Ratatouille (2007)

Ging vol goede moed de zaal in (Jaaa, weer een nieuwe film van Brad Bird!), maar kwam ietwat teleurgesteld de zaal weer uit. Toegegeven, de film ziet er fabuleus uit en bij sommige shots had ik niet het idee dat ik naar een animatiefilm aan het kijken was. Het is dat de mensen in Pixar films er nog te cartoony uitzietn, anders zou je bijna gaan geloven dat het werkelijkheid is.

Het verhaal komt redelijk traag op gang, voordat het geklooi in de keuken van start gaat. Hierna krijgt de film een beetje meer vaart en de enkele leuke grappen hier zorgen voor een glimlach, maar ik mistte toch een beetje het dubbele moraaltje van The Iron Giant en de lollige knipogen van The Incredibles.

Jammer. De eerste teleurstellende Bird voor mij...

Toen de eerste teasers voor deze film verschenen was ik alles behalve onder de indruk en m'n verwachtingen waren laag. Ratatouille kwam dan ook als een flinke verrassing, want dit is na Toy Story 2 en Finding Nemo wat mij betreft de leukste Pixar film die ik tot nu toe heb gezien (en dan heb ik alleen Cars nog niet gezien).

Het plot is erg amusant en origineel, de karakters zijn erg leuk en boven alles ziet het er allemaal echt ongelofelijk mooi uit. Prachtige settings en schitterende animatie. Verder is ook de voicecast voortreffelijk; eindelijk eens niet zo'n animatiefilm waar je de bekende gezichten voor je ziet als je de film kijkt. Oswalt deed het prima, hoewel ik in eerste instantie dacht dat ik naar Michael J. Fox aan het luisteren was. Peter O' Toole was trouwens ook voortreffelijk, met een personage dat zo uit een Tim Burton film leek te zijn gestapt.

4 dikke sterren.

Oh ja, het korte filmpje Lifted van Gary Rydstrom was trouwens ook érg leuk.

Pixar zit weer in de lift omhoog. Animatie met veel gevoel voor details, en daar geniet ik van. Leuk en vlot verhaal met de te verwachte moraal. En eindelijk ook weer een animatie-film die niet voortdurend op een bloody obvious manier verwijst naar andere films. Kleine verwijzingen naar andere Pixar (en Disney) films daar gelaten, en de Rocky fans komen ook even aan hun trekken.

Ik zat gewoon weer als een jongetje te genieten in de bioscoopstoel. Ratatouille schaart zich in m'n top3 Pixar langspeelfilms, na de onovertroffen Toy Story films natuurlijk. 4,5*, heerlijk amusement.

Ik zag 'm vorige week in de bios, was op zich wel een aardige film, maar om er nou weer voor naar de bioscoop te gaan dat weer niet zo.

Pixar heeft uiteraard weer vakwerk afgeleverd met de animatie, die was echt geweldig gewoon en ook weer zoiets het eten zag er bijna echt uit.

Ik heb wel een paar keer kunnen lachen, maar voor de rest bleef het bij een glimlach.

Het voorfilmpje van die 2 aliens vond ik zeker geslaagd.

De acteur die de stem Remy inspreekt , speelt trouwens de rol van Spencer in The King of Queens.

Ik geef deze film 3 sterren.

Leuke film, prachtige animatie, maar verder niet echt speciaal. Weinig écht grappige momenten en zoals gebruikelijk nogal voorspelbaar (niet dat dit persé erg is). Ik heb me goed vermaakt, maar zie er niet het geniale in dat veel mensen wel zien. 3,5/5

Minpuntjes zijn misschien een kleine inzakking voor de finale, en het zoveelste "geloof in jezelf"-verhaaltje, maar verder een erg goede comeback van Pixar. Tranen in m'n ogen van het lachen om vaak erg subtiele momenten. Benieuwd wat herziening met de film doet, voorlopig dik 4*, mooie 2000e stem.

Gelukkig toch in de avond gezien,

Pixar was de laatste tijd wat de weg kwijt. En nou belooft een volgende film over een lelijk geanimeerde robot met gevoelens nou niet gelijk veel beterschap, deze film was gelukkig vooral lekker genieten aan de hand van vaak prachtige animatie.

