpt Johnny Rico in en tilt hij de andere vrouw op en brengt hij haar weg. Als hij weer terugkomt gaat aan de gang met Lana en zien we neuken (daarbij is waarschijnlijk een "body doubly" gebruikt, want het gezicht van Michelle Bauer komt nooit in beeld) en klaarkomen op de kont, want Johnny Rico neemt Lana op zijn hondjes.

Daarna verlaat Nick teleurgesteld Cafe Flesh en zien we nog even een voldane Lana in beeld, waarna de film is afgelopen na 73 minuten.

Het verhaal wat zich vrijwel in zijn geheel afspeelt in Cafe Flesh, stelt natuurlijk niet veel voor, maar weet opzicht wel te vermaken door een paar leuke personages zoals Max Melodramatic die alles op een leuke manier verteld en "Moms" (Tantala Ray) die vogels verzameld en op een gegeven moment een vogeltje in een kooitje krijgt (dit als betaling van iemand om in Cafe Flesh binnen te komen). De aankleding van Cafe Flesh was ook best leuk, want in het meubilair van o.a. de bar zit een volledig blote vrouw.

Al met al was deze jaren 80 Erotiek (Porno) / Sciencefiction film een kolfje naar mijn hand en heb ik me er best goed mee vermaakt.

Alweer het derde het derde deel in de "Open Water" reeks, en net zoals de twee voorgaande films, zal ook deze Drama / Thriller van mij geen voldoende krijgen.

In dit derde deel willen drie Amerikaanse vrienden uit Californië, te weten de broers Josh en Jeffrey Miller en diens vriendin Megan Murphy, een auditie-opname maken voor een extreme versie van een reality show, te weten "Guts & Glory" waarbij ze $100.000 kunnen winnen. Ze gaan daarbij in Australië (Port Lincoln bij Adelaide) filmen, waarbij ze zich in een kooi in het water laten zaken, welke omringd is door witte haaien. Maar het plan loopt in de mist en ze raken omringd door bloeddorstige witte haaien. Ze filmen alles wat ze meemaken.

Het verhaal weet niet echt te boeien en spannend wordt het eigenlijk nergens, dat komt vooral omdat tijdens de inleiding van het verhaal al min of meer wordt aangegeven dat de drie Amerikanen nog niet gevonden zijn en dat iets later in de tijd hun camera op de bodem van de zee wordt gevonden door een duiker. Dat laatste wordt overigens ook gelijk bij aanvang van het verhaal aangegeven middels de zin "In 2015 an underwater camera was found at the bottom of the ocean".

Bovendien is vrijwel alles in het verhaal flauw (en eigenlijk ook saai) en dan doel ik o.a. op de opening van het verhaal waarbij Megan stiekem in de badkamer wordt gefilmd en op het moment dat ze haar BH wilt afdoen is, is de accu van de camera leeg en zien we Megan dus niet bloot en dat is best jammer want Megan (Megan Peta Hill) mocht er best wezen.

Ook de relatie tussen de drie vrienden was zeer flauw, waarbij Megan buiten haar vriend Josh (die met haar wil gaan trouwen en haar tijdens de opnames ook ten huwelijk wil vragen middels een ring) ook een affaire heeft met diens broer Jeffrey en uiteraard komt Josh daar naderhand achter en ontstaat er een flinke ruzie, die Josh uiteindelijk noodlottig wordt. Ook was het zeer flauw en belachelijk als ze inmiddels in een gevonden reddingsvlot zitten en daarbij een andere vrouw uit het water redden en daarna vanwege een ongeluk/ruzie het reddingsvlot in brand zetten door het ontsteken van een vuurwerk fakkel (zo'n fakkel die je in de lucht schiet om aandacht te trekken als je nood verkeerd), waarbij de zonet geredde vrouw dodelijk verbrandt.

Uiteraard komen ook de nodige clichés voorbij zoals boten en vliegtuigen die hun niet opmerken in het water en natuurlijk ook het einde waarbij ze één voor één omkomen en dat o.a. door haaien (Megan en Jeffrey en de laatste wordt daarbij bijna gered door een reddingshelikopter) en zelfs een hartaanval (Josh, die lijdt aan een hartkwaal). Hier en daar gaat het er berst hard aan toe (als iemand gepakt wordt door een haai), maar dat heeft vooral betrekking op omstanders, die door het kapseizen van de boot door de vreemde golf ook in de zee belanden.

De cast weet ook nergens te overtuigen en ik vond ze vooral ook irritant en met name de drie hoofdrolspelers Joel Hogan (als Jeffrey Miller), Josh Potthoff (als Josh Miller) en Megan Peta Hill (als Megan Murphy). De laatste compenseert dat overigens wel door haar fraaie uiterlijk. Buiten deze drie hoofdrolspelers, zien we verder ook nog Pete Valley regelmatig in beeld als Greg, die de neef is van Jeffrey en Josh en woont in Australië.

Ondanks dat deze Drama / Thriller maar circa 75 minuten duurt, heb ik me er nauwelijks mee vermaakt en heb ik me vooral gestoord aan de onnozelheid tussen de drie hoofdrolspelers.

Best wel een aardige erotische thriller die soms zelfs neigt naar lichte porno. Het verhaal was best boeiend maar ik had wel het idee dat de regisseur hier en daar wat gejat heeft uit andere films (o.a. "Saw 1", "Eyes Wide Shut" en "In Therapie"). Maar ondanks dat zat het verhaal best aardig in elkaar en deed de cast het best goed en dan met name Chantal Demming die goed en zeer gewaagd speelde en ook veel van haar mooie lichaam liet zien. De climax in het verhaal vond ik overigens zeer matig en had beter gekund, ik verstond er ook niets van (een of andere Balkan taal). Maar al met al best een gedurfde Nederlandse film die soms ook wel opwindend was.

Ik ben fan van vrouwengevangenisfilms (oftewel het WIP-genre) en dan natuurlijk degene met een erotisch tintje, die vooral in de jaren 70 en 80 populair waren en toen ook veelvuldig gemaakt werden. Omdat ik er al velen heb gezien, is het voor mij moeilijk om nieuwe te vinden die op MovieMeter staan en uit de jaren 70 en 80 komen. Maar op deze "Caged Heat" ben ik min of meer toevallig gestuit vanwege het laatste bericht van "Basto" (bijna 10 jaar nadat iemand weer eens iets schreef over deze film).

In dit verhaal draait het om Jacqueline Wilson (Erica Gavin), die opgepakt en veroordeeld wordt voor illegale drugsdelicten. Ze komt terecht in een beruchte vrouwengevangenis, waar vreselijke wantoestanden heersen en zelfs hersenchirurgie als strafmaatregel wordt toegepast. Samen met een aantal medegedetineerden strijdt Jacqueline tegen het repressieve beleid van de gevangenisdirectrice McQueen (Barbara Steele), die in een rolstoel zit.

"Caged Heat" is zo'n beetje een standaard vrouwengevangenisfilm, omdat alle ingrediënten aanwezig zijn zoals, diverse douchescènes waarin veel naaktheid (vooral borsten) te zien is, gevechten (bitch-fight) tussen gevangenen, een kwaadaardige directeur (in dit geval dus een vrouw), een pervers en gestoord iemand (in dit geval de dokter die o.a. naaktfoto's maakt, shocktherapie toepast en aan hersenchirurgie doet, zodat hij de hersenloze en hulpeloze vrouwen kan verkrachten) en gewelddadige ontsnappingen (o.a. in de gevangenis en als men buiten aan het werk is) met veel geschiet.

Omdat de film slechts 80 minuten duurt, sfeervol is en er regelmatig wat naaktheid te zien valt (zo wordt o.a. de donkere Pandora gespeeld door Ella Reid naakt in een isoleercel opgesloten), heb ik me er best aardig mee vermaakt. Hier en daar is de film ook best hard en bloederig qua actie (er zit best veel actie in) en bij de goed uitgevoerde shout-out tijdens de ontsnapping op het einde is zelfs wat goor te zien als van een bewaker een oor wordt afgeschoten.

Hier en daar is de film ook wat lachwekkend, want als gevangenisdoctor Dr. Randolph (Warren Miller) op een gegeven moment shocktherapie toepast op twee vrouwen, te weten Jacqueline en Maggie (Juanita Brown), ondervinden die er daarna geen last van Ook lachwekkend is het per ongeluk doden van een oudere vrouw (wiens gebit ook uitvalt) door gevangene Belle Tyson (Roberta Collins), als deze eten gaat stelen voor de opgesloten Pandora. Belle en Pandora zijn namelijk goede vriendinnen van elkaar (ze treden ook samen op als entertainment voor de gevangenen, waarbij ze verkleed zijn als mannen en seksistische opmerkingen maken). Ook het stelen van een politieauto (waarbij de agent dringend naar het toilet moet) was wel geinig.

Omdat het verhaal een voorspelbaar verloop heeft (het is immers een standaard vrouwengevangenisfilm), is het natuurlijk nergens boeiend, spannend of verrassend. Maar echt saai of langdradig wordt het gelukkig nergens. De cast is natuurlijk niet hoogstaand, maar ze deden het wel verdienstelijk zoals Barbara Steele (de bekendste actrice) als de brildragende aan een rolstoel gekluisterde directrice. Van haar is er wel geen naaktheid te zien (helaas ook niet als ze fantaseert), maar wel van vele andere vrouwen zoals van hoofdrolspeelster Erica Gavin.

De mooiste vrouw vond ik overigens Crystin Sinclaire (als Crazy Alice, die een soort van bordeel runt, waar twee ontsnapte vrouwen naartoe gaan) en van haar valt er ook wat naaktheid te zien (als ze in bad zit). Verder valt er regelmatig wat naaktheid te zien van Juanita Brown (een beetje de bitch in de gevangenis, waar Jacqueline het ook mee aan de stok krijgt, maar waar ze later wel mee ontsnapt en bevriend raakt), Ella Reid en Roberta Collins (ze is ook te zien in andere vrouwengevangenisfilms en ze speelde ook mee in de Actie / Sciencefiction film "Death Race 2000 (1975)"). De laatste is ook de vrouw waar de doctor naaktfoto's van maakt als ze verdoofd is en op wie hij hersenchirurgie wilt toepassen (wat natuurlijk verhindert wordt door Pandora).

Al met al is "Caged Heat" leuk om eens gezin te hebben, schijnt een cultfilm te zijn, maar het is natuurlijk wel niet één van de betere vrouwengevangenisfilms en waarschijnlijk ben ik deze ook weer snel vergeten.

P.S. de vrouwen op de filmposter zijn allemaal te zien (het zijn de hoofdrolspelers), maar ze lopen in de film niet rond met een soort van badpak en ze zijn ook geen fan van Johan Cruijff (oftewel "Nummer 14")

Leuke documentaire over Cairo waarin ook nog een flinterdun romantisch verhaal is ingeweven. De beelden van Cairo zagen er overigens fraai uit. Van de cast deden Patricia Clarkson en vooral Alexander Siddig het best aardig. Ze hadden Patricia Clarkson wel een wat meer vurige rol kunnen geven want nu speelt ze alleen de rol van een saaie muts. Het verhaal stelt echt bitter weinig voor en het einde is gewoon abrupt en belachelijk.

Heb deze film voor het eerst gezien toen ik een jaar of 12 was. Deze film liet toen een diepe indruk achter vanwege de vele explicite sex scènes (was eigenlijk meer porno). Buiten de vele sex scènes was het verhaal dik in orde en speelde Malcolm McDowell op een schitterende wijze de geflipte keizer Caligula. De film bevat trouwens ook veel explicite geweld ! Al met al een geslaagde film.

