Meningen

Gewoon wederom een leuke komedie van het eveneens leuke duo Stan Laurel en Oliver Hardy. Het verhaal is leuk en kijkt zich lekker weg en er valt meer dan genoeg te lachen om de grappen en capriolen van het leuke duo. Als kind zijnde keek ik in de jaren 70 graag naar dit soort films.

Vandaag in HD gezien en ik moet zeggen dat het een leuke moderne versie was van het A-team vol met spektakel en actie. Het verhaal stelt niet zoveel voor (wat ook altijd het geval was in de serie) maar de uitvoering was zeer leuk gedaan. In het begin werden de A-team leden op een leuke manier geïntroduceerd waarna de film begon. In de film kwam vrijwel alles terug wat ook in de serie van toepassing was en het werd vaak leuk gedaan. Deze film is echter wel veel spectaculairder dan de serie (was natuurlijk ook te verwachten) en er zit ook veel meer actie in. De scene met de tank was super belachelijk en totaal niet realistisch maar het zag er wel geweldig uit en was zeer leuk gedaan. Dat gelde trouwens voor de meeste actie (soms zag het wel helaas erg nep uit). Wat ook zeer leuk gedaan was om de twee originele leden van het A-team (Face en Murdock) leuk toe te passen in de film. De acteurs deden het eigenlijk allemaal best aardig behalve Jessica Biel vond ik waardeloos en paste ook niet in de film thuis. Al met al is dit een zeer leuke moderne verfilming van het A-team.

Ik had het gevoel dat dit meer een Sciencefiction / Erotiek film (zeker wat betreft het eerst uur van het verhaal) was dan een Sciencefiction / Romantiek film en dat ook nog eens omdat een pornoactrice, te weten Stoya (met haar kleine borsten), één van de twee hoofdrolspelers is, die bovendien vaker bloot is te bewonderen dan met kleren aan. Omdat ze een pornoactrice is, is ze dat natuurlijk wel gewend

Zij is overigens ook het enige leuke en mooie in deze film, want zowel het verhaal als de uitvoering ervan stelt weinig voor en het verhaal weet ook niet echt te boeien of te vermaken en is vooral langdradig en saai. Dat komt misschien vooral omdat het in deze film eigenlijk alleen maar draait om de ervaren astronaut Milutin (Sebastian Cavazza) en androïde Nimani (Stoya), die eigenlijk alleen maar met elkaar spelen (o.a. neuken en verkrachten) i.p.v. zich met de missie bezig te houden. Uiteraard krijgt Milutin gevoelens voor androïde Nimani (andersom ook) en dat kost hem uiteindelijk zijn leven als hij haar redt (beter gezegd laat opladen).

Visueel gezien (vaak veel donkere beelden) stelt het op pornoactrice Stoya ook maar weinig voor en mooie beelden van de ruimte of het ruimteschip zijn vooral op het einde van het verhaal te zien. De boordcomputer (met de vrouwelijke stem van Kirsty Besterman) die veelvuldig te horen is, deed me overigens denken aan computerstem Hal uit de Sciencefiction / Avontuur film "2001: A Space Odyssey (1968)"). In de scènes waarin er niet gepraat wordt is er veel elektronische muziek te horen en als er gepraat wordt, dan zijn de dialogen meestal niet echt interessant.

Al met al een matige Sciencefiction / Erotiek film die het aankijken eigenlijk niet echt waard is, of je moet al fan zijn van pornoactrice Stoya.

Leuk drama met goede rollen van Barbara Sarafian en Jurgen Delnaet (geweldig toen hij op het einde Mona Lisa aan het zingen was). Echt veel gebeurt er niet in de film maar het is wel plesant (op zijn Belgisch) om te zien. Ik vond Anemone Valcke (Vera) overigens een leuke meid in deze film.

Aardig Nederlands oorlogsdrama. Van deze film moest ik vroeger van school het boek lezen. Maar omdat ik een hekel heb aan het lezen van boeken huurde ik destijds gewoon de film

Het verhaal zat goed in elkaar en was zowel boeiend als spannend. Met name het begin van de film vond ik erg goed en sterk. De film is met bijna 2,5 uur wel vrij lang maar het lezen van het boek zou me meer tijd hebben gekost. De cast deed het overigens ook goed en deze film mag zeker gerekend worden tot één van de betere Nederlandse oorlogsdrama's. De laatste keer dat ik deze film volledig heb gezien moet in 1987 (MAVO examenjaar) zijn geweest.

Min of meer een verfilming van een ABBA concert in Australië. Daaromheen heeft men een flinterdun verhaaltje gemonteerd waarin een DJ (best een nerd) probeert een diepte-interview te krijgen met ABBA. Veel stelt het allemaal niet voor en het is eigenlijk meer een promotiefilm voor ABBA. Veel van hun liedjes (ook de minder bekende) zijn overigens te horen in deze film. De film begint opzicht best leuk maar al snel wordt het een saaie bedoeling. Ben je een fan van ABBA of vindt je hun liedjes leuk dan kun je deze film gerust kijken, maar veel stelt het eigenlijk allemaal niet voor en bijzonder is het zeker niet. Persoonlijk vond ik een aantal liedjes van ABBA wel leuk en waren Anni-Frid en Agnetha destijds als jochie van een jaar of 7-10 opwindend.

Nadat ik gisteren het eerste deel heb gezien, was het vandaag de beurt aan dit tweede deel, welke qua concept hetzelfde is gebleven (dus weer 26 korte filmpjes gerelateerd aan het alfabet). Het enige verschil met dit vervolg is dat veel filmpjes vaak neigen naar Komedie (maar wel niet grappig) en de meeste filmpjes dit keer gemaakt zijn door onbekende Westerse regisseurs (m.u.v. Julien Maury die het filmpje met letter "X" heeft gemaakt en Sylvia Soska die het filmpje met letter "T" heeft gemaakt), wat eigenlijk positief zou moeten uitvallen, maar wat echter niet het geval is. Wat vaak geldt voor vervolg delen, is ook van toepassing op dit vervolg deel, want dit vervolg deel kan niet tippen aan het eerste deel en dat deel was al slecht.

