Doubt (2008)

Aardige vertelling over een hoofdzonde in een nonnenschool. Veel herfstsfeertjes en dikke symboliek.

Prachtige film, sterk acteerwerk, dialogen op het scherpst van de snede. Dat het een toneelmatige opzet was, stoorde me in het geheel niet. Deze film gaat over zoveel meer dan alleen de vraag 'heeft ie 't gedaan of niet'. Dat is de kracht van het verhaal. Je blijft zitten met duizend vragen, waardoor de film nog lang nadreunt in je gedachten. Dat doen alleen films van het hoogste niveau.

Precies de Hoon zegt. Wat een acteurs die Hoffman en Streep. Maar ook de hele setting van de film vond ik heerlijk. Die scènes in de kerk, die shots van de wijk; prachtige beelden. De film vloog voorbij; had voor mij nog wel langer mogen duren.

Enige lichtpuntje in deze oersaaie, vreselijk langdradige, onwaarschijnlijk onwaarschijnlijke en vooral barslecht geregisseerde film was de acteerprestatie van Hoffman. Maar zelfs dat kon Doubt dus niet redden.

In the pursuit of wrongdoing, one steps away from God

Pedo-priesters zijn een fenomeen die de voorbije tien jaar al vaak in het nieuws zijn gekomen. En nochtans, ze konden al decennialang onbestraft hun gang gaan, beschermd door hun oversten. De rol van de kerk als hoeders van de gemeenschap hebben veel twijfels doen rijzen, zowel bij de verontwaardigde burgers als bij hun superieurs, die met ongeloof de beschuldigingen wegwuiven van hun onderdanen. Maar ja, dienaars van God zijn ook maar mensen van vlees en bloed...

Dit werkje begrijpt heel goed waar het allemaal om draait. Twijfel in de mens, twijfel in de kerkfabriek, twijfel in het geloof. En ook ikzelf ging twijfelen als kijker : heeft de kerk zo'n sterke greep op haar onderdanen dat ze zich alles kan veroorloven? Is het deze positie als "dienaar" die maakt dat zuster Aloysius (ongefundeerd) overtuigd is dat wie boven haar staat, automatisch zijn macht misbruikt? Het wordt nog ingewikkelder allemaal wanneer de zwarte jongen in kwestie, Donald Miller, die de hele film door zelf niet aan bod komt met dialoog, een vader blijkt te hebben die hem mishandelt omdat hij homo zou zijn. . Is vader Flynn dan niet gewoon bekommerd om de jongen en neemt hij hem zonder enige bijbedoelingen onder zijn vleugel? Is er zo'n dunne lijn tussen menslievendheid en perversiteit? Of is het de rigide geest van de non die moreel verderf ziet waar die er niet is?

Vele ballonnetjes worden opgelaten en het zijn die talrijke ambiguë kwesties die de film heel boeiend maken. Geweldig acteerwerk van Streep en Hoffman! Grote acteurs zijn dat!

Uitstekende film totdat de aap uit de mouw kwam.

Een film om bij weg te dromen, en om van te genieten.

Voor mij een keer een film zonder geweld, toch was dat helemaal geen gemis. Deze film heeft andere dingen om de spanning die geweld brengt te compenseren. Overtuigende acteurs en actrices namelijk. Streep is zeer sterk, had die Oscar wat mij betreft mogen ontvangen voor haar rol. Maar ook Philip Seymour Hoffman laat weer zien wat voor talent hij was.

De film heeft een heerlijke sfeer, elke scene is weer sterk en om weer terug te komen bij Streep en PSH, zij maken de film tot wat hij is. Want het verhaal heeft niet al teveel te bieden.

Genoten, niet meer dan een 4*.

Lijkt me niet echt een onderwerp om bij weg te dromen..

Uitstekende film, vooral voor mensen die van een sociaal beklijvende film houden. Wij dus wel en de waardering was ook goed voor deze film. En inderdaad "Insignificance", geen film om bij weg te dromen!

Al vanaf het begin sloegen alle kwaliteitsmeters maximaal uit en de film kent nergens een zwak moment. De film is zowel spannend als filosofisch boeiend, er wordt meesterlijk geacteerd en het (voor de moderniteit zo fundamentele) thema 'twijfel' is op alle niveaus terug te vinden: de jaren '60 als ontkerkelijking (twijfel aan het geloof) en de pogingen van de kerk zijn boodschap te moderniseren, de twijfel bij alle personen of ze wel de juiste (christelijke) weg volgen en uiteraard de twijfel bij de kijker of Father Flynn het nu wel of niet gedaan heeft.