Vandaag dan de volledig ongecensureerde versie gezien. Hoewel dit vervolg absoluut niet kon tippen aan het sterke (en zeker ook bizar en extreem) eerste deel heeft dit vervolg bepaalde overeenkomsten met het eerste deel. Zoals de zeer pornografische orgie (heel veel pijpen, masturberen, neuken, beffen, klaarkomen en zelfs bestialiteit met een paard) in het middenstuk van het verhaal (zeg maar vanaf de 50e t/m 80e minuut) en extreme martelingen (o.a. afsnijden van tong en met een lans via de anus naar binnen gaan en dan doorduwen tot de lans via de borstkas er weer uitkomt).

Qua verhaal stelt het helaas teleur en is het ook nauwelijks boeiend. Ook de uitvoering (inderdaad low budget) en cast heeft weinig omhanden. Het is wel leuk dat onze Laura Gemser in deze film meespeelt en ook uit de kleren gaat. Maar ruim twee uren voor een film als deze is een enorme lange en moeizame zit en enkel de 30 minuten durende orgie en de martelingen zijn leuk.

Ik ben wel blij dat ik de ongecensureerde versie heb gezien, want de gecensureerde versie lijkt me een hele martelgang om uit te zitten.

Regisseur Brad Anderson maakt ooit het knappe "The Machinist (2004)", maar slaat hier qua geloofwaardigheid en het opbouwen van spanning de plank behoorlijk mis.

Halle Berry speelt Jordan Turner, een medewerkster van alarmcentrale 911, die ooit heel dom terug belde naar een meisje dat een insluiper meldde en daardoor de verstopplek van de beller verraadde. Na jaren zit ze weer in zo'n situatie, want ze krijgt een ontvoerd meisje, te weten Casey Welson (Abigail Breslin) aan de lijn, dat belt vanuit de achterbak van de auto van haar ontvoerder. Kan zij dit meisje wel redden ?

Geen slecht basisgegeven, maar het wordt hier uitgewerkt alsof het een aflevering in een politieserie betreft en het lukt ook maar niet om de film spannend te maken en aan het einde gaat Jordan heel ongeloofwaardig zelf op pad. Het is wel effectief dat het verhaal zich bijna in "real time" afspeelt. Hoewel de twee actrices te goed zijn voor dit spul, tillen ze de boel wel iets omhoog.

Al met al leuk om eens gezien te hebben deze Thriller film en oorspronkelijk was het verhaal bedoeld als een pilot voor een televisieserie.

Nadat ik afgelopen zaterdag de Misdaad / Horror film "El Carnaval de las Bestias (1980)" had gezien van regisseur Paul Naschy (mijn eerste kennismaking met hem), was ik eigenlijk wel benieuwd naar andere films van hem en toen kwam ik uiteindelijk uit op deze leuke en vermakelijke Horror / Thriller film (Ik vind persoonlijk Drama / Erotiek of Komedie / Erotiek meer van toepassing), welke tenminste ook nog te pindakazen was en ook in deze film speelt hij weer zelf de hoofdrol en dit keer als duivel. Dat "Fransman" hem al gezien (vrij recent overigens) heeft verbaasd me niets, maar ik denk dat ik me er meer mee vermaakt heb dan hij

In dit verhaal heeft de duivel een menselijk gedaante aangenomen in de persoon van Leonardo (Paul Naschy). En samen met zijn hulpje Tomás (David Rocha) houdt hij zich vooral bezig met het onderzoeken van de seksuele geneugten uit de Middeleeuwen.

Het is dat deze film is gemaakt in 1979 (in de jaren 70 mocht tenminste nog vrijwel alles), want als Paul Naschy (ik vind hem wel wat weghebben van de Grieks zanger en basgitarist Demis Roussos) nog geleefd had in deze tijd en recent deze film had gemaakt, dan had hij waarschijnlijk te maken gehad met de MeToo-beweging, want hij betast in deze film de nodige mooie en blote vrouwen. Wat dat betreft denk ik dat hij veel plezier had in het maken van deze film en als hoofdrolspeler neukt hij er ook op los.

Zelf heb ik me ook best goed vermaakt met deze film, want buiten de vele mooie blote (vrijwel allemaal volledig bloot te bewonderen) vrouwen (o.a. de rondborstige Silvia Aguila, Sara Lezana, Adriana Vega met haar fraaie achterwerk en Blanca Estrada met haar korte kapsel) heb ik ook regelmatig moeten lachen om de dialogen en het verhaal zit ook best leuk in elkaar en er gebeurt ook best veel.

In het begin is de duivel (oftewel Leonardo) nog een beetje flauw (maar wel leuk) en gooit hij o.a. een steen tegen het hoofd van iemand die zit te poepen (steelt van hem een watermeloen) en geeft hij aan een blinde man een beker urine van hemzelf i.p.v. water, waarbij de blinde man dan zegt:

"What's this, you bastard ? Instead of water, you give me piss ! Are you trying to poison me ?"

De blinde man (die ook nog in het water wordt getrapt door Leonardo) wordt vergezeld door de jonge Tomás, die daarna met Leonardo optrekt en welke hij als zijn leraar / meester beschouwd. Na dit ietwat flauwe begin (hij doodt overigens als eerste een man, die hem eten heeft gegeven) komen ze aan op een boerderij, waar ze mogen overnachten. Als de boer er in de vroege ochtend vandoor gaat om te werken, vergrijpt Leonardo zich onmiddellijk aan zijn mooie vrouw, te weten Inés (Silvia Aguilar met haar fraaie borsten), die iets aan haar been heeft en als ze zitten te neuken zegt ze:

"Oh, my goodness ! The pleasure ! I've never felt anything like this before ! It's like... like I'm being possessed by the Devil !"

Nadat hij klaar is met haar, beroofd hij haar van al hun geld en kerft hij met een mes / dolk een omgedraaid kruis (oftewel het logo van satanisme) op haar linkerbil, zoals dat op de fraaie filmposter te zien is. Daarna nemen ze ook nog al hun eten mee en zelfs hun ezel en als Leonardo vertrekt, zegt hij nog tegen haar:

"So long, slut !"

Daarna beroven ze een rijk ouder stel, te weten Juan (Pepe Ruiz) en Blanca (Paloma Hurtado), waarbij Leonardo zich voordoet als een gek en plast hij in het bijzijn van hun (Juan zegt dan tegen Blanca "Don't make such a fuss about a little piss, woman !") en betast hij de borsten (die niet te zien zijn) van Blanca, die daarop tegen haar man zegt:

"Can't you see this bastard is touching my breasts ?"

Waarop hij dan zegt:

"Your breasts? You mean your udders, you bloody cow."

Daarna kloppen ze aan bij een mooie weduwe, te weten Lady Urraca (Sara Lezana), die samen woont met haar erg zieke dochtertje Berenguela en haar bediende Petronila (Irene Gutiérrez Caba). Hij beloofd haar dochtertje beter te maken in ruil voor seks. Als het erg zieke dochtertje op miraculeuze wijze genezen is, kleedt hij Lady Urraca uit, neukt hij haar en vertrekt hij, waarbij hij zegt:

"Beautiful woman. I can't decide which is fairer: Her body, or her soul."

Uiteindelijk sterft het dochtertje alsnog en ook blijkt Lady Urraca zwanger te zijn van Leonardo, die naderhand bevalt van een duivelskind, waarna ze zelfmoord pleegt door zich op te hangen.

Daarna neukt hij al snel weer met een andere mooie vrouw, te weten Maria (Adriana Vega, die een zeer fraai achterwerk had), op een hooizolder die denkt dat hij iemand anders is (namelijk haar minnaar Muño waar ze vreemd mee gaat en die van te voren is neergeslagen door Leonardo). Als dan haar man, te weten Ramiro (Rafael Hernández), thuis komt en haar volledig bloot aantreft op de hooizolder, zegt hij tegen haar:

"Why on earth are you naked here in the hayloft ?!"

Waarop zij dan zegt:

"It was hot, too hot in my bedroom."

Leonardo komt dan tevoorschijn (waarbij Maria verbaasd is dat het niet Muño is) en zegt tegen de man dat hij zijn broek moet laten zakken, waarna hij weer een omgedraaid kruis op een bil markeert (maar dan met een sabel i.p.v. met een mes / dolk). Maria vraagt dan aan hem wie hij is, waarop Leonardo antwoord:

"The Devil, you whore. In the flesh."

Daarna (we zitten dan halverwege het verhaal en hebben het leukste gedeelte van de film gehad) worden Leonardo en Tomás overvallen (raken in een gevecht met anderen) en beroofd en belanden ze in een klooster in Santiago bij zuster Elvira (Blanca Estrada met het korte kapsel), die hun aanziet als pelgrims.

Deze zuster Elvira vertelt tegen Leonardo dat ze de laatste tijd seksueel betast wordt door een geest (welke gewoon een knecht is die daar werkt in de tuin). Leonardo verlost haar dan van de zogenaamde geest en zegt tegen haar dat ze zich helemaal moet uitkleden. Als ze helemaal bloot (fraai lichaam overigens) is, zegt hij tegen haar "Stand as if you were up in a cross", waarna hij zicht vergrijpt aan haar borsten. Daar blijft het uiteraard niet bij, want al snel neukt hij haar (waarbij je veel van haar schaamstreek ziet).

De knecht neemt daarna overigens wraak en slaat Leonardo neer en als hij weer ontwaakt, ligt hij in een bed van een hoerenhuis, welke gerund wordt door de zekere Leonor (Ana Harpo, als één van de weinige vrouwen die niet bloot is te bewonderen). Samen met Tomás heeft hij veel plezier (o.a. te zien tijdens een bad scène met meerdere blote vrouwen en ook nog tijdens een Benny Hill-achtige scène, waarbij ze achter de vrouwen aanrennen) in het hoerenhuis en op een gegeven moment laat hij ook Tomás in de toekomst kijken, waarbij je dan zwart / wit beelden ziet van de Tweede Wereldoorlog, Auschwitz en de atoombom, en die toekomst bevalt Tomás totaal niet.

Daarna eten de hoeren (die o.a. bloot beschilderd zijn) in een soort Romeinns tafereel met een aantal rijke gasten en één van die rijke personen, te weten de homofiele Don Íñigo, heeft een oogje laten vallen op Tomás en koopt hem van Leonardo en Leonor, waarna deze Tomás in zijn kont neukt en die vindt dat niet fijn. Leonardo beroofd uiteindelijk Leonor van het geld en vertrekt alleen. Tomás is dan uit op wraak en als hij Leonardo weer tegenkomt, zegt deze tegen hem:

"I didn't expect you to like to take it up the arse."

Daarna laat Tomás hem in elkaar laat slaan en kruisigen, waarbij hij tegenover een Jezusbeeld wordt geplaatst. Als hij weer loskomt (wat overigens niet te zien is), wordt hij weer beroofd (door twee overvallers) en treft hij uiteindelijk iemand anders (hij geeft deze persoon te eten en vertelt zijn verhaal) bij een ruïne (die overigens ook te zien is tijdens het begin van de film "Carnaval de las Bestias (1980)"), die hem doodt zoals hij dat in het begin van de film ook deed met iemand (oftewel het verhaal eindigt zoals het begon). Maar dood is hij natuurlijk niet, want hij is natuurlijk de duivel en die gaat niet dood. Je ziet hem daarna nog lachen en met gouden munten gooien, waarbij hij zegt:

"All of you ! Gold ? Take the gold ! All you want is gold ! Men! I curse you ! I curse your evilness ! I shall live inside you ! Inside your souls !"