Wat dan overblijft is een bar slecht vervolg (zeg maar gerust waardeloos vervolg), waarbij alle filmpjes ook slecht zijn en ik daarvan ook veel filmpjes heb vooruit zitten te spoelen, omdat ze het aankijken gewoon niet waard zijn. Ook zit er dit keer nauwelijks bloot (alleen in "A", "N" en "V") en goor in de filmpjes, m.u.v. de letter "V" van "Vacation" waarbij rijkelijk veel Aziatisch bloot is te bewonderen en dat filmpje vond ik persoonlijk ook nog één van de twee beste (beter gezegd "minst slechtste") filmpjes (samen met de letter "Z", die qua goor nog het beste is) , want de rest is gewoon tenenkromend (allemaal lager dan 2,0*) slecht en het oogt eigenlijk ook allemaal zeer goedkoop (maar wat wil je ook met een budget van 5000 dollar per filmpje):

A van Amateur, 1,5*;

B van "Badger" (Das), 0,5*;

C van "Capital Punishment" (Doodstraf), 1.0*;

D van "Deloused" (Ontluisd), 0.5*;

E van "Equilibrium" (Evenwicht), 1,0*;

F van "Falling" (Vallen), 0,5*;

G van "Grandad" (Opa), 1,0*;

H van "Head Games" (Spelletjes), 0,5*;

I van "Invincible" (Onoverwinnelijk), 1,0*;

J van Jezus, 1,5*;

K van "Knell" (Doodsklok), 1,5*;

L van "Legacy" (Nalatenschap), 0,5*;

M van "Masticate" (Kauwen), 1,0*;

N van "Nexus" (Band), 0,5*;

O van "Ochlocracy", 0,5*;

P van "P-P-P-P Scary!" (Stotteren), 0,5*;

Q van "Questionnaire" (Vragenlijst), 1,0*;

R van Roulette, 0,5*;

S van "Split" (Scheiden), 1,0*;

T van "Torture Porn" (Martel Porno), 1,0*;

U van Utopia, 0,5*;

V van "Vacation" (Vakantie), 2,0*;

W van "Wish" (Wens), 0,5*;

X van Xylofoon, 0,5*;

Y van "Youth" (Jeugd), 0,5*;

Z van Zygote, 2,0*

Al met al gewoon een waardeloze Horror / Komedie film dit vervolg, die het aankijken ook niet waard is en die je beter ook kan overslaan (gewoon zonde van de tijd). Knap dat een aantal personen deze troep nog kan waarderen (ik zie zelfs een aantal hoge punten voorbijkomen ).

Het concept vond ik wel leuk gevonden en een aantal van de 26 filmpjes (maximaal 5 minuten per filmpje) waren wel aardig (o.a. "A", "B", "E", "L", "S", "W", "X" en "Z"), maar het merendeel van de filmpjes is gewoon slecht en het aankijken nauwelijks waard. Dat laatste komt misschien omdat vrijwel alle filmpjes zijn gemaakt door onbekende Zuid-Amerikaanse (zelfs eentje van de Nederlandse Antillen, bij de letter "P" van "Pressure", waarbij je op een gegeven moment ook Nederlandse reclameborden in beeld ziet) en Aziatische regisseurs en natuurlijk ook omdat alle filmpjes zijn gemaakt met een zeer beperkt budget (5000 dollar per filmpje) en daarom vaak goedkoop ogen.

De meeste filmpjes van de Aziatische regisseurs zijn ook nog eens apart en bizar en hebben vaak seks (neigen naar ziek zoals het masturbatie filmpje bij de letter "L" van "Libido") en fetisj (poep en scheten, zoals bij de toepasselijke letter "F" van "Fart") als thema. Een aantal filmpjes zijn wel leuk (met name het tweede filmpje, letter "B", m.b.t. het verhaal over "Bigfoot") en een aantal filmpjes zijn ook best grof en goor (dikke vrouw die zichzelf slank snijdt bij de letter "X" van "XXL") en omdat een aantal filmpjes ook bloot (het laatste filmpjes met de letter "Z" neigt soms zelfs naar porno) bevat, kijken een aantal van de 26 filmpjes zich wel lekker weg.

Echter het merendeel van de filmpjes is het aankijken niet echt waard (een aantal daarvan heb ik ook vooruit zitten te spoelen), omdat ze gewoon heel slecht en belachelijk zijn. De meeste filmpjes zijn gemaakt met echte personen (overigens wel goedkope van de straat geplukte mensen), maar een aantal filmpjes zijn ook gemaakt via animatie ("K" en toch ook wel "W") of zelfs met klei (draait dan om een moordlustig toilet, oftewel de letter "T" van "Toilet) en dierenkostuums (bij de letter "H", waarbij het draait om een geallieerde hond en een nazi hond, waarbij de laatste ook nog eens een striptease act uitvoert).

Al met al leuk om eens gezien te hebben dit leuke horror concept bestaande uit 26 hele korte filmpjes gerelateerd aan het alfabet, te weten:

A van "Apocalyps", 3,0*;
B van "Bigfoot", 3,5*;
C van "Cyclus", 1,0*;
D van "Dog Fight" (Hondengevecht), 1,5*;
E van "Exterminate" (Verdelgen), 2,5*;
F van "Fart" (Scheet), 0,5*;
G van "Gravity" (Zwaartekracht), 0,5*;
H van Hydro Elektrische kracht, 1,0*;
I van Ingegroeid, 1,5* ;
J van Jidai-Geki (Samoerai film), 0,5*;
K van Kluns, 1,5*;
L van Libido, 3.5*;
M van Miskraam, 0,5*;
N van "Nuptials" (Huwelijksverhalen), 0,5*;
O van Orgasme, 0,5*;
P van "Pressure" (Druk), 1,0*;
Q van 'Quack" (Kwak), 2,0* (vooral vanwege de topless vrouw in de opening);
R van "Removed" (Verwijderen), 2,0* ;
S van "Speed" (Drugs), 3,0*;
T van Toilet, 2.0*;
U van "Unearthed" (Opgegraven), 0,5*;
V van "Vagitus" (het gehuil van een pasgeboren baby), 2,0*;
W van "WTF!", 3.0*;
X van XXL, 3,5*;
Y van "Young Buck" (Jong Hert), 0,5*;
Z van "Zetsumetsu" (Uitsterven), 3.0*.

Maar omdat het merendeel van filmpjes gewoon slecht, flauw en belachelijk zij, valt het uiteindelijke resultaat helaas tegen.

Dit soort tienerfilms zou ik waarschijnlijk een jaar of 20-25 geleden nog leuk en goed hebben gevonden. Maar hedendaags doen dit soort flauwe films me nog weinig en bieden ze me niet meer dan wat vermaak. Dat geldt zeker ook voor deze film.

