Die Hard with a Vengeance (1995)

Amaai!

Wat een domme film!!

t' is wel onvoorspelbaar,...omdat het allemaal zo onwaarschijnlijk is. Ik heb er dus genoeg van, geen tijd meer voor de vervolgfilms.

sommige dialogen vond ik wel nog geslaagd:

- "Hey man, are you all right?"

- "Don't worry, its not my blood"

dus toch nog 1,5!

Na , het onovertreffelijk deel 1 , en het , voor mij persoonlijk iets mindere, deel 2 van de reeks Die Hard, kwam deze uit waarbij McClane verplicht wordt bijgestaan door Samuel L. Jackson , de kameleon van Holywood. Ik vind hem een klasse acteur die toont van Pulp Fiction tot Django Unchained uit welk hout hij is gesneden. Geef die man een rol, en hij maakt er iets episch van.

Idem in deze Die Hard. Hij speelt de nerveuse Zeus, die telkens weer opspringt als hij iets discriminerend opmerkt De chemie tussen deze 2 personages stond garant voor vuurwerk in actie-scenes en dialogen.

Ik vond dit deel iets beter dan deel 2 , zowel wat actie betreft, als wat de humor inhield. Tevens vond ik Jeremy Irons een pak beter als booswicht. Hij had iets psychotisch ,dreigends en onberekenbaar over zich. Hoe zijn gelaatsuitdrukking doortrokken van woede ineens kon veranderen alsof BW een goede mop heeft verteld. Meesterlijk.

Het spelletje dat gespeeld werd om het uiteindelijke doel te maskeren , is briljant. De actiescenes zijn om vingers van af te likken. Het zit dus goed snor met deze episode.

Spijtig genoeg zijn de volgende 2 delen niet om over naar huis te schrijven. Wat een teleurstelling !

4*

Die Hard 3 begint erg goed, maar zodra de identiteit van John McClane's tegenstander bekend wordt gemaakt, wordt het allemaal een stuk minder. De badguy vind ik weinig overtuigend en na diens introductie stelt het plot verder ook vrij weinig meer voor. De veelvuldige actiescènes zorgen ervoor dat de film toch nog de moeite waard blijft.

Nooit erg gecharmeerd van dit deel en daar verandert weinig aan, alhoewel het qua irritante typetjes hier reuze meevalt. Het opent allemaal vlotjes, maar wanneer Simon, zijn crew en plannen in beeld komen, geraakt de film meer en meer in de problemen. Irons en zijn crew boeien geen moment en de muziek rondom hun intrede speelt een vervelende rol. Dat militaire gestamp is echt niet om aan te horen.

Willis en Jackson lijken een aardig duo te zijn, maar dat eeuwige bekvechten gaat ergens onderweg toch erg tegenstaan en met zoveel one-liners over dik twee uur wordt het vanzelf geforceerd. Spannend is het natuurlijk geen tel, dat gedoe met die flessen is een sketch en bovendien fietst McClane er wel heel gemakkelijk doorheen. Actie, dat kan McTiernan wel, verder is er weinig dat de aandacht vasthoudt.

Ondanks dat deel 2 best wel vermakelijk was, keek ik daarna nog meer uit naar de herziening van deze derde Die Hard. Hij was geweldig, is geweldig en zal dat vast blijven. Willis en Jackson zijn werkelijk geniaal als duo. Erg grappig dat juist de zwarte Jackson discriminerend bezig was, hehe. Buiten dat ligt het tempo in de film hoog, zeker in het eerste uur als beiden de hele stad door cruisen voor de spelletjes van Simon. Gelukkig zit er nog genoeg stoere actie in, zodat Willis weer lekker kan uitblinken. Hij heeft er duidelijk zin in om voor de derde keer John McClane te spelen. Zonde dat ze Jackson niet voor een vervolgfilm terug hebben gevraagd. Of hij wilde niet, zou ook kunnen. Ieder geval zonde, want ze waren erg lekker op dreef.

Hoogtepunt blijft natuurlijk het begin met Willis en zijn I hate niggers-bord in Harlem. Heerlijke spanning.

4* stonden en blijven staan.

Why you keep calling me Jésus? I look Puerto Rican to you?