Oftwel hij is teleurgesteld in de mens, waarna de film is afgelopen.

Van de cast vond ik Paul Naschy het leuk doen als de duivel (soms zie je ook een rode gloed om zijn hoofd) en de vele mooie blote vrouwen zijn vooral een genot om naar te kijken. Al met al heb ik me dus gewoon goed vermaakt met deze leuke Horror / Thriller (wat het het niet is) film van regisseur en hoofdrolspeler Paul Naschy.

Ik ben geen fan van Kristen Stewart, maar in deze sobere en eentonige politieke (soort van anti Amerika film) Drama film kon ze me wel bekoren.

In deze film draait het om de jonge vrouwelijke soldaat Amy Cole (gespeeld door Kristen Stewart), die in Amerika een saai leven lijdt en daarom maar besluit om in het leger te gaan. Ze hoopt daarbij door het leger uitgezonden te worden naar Irak, maar in plaats daarvan wordt ze uitgezonden naar Guantánamo Bay, om daar zogenaamde politieke islamitische gevangen te bewaken en dat is natuurlijk ook saai (tenzij je er natuurlijk misstanden van maakt zoals in de Abu Ghraib gevangenis in Bagdad daar mag van mij gerust ook eens een film over gemaakt worden). In de Guantánamo Bay gevangenis maakt ze kennis met één van deze politieke islamitische gevangenen, genaamd Ali (goed gespeeld door Peyman Moaadi), die haar steeds "blondje" (Amy mag namelijk volgens de regels haar naam niet zeggen tegen gevangenen) noemt en langzamerhand (mede omdat Ali maar blijft inpraten op haar) ontstaat er een soort van vriendschap tussen beiden, welke niet door iedereen gewaardeerd wordt (met name door haar leidinggevenden) en daar draait het dan om in deze film.

Hoewel het verhaal behoorlijk saai en langdradig is en ook best goedkoop oogt (speelt zich grotendeels af in het cellenblok waarbij steeds twee bewakers rondlopen, letterlijk en figuurlijk, en daarbij steeds in de cellen kijken naar de gevangenen via een raampje in de celdeur), wist het sobere en eentonige verhaal me toch te boeien en te interesseren en dat ondanks er eigenlijk maar niets in gebeurt. Wel zitten er behoorlijk veel dialogen in (met name tussen Amy en Ali), welke regelmatig kortaf zijn maar desondanks aardig zijn. De cast in deze film is vooral beperkt tot Kristen Stewart en Peyman Moaadi, maar toch weten beiden deze film interessant te houden tot het einde, welke best aardig was en zelfs wat emotioneel.

Al met al een aardige politieke Drama film, die misschien wel wat aan de lange kant is (ruim 90 minuten was meer dan voldoende geweest).

Het begin van de film was best leuk en bevat ook een aantal grappige scenes (vooral de seksueel getinte), maar na 45 minuten wordt het een flauwe en ook wel saaie bedoeling met als dieptepunt de laatste 15 cliché minuten. De cast in de vorm van Will Ferrell en Zach Galifianakis deden het wel leuk maar ik heb ze wel eens beter in vorm gezien in films. De scene aan de eettafel van Zach Galifianakis waarbij zijn kinderen van alles opbiechten was overigens geweldig.

P.S. ik dacht overigens dat de rol van Rose Brady gespeeld werd door Kate Hudson maar het bleek te gaan om de fraaie Katherine LaNasa. De verwijzing naar Kate Hudson was wel leuk gedaan in de film.

"Heb je een kontje en twee mooie borsten, dan zoekt M. Vandeputte je voor zijn Miss Cosmoswedstrijd."

Ik heb deze Belgische Komedie / Erotiek film destijds in 1997 gezien en in 2012 heb ik er iets kort over geschreven a.d.h.v. mijn herinneringen en daarna hebben nog maar vier andere personen er iets over geschreven. I.v.m. met de "Vrouwelijke Regisseurs en Protagonisten Challenge maart 2025" (die bijna afgelopen is) heb ik "Camping Cosmos" afgelopen vrijdagavond opnieuw bekeken en dit keer wederom puur en alleen vanwege het meespelen van Lolo Ferrari (een Franse ex-pornoster en ex-model met enorme siliconenborsten van meer dan 3 kilogram het stuk) en dit keer heb ik me er ook meer mee vermaakt. Eigenlijk is het ook geen echte film, want het is meer een aaneenschakeling van absurditeiten, een parade van freaks waarin de Belgische volksmaatschappij flink te kak wordt gezet.

De film speelt zich af in 1986 en dat is het jaar dat België het Eurovisiesongfestival won met "J'aime la vie" gezongen door Sandra Kim (het liedje wordt ook gezongen op Camping Cosmos tijdens de zangcompetitie) en dat het Belgische voetbalelftal op het wereldkampioenschap in Mexico de halve finale haalde, door o.a. de Russen te verslaan met 4-3 in een spectaculaire wedstrijd tijdens de 1/8 finales. Dit wordt ook getoond met een scène van bierdrinkende supporters voor een reusachtig beeldscherm.

In "Camping Cosmos" is Jan Bucquoy (Jean-Henri Compère) een cultuur animator en moet hij in de zomervakantie van 1986 op de camping een cultureel programma uitzetten voor de vakantiegangers. Deze interesseren zich niet zo voor "Mutter Courage" van Bertolt Brecht, maar meer voor het WK-voetbal en de Miss-Cosmosverkiezing. Daar zijn het de gasten dan ook naar, de camping heeft namelijk een hoog "white-trash" gehalte. Een prostituee (Patricia Dollez) die geen vakantie lijkt te hebben, een Kuifje-achtige (met hond) camping-dj (Claude Semal) die de hele dag door de microfoon over de hele camping blèrt, Lolo Ferrari als de seksueel onbevredigbare vrouw van campingbaas M. Vandeputte (Jean-Paul Dermont), een ruziënd stel, te weten Louis (Angelo Bison) en Giselle (Catherine Claeys), frietverkopers, een oudere man (Jacques Calonne) die slipjes van poppen ruilt tegen lolly's en een andere oudere man die voortdurend tegen zijn vrouw zegt dat hij alleen naar Parijs wilt gaan. De weggelopen 13,5 jarige dochter Eve (Fanny Hanciaux) van Jan Bucquoy, die na circa 13 minuten verschijnt op de camping, zorgt nog voor een licht interessant sub-plotje en de slimme zoon, te weten Noé (Noe Francq), van Vandeputte heeft ook een oogje op haar en probeert haar te verleiden met zijn kennis.

De leidraad in de film is daarom in de handen van de jonge Waalse Eve, die net voor de vakantie bij haar moeder is weggelopen en na een kort verblijf in Florence in Italië naar België terugkeert om de vakantie bij haar vader aan zee door te brengen. De communicatie tussen vader en dochter verloopt moeilijk wegens zijn grote afwezigheid in de loop van het jaar en zijn gebrek aan interesse, aldus de dochter. Dat is een situatie met dramatische aspecten, die door regisseur Jan Bucquoy tussen het rampetampen met Lolo Ferrari en de prostituee, de Miss-Cosmosverkiezing (die door Giselle wordt gewonnen na circa 60 minuten tot tegenzin van Louis die niet wilde dat ze meedeed) en de zangcompetitie propt.

Maar de algehele vrolijkheid en goede sfeer verbergen een pak frustraties en eenzaamheid. Regisseur Jan Bucquoy laat daarom z'n personages één na één plaatsnemen op een stoel die over de Noordzee uitkijkt, over het zinloze spel van de golven en de wind, en hij duwt de mannen in de armen van Madame Janssens (een Antwerpse prostituee) of Lola Ferrari (haar zien we ook na circa 22 minuten op een avond volledig naakt uit de zee lopen, waarbij de scène is geïnspireerd op de scène uit de Drama / Komedie film "La Dolce Vita (1960)" met de Zweedse actrice Anita Ekberg in de Trevifontein in Rome), terwijl hij voor de vrouwen strandwachter Arno in petto heeft of Herman Brusselmans (die geen woord zegt, maar wel absurde leuzen schildert op caravans zoals op de frietkot) op een motor, waarop de vrouw van de frietverkopers valt.

Ook zien we regelmatig een oudere man slipjes ruilen van poppen tegen lolly's. Zo zien we o..a. zo'n scène met een kind en met Madame Janssens en zegt een oudere man (die een fanatieke fan van Eddy Merckx is) voortdurend tegen zijn zorgzame vrouw dat hij alleen naar Parijs wilt gaan. Verder is er Kuifje (die na elke neukbeurt op de borsten van zijn sekspartners kotst, zoals op Lolo Ferrari) die kiest voor het ruime sop (oftewel de zee) en zijn hondje Bobby achter laat op het strand. En Pierre Mertens (Noël Godin), de grote onhandige woordkunstenaar, zit met z'n handen in het haar. Zijn publiek beperkt zich tot één geïnteresseerde, namelijk zijn eigen vrouw Marlène Mertens (Marleen Duelz) en ook die heeft er uiteindelijk genoeg van. De rest van de badgasten interesseert zich niet voor zijn oeuvre en kunst in het algemeen. Brood en spelen, dat is Camping Cosmos en regisseur Jan Bucquoy heeft dat goed begrepen, want tijdens een Kurt Schwitters-achtig dadaïstisch gedicht, voert hij een pseudo-masturbatie-act op met een flesje Maes Pils

Nog steeds vind ik Lolo Ferrari het leukste in deze film en ze is er natuurlijk alleen maar vanwege haar enorme siliconenborsten, die eruit zien als voetballen met enorme bruine tepels erop (sowieso was het lichaam van Lolo Ferrari behoorlijk bruin-achtig). Hoewel ze niet kan acteren is haar optreden wel een schot in de roos, want ze deed het gewoon leuk. We zien haar en haar enorme borsten voor het eerst na circa vijf minuten als ze samen met een aantal andere vrouwen topless op de rug op het strand ligt en de camera één voor één over de vrouwen gaat en als laatste over Lolo Ferrari. En we zien haar enorme borsten voor het laatst na circa 66 minuten, als ze uiteindelijk een orgasme heeft gekregen nadat Jan Bucquoy op haar naakte lichaam een Kuifje stripboek voorleest en we haar daarna nog eens lachend op het strand zien.

We zien haar gedurende een vijftal scènes topless (bij één scène wordt ze ook geneukt door een man met een enorme kunstpenis als dildo) en het waren eigenlijk allemaal de hoogtepunten in deze film. Ook de keren dat ze niet naakt te bewonderen is, deed ze het leuk, zoals tijdens het hoelahoepen na circa 40 minuten. Op een gegeven moment wordt ze ook na circa 68 minuten vermoord (wordt wel niet getoond) door haar jaloerse man M. Vandeputte (omdat Lolo Ferrari iedereen het hof maakt), die haar lichaam dan vanaf een pier in de zee dumpt. Daarna zegt hij het ook na circa 74 minuten tegen Jan Bucquoy en zegt hij:

"Ik moet het je zeggen: Ik heb mijn vrouw vermoord. Ik hakte haar aan stukjes, deed alles in een zak en gooide haar over de pier in Nieuwpoort."

Maar Jan Bucquoy denkt maar dat hij een grap maakt.