Het verhaal stelt eigenlijk weinig voor en echt boeiend wordt het ook nergens. Er zit wel redelijk wat actie in wat deze film nog genietbaar maakt. De cast vond ik weinig overtuigend en zeker Taylor Lautner (uitstraling van een zak aardappels zoals iemand hierboven zegt klopt wel Ik kan er alleen nog aan toevoegen dat hij er ook zo uitziet) was een aanfluiting. De enige twee van wie ik nog wat genoten heb waren de oudje Maria Bello en Jason Isaacs, maar zij hebben maar een kleine rol in het verhaal. Muts Lily Collins voegde overigens helemaal niets toe aan het verhaal.

Wat ik ook altijd vervelend vind aan dit soort films is dat ze nooit een einde hebben waardoor er altijd meerdere delen van worden gemaakt (uitmelken heet dat eigenlijk). Dus er zul nog wel minimaal 2 of 3 flut vervolgen op volgen.

P.S. wel een aardige titelsong "Abduction"

Het eerste uur van de film was geweldig met ijzersterke dialogen en absurde maar geweldige humor (ik heb regelmatig in een deuk van het lachen gelegen). De toon van het leuke en maffe verhaal werd al gelijk gezet bij het geweldige kerstontbijt in het begin van de film. Ook de vele tafel momenten waren ijzersterk. Dat deze film zo goed is, is vooral te danken aan de cast die geweldig acteert en dan vooral de drie hoofdrol spelers Alex van Warmerdam (heerlijk onnozel en lekker irritant tegen zijn vader), Henri Garcin (geweldige acteur) en Olga Zuiderhoek. Het was ook leuk om Annet Malherbe in vrij slanke vorm te zien en ze mocht er best wezen. De decors in deze film waren ook best fraai en leuk gedaan. Het eerste uur van de film vond ik zeer sterk daarna vond ik het wat minder worden (dat is trouwens meestal het geval bij de films van Alex Warmerdam). Zeker in het eerste uur vliegt de humor je om de oren:

"Abel weet niet eens wat een Neger is"

"Ik ben gek op tomaten, maar ik mag ze niet eten"

Samen met "Ober' en "De Jurk" behoort deze tot de beste films van Alex Warmerdam.

Best wel een aardig drama met hier en daar een vleugje humor maar het drama overheerst vooral. Het verhaal was best aardig gevonden en leuk uitgevoerd en het jongetje (gespeeld Christopher Ruíz-Esparza) dat denkt dat hij de vader is van het gezin speelde goed en overtuigend. Ook de rest van de cast deed het naar behoren. Echt vrolijk is het verhaal eigenlijk niet want de film eindigt min of meer zoals hij begon. Leuk om eens gezien te hebben.

Hippe (zeker voor die tijd), snel gemonteerde verfilming van het boek van Annie M.G. 34 Schmidt.

Abeltje Roef (Rick van Gastel) werkt als een heel jonge liftbediende in het nieuwe warenhuis "Knots". Hij mag daar van de bedrijfsleider absoluut niet aan het intrigerende groene knopje in de lift komen. Als hij toch op het groene knopje boven in de lift drukt, worden hij, zijn vriendinnetje Laura (Soraya Smith), zanglerares Juffrouw Klaterhoen (Marisa Van Eyle), en een handelaar in mottenballen, te weten Jozias Tump (Frits Lambrechts) gelanceerd. In de vliegende lift reizen ze de hele wereld rond en komen ze onder meer terecht in New York en het fictieve Zuid-Amerikaans land Perugona, waar een revolutie aan de gang is.

Het jeugdboek 1953 werd voorzien van een modern sausje om de film geschikt te maken voor het beoogde jeugdige publiek. Zo kreeg Abeltje een skateboard, draagt hij een oorringetje en vindt hij dingen "vet cool". Hoewel deze verfilming en het boek verschillen (o.a. het einde met de vulkaan en het liefdesverhaal tussen Abeltje en Laura), heeft het verhaal niet echt geleden onder de modernisering, want Annie M.G. Schmidt's fantasie en humor blijven markant aanwezig in deze leuke jeugdfilm.

De acteurs doen het ook leuk en goed en vooral Annet Malherbe, (die een dubbelrol speelt en wel als Moeder Roef en Mrs. Cockle-Smith en je moet goed kijken om te beseffen dat het dezelfde actrice is) en Frits Lambrechts (als de handelaar in mottenballen en die ook president wordt van Perugona, nadat er een coup heeft plaatsgevonden) springen eruit en er was duidelijk genoeg geld om o.a. in Spanje en New York te filmen i.p.v. Nederland.

Al met al een leuke en vermakelijke jaren 90 Familie / Avontuur film, of beter gezegd jeugdfilm.

"Joey? I'm sorry about what's gonna happen to you."

"Abigail" is van de makers van de Horror / Komedie film "Ready or Not (2019)" en die vond ik vies tegenvallen. Deze film is gelukkig veel beter, maar duurt naar mijn mening wel iets te lang (had eigenlijk 15 minuten korter moeten zijn) en bevat eigenlijk ook iets te veel clichés, zoals vrijwel de gehele cast die uit stereotype personages bestaat.

Een groep zogenaamde criminelen ontvoert de 12-jarige ballerina Abigail (Alisha Weir), die de dochter is van een machtig figuur, te weten Kristof Lazaar (Matthew Goode), in de onderwereld. Ze hoeven alleen nog maar van hun opdrachtgever Lambert (Giancarlo Esposito) een nacht in een afgelegen landhuis op het meisje te passen en dan ontvangen ze 50 miljoen dollar. Maar als de ontvoerders één voor één wegvallen, komen ze er tot hun grote schrik achter dat ze opgesloten zitten met een wel heel bijzonder meisje.

Als je niet van Tchaikovsky’s muziek voor "Het Zwanenmeer" houdt, dan komt het in Abigail wellicht snel je oren uit. De muziek wordt namelijk niet alleen gebruikt tijdens de opening, maar bij elke ballet scène in de film (en dat zijn er best veel) en dat getuigt van een gebrek aan fantasie. Het kwam bij mij op een gegeven moment ook de oren uit.