Een tijd geleden besloot ik om de Die Hard reeks een te gaan herzien. Het kwam voornamelijk doordat ze de eerste twee delen op televisie gaven, lekker makkelijk, en ik me enkel nog maar één scène kon herinneren uit de serie en dat was McClane die met een racistisch bord ergens in Harlem rondliep. Ik heb er een tijd op moeten wachten eer ik die te zien kreeg want dat bleek dus de openingsscène van dit derde deel te zijn. Het blijft een heerlijke scène en ik was benieuwd wat de rest van de film ging geven.

Het niveau van de eerste Die Hard wordt niet bereikt maar With a Vengeance komt er toch wel erg dicht in de buurt. Dat komt voornamelijk doordat John McTiernan terugkeert als regisseur na het eerste deel en hij weet die typische Die Hard spanning er goed in te houden, vooral het Simon Says gedeelte is werkelijk uitstekend. Het tempo ligt lekker hoog en je wordt van de ene spanningsboog naar de andere gezwierd. Eenmaal Simon zijn grote plan uit de doeken doet en met het geld is gaan lopen, zakt de film een tikkeltje in. McClane die samen met Zeus achter de terroristen aangaan, het heeft nog zijn charme, maar het duurt te lang eer de credits over het scherm lopen. De ene climax volgt de andere op en op den duur heb je het wel gezien. Zo had het voor mij gerust mogen eindigen bij de ontsnapping van Simon en zijn handlangster.

Bij de Die Hard reeks denk je altijd aan Bruce Willis en in deze derde episode lijkt hij er wel erg veel plezier in te hebben. McClane is een leuk personage en de invulling van Willis is erg geslaagd te noemen. Maar eerlijk is eerlijk, het is vooral dankzij Samuel L. Jackson dat Willis lijkt open te bloeien. De interactie tussen beide heren is heerlijk en Jackson speelt hier één van zijn beste rollen. Die zouden ze gerust eens in zo'n nieuw deel van de Die Hard reeks mogen steken want zelfs bijna 20 jaar later is die amper verandert. De eerste Die Hard kende één van de beste schurken die te vinden is in dit soort films maar met Alan Rickman kan natuurlijk niet echt veel meer mee gedaan worden. Enter Jeremy Irons en die doet het zeker en vast ook niet slecht. Hij slaagt er niet in om zijn rol tot op het einde sterk te houden, op den duur schmiert hij er maar wat op los naar mijn gevoel maar het is wel een verbetering op William Sadler uit Die Harder.

Tot nu toe liggen die 3 delen eigenlijk vrij dicht bij elkander. Het eerste deel gaf ik een dikke 4* en het tweede een kleine 3.5*. Een 4* is me wat teveel voor dit deel, daar is de film naar het einde toe wat te slepend voor, dus houden we het maar op een dikke 3.5*. Al is het maar voor de geweldige interactie tussen Willis en Jackson.

3.5*

Ja, weer vet. De Die Hard-serie is tot dusver de enige actie waar ik wat mee kan.

Even dacht ik dat het minder leuk zou worden toen de identiteit van Simon bekend werd, het is een wat plotselinge en ook wel wat rommelige omslag in de film, maar uiteindelijk pakt het wel oke uit. Irons is geknipt voor de rol (en ook als broer van). De chemie tussen Willis en Jackson is ook een gouden vondst. Het racist-gekibbel is soms wat teveel van het goeie, maar afgezien daarvan heerlijk om naar te kijken, en vooral in het begin erg grappig.

Vooral het eerste uur is erg leuk, daarna komen er te veel scenes met matige special effects (kon in die tijd misschien nog net door de beugel, maar tegenwoordig echt niet meer, dat met die truck en dat water ). Ook het verhaal en de gebeurtenissen zijn net wat minder leuk, zeker het laatste kwartier had niet meer gehoeven van mij.

Iets minder dan deel 1 en deel 4, maar nog steeds lekker vermakelijk en goddank niet te serieus.

3,5* - 4*

"Yippie-kai-yay motherfucker."

Erg gave actie-film. Ziet er allemaal goed uit, mooi gefilmd, gave special effects en mooie sets.

Goed acteerwerk, beter dan dat van de standaard actiefilm. Willis en Jackson waren een goed duo.

Goed verhaal, voor een vervolg vind ik het een erg sterk verhaal. Vermakelijke film.

Aanrader voor als je een goede actie-film zoekt.