Een Pixar film waarin eens wat aandacht besteedt wordt aan de achtergronden. Prachtige sfeerschetsen van Parijs, maar ook veel komische scènes in de keuken.

De film hamert inderdaad soms wel wat veel op het `geloof in jezelf gebeuren `. En alhoewel dat alleszins subtiel gebracht wordt oogt het allemaal wel schattig. Niet zozeer veel empathie jegens de onhandige jongen die je wel vaker tegenkomt. Maar wel richting Remy. Erg levendig, creatief, grappig ratje. Een rat zag er ook nog nooit zo aandoenlijk uit. Geeft veel meerwaarde aan de film.

Brad Bird blijkt dus het lichtpuntje bij Pixar. Na het geweldige The Incredibles levert hij weer een knappe prestatie af. Geen moment van verveling gekend dankzij fraaie decors, enkele kleurrijke personages en grappige woordspelletjes. Verder ook passende muziek, die je temidden van alle ingrediënten doen wanen in een echte Franse keuken. Bird mag alleen wat meer accent leggen op het in beeld brengen van wat omgevingsbeelden, dat gaat hem immers bijzonder goed af. En ik zie dat wat liever dan beelden van een niet bestaande stem die in het hoofd van Remy zegt dat hij in zichzelf moet geloven.

Ik kwam wel met een warm gevoel naar buiten, mooi einde! Voor nu een dikke 4* Misschien ooit nog eens meer.

Ja, Pixar is weer gewoon terug na het zeer matige Cars, wat voorlopig de enige misser blijft. Kan zich met moeite scharen tussen de andere Pixar's, maar dat zegt meer over de kwaliteit van die andere films.

Was weer mooi geanimeerd, zoals elke Pixar net iets mooier is dan zijn voorganger. Waar ik vooral blij mee was, is dat ook dit weer gewoon een leuke familiefilm is, die dus leuk is voor zowel kinderen als volwassen (en dus niet alleen voor the Kids zoals Cars). Waar ik ook blij mee was, is dat dit gewoon weer een hartverwarmend avontuur ala Toy Story, Finding Nemo of Monster Inc. (hoewel wat minder goed) is geworden. Een verhaal met veel vaart, goed verteld. Geen flauwigheden, gewoon leuke grapjes, prima gedoseerd en nogmaals met het hart op de juiste plaats.

Wie zich stoort aan moraaltjes moet überhaupt geen Disney films kijken (en direct een meester als Capra links laten liggen), maar het viel allemaal hartstikke mee. Alleen azijnpissers gaan zich er aan storen. 4 sterren.

Zonder twijfel weer een schitterende samenwerking tussen Disney & Pixar.

Natuurlijk ligt het "geloof in jezelf" moraaltje er dik bovenop, maar kom, kun je het dat ongelooflijk schattig ratje verwijten? Want één groot pluspunt van deze film is de aaibaarheidsfactor. De rat Remy, die vacht! die grote ogen! dat neusje! draagt de hele film. Door de overdonderende animatie verlegt Disney toch maar weer eens de grenzen. Wanneer je dacht dat het allemaal niet mooier kon, doet Disney er altijd een schepje bovenop.

4*

Lifted was een aardig voorafje inderdaad. Helaas viel het hoofdmenu toch wel wat tegen. Ratatouille is werkelijk prachtig gemaakt, maar qua verhaal weer erg zoetsappig (hoewel wel een vooruitgang tov het ultrabrave Cars) en erg veel te lachen viel er toch eigenlijk ook niet. Misschien toch tijd die Pixar verwachtingen definitief naar beneden bij te stellen.

3 sterretjes, net aan.

Met enige argwaan zat ik in mijn stoel. Van alle onwaarschijnlijke uitgangspunten waar Pixar mee aan was gekomen, moesten ze bij Ratatouille wel héél erg hun best doen om er een goede film van te maken. Was het niet iets te hoog gegrepen?