Sowieso loopt het niet goed af met iedereen in de film, want zo verongelukt de vrouw van de frietverkopers tijdens een motorrit met Herman Brusselmans en loopt Kuifje dus de zee in na circa 76 minuten en zien we hem daarna ook niet meer terug. Maar desondanks eindigt de film nog met een vrolijke noot als Eve uiteindelijk Noé zoent en er daarna nog een mooi liedje op de camping wordt gezongen door een vrouw, waarna de film is afgelopen na circa 80 minuten en waarbij we in het laatste shot nog Jan Bucquoy naar de hemel zien kijken.

Er gebeurt opzicht genoeg in "Camping Cosmos" (o.a. ook nog een bokswedstrijd met Marcel Vanthilt als scheidsrechter en een cursus terrorisme waar de iets oudere jeugd onder leiding van terroriste Ulrique, gespeeld door Sabrina Leurquin, leert hoe men bommen maakt) en dat ook in een hoog tempo, maar niet alles is geslaagd of echt leuk. Maar de film verveelt nergens en zit opzicht ook leuk in elkaar (en dat ook met de nodige humor) met de vele personages (misschien zijn het er wel iets te veel en ik heb ook nog niet iedereen genoemd) en de film heeft ook gewoon een leuke cast en daartoe behoort ook Lolo Ferrari, voor wie ik de film dus herzien heb. De cast zorgt ook voor een aantal leuke dialogen, zoals tussen Jacques Calonne en een jong meisje:

Jacques: Wat een mooie pop. Is ze je lievelingspop?
Meisje: Ja.
Jacques: Heeft je pop een slipje?
Meisje: Ja.
Jacques: Welke kleur?
Meisje: Rood.
Jacques: Als ik je een lolly geef, krijg ik dan het slipje?

De aankondiging / reclameboodschap van Madame Janssens over de radio (Radio Cosmos) door Kuifje, die dan over haar zegt:

"Van negen tot elf uur doet Mw. Janssens al wat u wil in haar caravan voor slechts 450 frank."

En daar maken veel mannen gebruik van. En de keer dat Jan Bucquoy Lolo Ferrari in haar caravan heeft geneukt en daarna drinkend aan een fles bier vraagt of ze een orgasme heeft gehad en zij daarop antwoordt:

"Niks, je had er beter de fles ingestopt."

En verder nog mijn openingszin, welke ook een aankondiging was van Kuifje over de radio.

Al met al is "Camping Cosmos" een grappige en onderhoudende film, die na het herzien een veel hoger punt verdient dan welke ik destijds in 2012 heb gegeven (1,5*).

Aardige documentaire over de band "The Police" welke grote bekendheid genoot in de eind jaren 70 en begin jaren 80. Persoonlijk vond ik hun bekendste hits ook altijd een genot om te horen (nu nog steeds).

Het is opzicht wel een interessante documentaire die vooral uit het oogpunt van gitarist Andy Summers is verfilmd. Zowel muzikaal als visueel zit de documentaire aardig in elkaar. Dat komt mede door de vele foto's welke Andy Summers heeft gemaakt. Opzicht wel een leuk weetje uit deze documentaire dat hij zo begaan is met fotografie. Sowieso zitten er in deze documentaire wel een aantal leuke weetjes over de band.

De carrière van "The Police" kun je eigenlijk wel vergelijken met de carrière van de Nederlandse band "Doe Maar". Net als zij stopten ook "The Police" op hun hoogtepunt van hun carrière (weliswaar om andere redenen). Dit overigens tot grote teleurstelling van de fans.

Deze film zenden ze nog regelmatig uit op MGM en ik moet zeggen dat het niet bepaald een leuke film is om naar te kijken. Het verhaal is zeer flauw en eigenlijk ook de meeste humor (vaak valt er niet om te lachen). Er spelen overigens best aardig wat bekende acteurs in mee maar die kunnen de film helaas niet redden.

Opzicht was dit wel een aardige mysterieuze en duistere Horror / Thriller, die het vooral moet hebben van de spanningsopbouw (mede goed gedaan middels de creepy soundtrack) en natuurlijk het mysterieuze.

Het verhaal weet te boeien en is op bepaalde momenten ook wat spannend. Ook met de uitvoering zit het wel goed en dan met name m.b.t. het visuele gedeelte van het verhaal. Ook zitten er hier en daar wat schrikmomenten (een daarvan deed me aan de film "The Ring (2002)" denken. Daar heeft deze film ook wel wat van weg) in en soms zelfs een beetje goor. Omdat het verhaal zo mysterieus is, blijf je als kijker geboeid kijken en pas op het einde wordt het enigszins duidelijk, hoewel het dan nog steeds mysterieus blijft. Het einde vond ik overigens wel aardig. Omdat de film maar iets van 90 minuten duurt, kijkt hij verder lekker weg.

De cast deed het overigens verdienstelijk en dan met name hoofdrolspeler Rupert Evans in de rol van "David Hughes". Het het was ook best geinig dat twee Nederlandse vrouwen een rol hebben in deze film, namelijk de fraaie Hannah Hoekstra (zelfs in één scene ietwat bloot van te zien als ze ligt te neuken) en Anneke Blok. Van de laatste was overduidelijk een Nederlands accent te horen. Antonia Campbell-Hughes (apart gezicht) en Kelly Byrne waren geen onaardige verschijningen om naar te kijken.

Het is zeker geen hoogstaande Horror / Thriller en ook geen super spannende, maar wel een vermakelijke die leuk is om eens gezien te hebben. Dat hij van Ierse makkelijke is, is ook best apart.

Deze Horror / Thriller film heb ik afgelopen zondagavond gekeken, maar omdat ik de dag erna op vakantie ging, heb ik er nog geen recensie over kunnen schrijven.

"Candyland" speelt zich af in 1996 rond kerstmis en draait om Remy (Olivia Luccardi), een ogenschijnlijk naïeve en vrome jonge vrouw die verstoten wordt uit haar religieuze sekte. Omdat ze nergens heen kan dompelt ze zich onder bij een kleine groep sekswerkers, te weten de vrouwen Sadie (Sam Quartin), Riley (Eden Brolin), Liv (Virginia Rand) en de bi-man Levi (Owen Campbell), die hun dagen doorbrengen bij een vrachtwagen stopplaats bij afslag 17 en ze noemen zich de "Lot Lizards". Onder het toeziend oog van de oudere vrouw Nora (Guinevere Turner), die de leiding heeft over de groep sekswerkers, en de raadselachtige lokale Sheriff Rex (William Baldwin), navigeert Remy tussen haar gespannen geloofssysteem en de code om haar ware roeping in het leven te vinden.

"Candy Land" opent met Sadie die in een een geparkeerde vrachtwagen seks heeft en waarbij we gelijk de mooie borsten van Sam Quartin zien. Daarna zien we Levi in beeld, die naar een bus loopt en waarin hij de buschauffeur pijpt, waarna we Liv in beeld zien die in een vrachtwagen stapt. Daarna zien we weer Sadie in beeld, die op het toilet van een winkel een man pijpt en waarbij het jongetje Jonah (Laevin Story), die deel uitmaakt van de religieuze sekte, geschrokken toekijkt. Als Sadie daarna naar Riley, die last heeft van menstruatiekrampen, Liv en Levi loopt, stopt een busje en spreekt de leider, te weten Theo (Brad Carter), van de religieuze sekte hen aan. Riley en Liv lachen en maken grapjes met hem en plagen hem met het laten zien van hun blote vagina's (althans Liv) en gebruiken woorden die hem zichtbaar doen terugdeinzen terwijl zijn kinderen in het busje (waaronder Remy) vol ongeloof toekijken. Hij predikt over veranderingen die ze in hun levensstijl zouden moeten aanbrengen, om ervoor te zorgen dat ze niet naar de hel gaan als het einde van de wereld komt.

Daarna maken we even snel kennis met Nora die Sadie aanspreekt, waarna Sadie zich gaat douchen (ze heeft immer hard gewerkt ) en we mogen meegenieten (dan zien we de borsten en vagina van Sam Quartin en dat is helaas ook de laatste keer dat we haar naakt zien). Daarna maken we kennis met Sheriff Rex, die seks wilt met Levi in ruil voor een hamburger. Als hij Levi een flinke dildo geeft (met daarop nog een haar), zegt deze:

"Wat moet ik verdomme hiermee?"

Waarna Rex zegt:

"Gebruik die enorme leuter van je en verras me maar."

We zijn dan pas 10 minuten verder en de film had me toen al gelijk te pakken. Een paar dagen later vindt Sadie Remy huilend op een bankje bij de vrachtwagen stopplaats, daar heeft ze het over "reinigen", en die aangeeft dat ze uitgestoten is door de sekte. Sadie ontfermd zich over haar en ze stelt haar voor aan Nora, die haar adviseert dat als ze bij hen wil blijven, ze zal moeten werken zoals de anderen. Ook geeft Nora haar een andere jurk en leert ze haar zoenen. De anderen legen haar dan de regels uit van het werk als sekswerker bij de de vrachtwagen stopplaats, waarna de toon van de film begint te veranderen van luchtig naar Thriller / Horror. Want toen Sadie Remy vond, vond Riley op het toilet een vermoordde man. Dat is natuurlijk niet heel toevallig en bij alleen die vermoordde man blijft het ook niet.

Helaas hebben we dan ook het beste van de film eigenlijk gehad, want wat we daarna te zien krijgen heeft veel weg van "Slasher" en zeker vanaf de 70e t/m de 85e minuut waarin vier doden (allemaal sekswerkers) vallen. Dat wilt niet zeggen dat het daarna slecht wordt, want daarna wordt het juist vrij hard en het begint met Levi, die door een klant in een auto wordt neergeslagen, verkracht en bedreigd wordt, waarna Levi hem doodslaat met een ijzeren pijp. Men haalt er daarna Rex bij, maar die interesseert het eigenlijk niet en hij is vooral begaan over het achterwerk van Levi, waarover hij zegt:

"Hoe is het met je achterwerk?"

Hij wilt daarna eigenlijk ook gelijk seks met Levi, maar die wilt daar niets van weten tot teleurstelling van Rex. Remy krijgt daarna haar eerste klant, te weten eerwaarde Phillip (Mark Ward), die haar wilt beffen en die daarbij zijn gebit uitdoet. Terwijl hij haar beft onder haar jurk, wurgt en breekt zij zijn nek met haar benen en zegt ze "reinig mij", waarna ze het lichaam onder haar bed verstopt als Sadie aanklopt. Daarna komt ook weer de sekte langs, die aangeven dat Remy kan terugkeren en dat ze besloten hebben dat het tijd is om te gaan en dat "gaan" heeft betrekking op morgenochtend! Terwijl Sadie praat met Theo, laat Riley buiten haar borsten zien aan het jongetje Jonah om hem te plagen.

Remy krijgt daarna te maken met twee klantendie ze vermoord met een dolk welke in een christelijk kruis verstopt zit en ook vermoordt ze Liv op het toilet die die dolk ziet en ernaar vraagt. Na de dood van Liv is Sadie aangeslagen Liv is namelijk haar vriendin) en wilt ze ook stoppen als sekswerker. Remy heeft het daarna voorzien op de sekswerkers en vermoordt Levi (steekt ze dood met een potlood terwijl ze met elkaar neuken), Nora en Riley, die ze daarna allemaal op een bed legt. Daarna neemt Remy een douche (en daarbij zien we dan één borst van Olivia Luccardi) en kleedt ze zich om. Ze richt zich daarna op Sadie en als Sadie de lichamen van de anderen aantreft, spuugt ze Remy in het gezicht, waarna deze Sadie doodsteekt.