En als ik de eerste 2 opnieuw heb bekeken is het logisch dat de derde volgt.

Nog altijd de betere van de 3 voor mij, heb me er opnieuw mee geamuseerd.

Na 1 en 2 was het nu de beurt aan Die Hard:with a Vengeance. Ditmaal met Samuel Jackson, en dat nog wel in de periode dat hij tevens schitterde in Pulp Fiction. De film begint meteen lekker explosief (letterlijk). Het eerste halfuur kent een heerlijke onderhuidse spanning. Willis die opgeroepen wordt, het 'Simon says'-gedeelte, Willis in Harlem met het 'I hate niggers'-bord; het verhaal opent briljant, en wist mij het eerste gedeelte aan de buis gekluisterd. De verborgen identiteit van Simon genereert een extra spanningsveld, en het is leuk te zien hoe Willis en Jackson zich onder tijdsdruk door het centrum van N.Y. inwerken. Vooral de interactie tussen de twee is memorabel (How do Catholics do their thing?). Als de identiteit van Simon onthult wordt, en iets later ook diens plan, wordt het allemaal toch iets minder. De film werkt dan steeds meer toe naar het standaard-actieplot. Waar deel 1 de spanning tot het einde wist vast te houden, verliest deel 3 die net iets over de helft van de film. Neemt niet weg dat de rol van Irons nog wel een aantal leuke momenten oplevert, al kan hij de erfenis van Alan Rickman niet opvullen.

Vermakelijk, maar er had meer in gezeten. Tikkie beter dan deel 2.

3,5*

Hoewel de film een aantal er goede tot geweldige momenten bevat is dit nooit echt mijn favoriet geweest.

In het begin is het Willis/Jackosn duo geweldig. Maar op den duur gaan hun eindeloze gekibbel en racistische opmerkingen behoorlijk irriteren. Ook heb ik de bad-guy en zijn motieven nooit echt interessant gevonden. Wel een erg goede keuze om McTiernan terug te brengen. Hij weet erg goed hoe je actie moet vastleggen op camera en ook weet hij nog eens om behoorlijk het verhaal te vertellen. Het tempo is geweldig. Lekker vlot verteld. De actie scenes zien er weergaloos uit en laten je op het puntje van je stoel zitten. Ook de helemaal andere setting (geen kerst) is erg goed gedaan. New York leent zich geweldig voor deze film en het spel van Simon.

Ik ben ook niet zo te spreken over de muziek. De cue die Simon en zij crew aangeeft begint op een bepaald punt echt te vervelen.

Toch keer op keer een leuke zit, alhoewel dit nooit mijn favoriet zal worden.

Die hard is een klassieker geworden, de opvolger was best leuk maar voelde toch teveel aan als een herhaling van zetten. Die Hard 3 had het geluk McTiernan terug aan boord te hebben en anno 2015 weten we ondertussen dat hij nog altijd Die Hard het best tot leven heeft gebracht. Zowel in het origineel als dit derde deel.

Dat de regisseur terugkwam is niet alleen een pluspunt voor deze film. Ook Bruce Willis speelt hier voor mij persoonlijk zijn beste McClane. Daarnaast is Samuel L. Jackson een heerlijke toevoeging. Die twee samen zijn heerlijk en het had nog beter kunnen uitgevoerd worden want er zijn best nog wat té veel solo momenten van beiden. Ook de uitbreiding van locaties is een verfrissing voor de reeks. Dat Die Hard begonnen is in een simpel appartement was uiteraard fris en sterk maar voor mij is Die Hard niet 'een agent op 1 locatie' maar wel 'Bruce Willis/McClane die een avontuur beleefd dat perfect afgestemd is op het personage'. Die Hard 3 houdt zich dus aan deze visie en brengt non stop actie met amper rustmomenten. Anno 2015 voelt het soms wat aan als pulp maar het is wel een amusante rit. Een psychopaat die het hoofdpersonage bespeelt is natuurlijk niets nieuws maar Die Hard pakt het slim aan om het niet alleen daarom te laten draaien én uiteindelijk meer (of juist minder) te zijn dan dat. Dat de uiteindelijke reden van de badguys nogal cliché is voelt zowel aan als een leuke twist als een goedkope oplossing. Maar het vermindert de pret niet en de actie blijft maar verder razen tot de laatste 10 seconden na.