Het bleek allemaal gebaseerd op onnodige vooroordelen, want vanaf de eerste minuut neemt Ratatouille je bij de poot en leidt hij je mee in zijn fantastische wereldje. Remy is een prachtig karakter en zijn familie is al helemaal smullen. En zijn ambities zijn even simpel als onbereikbaar, een top-kok worden! En hij is een rat! Het begint al erg grappig als ze laten zien hoe hij zijn overontwikkelde reukorgaan aanvankelijk moet gebruiken voor zijn 'kudde'. Vervolgens wordt diezelfde kudde door zijn toedoen verjaagd van zijn woonplek en is hij op zichzelf toegewezen nadat hij, met slechts een kookboek als metgezel, via het riool in Parijs is aangeland. En dan kan het verhaal beginnen!

Magisch. Dat is het enige juist woord. Zoals zijn Pixar-voorgangers dat al waren is Ratatouille het nog meer. De sprankelende karakters, de heerlijke humor, het verhaal dat voorbijraast als een sneltrein en de sfeer die je bijna kunt proeven; Ratatouille weet al zijn voorgangers te overtreffen, met animaties zo mooi dat je er bijna van gaat huilen, met karakters die zo echt zijn dat je zo een aantal mensen in je omgeving kunt aanwijzen die er op lijken, en met een emotionele reis waar tot dusver geen enkele andere Pixar aan kon tippen. De camera slingert het hele scherm over en vooral de scènes dat Remy gevolgd wordt zijn overweldigend. Het sfeertje van Parijs is nagenoeg perfect, ook fantastisch dat op een bepaald punt in de film Casablanca opstaat. Of in ieder geval, Casablanca als hij geanimeerd zou zijn. De muziek is eveneens perfect en past als gegoten in het totaalplaatje.
Je waant je mede daardoor ook echt in een restaurant, en dan vooral in de scènes waarin het eten wordt opgediend aan de klanten. Wat een sfeer! Het voedsel is zo waanzinnig goed geanimeerd dat je het niet zou kunnen onderscheiden van echt eten. Het water loopt je in de mond en je zou het liefst naar Parijs snellen om een hapje mee te eten.

Maar het sterkste punt van de film, zoals altijd bij Pixar, zijn de karakters. Stuk voor stuk heerlijke typetjes of gewoon boeiende personages, met ieder hun eigen verlangens en normen en waarden. Linguini is erg leuk, zijn persoonlijke love-story is een feestje. De onderlinge relaties van de karakters zijn stuk voor stuk overtuigend en vragen meer dan eens je medeleven. Vooral aan het eind vind dat een magische apothese. Anton Ego is een briljant karakter dat, voorzien van de stem van Peter O'Toole, zorgt voor enige spanning en in zijn eentje de finale van de film laat overtuigen. De ratatouille kun je dan wel van het scherm plukken, zo levensecht en overheerlijk ziet het eruit. Zelfs voor mensen die eten in gangen haten moet dit een openbaring zijn.

En dan had ik het nog niet over het lach-niveau van de film. Waar Pixar ook om geroemd kan worden, is zijn vermogen om zowel kinderlijke als volwassen grapjes in een film te verwerken zonder onevenwichtig te worden. En ook nu is het weer raak. Van sommige dingen lag ik helemaal krom terwijl het grootste deel van de zaal angstig stil bleef. Bijvoorbeeld de scène waar je de helft van een ongeveer 18-jarig koppel de ander ziet bedreigen met een pistool, om vervolgens weer in elkaars armen te vallen en Remy zijn ogen ten hemel werpt in een soort van mijn-god-die-mensen-zijn-gek blik. Prachtig.

En zoals ik al zei, het einde is fantastisch. Dat begint ongeveer een half uur voordat de film is afgelopen, en weet je eerst diep te treuren en vervolgens een triomfantelijk gevoel te geven, en meerdere keren aan het lachen te maken. En het voelt net zo magisch als ieder ander Pixar-einde, maar dan nog iets beter. Alles is op zijn plek.

Naar mijn mening één van de beste animatie-films tot nu toe.

4,5*

1500e stem!

Heeft even geduurd maar dan toch. Toch nog redelijk ruim voor de jaarwisseling. En geen onaardige film om deze mijlpaal mee te halen.