Als Rex dan aankomt, begint hij te huilen als hij het lichaam van Levi aantreft, waarna hij Remy meeneemt in zijn auto en thuis afzet op haar verzoek. Als ze dan samen de woning binnengaan, treffen ze allemaal dode sekte leden aan (inclusief Theo en Jonah) liggend op de vloer en is Remy ontdaan (omdat ze al vertrokken zijn zonder op haar te wachten), waarna ze zelfmoord pleegt door zichzelf dood te steken. Daarna horen we het nummer "Don't Dream It's Over " van de Australische popband "Crowded House" en is de film afgelopen na circa 91 minuten.

Opzicht heb ik me best goed vermaakt met "Candy Land" en zeker wat betreft de eerste 30 minuten. Daarna verandert de film min of meer in een "Slasher", die qua moorden niet echt veel indruk maakt, hoewel enkele moorden wel lekker grof waren. De cast doet het gewoon goed en zeker wat betreft Olivia Luccardi (als Remy), Sam Quartin (als Sadie) en Owen Campbell (als Levi). Dat geldt eigenlijk ook voor William Baldwin als sheriff Rex, die geniet van wat gelukkige tijd met Levi, als een ontsnapping uit zijn mislukte liefdeloze huwelijk, in ruil voor het de andere kant op kijken m.b.t. het sekswerk.

Regisseur John Swab neemt ook net genoeg tijd om deze personages te introduceren. Sadie is verstandig en nuchter en kan je beschouwen als de oudste zus van de groep en ze heeft altijd oog voor anderen en Levi valt op als de enig mannelijk lid en is de meest gevoelige van het stel. Riley en Liv zijn twee mooie vrouwen en Riley's moeder werkte vroeger ook bij de vrachtwagen stopplaats en heeft de bijnaam "Candy Land" bedacht. Olivia Luccardi doet het goed door de rol te spelen van iemand die zo enorm naïef is voor de realiteit van de wereld om haar heen. De interacties tussen haar en haar vervreemde familie, vooral met haar broertje Jonah, zijn vooral ontroerend omdat ze oorlog voert met zichzelf over haar al lang bestaande religieuze overtuigingen en de accepterende nieuwe familie die ze heeft gevonden.

De vriendschap en de hechte band onder de sekswerkers was mooi om te zien en dat was al te zien bij de kleinste dingen, zoals het delen van een sneeuwbal (eten), het door de kamer dansen op muziek of zelfs gewoon een sigaret roken. Ze zijn allemaal sekswerker voor het geld en Levi houdt er ook gewoon van. Hij bespeelt de fluit, maar hij houdt ook van vrouwen.

Al met al is "Candy Land" best een aardige en sfeervolle Horror / Thriller film om eens gezien te hebben (zeker wat betreft de eerste helft van de film), maar meer ook niet.

Lang geleden gezien. Ik kan me nog herinneren dat ik Virginia Madsen er zeer mooi zag uit zien (ze leek toen op Madonna) en dat ze ook best goed acteerde in deze film. Tony Todd deed het uitstekend als de Candyman en sommige scene's waren ook best grof. Een echte topper was het natuurlijk niet maar hij was wel vermakelijk.

"Candyman (1992)" heb ik begin jaren 90 in de bioscoop gezien tijdens een Horror filmmarathon, waarbij men vier films achter elkaar uitzond en "Candyman" was daarvan de tweede film ("Braindead (1992)" was overigens de eerste en tevens de leukste film). Opzicht vond ik de film destijds vermakelijk en dat kwam mede door Tony Todd (als Candyman) en Virginia Madsen (als Helen Lyle) en de laatste zag er toen ook mooi uit (ik vond haar toen wel wat weg hebben van Madonna). Hun zien we in dit vervolg ook terug, maar dan wel in minimale rolletjes en Virginia Madsen zie je alleen via een foto en tevens hoor je haar stem via een voicerecorder.

Candyman. Zeg zijn naam vijf keer in de spiegel en hij komt je persoonlijk halen. Iedereen die niet bekend is met het personage kan deze "Candyman" film zien als een nieuwe start, een moderne update van het verhaal waarin genoeg wordt uitgelegd om de legende te begrijpen. Desondanks is dit technisch gezien wel een vervolg op het origineel uit 1992, waarbij het de naderhand uitgebrachte delen "Candyman: Farewell to the Flesh (1995)" en "Candyman: Day of the Dead (1999)" lekker negeert.

In dit vervolg draait het om de opkomende zwarte kunstenaar Anthony McCoy (Yahya Abdul-Mateen II), die met zijn vriendin Brianna Cartwright (Teyonah Parris) in Chicago woont. Zijn carrière is in een dal en hij is op zoek naar inspiratie. Wanneer Brianna’s broer Troy (Nathan Stewart-Jarrett) op bezoek komt, vertelt hij ze over Helen Lyle, een afstudeerstudente die een spoor van lijken achter zich liet en in Cabrini-Green (een achterstandswijk in Chicago met sociale woningen) een kind in een vreugdevuur wilde opofferen. De omstanders wisten dit kind te redden waarna Helen in het vuur sprong. Dit verhaal spreekt Anthony aan en hij gaat op onderzoek uit. Hij gaat naar Cabrini-Green om inspiratie op te doen waar hij William Burke (Colman Domingo) ontmoet, de eigenaar van een wasserette. Deze vertelt hem over Candyman (Tony Todd), een man die je met zijn haak als hand komt vermoorden wanneer je zijn naam vijf keer zegt in de spiegel. Vanaf dan begint Anthony’s obsessie die de wereld van Candyman en deze met elkaar in contact brengt.

De Horror film "Candyman (1992)" van regisseur Bernard Rose, groeide uit tot een cultklassieker. Een fan van het eerste uur was Jordan Peele, die met "Get Out (2017)" en "Us (2019)" zelf uitgroeide tot een bekroonde horrorfilmer, met speciale aandacht voor raciale kwesties in hedendaags Amerika. Hoewel Jordan Peele een liefhebber was van "Candyman", had hij ook vragen zoals:

- Waarom werd het verhaal van het zwarte getto verteld via een witte vrouw?
- En waarom nam Candyman, een zwarte man die het slachtoffer werd van wit geweld, na zijn dood wraak op de zwarte wijk?

Voor Jordan Peele was het reden genoeg om bijna 30 jaar later een moderne versie van "Candyman" te maken, althans als coscenarist en coproducent. Jammer dat hij niet ook de regie voerde, want de nieuwe "Candyman" is wat eentonig en eerlijk gezegd ook minder spannend. Ook is het een "anti-blank" versie geworden, want alle slachtoffers in dit vervolg zijn slechte (o.a. politieagenten), kritische en domme (zoals de tieners op school) blanke personen. Het perspectief ligt dit keer bij een zwarte man, te weten Anthony McCoy i.p.v. een witte vrouw, te weten Helen Lyle.

Alles is mooi verfilmd en het verhaal richt zich vooral op een belangrijk thema, namelijk wit geweld en zwart trauma. Het is een insteek die in ieder geval tot nadenken stemt. Het wil niet zeggen dat het ook goede horror oplevert, want zelf vond ik het verhaal aan de flauw kant en ik vond het ook nergens spannend of eng. Wel is er een heel klein beetje goor te zien en dat o.a. met een loszittende vingernagel (oftewel een wegkijk momentje).

De film opent eventjes in 1977, waar we in een wasserette kennis maken met de jonge zwarte William Burke (Colman Domingo), waarna we al snel belanden in 2019 en daar maken we dan kennis met kunstenaar Anthony McCoy en zijn vriendin Brianna Cartwright (Teyonah Parris). Daarna duurt het tot circa de 32e minuut voordat de Candyman verschijnt en zijn eerste twee blanke slachtoffers maakt (een verliefd stel dat wil gaan vrijen in een kunstgalerij, waar ze van te voren cynische opmerkingen hebben gemaakt over het kunstwerk van Anthony McCoy, namelijk een spiegel die "Say My Name" heet). In de circa 50e minuut volgt het volgend slachtoffer, namelijk de blanke vrouw Finley Stephens (Rebecca Spence) die een kunstcriticus is. Daarna volgt in de circa 60e minuut een totaal overbodige scène op een school, waar vier jonge tienermeisjes op het toilet het slachtoffer worden van de Candyman als ze met zijn vieren vijf keer zijn naam in de spiegel zeggen. Daarna volgt de flauwe ontknoping met o.a. William Burke, waarbij blanke politieagenten de veranderende en gewonde Anthony McCoy zomaar doodschieten (een soort van George Floyd momentje) en Brianna Cartwright arresteren ze. Als Brianna dan in de politieauto zit, zegt ze vijf keer Candyman in de achteruitkijkspiegel, waarna de blanke politieagenten worden gedood door de Candyman en Brianna niet. Daarna is de film ook na circa 86 minuten afgelopen.

De eerste helft van de film steekt opzicht wel aardig in elkaar. De opbouw is zorgvuldig en er wordt gespeeld met de camera om zo sfeer op te bouwen. Schrikmomenten zijn niet aanwezig, alleen de dreiging dat de Candyman op de loer ligt en in de weerspiegeling verschijnt. Er wordt in de film namelijk gezegd dat hij alleen zichtbaar is in een spiegelbeeld, waar slim op wordt ingespeeld en het zorgt ook voor een aantal creatieve moorden. Het is jammer dat er tegen het eind nogal losjes wordt omgegaan met de regels die zijn opgesteld voor Candyman, want ineens kan iedereen hem wel zien buiten weerspiegelingen om.

De hoofdrol in dit vervolg is weggelegd voor Yahya Abdul-Mateen II, als de geobsedeerde en gekwelde kunstenaar Anthony McCoy, die me niet echt kon bekoren en hetzelfde geldt voor Teyonah Parris als de vriendin van Anthony. Verder zien we o.a. Colman Domingo als William Burke, die uiteindelijk van Anthony McCoy een Candyman maakt door zijn hand af te zagen welke hij dan voorziet van een haak, en Nathan Stewart-Jarrett als Troy Cartwright, die de homofiele broer is van Brianna Cartwright en die verliefd is op een blanke man (Kyle Kaminsky), die er vooral zijn om het verhaal op weg te helpen. Naar zijn aanwezigheid werd hevig gehint in de trailers, maar de originele Candyman Tony Todd krijgt niks meer dan een gastrol, teleurstellend.

Al met al vond ik deze "Candyman" als vervolg erg tegenvallen. Zo schiet de film flink tekort als het gaat om hoe angstaanjagend de gebeurtenissen zijn. Ook de acteertalenten kwamen niet volledig tot hun recht en de horrorscènes zijn soms niet logisch in het verhaal verwerkt. Hierdoor maakt de film een rommelige en gehaaste indruk en voor je het weet zit je al naar het einde te kijken en komt de titel in beeld - boem, credits. Is dat alles? Een beetje een anticlimax dus.

Vroeger halverwege de jaren 70 t/m ongeveer halverwege de jaren 80 waren kannibalen-films (een aantal daarvan heb ik eind vorig jaar gezien) in en dus moest Jesús Franco er natuurlijk ook een paar maken (mede aangespoord door het succes van de film "Cannibal Holocaust (1980)" van Ruggero Deodato). Deze "El Canibal" en "Mondo Cannibale (1980)", welke ik nog niet gezien heb.