Misschien is de eerste Die Hard verfrissender, slimmer, completer en iets beter in kwaliteit. Maar deze derde Die Hard is minstens even amusant en biedt een actiefilm aan die qua proportie zelfs in 2015 makkelijk standhoud en qua amusement, acteerprestaties, actie, verhaal (wel nogal plotgaten) schat ik deze film praktisch evenhoog in als het origineel.

“Damn McClane, you know I was just starting to like you.”

“Yeah, well don't, I'm an asshole.”

Bruce Willis en Samuel L. Jackson die kibbelend door de straten van New York rennen om bommen onschadelijk te maken en een lekker schmierende Jeremy Irons als bad guy, what's not to like? Die Hard: With a Vengeance begint explosief en in het eerste gedeelte wordt er een heerlijk ijzingwekkende sfeer gecreëerd met de met een zware kater rondlopende John McClane die allemaal opdrachten moet vervullen die de geheimzinnige Simon hem opdraagt, want anders zullen er meer bommen afgaan.

Tijdens het vervullen van deze opdrachten krijgt McClane hulp van Zeus (Jackson) en Willis en Jackson vormen een zeer vermakelijk duo. Het eerste gedeelte is mysterieus en onheilspellend omdat je niet weet wie deze Simon is en waarom hij het op McClane gemunt heeft. Zodra Irons in beeld verschijnt en zijn werkelijke plan uit de doeken wordt gedaan verandert de film in een actierijk spektakel met het bekende kat en muis spel. Willis mag zijn witte hemd weer aantrekken en coole oneliners spuien en het is weer geweldig om naar te kijken. Regisseur John McTiernan weet het zomerse New York perfect te vangen en de stad is bijna een karakter op zich. De Die Hard reeks blijft een voorbeeld voor andere actiefilms en laat zien hoe het moet. Veel actie, sterk uitgewerkte personages, humor, coole oneliners en een kleurrijke bad guy. Soms is er niet meer nodig.

Deze Die Hard aflevering is vooral goed door de geweldige chemie tussen Bruce Willis en Samuel L. Jackson, en daarnaast zet Jeremy Irons een prima bad guy neer die bijna net zo goed is als die van Alan Rickman. Opvallend, ze zijn beiden Brit. De claustrofobische setting uit deel 1 en enigszins deel 2 wordt hier verlaten en het werkt goed. New York is een grote jungle en laat de actie maar aan Willis en Jackson, en regisseur MC Tiernan, die terug is, over. Deze is bijna net zo goed als de eerste, ik twijfel tussen 3,5 en 4. Ik rond af naar boven.

Ook het derde deel is goed. Qua pure vechtscènes is het dit keer duidelijk minder dan de vorige 2 delen. Er komen nu nog meer MacGyver achtige situaties aan bod dan in de vorige delen vond ik. Samuel Jackson en Bruce Willis spelen goed samen en er zitten een aantal degelijke grappen in de film. Op het vlak van humor scoort deze Die Hard wat mij betreft iets beter dan hun 2 voorgangers. De opdrachten vermaken op zich wel, maar het moet natuurlijk altijd op de laatste seconde gebeuren dat ze het antwoord vinden of dat ze het juiste draadje van de 'limonadebom' doorknippen. Ik vind dat storend en ongeloofwaardig. Bovendien is het een beetje jammer dat de actrice die Holly speelt hier niet in te zien is, een beetje te makkelijk uit het verhaal geschreven...

Ook het derde film uit de Die Hard reeks stond nog op het lijstje om herzien te worden en ik vond het wel eens tijd worden dat ik deze reeks dan ook maar eens gelijk helemaal af ging kijken, aangezien ik met afgelopen kerst het tweede deel al had gezien. Het derde deel was vermakelijk genoeg, een leuke zit die niet snel ging vervelen, en dat kwam natuurlijk ook aan de heerlijke twist die deze film bevatte en het kon toen allemaal nog, leuk in beeld gebracht en leuke karakters maken deze film vervolgens best snel af.

Na twee delen als kerstmis gerelateerd te maken hebben ze er nu voor gekozen dit thema een beetje achter te houden waardoor de film wel gelijk een ander indruk krijgt dan de eerste twee delen, en is zelfs dit derde deel nog ijzersterk in zijn vak en staat als een huis op de grond. Toch komt dit ook door een goed presterende Willis die een uitstekende samenwerking aankaart met Jackson waardoor de film héérlijk door speelt. Met een heerlijk verhaal en een goed concept werkt John McTiernan deze film mooi af.