Pixar stelde me diep teleur met Cars. Maar lijkt zich een beetje te hebben herpakt met deze film. Ik snap de lichte tirade wel van Ramon. Natuurlijk is het jammer dat Pixar een formule heeft die kennelijk werkt en er daarom maar niet van afgeweken wordt. Maar toch hebben de meeste Pixar films wel een hart en ziel imo. Ze blijven weliswaar binnen de lijntjes qua verhaal. Maar zo een prachtig gemaakt afgelegen huisje, en de details in de keuken maken toch wel wat goed imo. De sfeer in deze film is sowieso wel erg dik in orde als je het mij vraagt. En daarom kon ik me toch wel voor de zoveelste keer laten meevoeren in de stroming van het verhaaltje.

Hoe lang ze er zelfs bij mij nog mee weg kunnen komen is natuurlijk de vraag, eerlijk gezegd had ik Pixar al een klein beetje op de zwarte lijst staan na Cars. Maar een treetje hoger, misschien voor een wat lager budget een iets gewaagdere film afleveren mag inderdaad ook wel een keer.

Toch 3.5 solide sterren hoor

Na enkele eerder teleurgestelde gebruikers, heb ik niets dan positiefs te melden.

Heb vaak moeten lachen, was een leuk verhaaltje, soms ontroerend, dan weer schattig.

Ik kan op dit moment niet echt bedenken welke animatiefilm ik ooit beter vond.

Pff....Nog even bijkomen hoor. Wat een verrassing! Zelden vloog de tijd zo snel voorbij als bij het kijken van deze film! Pixar heeft met Ratatouille voor mij in ieder geval een van de beste animatiefilms ooit gemaakt! Na Aladdin en The Lion King had ik niet meer gedacht om een animatiefilm van hun klasse te mogen bewonderen, maar deze film bewijst het tegendeel! Dit is zeker een heerlijke ''feel-good'' film met een leuke portie humor, maar dat niet alleen: voor mij is het verhaal erg goed, daarbij komt ook nog eens kijken dat de animatie in Ratatouille van de hoogste plank komt!

Ratatouille is een van de betere films die ik de laatste tijd heb gezien, en dat voor een animatiefilm! Opzich vind ik animatiefilms wel leuk voor tussendoor, maar de laatste jaren werden er geen animatiefilms van dit niveau gemaakt! Dit is zeker een meesterwerk in zijn genre en zal zeker in mijn dvd-collectie komen te staan zodra hij te koop is! Een dikke 4,5*

Dat is waar, bij de Engelse (de orginele dus) zag ik maar 3 kinderen zitten en die waren toch een partij vervelend. Gelukkig dat ze 4 rijen voor me zaten...het grappige was dat ze halverwege de film weg gingen maar niet meer terugkwamen. Weg money...

Ik vond de film in ieder geval geweldig! Alleen de naam Remy blijf ik stom vinden...allemaal prachtige gemaakt (die muisjes) en de steden en de achtervolgingen waren ook niet mis. Kortom een prachtige film met mooie muziek en met een leuk frans tintje!

Zo, Pixar heeft het weer een keer gedaan.

Elke van mijn Pixar recensies is ongeveer hetzelfde, maar ze maken dan ook steeds dezelfde films.

Technisch beter ? Jazeker. Visueel (esthetisch) nog steeds ruk ? Helemaal. Brak recycleverhaaltje ? Tuurlijk.

Neem een zeker iets (rat), plaats het in een tegengestelde context (kok - goed eten), gooi er een stukje "vriendjes worden boos op elkaar" bij na iets halverwege de film, sluit af met vriendjes bij elkaar om de grote finale te redden, pepperen met nog een hoop clichés vers van de diepvriesafdeling en de soep is weer zoals voorheen.

Blijf het jammer vinden dat ze hun talent vergooien aan dit soort meuk. Uit hun kortfilms blijkt dat er talent zit bij Pixar. Nu zijn het niet meer dan technische demos verkloot aan vreselijke baggerfilms.

De eindgeneriek was tien keer mooier en interessanter dan de gehele film. Sprekend.