Nu staat het kannibalen-genre überhaupt niet garant voor meesterwerken en ik kijk ze vooral vanwege het naakt gehalte en het goor, maar wat hier wordt geboden is zelfs voor kannibalen begrippen beneden alle peil. Het draait in feite ook niet echt om kannibalen maar juist om een inheemse stam die een soort van duivelse god (is overigens gewoon een naakte, je ziet geregeld zijn penis, donkere man met wat make-up op zijn gezicht en het meest enge zijn nog zijn insectenogen) aanbidden en die volledig naakte (het is immers een Jesús Franco film) vrouwen aan hem offeren, waarvan hij dan eet.

In dit verhaal draait het om de blonde actrice Laura Crawford (Ursula Buchfellner), die haar nieuwste film aan het promoten is in het buitenland en waar ze gekidnapt wordt door een groepje criminelen, die haar vasthouden voor losgeld (6 miljoen dollar). Dus wordt Vietnamveteraan Peter Weston (Al Cliver, die leek op een jonge Nick Nolte) en zijn vriend Jack (Antonio Mayans), die een helikopterpiloot is, ingehuurd door het hoofd van de filmstudio om Laura op te halen en het losgeld over te dragen. Als Peter terugkomt met Laura en het losgeld, dan is dat natuurlijk beter. De ontvoerders verstoppen zich in de jungle van Puerto Santo Island om op hun geld te wachten en ze weten niet dat daar een inheemse stam woont, die vrouwen offeren aan hun bloedige kannibalen-god met insectenogen en deze is natuurlijk ook tevreden met het witte vlees van Laura. Zal Peter Laura kunnen redden, het geld kunnen houden en een etentje met de dood kunnen vermijden ?

Het verhaal stelt natuurlijk niet veel voor en het is eigenlijk ook meer een avonturenfilm dan een kannibalenfilm. De belangrijkste troeven in deze film zijn bloed, een heel klein beetje goor (o.a. darmen) en naaktheid en van dat laatste natuurlijk veel en vooral van de mooie hoofdrolspeelster Ursula Buchfellner (die een fraai lichaam had), die regelmatig van top tot teen volledig naakt is te bewonderen (uiteraard zoomt Jesús Franco ook een keer in op haar schaamstreek, als ze namelijk wordt uitgekleed door naakte vrouwen van de inheemse stam, want dat is natuurlijk zijn handelsmerk) en die in de jungle rondloopt met een versleten roze jurk met veel inkijk (één van de ontvoerders vergrijpt zich ook aan haar). De eerste keer dat ze naakt is te zien is al na circa zeven minuten, als ze een bad (daarin wordt ze ook ontvoerd) gaat nemen op haar hotelkamer.

Buiten haar valt er ook naaktheid (ook van top tot teen) te zien van Muriel Montossé (die gevonden wordt op een boot en daar naakt rondloopt) en vooral ook van de donkere Aline Mess, die een kannibalen-priester is en ook nog een mooie. Jesús Franco vond dat duidelijk ook want ze is regelmatig volledig naakt te bewonderen (met name als ze dansend en wiebelend als een waanzinnige een voodoo ritueel uitvoert, waarbij Ursula Buchfellner volledig naakt is vastgebonden een boomstam) en daarbij zoomt hij natuurlijk ook in op de schaamstreek van haar en dat zowel van voren als van achteren (zodat je ook goed haar achterwerk kon zien). Overigens zijn er ook nog andere inheemse vrouwen volledig naakt te zien (o.a. als ze Laura gaan wassen onder een watervalletje), maar die konden niet tippen aan Aline Mess, m.u.v. hun borsten want Aline Mess had maar zeer kleine borsten.

De openingsscène werd best leuk in beeld gebracht en is ook opgesplitst, zo zie een volledig naakte donkere vrouw rennen door de jungle die wordt opgejaagd door de inheemse stam (krijgen haar natuurlijk te pakken en nemen haar dan vastgebonden aan handen en voeten mee op een boomstam naar hun dorp, waarna de vrouw na een voodoo ritueel uiteindelijk wordt geofferd aan de duivelse god) en tevens zie je Laura (die dan een sexy rood "Baywatch"-achtig badpak aanheeft) die wordt rondgereden in een auto met open dak en die daarna een interview en een fotosessie gaat doen op het strand.

Zoals al eerder gezegd ziet de duivelse god (de inheemse stam heeft ook een houten beeld van hem, wat lijkt op een soort van indianen totempaal) er van de inheemse stam vrij goedkoop uit met alleen wat make-up op zijn gezicht en zijn insectenogen (waren waarschijnlijk roodgeverfde tafeltennisballen). En steeds als het om hem draait, hoor je vreemde echo-geluiden (die zijn best overvloedig) die klinken als een zware adempauze met een constante boer / rochel erin. Deze super-trage duivelse god vergrijpt zich overigens maar aan drie vrouwen, namelijk de donkere vrouw tijdens de openingsscène, aan Muriel Montossé, oftewel de vrouw op de boot, en als zij gepakt wordt (ze ligt dan te neuken met Jack, die als eerste wordt gedood) dan zijn er wat darmen te zien en als laatste aan Gisela Hahn (Jane, die deel uitmaakt van de ontvoerders en ze is de enige vrouw die niet naakt is te zien), wiens schedel wordt ingeslagen met een steen. Maar veel goor valt er niet te zien in deze film.

De ontvoerders (vier personen), die het losgeld niet krijgen (bij een ruil gaat het ook volledig mis en wordt o.a. een helikopter neergeschoten), worden natuurlijk allemaal gedood (door de duivelse god, door een boobytrap en eentje door Peter) en de duivelse god krijgt natuurlijk ook Laura Crawford (die volledig naakt wordt opgeofferd door de inheemse stam) in zijn handen, die wel wordt bevrijdt door Peter. Want op het einde van het verhaal ontstaat er bovenop een hoge heuvel (waar de duivelse god Laura naartoe heeft gebracht) een gevecht tussen Peter en de duivelse god, die Peter natuurlijk wint (steekt hem o.a. met een stok en gooit hem van de hoge heuvel). Door de dood van de duivelse god gaat ook de inheemse priesteres dood (de inheemse bevolking is daar blij mee, maar ik niet ) en daarna zie je Peter samen met Laura en het losgeld vertrekken op de boot (Laura zit dan topless op de boot).

Als een kannibalenfilm stelt deze Horror / Avontuur film eigenlijk weinig voor, maar als een Avonturen film en voor de liefhebbers van Franco -films is hij nog best vermakelijk en vooral natuurlijk door het vele naakt van de mooie vrouwen Ursula Buchfellner en Aline Mess, die meer zonder kleren te zien zijn dan met kleren. De film duurt met circa 100 minuten wel iets aan de lange kant, waardoor het soms wat saai en langdradig is.

Tijdens mijn zomervakantie had ik "Cannibal Holocaust (1980)" nog eens herzien voor de "Horrorfilm Challenge" en tijdens die "Horrorfilm Challenge " zag ik deze kannibalenfilm afgelopen dinsdag voorbijkomen (gepost door "Kondoro") en wilde ik hem ook nog eens herzien. Mede door de mooie foto die Kondoro had geplaatst met de vrouw die opgehangen is met vleeshaken door haar borstjes (dat is gelijk ook het hoogtepunt van de film) en ook omdat ik de film maar 0,5* had gegeven zonder uitgebreide recensie en ik de film precies (op een aantal dagen na dan) tien jaar geleden heb gezien.

"Man from Deep River (1972)" was de eerste, "Cannibal Holocaust (1980)" is de bekendste en "Cannibal Ferox (1981)" is misschien wel de beruchtste / gewelddadigste en zeker wat betreft het dierenleed, want dat vind ik in deze film nog erger dan in "Cannibal Holocaust (1980)".

In dit verhaal reist antropologische studente Gloria Davis (Lorraine De Selle) samen met haar broer Rudy Davis (Danilo Mattei) en haar beste vriendin Pat Johnson (Zora Kerova) naar het Amazonegebied in Paraguay, om te bewijzen dat kannibalisme een mythe is. Tijdens hun tocht komen ze twee blanken tegen, te weten Mike Logan (Giovanni Lombardo Radice) en zijn zieke en gewonde vriend Joe Costolani (Walter Lucchini). Het blijken echter drugskoeriers te zijn, die bovendien ontzettende wreedheden tegen de inheemse bevolking hebben begaan. De hel breekt los wanneer een groep krijgers wraak komt nemen op de blanke indringers.

Het verhaal begint overigens in New York, waar de junk Tim (Dominic Raacke) wordt doodgeschoten door de maffia in het appartement van Mike Logan en Myrna Stenn (Fiamma Maglione) en de laatste is de eigenares van het appartement De maffia zit namelijk achter Mike aan, omdat hij100.000 dollar van de maffia heeft gestolen (dat kom je overigens wel pas naderhand te weten). Daarna (na circa vijf minuten) bevinden we ons in het Amazonegebied van Paraguay en maken we kennis met Gloria, Rudy en Pat, die op pad gaan naar het dorpje Manyoca waar misschien kannibalen zijn. Echter voordat ze vertrekken wilt Gloria zich eerst nog douchen en dat doet ze in de woning van lokale politiesergeant Juanito (Miguel Ángel Rincón). Als ze vertrekken per boot en Pat en Juanito aankomen per auto, wordt er afscheidt genomen en wordt er gezegd:

Pat: Bye, Juanita
Juanito: How did the shower go?
Pat: Oh not bad.
Pat: So long banito. And try washing some time, uh!

Oftewel behalve dat Pat zich gedoucht heeft, heeft ze ook seks met Juanita gehad en wat dat betreft is ze net een hoer / nymfomane, want ze doet het met iedere man die ze tegenkomt.

Ze varen eerst een stukje op een boot waar iemand een grote vlinder (die was volgens mij wel duidelijk nep) vangt en opeet en ook krijgen ze een neusbeer (oftewel een dier) van iemand voor geluk. Daarna gaan ze verder per jeep, maar omdat die al snel defect raakt (de neusbeer brengt dus geen geluk ) gaan ze te voet verder en komen ze een inheemse man tegen die grote levende maden zit te eten. Als ze daarna in de jungle gaan slapen, binden ze de neusbeer vast aan een stok in de grond en krijgen we al snel het eerste echte dierenlied te zien na circa 20 minuten. Want dan zien we een grote anaconda (een slang) in beeld die de neusbeer (die niet kan vluchten omdat doe vast zit gebonden aan de stok) pakt en begint te wurgen. Dit wordt enige tijd in beeld gebracht, waarbij je de neusbeer ziet spartelen en schreeuwen. Dat was best zielig om te zien.

Daarna komen ze twee dode inheemse personen (een man en een vrouw) tegen, waarvan eentje (de vrouw) is gedood door een boobytrap, en stuiten ze op Mike, een psychopathische en coke-snuivende versie van Indiana Jones, en zijn gewonde vriend Joe. Samen trekken ze dan met elkaar op. Het verhaal wat "Cannibal Ferox" haar kijkers wilt vertellen, heeft weinig omhanden en het draait vooral om macht, misbruik, moord en dierenlied. Dat laatste zien we vrij snel weer na circa 27 minuten als een luipaard een doodshoofdaapje te pakken heeft (dat was tenminste nog iets natuurlijks).

Wat betreft dierenleed krijgen we verder een groot insect / spin te zien welke wordt doodgetrapt (dat zou ik eerlijk gezegd ook hebben gedaan ), een speenvarken welke wordt gedood in een val, een gevecht tussen een leguaan en een slang (was volgens mij ook een anaconda), wederom een afslachting van een levende grote schildpad (net zoals dat te zien was in "Cannibal Holocaust") en ook een kleine krokodil die wordt afgeslacht. Stuk voor stuk onnodig.