“Yippie-kai-yay motherfucker.”

Het is zoals ik waarschijnlijk al heb gezegd nu alweer een poos geleden dat ik Die Hard 3 eens op had gezet maar, ik wist er niet meer héél veel van. Daarom was deze zit stuk aan stuk heerlijk, en kon ik me niet permitteren dat ik deze film slecht ging vinden omdat veel aspecten kloppen waaraan een film in mijn ogen goed aan voldoet, goeie actie met het liefst een leuke acteur en natuurlijk de stad New York waarvan ik helemaal hoteldebotel van word.

Het verhaal is ook geinig, we volgen McClane die verplicht thuiszit en alcohol verslaafd is. Hij word op een dag toch wel teruggeroepen wanneer er een bomaanslag plaatsvind in New York en de aanslagpleger wil alleen McClane spreken. Het verhaal kwam me een beetje over alsof ik naar Jan de Bont’s ‘Speed’ aan het kijken was aangezien we na deze meldingen een race tegen de klok krijgen waar McClane samen met Zeus de spelletjes van Gruber moeten uitvoeren om zo kinderen te helpen.

McClane krijgt Gruber achter zich aan aangezien hij een film eerder zijn broer van een hoog gebouw had afgegooid. En als wraak wou Gruber eigenlijk niks anders dan ‘wraak’, alleen zinde hij niet alleen naar wraak nee, hij wou eigenlijk de politie korps van hun radios en gedachten afwijken alsof er een echte bom in een school lag om zo vervolgens zelf een bank te kunnen beroven met 131 nog wat miljard waarde aan goudstaven, al was hem dat bijna gelukt alleen zat McClane natuurlijk weer in de weg.

De film kende leuke actie scenes en qua verhaal ging het ook perfect. De samen werking van Jackson en Willis was ook heerlijk en Jeremy Irons speelde een prima rol van Gruber. Dat alles maakte Die Hard 3 een perfecte film die zo op een avondje heerlijk wegkeek, op naar deel vier.

4.0*

Die hard 3 heb ik steeds een erg amusant deel gevonden. Niet zo goed als deel 1, maar sowieso leuker dan het tweede deel. Geen kerstsfeer deze keer, maar een zwoele hete namiddag in New York. Geen gijzeling ook deze keer, al kan je wel spreken van een gijzeling op afstandmet de terreurdreiging. Hierdoor voelt de film nog origineel aan en voelt het niet aan als een zoveelste franchise van een vervolgfilm.

Vooral de eerste helft-driekwart van de filmis het sterkst waarbij McClane wordt blootgesteld aan een terrorist die graag raadseltjes oplegt. Bruce Willis wordt hier uitstekend geflankeerd door Samuel L. jackson. De chemie tussen beiden is super. Hun gekibbel en dialogen zijn grappig en fijn om te volgen. Het doet me in die zin wat denken aan het olijke duo Riggs en Murtaugh van de Leathal Weaponreeks.

Ook het verhaal zelf zit goed in elkaar. Waarbij aanvankelijk wordt gedacht aan een klassiek wraakverhaal, evolueert het stilaan naar een oidinaire bankroof. Al is het plotgat voor de boeven om McClane te betrekken in hun hele operatie op zich wel stom. Het einde is een beetje sof en is wat ontgoochelend, maar in zijn genre is dit een ijzersterk voorbeeld van hoe het moet. Zelfs als deel 3 een voorbeeld voor andere actiefilms!

Ook prima.

Wat milder dan de vorige 2 delen. Vooral de actie en schurken vond ik eigenlijk mindel, behalve Irons dan. Hem vond ik wel wat Rickman charme hebben. Jackson en Willis hebben wel een chemie en zijn soms zelfs een best komisch duo.

De actie zelf vond ik vaak wat tegenvallen, en het was opnieuw weer een beetje hetzelfde, al weet McTiernan er hier weer een aantal origineel draaien aan te geven. Veel beter dan deel 2 vond ik hem niet, het had allemaal nog wat lomper gemogen.