De film opent in de avond met een lege schouwburg, waarin de jonge tiener Abigail repeteert in een tutu (oftewel een balletkostuum) en pointes (oftewel balletspitsschoenen). Abigail vertrekt daarna in een luxe auto met een chauffeur en komt alleen thuis in een statig landhuis dat er eeuwenoud uitziet. Het lijkt een routine. Maar haar rust wordt snel verstoord door een groep van zes criminelen die haar ontvoeren (geven haar ook een spuit) en meenemen naar een afgelegen oud landhuis. De zes moeten daar van hun opdrachtgever Lambert Abigail 24 uur bewaken, tot haar vader Kristof Lazaar losgeld betaalt.

Ze mogen hun eigen naam niet gebruiken en krijgen daarom van Lambert bijnamen om hun identiteit te bewaren, te weten Frank (Dan Stevens) als het sarcastische groot lawaai, Dean (Angus Cloud in zijn laatste rol) als de ruwe bolster, Sammy (Kathryn Newton) als de luchtige techexpert, Peter (Kevin Durand) als de de gespierde nitwit, Rickles (William Catlett) als de de koele militair en Joey (Melissa Barrera) als de slimste en het geweten van de groep en ze heeft meteen een zwak voor Abigail voor ze de waarheid kent. Ze nemen zich voor om de avond geruisloos te laten verlopen, waarbij Joey zich zal ontfermen over Abigail en ze is ook de enige die met haar mag praten. Alleen zijn er een paar addertjes onder het gras, waaronder Abigail zelf!

De criminelen worden namelijk opgesloten (zitten dus als ratten in de val) in het landhuis, wanneer ze in de gaten krijgen dat er iets niet pluis is als Dean op onverklaarbare wijze onthoofd wordt aangetroffen na circa 38 minuten. Wanneer ook Rickles op onverklaarbare wijze dood wordt aangetroffen, duikt er een mythe rond Abigails vader op die hen allemaal in gevaar brengt. Ze willen dan het liefst vluchten (wat niet meer kan) en ze vertrouwen elkaar ook niet meer. Toch zullen ze moeten samenwerken om te overleven. Zeker wanneer blijkt (na circa 50 minuten) dat het Abigail is die het op hen gemunt heeft. Het meisje is namelijk een vampier (met een bek vol vlijmscherpe tandjes) en ze neemt haar tijd om met haar eten te spelen

De film verandert daarna ook van een Misdaad / Thriller film naar een Horror film (zoals regisseur Robert Rodriguez dat ook destijds in 1996 deed met de Horror / Misdaad film "From Dusk till Dawn"), waarin scènes vol bloed en gore aanwezig zijn (met ook nog eens goede speciale effecten). En ook zitten er dan verschillende wendingen in, die o.a. betrekking hebben op Sammy (die wordt gebeten door Abigail, waarna Abigail haar lichaam overneemt), Lambert (die ook een vampier blijkt te zijn), Peter (wordt door Lambert een sterke vampier), Abigail (die Joey begint te helpen) en Kristof Lazaar (die in de laatste paar minuten nog eventjes opduikt).

Het vlotte tempo (eindelijk) zorgt er dan ook voor dat je aan de buis gekluisterd zit, terwijl de spannende en bloederige fragmenten worden afgewisseld met humor en muziek en met dat laatste bedoel ik dan niet het "Het Zwanenmeer" van Tchaikovsky’s, maar o.a. de Amerikaanse Doom- en Heavymetalband "Danzig" met het nummer "Blood and Tears". De stem van zanger Glenn Danzig herken je ook meteen.

De stereotype personages krijgen weinig diepgang (je krijgt op een gegeven moment wel hun echte namen te weten en wat ze waren voordat ze criminelen werden, zo was Frank een politieagent, Sammy een rijkeluismeisje dat enkel voor de kick misdaden pleegt en Joey een junkie) en worden net genoeg uitgewerkt zodat je ze kunt identificeren, maar ze dienen uiteindelijk vooral als voer voor de tanden van Abigail, die minder onschuldig is dan dat ze lijkt (ze blijkt ook niet 12 jaar te zien en heeft iedereen in de val gelokt en zelfs haar ontvoering heeft ze in scène gezet). Op dat vlak krijg je waar voor je geld, want op heerlijk overdreven wijze worden er liters bloed verspild en dat alles met een knipoog naar de kijker. En ook het einde wast best aardig.

Maar niet alles is rozengeur en maneschijn in deze film, want zo duurt de opbouw eigenlijk iets te lang, Zitten er misschien iets te veel wendingen in en ook zitten er behoorlijk veel clichés in. Een schurk (in dit geval Frank) die een potentieel slachtoffer benadert (in dit geval Abigail) met de woorden "Well, well, well. Look who came to join the party." is zeer clichématig en wil ik eigenlijk ook niet meer horen en ook de afgezaagde sfeergeluiden die spannende momenten begeleiden zorgen inmiddels voor kromme tenen.

Ook de stereotype criminelen zijn behoorlijk clichématig, zo is Peter (Kevin Durand) een domme botte kracht en lijkt chauffeur Dean (Angus Cloud) steeds stoned te zijn, en je weet al vrij snel wie het gaat overleven en wie er als eersten omkomen.

Maar de jonge Alisha Weir eist alle aandacht op als de jonge ballerina Abigail en ze weet perfect de balans te vinden tussen het schattige meisje en de verknipte vampier. Het is bewonderenswaardig hoe ze binnen bepaalde scènes moeiteloos overschakelt van onschuldig naar sadistisch. Ze is iemand die met haar prooi speelt (voornamelijk via ballet scènes) voordat ze de genadeklap uitdeelt. Ze speelt de rol van Abigail echt fenomenaal en dat belooft veel goeds voor de toekomst. En verder deden de rondborstige Melissa Barrera en Dan Stevens het ook nog goed en Kevin Durand zorgt voornamelijk voor de humor.

"Abigail" is in een vermakelijke Horror / Thriller / Komedie film met schoonheidsfoutjes. Maar de potentie van het concept wordt volledig benut, waardoor je een film krijgt die simpelweg aan de verwachtingen voldoet. Ik wil de film eigenlijk 3,0* geven, maar vanwege Alisha Weir doe ik er nog 0,5* bij, dus in totaal 3,5*.

Fransman omschrijft de ambiance van het verhaal uitstekend met o.a. een haventje, bootjes, visserij, strand, water en iedereen die het met iedereen doet en dat allemaal gedurende de winter. Dus wat dat betreft zou deze Drama / Erotiek film inderdaad buiten het Amerikaanse kustplaatsje Bay Point (waar dit verhaal zich afspeelt), ook in iedere willekeurige plaats in Nederland kunnen afspelen zoals bijvoorbeeld Volendam of Urk.