Toen Hoffman stierf kende ik 'm niet, maar sindsdien heb ik een aantal films van 'm gezien: ik weet niet of het door zijn acteertalent komt of door zijn excellente filmkeuze maar het lijkt wel of elke film waarin hij speelt een extreem goede film is. Ik ben in ieder geval fan. Het is een doodzonde dat hij dood is.

Film wordt gedragen door topacteurs (ook Amy Adams!), die de sterren van het doek spelen. Knetterende scenes wanneer de priester geconfronteerd wordt door de non. Hoogtepunten zijn dat.

Je ontkomt er niet aan dat je geconfronteerd wordt met clichés met zo 'n verhaal, maar in de handen van deze karakteracteurs stoort dat totaal niet. Verhaaltje is goed opgebouwd.

U heeft het prima verwoordt. Zojuist heb ik de film gezien, ik had het niet beter kunnen verwoorden.

Wat een prachtige film! Overigens een drama, het genre Mystery gaat niet op.

Ik ben normaal gesproken niet echt voor een drama te porren maar deze film greep me meteen bij de strot. Wat een prachtige dialogen, vol van symboliek, en wat een geweldige acteerprestaties van zowel Streep als Hoffman. En in dat geweld vervult Adams een sterke bijrol.

De sympathie voor 1 van de hoofdpersonen veranderd per scene, en als kijker word je in twijfel achter gelaten. Doubt. *4,5

Klein maar boeiend,en door de wonderschone setting sfeerrijk drama dat omhoog wordt gestuwd door de geweldige acteerprestaties van Meryl Streep en Philip Seymour Hoffman.De scenes waar beide tegenover elkaar staan (met dank aan de prachtig geschreven dialogen) spatten werkelijk van het scherm.Een waar genot om die twee bezig te zien.Erg goede film.

Oei, middelmaatje. Niks mis mee, maar niets bijzonders. De acteurs, en met name Streep en Hoffman, zijn een grote plus in deze film. Groot minpunt zijn de eeuwig lijkende saaie dialogen die de enigszins opgebouwde spanning weer teniet doet. Jammer, hier had meer uitgehaald kunnen worden.

“I have doubts. I have such doubts.”

Ongelooflijk sterk. Doubt laat zien wat je kan bereiken met een ijzersterk script, vier fenomenale acteurs (en vergeet de kindacteurs ook niet) en een schitterende cinematografie van Roger Deakins. Vooral het spel tussen Streep en Hoffman is weergaloos. Hun laatste scene samen zal bestudeert moeten worden op de elke acteursopleiding.

Maar ook Adams en Davis laten zich van hun beste kant zien. De strijd tussen de conservatieve Sister Aloysius (Streep) en de progressieve Father Brendan (Hoffman) binnen een kerkgemeenschap staat centraal. In eerste instantie om het feit dat Brendan 'iets' gedaan zou hebben met een jongetje, maar uiteindelijk ook om de richting die de kerk op moet gaan. Klinkt niet erg boeiend, maar Doubt bewijst het tegendeel. Met twijfel die achter elke hoek de kop op kan steken.

Kleine maar zeer boeiende film, met een dito verhaal, prachtige cinematografie, ijzersterk acteerwerk en vol van knap gebrachte dialogen. 4 Sterren.

I object to your tone.

Uiterst vakkundig opgebouwd drama dat in één adem te noemen valt met bijvoorbeeld Spotlight. Een film die het niet moet hebben van gang of spektakel, maar uitmuntende acteerprestaties en dialogen. En daar slaagt de film wat mij betreft formidabel in.

De film opent overigens met een heerlijke toespraak van Hoffmann over saamhorigheid, lijden en hoop. Een preek waar overigens ijzeren bitch zuster Aloysius meteen al commentaar op heeft. Een teken dat ze bij voorbaat al 'problemen' heeft met Father Flynn, waarna het slechts zoeken is naar een stok om te slaan. En godallemachtig wat bewijst Streep zich als een bevoordelend, onverdraagzaam, stug kreng dat iedere verandering te vure bestrijdt, waar Father Flynn voor hervorming en versoepeling staat. Niets is goed, van de suiker, de lengte van de nagels tot de balpen. Wat zou onze lieve heer daar allemaal wel niet van zeggen! Bijzonder goed gebracht en geacteerd, in wat voor stramien de zuster vast zit, en vervolgens de volhardendheid dat ze zich aan haar idee/gelijk volhoudt. Toch wordt Hoffman's deel subtiel genoeg gebracht om het geheel ondanks het vuurwerk en de dwarse persoonlijkheden mooi in het midden te houden. Wat is nu waar? Een waarheid die gedurende de film verschillende keren heen en weer schuift.