Prima wegkijker, blijft wel een leuke reeks dit. Typisch zo'n rol die alleen Willis kan uitvoeren, tenminste, naar mijn mening.

Back on track.

McTiernan heeft de formule duidelijk beter in de vingers dan Harlin. Was deel 2 een droge herhalingsoefening, With A Vengeance weet de essentie veel beter te pakken.

Misschien dat The Last Boyscout de inspiratie vormde voor Jacksons toevoeging; net als daar werkt de chemie met Willis uitstekend.

Goed gebruik van NYC als playground, humor is weer on point en ook aan actie geen gebrek. Irons doet het goed met de ruimte die hij krijgt en het acteerwerk is eigenlijk overall prima. Het is allemaal minder vernieuwend maar het scoort op alle punten beter dan deel twee.

Zakt een beetje in tijdens de tweede helft maar meer dan prima te verteren derde uit de reeks. Geinige verwijzing naar Pulp Fiction ook. Solide 3,5*

Zo, dit is wel even genoeg Willis voor mij voorlopig.

'Zeus: Are you aiming for these people?
John McClane: No. Well, maybe that mime.'

Waar de eerste Die Hard een waar en bijzonder vermakelijk spektakel is, zo'n zoutloos kopie was in die zin DH2. Die Hard with a vengeance ontstijgt dan op zijn beurt weer niet heel erg de a-typische mid jaren '90 actiefilm, maar het scenario en verhaal slaat in ieder geval beter aan dan het kopiematig gebeuren van DH2. Begreep trouwens dat het idee in eerste instantie was om het verhaal zich op een gekaapt vliegdekschip af te laten spelen, maar de wetenschap dat de film veel op Under Siege zou gaan lijken deed men kiezen voor dit scenario met deze locatie die veel meer mogelijkheden biedt dan wanneer je op één specifieke plek blijft. Een derde film op een vaste locatie was zondermeer het einde van de reeks geweest.

Andermaal is John McClane ernstig de bok in de vorm van de in het nauw gedreven agent die als enige het weldoordachte plan van de bad guy weet te ontrafelen, en een goed doordacht plan is het zeker. Met de dreiging van de bommenaanslagen, de aandacht te vestigen op de scholen en zo de politie weg te lokken, samen met de bomaanslag van de metro zowel een excuus creëren om daar aan de slag te gaan, maar tegelijk ook het alarm kreupel te leggen, om nog maar niet te zwijgen van de communicatie black-out bij de politie die dus daardoor minder goed kan communiceren maar ook minder snel kan omschakelen wanneer de school een lokaas blijkt, het plan van Irons zit verdomd goed in elkaar. Het is vooral, naast het goed doordachte plot en de spanning, de wisselwerking tussen Willis en Jackson die erg goed doet. Heerlijk sarcastisch van Jackson, zoals we hem gewend zijn. Irons doet het ook prima. Kleine dingetjes vallen wel op zoals de agenten waar Jackson de bom aan geeft. Niet alleen rijden ze in een burgerwagen maar ze beginnen onderling ook nog Duits te praten, waarom valt Jackson dit niet op? Daarnaast vind ik die Targo en zijn vriendin een soort overdaad. Het moet heel stoer en eng lijken maar ik vind het lachwekkend en dom. Die Targo met zijn overdaad aan stoerheid en zijn stoere frankenstein bakkes.

Al met al een prima actiespektakel met andermaal een Bruce Willis met een gigantisch incasseringsvermogen. Naar het einde begint de film wel wat te slepen en lijkt de film net wat te lang. Desalniettemin erg vermakelijk.

Heb het gevoel dat Christopher Nolan goed naar deze film heeft gekeken voor de laatste twee delen van zijn Dark Knight trilogie. Met het personage van Jeremy Irons moest ik geregeld denken aan een combinatie van de Joker en Bane in zijn films.