De steeds terugkerende vraag in "Cannibal Ferox" is ook wie de primitievelingen zijn, de inheemse bevolking of de indringers die hun lot over henzelf afroepen? In "Cannibal Ferox" is dit gevoel nog sterker dan de andere kannibalenfilms. Het vijftal kan niet echt op sympathie rekenen door hun gewelddadige keuzes en acties. Terwijl het vijftal samen optrekt, komen ze ook terecht in het dorpje Manyoca waar iets vreselijks is gebeurt en waar ook alle mannelijke krijgers weg zijn. Daar zien we Pat (oftewel Zora Kerova) ook voor het eerst naakt (ze is weliswaar volledig naakt, maar je zien eigenlijk alleen haar borstjes) na circa 33 minuten als ze seks heeft gehad met Mike in een hut. Ze praten daarna ook met elkaar, waarbij er o.a. wordt gezegd:

Mike: Wanna know something?
Mike: Had you nailed down the minute I saw you!
Pat: Oh you did? What, that I'm being a whore?
Mike: All the way!
Mike: A hot pussy little whore, who arrived down here looking for freedom.

Oftewel Mike bevestigd dat Pat eigenlijk maar een hoer is

Pat is overigens niet de enige vrouw die we naakt te zien krijgen, want we krijgen ook nog de borstjes te zien van een jonge kannibalenvrouw die lastig wordt gevallen door Mike en die haar doodschiet zonder reden. Vanaf dan weet je ook dat Mike ze niet allemaal op een rijtje heeft en zeker als Joe vertelt wat Mike in het dorp heeft gedaan. Dat krijgen we dan te zien via een flashback, waarbij Mike een paar inheemse jungle-bewoners vermoordt en ook martelt hij een indiaan door zijn oog uit te steken en zijn penis eraf te haken. Dit doet hij door het gebruik van coke en het niet vinden van smaragden (welke de indiaan hem belooft had te vinden en waardoor hij zijn frustraties op sadistische en moordlustige wijze uit op de indiaan en de inheemse jungle-bewoners). Daarna is hij samen met Joe en een inheemse vrouw gevlucht en die vrouw is door een boobytrap om het leven gekomen en daarna hebben ze nog een inheemse man gedood (die achter hen aan ging) die Joe verwonde en daarna kwamen ze dus Rudy, Gloria en Pat tegen.

Het verhaal speelt zich overigens niet continue of in het Amazonegebied, want soms maken we ook kleine uitstapjes naar New York, waar me kennis maken met Myrna Stenn, de politie en de maffia en komen we ook meer te weten over Mike. Hij had namelijk een verhouding met Myrna (werd zwanger en pleegde abortus) en stal 100.000 dollar van de maffia, waardoor hij vluchtte naar Paraguay.

In het dorp is Joe inmiddels doodgedaan door koorts en zijn de mannelijke krijgers teruggekeerd en die zinnen op wraak en koesteren geen warme gevoelens voor welke blanke dan ook. Ze slepen het dode lichaam van Joe uit de hut naar buiten en snijden zijn buik open en beginnen zijn ingewanden rauw op te eten. Oftewel de inheemse inwoners van het dorp zijn kannibalen! Daarna nemen ze Rudy, Gloria, Mike en Pat gevangen en binden ze Mike aan paal vast (net zoals hij dat deed met de indiaan) en trekken ze zijn broek omlaag en hakken ze zijn penis eraf die ze opeten, net zoals een BiFi worstje. Oftewel Mike krijgt boontje om zijn loontje. Ze verzorgen wel zijn wond, zodat hij niet doodbloedt.

Ze vertrekken dan met zijn alleen in bootjes en als ze weer aan land gaan probeert Rudy te ontsnappen. Dat lukt ook, maar tijdens zijn vlucht in de jungle raakt hij wel gewond en als hij zich verstopt in het water zitten daar piranha's in, waardoor Mike begint te schreeuwen en dus weer opgepakt wordt. Hij wordt daarna ook door een kannibaal doodgeschoten met een giftig pijltje. Opzicht vond ik dit een flauwe dood en eigenlijk dacht ik ook dat men hem alleen verdoofd had. Maar Mike zien we daarna dus niet meer terug en is dus dood.

We belanden dan in circa de laatste 20 minuten van de film, waarbij Mike, Gloria en Pat worden opgesloten door de kannibalen. Mike wordt opgesloten in een gat in de grond en Gloria en Pat worden samen opgesloten in een soort van grote pot van klei, waarin Pat begint door te draaien. Ze wordt daarbij gekalmeerd door Gloria, waarna ze samen gaan zingen om de moed erin te houden. Ik had liever gezien dat ze samen zouden seksen om de moed erin te houden (dan hadden we Lorraine De Selle tenminste ook een keer naakt gezien) Ondertussen weet Mike te ontsnappen en laat hij Pat en Gloria gewoon aan hun lot over. Ook vliegt er inmiddels in de buurt een vliegtuigje rond met daarin Myrna en een politierechercheur, die opzoek zijn naar Mike en de anderen. Tijdens zijn vlucht in de jungle wordt Mike weer opgepakt door de kannibalen en hakken ze zijn hand eraf.

In het dorp worden Gloria en Pat uit de pot gehaald en wordt Gloria geslagen en Pat wordt ontkleedt (waardoor we weer de borstjes van Zora Kerova zien). Met bloed op een speer worden er dan op beide borstjes een markering en ik meen ook een gaatje gemaakt (waarvoor diende anders de speer), waarna er door haar borstjes vleeshaken worden gestoken (dat werd fraai in beeld gebracht en passende muziek daarbij zou het nummer "Meathook Sodomy" zijn geweest van één van mijn favoriete Deathmetalbands, namelijk "Cannibal Corpse" en ze hebben ook nog eens een passende naam voor dit soort films. Hun teksten zijn overigens zieker dan kannibalenfilms) en dat was eigenlijk ook het enige shockerende in de film. Als de kannibalen daarna terugkomen met Mike, zien we dat Pat via de vleeshaken in haar borsten is opgehangen en Gloria moet daarbij vastgebonden toekijken en zegt:

"Oh God. Please let her die soon. Oh let her die soon. And let me die soon too, please!"

Dat gebeurt uiteindelijk ook en ondertussen landen Myrna en een blanke politierechercheur en worden die door inheemse bewoners wijs gemaakt (met o.a. een horloge, fototoestel en creditcard) dat Mike en de anderen zijn omgekomen door omgeslagen bootjes en krokodillen in het water Terwijl ze die onzin vertellen, wordt Mike in het dorp gescalpeerd en worden zijn hersenen opgegeten. Een jongen (het vriendje van de doodgeschoten jonge vrouw) laat dan Gloria ontsnappen, de jongen komt daarbij om het leven daar een boobytrap, en die stuit dan op blanke jagers / stropers / handelaars (hadden namelijk een gevangen aapje bij zich op hun boot) die haar in veiligheid brengen.

Daarna bevinden we ons weer in Ney York op een school tijdens een diploma uitreiking, waar Gloria is afgestudeerd met een scriptie, waarin ze haar aanvankelijke stelling dat kannibalisme een mythe is nog steeds verdedigt. Daarna is de film ook na circa 89 minuten afgelopen.

Hoewel ik nog nooit van de cast gehoord had, deden ze het wel verdienstelijk en vooral Giovanni Lombardo Radice als de psychopathische en coke-snuivende versie van Indiana Jones, die ook kinderen mishandelt. Verder was Zora Kerova (met blond krullig haar) als de hoerige Pat Johnson niet onaardig om naar te kijken en dat ze ook twee keren naakt (weliswaar alleen haar borstjes) te zien was, is natuurlijk mooi meegenomen. Ook Fiamma Maglione als Myrna Stenn vond ik er niet onaardig uitzien. Op de vele kannibalen na, is de cast eigenlijk ook maar beperkt tot een vijftal tot zestal (als ik Fiamma Maglione meereken) acteurs en actrices.

Kannibalenfilms (ik heb ze vrijwel allemaal gezien en een groot aantal daarvan in de maanden september en oktober van 2019) werden veel gemaakt in de eindjaren 70 en begin jaren 80 en je kunt stellen dat de films binnen dit genre veel gemeen hebben. Vaak zijn ze van Italiaanse makelij (zoals "Cannibal Ferox"), bevatten ze herhalende muziekjes, is er geregeld naakt en seks in te zien (wat ik overigens prima vindt), wordt er overvloedig gebruik gemaakt van bloed, zijn er schokkende moorden te zien, is er kannibalisme te zien, is er onnodig dierenleed te zien en draait het vooral om westerlingen versus inboorlingen. Heb je één kannibalenfilm gezien, dan heb je ze eigenlijk allemaal gezien. "Cannibal Ferox" was tijdens zijn release in 1981 vast choquerend, maar is nu door het vele dierenleed vooral verwerpelijk.

Desalniettemin heb ik me tijdens deze herziening er meer vermaakt dan destijds in 2013 en geef ik de film ook een veel hoger punt. Een voldoende krijgt de film echter niet (dat krijgt vrijwel geen enkele kannibalenfilm van mij, want ik verwacht van een kannibalenfilm dat het heel veel gore en naaktheid bevat en dat valt meestal tegen), maar wel een nipte onvoldoende, namelijk 2,5*.

P.S. de filmposter is vreselijk en past ook niet bij deze film en is wat dat betreft misleidend.

Bijna precies tien jaar geleden, 5 oktober 2013, zag ik deze "Cannibal Holocaust" voor het eerst, waar ik ondanks de gore en naaktheid maar weinig aan vond en dat kwam mede door de vele onnodige dierenmishandeling. Nu ik "Cannibal Holocaust" herzien heb, blijf ik het nog steeds geen geweldige film vinden en dat geldt eigenlijk voor vrijwel alle kannibalenfilms die ik gezien heb (hoger dan 3,5* heeft volgens mij geen enkele kannibalenfilm van mij gekregen). Toch heb ik me er nu wat meer mee vermaakt en krijgt de film ook een hogere waardering van mij (2,5* i.p.v. 1,5*).

In "Cannibal Holocaust" draait het om professor Harold Monroe (Robert Kerman), die naar het Amazoneregenwoud (oftewel "de groene hel") wordt gestuurd tussen Brazilië en Peru, waar hij moet uitzoeken wat er is gebeurd met vier leden, te weten regisseur Alan Yates (Carl Gabriel Yorke), zijn vriendin en regie-assistente Faye Daniels (Francesca Ciardi) en de twee cameramannen en onafscheidbare vrienden Jack Anders (Perry Pirkanen) en Mark Tomaso (Luca Barbareschi), van een filmrapportageteam. Het viertal was namelijk bezig een reportage te maken over een tot nog toe onontdekte kannibalenstam en zijn nu vermist. De opdrachtgevers van het team hebben al vier maanden niets meer vernomen van hen en het is aan Harold om uit te zoeken wat er van hen is geworden. Hij ontdekt dat het viertal is omgekomen in het ondoordringbare woud en een aantal filmblikken zijn de stille getuige van de laatste dagen van het viertal. Als Harold weer terug is in New York City, gaat hij samen met de televisiezender, waar het viertal voor werkte, de filmrollen bekijken en ontdekken ze de gruwelijke waarheid wat er met het viertal gebeurt is.