Waar gaat de film nu over? Is dat de grote olifant in de kamer genaamd 'misbruik' die iedereen zorgvuldig negeert? Ik persoonlijk prefereer toch een simpelere machtsstrijd tussen het conservatieve en het progressieve. De zuster is de belichaming van stijfheid, ijzeren hand, toorn en discipline, groot verschil bijvoorbeeld qua sfeer tijdens het avondeten tussen de zuster en de pastoor. Het verschil tussen beide karakters is immens en de machtsstrijd des te groter. Amy Adams speelt naast deze twee grootse rollen haar bijrol van de naïeve zuster met verve. Een naïviteit die zuster Aloysius ook vaststelt maar die vooral invult met haar eigen vooroordelen en onverdraagzaamheid, sterker nog, veel komt dwangmatig over vooral het idee wat ze heeft en koste wat kost door zal drijven. Om als laatste te beginnen over de mooie sfeervolle beelden van de authentieke en herfstsfeervolle straten.

Mooi drama, dat mij altijd weer aanspreekt en die zich vooral leent voor goede acteurs en een goed opgebouwd script qua dialoog en een film die met recht voor verschillende prijzen was genomineerd.

Is en blijft een steengoede film die desondanks geen van de Oscarnominaties heeft kunnen verzilveren.

Maar een Oscar zegt niet alles, kijk en oordeel zelf !!

Wat een cast achteraf gezien. Er zijn wel meer films met een hoop grote namen, maar Streep, Hoffman en Adams hebben echt significante rollen hier, en voor Davis was dit haar grote doorbraak. Dit is echt het soort film om gewoon achterover te leunen en te genieten van het spel van de acteurs en de dialogen. Geweldige sfeer ook.

Sterke film waarbij vooral de hoofrollen van Streeo en Hoffman opvallen. Ik genoot van hun acteerwerk en samenspel. Het thema is intussen genoegzaam bekend, maar blijft begeesteren. Het blijft ook verbazingwekkend dat dergelijke daders gewoon worden weggepromoveerd in plaats van op zijn minst ontslagen. Dat is gewoon het probleem verschuiven.

Interessante filmtitel ook die gelaagd is. Twijfels over het geloof en je superieuren, maar ook de twijfel die Father Flynn uitte in zijn preek over de eenzaamheid van zij die te maken hebben met pijn of verdriet. Zelfs bij de kijker is er twijfel. De film komt erg geloofwaardig over, niet alleen door het sterke acteerwerk en dialogen, maar ook het script staat stevig.

Verder ook die sfeervolle kille setting van de zustergemeenschap die onderwijs verschafte aan de leerlingen. Echt wel creepy en ijzig waarbij discipline en gehoorzaamheid centraal stond.

Een geweldig goede film met een prachtig einde.

Heel goed dat zij twijfelt!

Redelijk.

Iets te degelijke acteursfilm. Zeer mooi geschoten - met Roger Deakins in de crew is dat weinig verrassend -, maar verder toch vooral een film die teert op de grote namen in de cast. Van die grote namen vind ik alleen maar Philip Seymour Hoffman altijd de moeite. De eerste scènes van Meryl Streep deden mij de wenkbrauwen fronsen - haar strenge nonnenrolletje is nogal dik aangezet. Het is pas als de teerling aan het rollen gaat dat ze dat juk van zich kan afwerpen, in tegenstelling tot een Amy Adams - da's toch echt een mooi staaltje overacting.

Het is een manco aan de film. Het is echt overduidelijk Oscarbait. En het is kennelijk tot op zekere hoogte gelukt. Niet alleen Streep en Hoffman, maar ook Adams en zelfs Viola Davis(?!) werden allen genomineerd. Goed voor hen, maar mij interesseren de Oscars niet. De film had misschien nog beter kunnen zijn zonder dat overduidelijk gehengel naar zo'n beeldje.

3