1*

En daar is weer een kopie van een kopie/variant op variant van Pixar. De humor kon mij half bekoren, het verhaaltje is zo uitgekwauwd als wat, maar op zich zijn de kookscenes toch nog erg aangenaam. Uiteraard zit het vlot waardoor de verveling niet toeslaat, tot aan het sentimentele gedeelte waar je weer diep bij kan zuchten. Nergens echt interessant, alhoewel die regendruppels en water erg mooi waren. 2.5 sterren

Vind je bevindingen bij je vergelijking tussen Finding Nemo en Ratatouille eigenlijk totaal niet kloppen. Maar wat maakt het uit, Pixar heeft hier weer een verschíkkelijk leuk filmpje afgeleverd. Verhaaltje is uiteraard voorspelbaar en misschien zelfs ietwat clichématig, maar het wordt allemaal zo leuk gebracht dat dat helemaal niet uitmaakt. Vind ik dat uberhaupt niet zo zwaar wegen bij animatiefilms, waar ik meer op andere punten let.

De setting is opzich wel weer origineel, de animaties zijn geweldig, de humor is zeer genietbaar, de muziek is erg leuk en het hoofdpersonage is, hoe cliché ook, gewoon bijzonder leuk. En toch ook charmant hoe een voedselcriticus in een animatiefilm zó boosaardig en indrukwekkend kan worden afgebeeld. 4.5, doet niet echt onder voor Finding Nemo.

Goede animatiefilm die het meer van het verhaal moet hebben dan van de comedy. Een betere balans hier tussen had de film goed gedaan. Licht teleurstellend na The Incredibles maar stukken beter dan het mindere Cars. Lieve en sfeervolle Pixar. Gewoon goed.

Absoluut één van de vermakelijkste animatie die ik in tijden heb gezien. Al moet je de film niet te serieus nemen; want natuurlijk kan een rat niet spreken, laat staan koken, maar in sprookjesland kan en mag alles. Heel leuk!

4,5*

Animatiefilms doen het vrijwel altijd goed bij mij. Zo ook deze. De moraal van Pixar vind ik nooit zo geslaagd, maar in deze film is die bijna niet storend. Er zijn niet zo heel veel (storende) typetjes, en heel veel verder dan de Geloof in jezelf! moraal komt Pixar dit keer niet. Helaas was het einde wel weer erg makkelijk.

Nja, die ratjes zijn gewoon schattig.

3,5*

Fijne wegkijkfilm met een hoog Disneygehalte. De doelgroep en achtergond van Pixar zal altijd die van Disney blijven, met een enkele uitzondering misschien.

De animatie is soms werkelijk schitterend. Vooral de achtergronden, of dat nu Parijs, de Keuken of de weilanden zijn. Als Remy er snel doorheen loopt, prachtige bewegingen en technisch zeer goed. Dan blijkt maar weer dat Pixar daar het best in is: rare wezens, dieren en de omgeving. Op de een of andere manier zien de mensen en zeker hun handelingen niet mooi uit. Nu is de mens zeer moeilijk na te maken, dus om ze als karikaturen neer te zetten is zeer goed. Maar toch, het koken, het lopen, als ze de fiets pakken, dan ziet het geheel eruit als een goedkoop onderdeel uit een kindergame. Toch jammer. Bij Wall-E was dat al veel minder.

Ook dat eerste shot op dat huisje buiten Parijs zag er erg goedkoop uit. Verder zagen de gerechten er smakelijk uit. Daar is veel aandacht aan gegeven, met resultaat.

Inhoudelijk is de film verder wel prima. Meer dan sympathieke personages. Leuk neergezet. Vooral als je vanuit de mens kijkt en dan de ratten hoort praten. Maakt het geheel wel geloofwaardig. Zo nu en dan een cliché, maar hier til ik niet zo zwaar op. Beste karakter was nog Anto Ego, met een heerlijke stem van O 'Toole.

Prima film dus.

Iedereen kan koken.

Weeral een geslaagde animatiefilm van Pixar.

Wat vooral aanslaat bij kinderen is een animatiefilm waar dieren inzitten zoals in deze film en Finding Nemo.