Het verhaal (waarbij de zekere Abigail Lesley haar geboortedorp in de ban houdt met haar seksuele als amorele lusten) vond ik persoonlijk weinig weinig voorstellen (soort van extra lange aflevering van "Goede tijden, slechte tijden" en dan met bloot en seks), want in in het begin van het verhaal zie je Abigail Lesley (Jennifer Jordan) met veel bombarie aankomen in het kustplaatsje Bay Point en op het einde van het verhaal zie je haar weer vertrekken, nadat ze het hele kustplaatsje heeft afgewerkt en met dat laatste bedoel ik het afwerken van mannen en vrouwen, die allemaal voor haar vallen.

Eerlijk gezegd snap ik dat niet helemaal, want qua uiterlijk was Abigail Lesley misschien wel de minst mooie vrouw (lelijk was ze zeker niet) in het verhaal. Maar goed het draait natuurlijk niet om het uiterlijk van iemand, maar om het innerlijk van iemand en ze was natuurlijk ook een hele open persoonlijkheid en dat zowel zowel letterlijk als figuurlijk Zelf had ik meer oog voor de mooie hoofdrolspeelster Priscilla Howe (gespeeld door Mary Mendum, die met 60 jaar helaas niet al te oud is geworden) en voor haar tante Drucilla (gespeeld door Jennifer Welles).

Ik vond het verhaal vooral saai (zeker wat betreft de eerste 40 minuten) en langdradig en het vele gepraat kon me ook nauwelijks interesseren en daarom heb ik deze film ook regelmatig op 1,5 en 2,0 snelheid zitten vooruit te spoelen. Wel wordt er best veel gerookt (met name door Abigail Lesley) in dit verhaal en hadden alle vrouwen vrijwel dezelfde kleur haar (bruin/rood-achtig) en valt er ook veel bloot en seks (vooral beffen en neuken) in te zien en dat laatste o.a. regelmatig tussen vrouwen. Verder zijn er ook best veel orgies te zien en dat ook een aantal keren tussen alleen vrouwen.

Het blijft wel allemaal beschaafd (het enige opvallende was misschien dat Chris Jordan en vooral Julia Sorel behoorlijke stijve tepels hadden en bij de laatste wordt er op het einde ook aangezogen door Jennifer Welles, oftewel tante Drucilla), dus je krijgt geen pornobeelden te zien, en het bloot is ook steeds kortstondig in beeld te zien. Alle vrouwen die meespelen in deze film zijn bloot te bewonderen (vaak van top tot teen) en dan heb ik het over de mooie Mary Mendum (best rondborstig), Jennifer Jordan (met een flinke pluk haar tussen de benen), Chris Jordan (haar zag ik afgelopen zaterdag nog in de leukere Komedie / Erotiek film "Teenage Hitchhikers (1975)"), Jennifer Welles (de meest rijpe vrouw en rondborstig), Julia Sorel (die in dit verhaal een moeder van twee kinderen moet voorstellen) en Susan Sloan. De laatste mag samen met Jennifer Jordan, strijden om de prijs van minst mooie vrouw in deze film.

Uiteraard spelen er ook een aantal mannen mee in deze film (op één hand te tellen) en van eentje is zelfs een paar keren zijn slappe penis te zien en dat is nota bene van Sonny Landham (in de rol van Bo) en hij is vooral bekend van zijn rol als Billy in de Actie / Sciencefiction film "Predator (1987)", waarin hij deel uitmaakt van het team van commando's, dat in de jungle wordt gedumpt om leden van een expeditie te gaan zoeken.

De leukste scène in het verhaal vond ik overigens het moment (na circa 55 minuten) dat Priscilla samen met haar tante Drucilla in een slaapkamer op bed liggen (wel met de kleren aan) en waarbij tante Drucilla dan met een vibrator over het hoofd/gezicht van Priscilla gaat wrijven. Ze horen dan in de woonkamer geluiden en als ze polshoogte gaan nemen, zien ze Bo samen met Tracey (Susan Sloan) neuken op de bank, waarna tante Drucilla met ze mee gaat doen en o.a. de vibrator tussen de benen van Tracey stopt. Priscilla kijkt dan nog eventjes toe, waarna ze weer teruggaat naar de slaapkamer en daar gaat ze zich dan vingeren en tevens ook huilen

Al met al is deze Drama / Erotiek film niet meer dan leuk om eens gezien te hebben en dan vooral vanwege het vele jaren 70 bloot en de vrouwen Mary Mendum en Jennifer Welles. Maar veel stelt het allemaal niet voor en het verhaal is ook vooral saai en langdradig.

"The living dead ! Zombies ! The sand ! They came out of the sand."

Afgelopen weekend had ik een "Franco" weekend, want na het zien van "Midnight Party (1976)" heb ik ook nog eens deze Horror film gekeken, waarin Lina Romay (de vriendin / vrouw van Jesús Franco, die vaak in zijn films te zien was) zogenaamd een kleine rol heeft als de vrouw / vriendin van kolonel Kurt Meitzell (Eduardo Fajardo). Maar eerlijk gezegd heb ik haar niet gezien en "IMDb" is daarin ook niet duidelijk, want daarin wordt vermeld dat de rol wordt gespeeld door twee vrouwen, namelijk Lina Romay en Myriam Landson, en volgens mij was het de laatste vrouw die je in beeld ziet. Dus dat er twee versie van deze film circuleren, geloof ik best (ik heb het dus waarschijnlijk moeten doen met de slechtste versie ervan, namelijk zonder Lina Romay en Jesús Franco).

In dit verhaal draait het om een expeditie in Afrika, waar men op zoek is naar nazi-goud ter waarde van 16 miljoen dollar bij een Oase, waar in 1943 een gevecht heeft plaats gevonden tussen de Duitsers en de Engelsen. Alles loopt echter op de klippen wanneer ze nazi-zombies tegenkomen die de schat bewaken.

Deze draak van van een Horror film is min of meer een prequel van het veel leukere "Død Snø (2009)". De film begint vrij traag (opent met twee jonge meiden in super korte broekjes, waarop ook wordt ingezoomd, die met een jeep aankomen bij de oase "Douer el Ousour" en daar worden gegrepen door zombies) en daarin wordt in eerste instantie kolonel Kurt Meitzell (die op zoek is naar het goud), kapitein Blabert (die weet waar het goud ligt en welke wordt gedood door Kurt), en diens zoon Robert Blabert (Manuel Gélin) geïntroduceerd.