"Cannibal Holocaust" komt uit de koker van de Italiaanse regisseur Ruggero Deodato en staat bekend als de meeste bekende en beruchtste kannibalenfilm. De naam alleen al moest vanwege het tweede woord een bepaalde snaar raken bij het publiek. Ook probeerde de makers de kijkers te overtuigen dat de film echt was en dat het viertal echt vermoord is door kannibalen. In de jaren 80 was dat misschien nog enigszins geloofwaardig, maar tegenwoordig natuurlijk niet meer. Na een rechtszaak en wat bewijzen had de film al maximaal kunnen profiteren van de hype en groeide het uit naar een klassieker.

Los van het vele vrouwelijk naakt (Francesca Ciardi en veel kannibalen vrouwen), er valt overigens ook redelijk veel mannelijk naakt te zien en dat niet alleen van kannibalen mannen, een aantal seksscènes, een aantal verkrachtingsscènes, vele moorden (waarvan een aantal gruwelijk), modder scènes met vrouwelijke slachtoffers en een ranzige herkauwde pap die wordt opgegeten, vond ik er nog steeds niet veel aan, hoewel de verhaallijn best goed is.

De film opent in New York City, waar we te horen krijgen dat er een viertal personen vermist is in het Amazoneregenwoud en dat professor Harold Monroe ernaartoe gestuurd wordt om het te onderzoeken. Hij gaat echter niet alleen de jungle in, maar doet dat met de ervaren gidsen Chaco (Salvatore Basile) en Miguel (Ricardo Fuentes) en een gevangen genomen lid van de "Yacumo" kannibalenstam. Hoe hij gevangen genomen wordt door het leger (inclusief een Louis Gossett Jr. dubbelganger), krijgen we ook te zien. Eenmaal in de jungle doden ze een muskusrat om te eten en krijgen we een bizarre scène in de modder te zien, tussen een "Yacumo" man en Yacumo vrouw die aankomen per kano, waarbij de vrouw tot bloedens geneukt wordt met een flinke steen (het kon ook een stok zijn), waarna haar vagina gevuld wordt met modder en andere rotzooi en waarna de vrouw doodgeslagen wordt en via de kano terug naar de rivier wordt geduwd.

Destijds vond ik die scène ook al belachelijk en moest ik er hard om lachen en nu ook weer. Het wordt zelfs nog belachelijker, want men probeert de "Yacumo" man gevangen te nemen (zodat die hen naar het "Yacumo" dorp kan brengen) en daarbij zet mijn Miguel naakt in Waarom men die man gevangen moest nemen blijft me een raadsel, want men had toch al de beschikking over een gevangen genomen "Yacumo" man Als men uiteindelijk in het "Yacumo" dorp is aangekomen, krijgen ze daar te eten (oftewel herkauwde pap door oudere vrouwen) en krijgen we te horen dat er een stammenoorlog gaande is tussen de "Shamatari" stam en en de "Yanomamos" (oftewel de "Tree People"), die de ergste kannibalenstammen zijn. De "Yacumo" stam is eigen vrij vriendelijk en dat is o.a. te zien als professor Harold Monroe zich naakt gaat wassen in een rivier en daar de aandacht trekt van de "Yacumo" vrouwen, die met hem spelen.

Als hij daarna uit de rivier komt gelopen, stuit hij op de overblijfselen (de botten) van het vermiste viertal en een filmcamera. De filmblikken zijn er niet, want die heeft schijnbaar de "Yanomamos" stam buitgemaakt. Nadat ze de filmblikken hebben gekregen van de "Yanomamos" (waar ze ook mensenvlees te eten krijgen) stam in ruil voor iets anders (een taperecorder), keert professor Harold Monroe terug naar New York City en zien we hem daar in een televisiestudio, maar men de filmblikken gaat bekijken na circa 42 minuten en daarop zien we ook Francesca Ciardi (oftewel Faye Daniels) voor het eerst volledig naakt na circa 48 minuten.

Ook blijkt het viertal een nogal dubieuze rol te hebben gespeeld bij de totstandkoming van alle op beeld vastgelegde gruwelen. Het viertal hebben namelijk de beelden die ze maakten tijdens hun zoektocht naar de kannibalenstam, gemanipuleerd. Om wat meer "drama" in hun filmpjes te verwerken, zetten de verslaggevers een klein dorpje in de fik en betalen ze Afrikaanse soldaten om voor het oog van de camera wat burgers te fusilleren. Daarbij kan natuurlijk ook de vraag gesteld worden "Wie zijn eigenlijk de wilden op deze aardbol?". De Primitieve kannibalenstammen (die volgens hun eigen wetten leven in hun eigen afgeschermde wereldje) of wij de zogenaamde beschaafde Westerlingen, die anders denken en onze levensstijlen en opvattingen opdringen aan anderen en desnoods met geweld?

Ook komen diverse familieleden van het viertal eventjes aan het woord, waarna we zien dat het viertal niet bepaald een hoge pet opheeft met dieren! Want na circa 53 minuten vangt men een grote levende schildpad in een beekje, die men gereed gaat maken (hakken zijn hoofd eraf die daarna nog beweegt, snijden in zijn poten welke nog bewegen, hakken zijn schild open met een bijl en verwijderen de organen) op een vuurtje om op te eten en dat was niet bepaald leuk om te zien (dat vond Faye ook niet, want ze moest ervan kotsen) en het duurt ook veel te lang (circa 4 minuten). Ook andere dieren moeten het bij hen ontgelden, zoals een grote spin (die op Faye zit en die net zo zwart en harig is als haar poes), een slang (wordt in tweeën gehakt) die hun gids Felipe (Guillermo) bijt in zijn voet en wiens been geamputeerd moet worden, waarna hij alsnog sterft.

Daarna komen ze met veel bombarie aan in het "Yacumo" dorp, waar men een aapje aan het scalperen is om de hersenen op te eten, en schieten ze een vastgebonden varkentje dood. Daarna gaat men aangedikt filmen (zet men het dorpje in de fik), waarna Alan zijn vriendin Faye gaat neuken (dan zien we Francesca Ciardi ook weer naakt) en waarbij de "Yacumo" stam mag toekijken en waarbij er dan gezegd wordt door Alan:

"Laat ze zien, hoe wij het doen."

Daarna krijgen we nog een bizarre scène te zien met een zwangere kannibalen vrouw, waarna we even terugkeren naar New York City, waar professor Harold Monroe wilt dat de film verboden wordt vanwege wat erop te zien is. De eigenaren van de televisiezender willen dat echter nog niet en willen eerst alles zien (dat heeft professor Harold Monroe overigens al gedaan). We zien daarna hoe de drie mannen van het viertal een jonge "Yanomamos" vrouw pakken, die ze één voor één neuken (en wat gewoon gefilmd wordt) in de modder en Faye vindt dat maar niets en daarbij wordt ook gezegd:

Faye: Jack!, Waar wil je dat voor gebruiken? Pornofilms? Stomme klootzak!
Alan: Dat is geen slecht idee, Wat dacht je van "Jungle Joeys"?

Daarna (als men in New York City een andere spoel heeft opgezet) zien we na circa 82 minuten een naakte gespietste vrouw aan een paal (de paal is erin gegaan via de anus en gaat eruit via de mond) en wordt het viertal omsingeld door "Yanomamos" kannibalen en ontstaat er een gevecht.

Jack Anders wordt daarna als eerste te grazen genomen door een speer, waarna ze zijn penis eraf snijden (wordt ook expliciet getoond) en Jack in stukken hakken en beginnen op te eten. Ik was er niet rouwig om, want het was zijn verdiende loon. Het volgende slachtoffer is Faye Daniels, welke wordt ontkleed (dan zien we Francesca Ciardi ook voor het laatst van top tot teen naakt), verkracht wordt door verschillende mannen, doodgeslagen wordt en onthoofd wordt. Daarna worden ook Alan Yates en Mark Tomaso gepakt, maar daar valt eigenlijk niets van te zien, behalve dan dat je Alan zijn hoofd onder het bloed op de grond ziet vallen voor de camera. We keren dan terug naar New York City, waar de mensen van de televisiezender nu willen dat de film wordt vernietigd. Iemand gaat dan ook bellen en zegt dan:

"John... Ik wil dat dit materiaal verbrand wordt. Alles."

Daarna zien we Professor Harold Monroe naar buiten lopen terwijl hij een pijp opsteekt en zien we hem denken:

"Ik vraag me af, wie de echte kannibalen zijn."

Ook zien we nog de "Twin Towers" in beeld (bij de opening was het nog het "Empire State Building") en krijgen we onderstaande tekst in beeld te zien:

"Projectionist John K. Kirov was given a two-month suspended jail sentence and fined $ 10.000 for illegal appropriation of film material. We know that he received $ 250.000 for that same footage."

Daarna is de film ook afgelopen na 95 minuten.

De cast stelt natuurlijk niet veel voor en het beste waren eigenlijk nog de kannibalen. Robert Kerman als professor Harold Monroe deed het ook verdienstelijk en hetzelfde geldt eigenlijk voor Salvatore Basile als gids Chaco. Hij is ook de bekendste acteur en is ook te zien in diverse bekende spaghettiwesternfilms, waaronder "Once upon a Time in the West (1968)" en "A Fistful of Dynamite (1971)". Natuurlijk was het leuk om Francesca Ciardi volledig naakt te zien, maar verder stelt haar rol als Faye Daniels eigenlijk weinig voor (je ziet haar ook een keer plassen / poepen in het oerwoud).

"Cannibal Holocaust" is bloederig, choquerend (althans voor tere zieltjes), bevat naaktheid en zit vol gore. Voor de meesten is dat voldoende en als kijker weet je ook dat het maar een film is en dat het dus maar gespeeld is. Daarom is de dierenmishandeling zo verwerpelijk, want die zijn stuk voor stuk echt en ze voegen ook niets toe en zijn compleet overbodig. De film heeft gezien de unieke verhaalvertelling en de "shock value" nog steeds kijkwaarde, maar ik vind de film nog steeds niet geweldig. De film krijgt ook veel puntenaftrek van mij en dat natuurlijk vanwege de onnodige dierenmishandeling.

Inderdaad een soort van "The Dirty Dozen" uitvoering maar dan in Western stijl. Gelukkig is wel de duur een stuk korter (ruim drie kwartier) waardoor de vaart hoger is en de film zich ook lekkerder wegkijkt. Het verhaal zit aardig in elkaar en weet ook wel te boeien (soms zelfs iets spannend).

De opzet is best grootst met veel fraaie beelden, kostuums en decors en er zit ook redelijk wat actie in. Ook vond ik de veelvuldig toegepaste muziek wel mooi en passend bij deze film. De cast doet het ook leuk en dan met name natuurlijk George Peppard (o.a. veelvuldig te zien met zijn typisch kenmerk, de sigaar) de fraaie Giovanna Ralli en de helaas veel te vroeg overleden Pete Duel (de leuke cowboy serie "Alias Smith and Jones" keek ik vroeger als kind graag).

De film wordt overigens tegenwoordig uitgezonden op de zender MGM en daar heb ik hem ook op gezien.

Na het succesvolle eerste deel moest er natuurlijk ook een tweede deel komen. Ook in dit deel komt weer een hele batterij aan sterrencast voorbij en valt er ook wat te lachen, maar veel stelt het allemaal niet voor. Het verhaal is eigenlijk hetzelfde als het eerste deel maar dan nog flauwer en saaier. Buiten een paar leuke momenten en vooral de schoonheden Susan Anton en Catherine Bach (overigens perfect gecast voor deze film vanwege haar rol in de destijds zeer populaire serie "The Dukes of Hazzard") als het Lamborghini-team (schitterende auto overigens) veel er niet veel te genieten.