Na Ratatouille wilden vele kinderen een tam ratje en na Finding Nemo wilden vele kinderen graag een clownvis hebben. Wat niet wil zeggen dat ik daarmee iedereen bedoel.

Ratatouille is een smakelijke film met een leuk frans sfeertje.

Hier en daar wat leuke momenten en een vleugje humor.

De film werd mooi in beeld gebracht en smaakte naar meer.

Wat me ook opvalt is dat Ratatouille en Finding Nemo zonder probleem de Top 250 van IMDb veroverd.

Het beste van Pixar tot nu toe!

Heerlijke Pixar film, die van begin tot einde weet te boeien. Doordat de film een goed verhaal heeft, bij vlagen erg grappig is en de animaties er af en toe werkelijk waar verbluffend goed uit zien. Remy is ontzettend beweeglijk en doet in feite niet voor een echte rat onder. Daarnaast ziet hij er nog eens ontzettend vertederend en lief uit. Over het plot van de film is duidelijk goed nagedacht en ook hiervoor verdient deze film lof. Pixar heeft zich na al die jaren eindelijk overtroffen, want is mijn ogen is dit hun beste film tot nu toe. Ook Wall E kan hier bij lange na niet aan tippen wat mij betreft. Een dikke aanrader voor zowel jong als oud.

4,5*

Ik ben normaal geen fan van animatie films maar deze vond ik best goed. Leuk verhaal, soms grappig en verveelt niet.

Zeker een erg goede film van Pixar, had er eigenlijk niet al te veel van verwacht en had zo'n voorgevoel dat het allemaal iets te kinderlijk zou zijn. Dit bleek reuze mee te vallen en ik heb me erg vermaakt.

De animatie is best aardig te noemen, ook het verhaal is leuk en uiteindelijk wel voorspelbaar natuurlijk. De ratten zijn in de film wel leuk neergezet, je er bijna geen hekel meer aan hebben. Het leuke was dat het einde wel een goed gevoel gaf. 4 sterren.

Wat is dat toch met Pixar...

Mooie animaties en vooral in het begin waan je je net een muis, erg leuk. Maar Linguini en Colette zijn vreselijke personages en één keer raden wat ze worden . Pixar weet films altijd te verneuken met een stroperige moraal of iets van dien aard, zo ook hier.

Mja goed, redelijk vermaakt en vooral dankzij het begin toch het slechte gevoel van mijn tentamen scheikunde een beetje op de achtergrond gedrukt.

3.0* (maar in het begin dacht ik aan een serieuze 4*)

Tijdens het kijken naar Ratatouille werd ik plots een beetje bedroeft. Want ik realiseerde me ineens dat het slecht gesteld is met de cinema. Want hoever is het gekomen dat er nog maar een filmmaatschappij is die weet hoe je excellente komedies moet maken? Een film maatschappij die alleen pure computeranimatie maakt. Het is triest dat er geen creatieve regisseurs of komedianten meer zijn die de timing , souplesse en talent hebben om echt uit blinkende komedies te maken. Waar we vroeger Chaplin, Tati of Wilder hadden, moeten wij het nu doen met Adam Sandler of Ben Stiller. De gedachte dat dit misschien wel te maken heeft met het feit dat animators in volledige creatieve vrijheid scènes kunnen componeren en geen veel eisende acteurs hoeven te gebruiken, maakt het alleen nog meer deprimerend.

Ratatouille gaat over een rat die een enorm talent heeft voor koken en de gelegenheid krijgt om dit te uiten via de haren van een totaal talentloze knul. Geweldig grappig opgebouwde scènes wisselen elkaar af met visueel creatieve vondsten. Hoe Remy via allerlei gangen in de keuken terecht komt en hoe hij zijn gerechten bereidt is werkelijk fantastisch. We hebben de antagonist Skinner, een fantastische Ian Holm en enkele leuke andere karakters. Neem nou de perfect gecaste Peter O Toole, wat een stem en wat een prachtige over de top karakter is het. Een cuisine criticus die de aura heeft van Darth Vader.

De Grande finale is zo over de top waanzinnig, dat is zien om te geloven!