Het is fijn aan Die Hard With a Vengeance dat het allemaal méteen begint. Sterker nog, na een paar seconden hebben we onze eerste explosie al, dat zet meteen de toon. Geen ellenlange introducties, McTiernan knalt er letterlijk en figuurlijk meteen in. Vervolgens blijft Die Hard 3 lekker over de top, met nonstop actie, explosies, rondscheurende auto’s in een drukke stad en alles gelukkig met de nodige knipogen. Het is fijn om te zien dat het allemaal niet serieus genomen wordt. Ook het gekibbel tussen Willis en Jackson is af en toe erg leuk, hoewel het gaandeweg toch een beetje begint te vervelen, vooral omdat er iets teveel herhaling in zit. Dat is het grootste nadeel van Die Hard With A Vengeance in het algemeen; de film had gewoon 90 minuten moeten zijn. Helaas gaat het allemaal veel te lang door en dan merk je dat je het allemaal wat aan kracht verliest. Korter en krachtiger had een heel stuk gescheeld, want verder is deze derde Die Hard een enorm fijne explosieve film.

3,5 sterren.

Was dit nou de eerste film met dat idee erin van een race naar de volgende telefoon of plaats waar een onbekende sinistere stem instructies geeft, en anders? Hoe afgezaagd werd dat later. Hier valt het nog net mee, al komt het vooral door de rol van Samuel L - die zelf overigens ondertussen ook een cliché geworden is. Of het nou typecasting is of dat hij echt maar een rol spelen kan. Nouja, dat geldt voor Willis vanzelf ook.

Verder is het wel een beetje een herhaling van zetten, en nog redelijk genietbaar vooral door de toevoeging van Jackson en vooral Irons aan de cast, om toch een beetje diepte aan het acteerwerk te geven. Het plot trekt op niets natuurlijk, en zeker het einde is wat te flauw. En het Duits van de bad guys lijkt af en toe echt nergens op.

Die Hard with a Vengeance, het derde deeltje al weer, is me deze keer wat minder goed bevallen dan vroeger. Het is prima vermaak, maar ik kan me niet van de gedachte onttrekken dat het dertien-in-een-dozijn is; een actiefilm zoals er zovéle zijn. Waar uiteraard niets mis mee is, maar ik herinnerde me de film gewoonweg als sterker en specialer. Het tempo en de actiescènes is/zijn niettemin goed, en het is een geluk dat de vaart bijna nooit uit de film verdwijnt. Wat dit derde deel vooral mee heeft, is de toevoeging van Samuel L. Jackson. De chemie tussen hem en Willis is geweldig, en het zorgt voor heel wat meer humor dan in de andere delen aanwezig is. Zeker een pluspuntje dus. Wat ik helaas niet tot de pluspunten kan rekenen is de bad guy. Jeremy Irons is een geweldige acteur, maar hij krijgt hier niet volledig de ruimte, noch de screentime, om van zijn personage een even memorabel figuur als het andere Gruber-broertje te maken. De antagonistische relatie tussen hem en McClane komt ook nooit helemaal tot z'n recht. Dat mag de pret echter nauwelijks drukken, want ik heb me gewoon weer prima vermaakt. Misschien niet zo goed als vroeger, en ik ga ook verlagen van 4* naar 3.5*, maar toch is het mooi om te bemerken hoe consistent vermakelijk en fun de Die Hard-vervolgen (nog steeds) zijn.

Simon says. !

De woorden van een op wraak beluste mastermind schurk.

Die nog een appeltje, met John Mclane te schillen heeft.

En het hem en zijn compagnon tegen wil en dank, het flink te verduren krijgen.

Om hoopvol aanslagen te voorkomen.

Wanneer het duo, gedwongen aan gevaarlijke, spelletjes moeten mee doen,om slachtoffers en rampspoed te voorkomen.

Een film met een fantastische cast.

Blijft een geweldige film.

Vandaag weer eens herbekeken, ditmaal op bluray,

Heerlijke actiefilm blijft dit! Van minuut 1 tot het einde zien we alleen maar actie en spektakel!

Goede en leuke rol ook voor Samuel L Jackson, samen met Bruce Willis is het een goed team!

Alleen het einde had iets beter gekund, vond de afrekening op Gruber wat te ''makkelijk'', had liever een 1 op 1 gevecht of een meer spectaculair einde verwacht, op naar het 4e deel!

Al tig keer gezien, maar dit blijft toch een geweldig deel uit de Die Hard-reeks, met name ook door de wisselwerking tussen Willis en Jackson, die erg goed uitpakt. Ook de locatie, hartje New York, doet het goed.

Het plot van dit deel is goed uitgedacht en Jeremy Irons is onweerstaanbaar als schurk met een Duits accent.

Volop actie en de nodige humor, maken dit tot een topper.