Na het trage begint de film met een flashback naar 1943 en zien we enkele haastig toegelichte gevechten in de Afrikaanse woestijn (inclusief een fraaie Duitse pantserwagen / tank), met explosies en cliché gevechtsopnames. Daarbij weet kapitein Blabert het als enige te overleven en als hij vlucht valt hij flauw in de woestijn, waarna hij wordt gevonden door woestijnbewoners die hem verzorgen. Daarbij wordt hij verliefd op Aisha (Doris Regina), die na circa 30 minuten naakt te zien is in de woestijn, van wie hij een zoon krijgt, namelijk Robert Blabert.

Daarna keren we weer terug in de huidige tijd en begint het verhaal eigenlijk pas echt en krijgen we eindelijk ook wat nazi-zombies (meestal zijn het er maar vier) te zien, die er belachelijk goedkoop uitzagen en ook zwak lijken. Zo is één zombie gewoon een hoofd op een stok en de andere zombies zijn gewoon mensen met wat make-up en wormen op hun gezicht. Ze vergrijpen zich o.a. aan Kurt (die wordt gebeten, maar weet te vluchten) en zijn vrouw / vriendin en daarbij zien we wat naakt (schaamstreek en borst / tepel) en goor (ingewanden).

Wij zijn dan ongeveer halverwege het verhaal, waarbij Robert Blabert aankomt in Afrika samen met zijn vriendin Sylvie (Caroline Audret) en twee vrienden, te weten Ronald (Eric Viellard) en Ahmed (Miguel Ángel Aristu). Het verhaal wordt er dan niet beter op, maar wel leuker, want de zonet genoemde Ronald maakt dan kennis met de zekere Erika (France Lomay), die werkt voor professor Conrad Zaniken (Albino Graziani), en haar zien we dan een paar keer naakt (alleen haar borsten dan). Namelijk als ze samen met Ronald gaat zwemmen in de schemering en als ze met Ronald gaat vrijen in een tent.

Ook vergrijpen de belachelijke zombies (lossen ook opeens spontaan op in de lucht ) zich weer aan een aantal personen, waarbij alleen Robert en diens vriendin Sylvie het weten te overleven. Als ze dan op een gegeven moment worden opgepikt door sjeik Mohamed Al-Kafir (Antonio Mayans), die de vader is van Aisha, zegt deze tegen Robert:

"Did you find what you are looking for ?"

Waarop deze dan antwoord:

"I mainly found myself".

Daarna rijden ze met hem mee (de sjeik op een kameel en zij in een jeep) en is de film gelukkig afgelopen.

Regisseur Jesús Franco lijkt te hebben geprobeerd de karakterontwikkeling te accentueren, maar is daar niet in geslaagd, en heeft simpelweg wat vrij lange scènes in onbelangrijke dialogen gezet. Wanneer de nazi-zombies eindelijk verschijnen (na circa 35 minuten), zijn ze zoals al eerder gezegd niet indrukwekkend en dat geldt ook voor het camerawerk, wat grotendeels saai is. Wat overigens ook saai en vooral irritant is, is de vreselijke kerkorgelmuziek die regelmatig op de achtergrond te horen is. Het is wel het enige wat deze film nog een beetje spannend en dreigend maakt.

Deze Horror film is gewoon mislukt en is het aankijken ook niet waard. Had regisseur Jesús Franco er wat meer naakt ingestopt, dan had ik het misschien wat leuker gevonden.

Uitstekend gespeeld door Jack Nicholson maar wel een trage en redelijke saaie film. Er zitten wel een paar zeer sterke scènes in. Hij had van mij zeker 30 minuten korter gemogen, dan had ik hem waarschijnlijk beter gevonden.

Speelfilmdebuut van aikido-meester Steven Seagal, niet verwonderlijk dus dat de vecht scènes (o.a. in een foute bar) uitstekend zijn, maar het acteerwerk bedroevend is. Niet alleen van Steven Seagal, want ook Sharon Stone zet een treurig rolletje neer. Voor Steven Seagal, die ook aan het scenario en de productie werkte, betekende dit zijn grote doorbraak.

In dit verhaal is Nico Toscani (Steven Seagal) een agent in Chicago, die op het spoor is gekomen van een criminele bende. De zaak blijkt te groot voor hem, want de verdachten van een drugsdeal worden vrijgelaten en Nico wordt gedwongen zijn insigne in te leveren. Ook al is Nico geen politieagent meer, hij blijft zich met de zaak bezighouden en verdenkt een aantal ex-CIA-agenten.

Het vermakelijke verhaal (standaard actiefilm) is best aardig, maar ook vergezocht. Vanwege de vele actie (gevecht in bar, confrontaties op straat, vechtpartijen met drugscriminelen en opstootjes met verontwaardigde voorbijgangers), die boeiend is en ook de vaart erin houdt, kijkt hij ook wel lekker weg en de cast is daarbij ook nog eens indrukwekkend (wel niet qua acteerprestaties), want buiten de al eerder genoemde Steven Seagal en Sharon Stone, zijn ook nog Pam Grier (als collega-agent Delores 'Jacks' Jackson) en Henry Silva te bewonderen.

Omdat Pam Grier net zoals Steven Seagal en Sharon Stone teleur stelt (ze heeft betere optredens gehad), speelt de koning van de B-film, oftewel Henry Silva, nog het beste als arts Kurt Zagon, die zijn martelpraktijken eerst in Vietnam en later in de straten van New York etaleert. Hij moet zich wel behelpen met oninteressante dialogen (net zoals de rest), maar Henry Silva heeft natuurlijk wel zijn kop mee Met zijn akelige verschijning is hij ook de perfecte slechterik, die het Steven Seagal moeilijk maakt.

Deze Actie / Misdaad film maakte van Steven Seagal een graag geziene actiester in Hollywood, die na successen als "Under Siege (1992)" langzaam maar zeker steeds beroerdere films ging afleveren.