Door de formule zijn er ook een paar missers. De romance is toch echt te ongeloofwaardig en heeft verder ook geen waarde in de film. Ook Ian Holm wordt plots af geserveerd, terwijl de film op een definitieve confrontatie lijkt af te streven. Ook het zogenaamde emotionele ratten conflict met de mens vond ik maar matig en had voor mij niet gehoeven.

Maar deze kritiek is minimaal van belang omdat de rest zo heerlijk goed is. Pixar is de koning van de komedie. Zij zijn ongeveer de enige Amerikaanse filmmakers die leuke op zichzelf staande creatieve verhalen verzint en elke film vol propt met hilarische scènes. Geen poep en pies humor, geen satire of imitaties of verwijzingen naar andere films of bekende stemmen die naar hun zelf refereren, geen flauwe direct scorende moppen of gags. Geen veredelde sitcom.

Het aller beste aspect aan deze film is de perfecte wijze hoe ze compleet onzinnige situaties uit werken tot geloofwaardig komische scènes. Dit is een moeilijk aspect in een komedie. Een voorbeeld is Jack Lemon in Some like it hot. Hij is overduidelijk een man met een pruik en het is uitgesloten dat er een man helemaal verliefd op hem kan worden, maar door de sublieme uitwerking, de kracht van de acteurs en karakters die in de meest idiote plekken worden gezet is het onwaarschijnlijke aanvaardbaar en ongelofelijk grappig.

Ratatouille moest mij in die zin aan de meest absurde situaties van Billy Wilder films denken. Want wie bedenkt nou zoiets als een rat die meesterkok is en via de haren van een sul zijn gerechten bereidt? Of een vijf sterren restaurant vol mensen die genieten van kunstzinnig eten, niet wetend dat het bereidt wordt door een keuken vol met ratten. Hoe verzin je zo iets! Alleen al het idee en de opset van de scènes zijn hilarisch.

Alle lof voor Pixar. Want met Wall-E Monsters Inc, Increables en Toy Story bewijzen zijn ze voor mij niet alleen veruit de beste animators te zijn, maar ook de beste komedie makers van onze tijd.

Had ik verwacht dat ze deze keer wel weer eens een goede Pixar zouden maken. Maar eigenlijk is deze me zwaar tegengevallen. Eigenlijk al door het idee dat het weer perse in Parijs moet afspelen. Als je niet wilt dat ze in je film Frans praten, laat het dan ook maar meteen afspelen in Londen. Maar dat geromantiseerde idee over Frankrijk, waar ze allemaal vloeiend Engels praten staat me niet zo aan.

Stuk leuker dan Up dit, duidelijk.

Vind de animaties uit 2009 echt niet opzienbarend veel beter dan van Raratouille uit 2007, als je die vormgeving van de stad zo ziet. Zoals gezegd vind ik Disney/Pixar nogal stilstaan, maar Ratatouille is nog altijd een lollig filmpje.

Verhaal is maar weer eens in de traditie van Pixar eentje die we al erg vaak hebben gezien, in de zoveelste herkauwde variant. Vriendschappen die ontstaan, het te voortduren krijgen, maar uiteindelijk toch weer goed aflopen. Tegen het einde nog de onvermijdelijke reddingsoperatie, en je hebt de formule in een enkele zin aangehaald. Nu vond ik dat in Ratatouille nog wat meer creativiteit verborgen zat dan in Up, dus dat scheelt al weer. Dat getrek aan de haren is zelfs in de context van het verhaal totale waanzin, maar het levert wel genoeg lollige momenten op. Personages zijn verder niet allemaal even geslaagd, maar ook hierin heeft een groot deel een leuk aandeel.

De aankleding van de stad Parijs vond ik ook wel een van die dingetjes die me kunnen bekoren, vond het er mooi en gedetailleerd uit zien (maar weer eens vergelijken met die saaie oerwoud-setting uit Up). Maar toch is het wachten op een tijd dat Pixar niet aankomt met een herkauwd en clichérijk verhaal, en de moraaltjes achterwege laat. Toy Story is nog steeds de beste van Pixar.

Ruime 3*, heb me wel prima vermaakt verder..