Eigenlijk best een leuk gevonden actiefilmpje waarbij de historie leuk op de hak wordt genomen. Waarom deze film hier betiteld staat als eens Horror / Thriller is me eigenlijk een raadsel. Het begin van de film vond ik maar matigjes en ook wat cliché maar naarmate het verhaal vorderde werd de film steeds beter (zeker de laatste 45 minuten zijn best goed). Het verhaal is verder best boeiend en zit ook vol met actie. Ook de effecten en het visuele gedeelte mochten er wezen in deze film. De geloofwaardigheidsfactor in deze film moet je overigens maar op de kop toenemen want dat is soms te belachelijk voor woorden. De vaart in deze film is behoorlijk hoog waardoor het eigenlijk nergens echt saai wordt. De cast deed het ook best aardig (niet hoogstaand) en dan met name Benjamin Walker als Abraham Lincoln en Dominic Cooper als zeg maar zijn leraar. De rol van Mary Elizabeth Winstead stelt eigenlijk niet zoveel voor.

Aardig drama welke eigenlijk volledig wordt gedragen door Penélope Cruz die prima speelde en er adembenemend uitzag (wat een schitterende vrouw is het toch). Het verhaal (jaloersheid) kijkt zich lekker weg en was best boeiend en de beelden zien er vaak fraai uit. De overige cast deed het ook best goed en het was leuk om de mooie Lola Dueñas weer eens terug te zien in een kort rolletje.

Aardig mysterieus horror filmpje welke het mysterieuze behoudt tot en met het einde. De film oogt wel wat goedkoop en misschien ook wel wat amateuristisch maar ondanks dat was het verhaal wel boeiend en zeker ook mysterieus. Het verhaal zit eigenlijk best aardig in elkaar en de spanning in de film bouwt zich best goed op. Echte schrikmomenten zitten er wel niet in. De cast deed het best redelijk en Katie Parker mocht er best wezen. Mama Cass Courtney Bell had overigens best een flink decolleté. De film neigt erg naar een B-film maar kijkt zich wel lekker weg.

De film is inderdaad niet meer waard dan een "Absolute Zero". Enkel vanwege het meespelen van Erika Eleniak en Jeff Fahey wil je deze film nog een kans geven, maar dat kun je beter niet doen. Het verhaal was wel leuk gevonden maar de uitvoering is gewoon zeer beroerd en alles oogt ook enorm nep en zeer goedkoop. Vanwege het meespelen van Erika Eleniak en Jeff Fahey (speelt als een zoutzak) was er waarschijnlijk nog maar een paar dollar over om er een film van te maken. Helaas kan ik deze flut film geen "Absolute Zero" geven.

Mooie en spannende film. Het verhaal is prima en de acteerprestaties ook. Het einde vond ik iets minder.

Beetje te cliché en te Amerikaans. Het moest een komedie voorstellen maar ik heb nauwelijks moeten lachen. Het verhaal is in het begin nog wel redelijk maar na 30 minuten wordt het echt een gevecht om de film uit te kijken, zo slecht wordt het. Het einde was natuurlijk super Amerikaans en gelijktijdig dus ook belachelijk te noemen.

Ik hoopte eigenlijk dat ik een boeiende, spannende en interessante Drama / Misdaad film kreeg voorgeschoteld (ik ben er open in gegaan) en daar leek het in eerste instantie ook op, maar helaas bleek het al snel niet meer te zijn dan een flauwe, voorspelbare (zeker m.b.t. het einde, die je na de opening van het verhaal al snel kunt raden), clichematige en slecht uitgewerkte Actie / Misdaad (met een vleugje drama) film, waar ik totaal niet op gerekend had. Door de vele verschillende overgangen in het verhaal, had ik eigenlijk ook zoiets van "Waar gaat dit nu eigenlijk over ?" (wordt later wel allemaal duidelijk) en Ben Affleck speelt ook niet bepaald overtuigend de rol van een autistisch wiskundig genie, maar eerder die van een autistische Jason Bourne.

Ondanks dat deze film niet was waar ik eigenlijk gehoopt op had, keek de film zich vanwege de actie (best fraai in beeld gebracht) en de cast zich nog wel lekker weg (had wat mij betreft wel iets korter mogen duren) en zeker wat betreft de drie hoofdrolspelers in het verhaal, welke ik eigenlijk wel graag zie in films, te weten Ben Affleck (in de rol van autistisch wiskundig genie Christian Wolff, die de financiële cijfers van bedrijven controleert en manipuleert), Anna Kendrick (in de rol van Dana Cummings, die Christian Wolff helpt bij het aanleveren van de nodige financiële documenten bij de robot-firma waar ze voor werkt en waardoor ze in de problemen komt) en J.K. Simmons (in de rol van Ray King, die de leiding heeft over de anti-criminaliteitsbrigade van het Ministerie van Financiën). Ze hebben zeker al eens beter gespeeld in films en de rol van Anna Kendrick stelt eerlijk gezegd maar weinig voor, maar desondanks deden ze het wel nog verdienstelijk.

Al met al vond ik dit een tegenvallende film en had ik eigenlijk ook een andere soort film verwacht, maar desondanks kijkt hij nog wel vanwege de actie en de cast lekker weg. Maar eerlijk gezegd had men hiervan een veel betere en interessantere verfilming van moeten maken.

Aardig drama met een prima rol van Jodie Foster die flink te grazen werd genomen.

De eerste keer dat ik deze film zag vond ik hem zeer goed. Maar zodra je hem de 2e keer ziet is hij al niet meer leuk. Voor wie hem de eerste keer zit zal ik hem zeker aanraden.

Leuk was het optreden van de band Cannibal Corpse met het nummer "Hammer smashed face". Weliswaar was het maar zeer kort maar als rock liefhebber was het wel geinig.

Ik vond deze film stukken minder als het eerste deel. Er zitten nog een paar leuke grappen in maar het merendeel van de film vond ik zeer saai en niet grappig. Het eerste deel had tenminste nog een aardig verhaal maar dit verhaal sloeg nergens op. Na 10 minuten had ik eigenlijk al door dat dit wel eens zou kunnen tegenvallen.

Op de poster zie je Louis Gossett Jr. al bedenkelijk kijken en het huilen staat hem nader dan het lachen. Dat is ook duidelijk het geval bij deze film want het is gewoon om te huilen allemaal zo slecht. Als ze in de bioscoop een Iron Eagle filmmarathon zouden houden, denk ik dat niemand dat zou overleven. Aan de andere kant zou er natuurlijk ook niemand naar toegaan, want je moet al levensmoe zijn om 4 Iron Eagle films achter elkaar te kijken.

Het enige noemenswaardige in deze film is de ietwat aparte Rachel McLish. Niet dat ze kan acteren, maar omdat ze anders is dan een normale actrice. Ze is namelijk een vrouwelijke bodybuilder. Voor haar is het eerste woord van de film ook wel van toepassing want ze heeft natuurlijk in haar leven heel wat ijzer omhoog geduwd. Of zoals de Amerikanen zeggen "Pumping Iron".

Verfilming van het gelijknamige boek van Jacques Vriens, waarbij het draait om leukemie bij een jong meisje.

Akkie (Hanna Obbeek) zit in groep 8 en is een opgewekte stoere meid die verzot is op voetbal, net als haar klasgenoot Joep (Nils Verkooijen), een nogal chagrijnige pestkop met wie ze het voortdurend aan de stok heeft. Maar dan wordt bij Akkie op een dag leukemie vastgesteld en wordt ze opgenomen in het ziekenhuis. Het stoere meisje krijgt veel steun van haar ouders en vrienden, maar wil snel weer voetballen.

Het verhaal is best mooi (ondanks dat het gaat om een jong meisje met leukemie) en bevat een aantal ontroerende momenten en de film breekt een lans voor het niet kinderachtig behandelen van kinderen. Voor het (leren) omgaan met kanker, zowel in de klas als thuis, en voor het (leren) afscheid nemen, van school en van elkaar. Daardoor wordt dit iets te veel een voorlichtingsfilm, maar wel een doeltreffende. Opmerkelijk is dat de moeder van Akkie wordt gespeeld door haar echte moeder, namelijk door Johanna ter Steege.

"Ad Astra" is visueel indrukwekkend (het camerawerk is van onze Nederlandse cameraman Hoyte van Hoytema en zijn strakke camerawerk laten zowel de pracht als de leegte zien van de ruimte) en kan cinematografisch moeiteloos mee met Stanley Kubrick's klassieker "2001: A Space Odyssey (1968)" en het recentere "Gravity (2013)" en hij is ook min of meer een mix van die twee films. Daarbij maakt hoofdrolspeler Brad Pitt (Roy McBride) indruk met zijn ingetogen spel en dat kunstje deed hij laatst ook bij het vermakelijke "Once upon a Time... in Hollywood (2019)".

In deze film draait het dus om astronaut Roy McBride en hij heeft een hartslag die nooit boven de 80 komt. Ook niet wanneer hij van een kilometerslange antenne naar de aarde valt (welke te zien is tijdens de adembenemende eerste scène van de film). Maar die hartslag is zo laag omdat Roy zich nooit toestaat iets te voelen. Dat helpt hem bij zijn werk, maar daardoor leeft hij wel een leeg en eenzaam leven. Pas wanneer hij zijn dood gewaande vader (ook een astronaut), te weten H. Clifford McBride (Tommy Lee Jones), achterna reist (die men verdenkt voor het veroorzaken van de wereldwijde rampzalige stroompieken) naar het einde van het sterrenstelsel (Neptunus), kruipt die hartslag langzaam omhoog.

"Ad Astra" biedt een sobere en vrij neerslachtige blik op de ruimte, met Roy McBride als onze melancholieke, bedachtzame gids. Hoe koud en onverschillig hij ook van de buitenkant mag lijken, zijn ogen verraden dat de gebeurtenissen hem wel degelijk raken, met name de vele onbeantwoorde vragen die hij heeft voor zijn vader en de complexe relatie tussen hen beiden.

De weergave van Roy's reis (waar hij o.a. te maken krijgt met gevaarlijke piraten op de Maan, met gemuteerde apen in een verlaten ruimteschip op weg naar Mars, met de bemanning in het ruimteschip op weg naar Neptunus die hem als een indringer zien en met de asteroïdengordel rond Neptunus op zijn terugweg naar de Aarde) draagt sterk bij aan de drukkende sfeer, want hoe verder hij van zijn thuisplaneet verwijderd raakt hoe abstracter zijn omgeving eruit gaat zien, totdat hij in de baan van de blauwe reus Neptunus een oude bekende tegenkomt. Vanaf dan ontvouwt zich een secundair persoonlijk verhaal over de relatie van vader tot zoon en plaatst tevens een groot deel van de film in perspectief.

Verder is het leuk en fraai om te zien dat de Maan een toeristische attractie is geworden en ook blijken er nogal wat natuurlijke rijkdommen in de bodem te zitten, wat de nodige piraten (cowboys en bandieten) naar de maan heeft gelokt en wat dan resulteert in een fraaie rijdende (met maanwagens) actiescène. De mens is ook al verder gekomen dan de Maan in deze film, want ook de planeet Mars is inmiddels al gekolonialiseerd door aardbewoners.

Naast de vele fraaie computereffecten, levert Brad Pitt uitstekend ingetogen acteerwerk af en wordt het grootste deel van de speeltijd aan hem besteed. In deze momenten doen zijn acteerkunsten niet onder voor de adembenemende ruimtelandschappen die voorbij zweven.

Buiten Brad Pitt zien we ook een paar oud bekenden, namelijk de 84-jarige Donald Sutherland (als kolonel Thomas Pruitt, die Roy McBride begeleidt op zijn reis en die zijn contactpersoon is), de 73-jarige Tommy Lee Jones (als Roy's vader, die zo geobsedeerd was door de zoektocht naar buitenaards leven dat hij het gezin verliet toen Roy zestien was, om mee te gaan met de eerste bemande vlucht richting planeten als Neptunus en Jupiter, oftewel het "Lima Project") en de 42-jarige Liv Tyler (als Eve die de echtgenote is van Roy, maar die zich zo verwaarloosd voelde dat ze hem verlaten heeft). Maar hun rollen stellen eerlijk gezegd niet veel voor en ze zijn eigenlijk ook maar kort in beeld en met name de laatst genoemde.

Ook Ruth Negga (als Helen Lantos, operationeel directeur op de Mars basis) had eigenlijk maar een kleine rol, maar haar vind ik wel noemenswaardig omdat ze best goed speelde. Verder was het leuk dat Natasha Lyonne een piepkleine rol had en zij is natuurlijk vooral bekend vanwege haar rol als Jessica in de eerste twee "American Pie" films.

Al met al is "Ad Astra" een ambitieus project, bovenal op het visuele vlak, maar soms ook te ambitieus voor zijn eigen bestwil. Zo opent de film sterk, maar de potentie en interessante opbouw worden helaas niet altijd ingelost. Verhaaltechnisch is dit vader/zoon verhaal vrij oppervlakkig en er mist een emotionele connectie. Maar voor de enthousiaste ruimteliefhebber is "Ad Astra" echter wel het kijken waard.