Dracula (1931)

Restauratie:

http://www.shocktillyoudrop...

Ja ik wil die boxset eigenlijk ook hebben, best betaalbaar... Maar ik wil eerst de films die erin zitten zien om te kijken of het wel echt de moeite waard is. De classics die ik tot nog toe heb gezien erin vond ik zeker de moeite!

Ik was echt onder de indruk van de beeldkwaliteit van de Blu-Ray uit Engeland. De print is haarscherp en dat is toch wel een pluim voor zo'n oude prent. Ook het geluid is verbeterd t.o.v. de DVD. Vermakelijk om nog eens te kijken, al moet je wel van oude films houden om daar te kunnen van genieten.

Tod Browning volgt het origineel van Bram Stoker niet helemaal. Zo is het niet Jonathan Harker die een bezoek brengt aan het kasteel van de graaf om het koopcontract af te sluiten van het Londense Carfax Abbey, maar Renfield. Angstaanjagend zoals Christopher Lee in de Hammer Dracula's is Bela Lugosi evenwel nooit, hoewel hij zijn rol met veel overgave speelt.

heb de film vandaag tweemaal bekeken op DVD, de tweede maal met commentaar van een filmhistoricus. Ik kocht een 5 a 6 jaar geleden een box met verschillende Dracula verfilmingen, inclusief de Spaanse versie, ''Dracula's daughter' en nog een 3 tal vervolg of van het origineel losstaande films.

Deze Dracula uit 1931 wist me niet helemaal te bekoren. Bela Lugosi is best indrukwekkend, wat echter niet van de andere castleden kan worden gezegd. De akteur, zijn naam is me ontgaan, die gestalte geeft aan Harker was verschrikkelijk slecht, wat een stijve hark, nog slechter dan Keanu Reeves in de versie van Coppola en dat wil wat zeggen. Ook Edward Van Sloan's rol is erg zwak, maar ik vond die man in 'Frankenstein' ook al niet onvergetelijk. Topklasse vond ik wel de rol van Dwight Frye als Renfield. Er werd erg theatraal geakteerd, maar dat was vast de bedoeling en de stijl in 1931. De sterkste momenten uit de film vond ik diegene die zich afspelen in het kasteel van Dracula, de scene's in de gewelven waar voor het eerst Dracula verschijnt en ratten voor hem lijken weg te vluchten vond ik SUPER, wat een sfeer! De film wordt echter erg middelmatig eens het verhaal zich verplaatst naar Londen. Er lijkt erg veel knipwerk gebeurd te zijn in de film of hebben bepaalde stukken van de film de tand destijds niet overleefd? Was er misschien een raad van mensen die bepaalde scene's té ver vonden gaan en deze als té schokkend voor die tijd bevonden? Ondanks alles is de film niet erg eng, maar op bepaalde momenten wel sfeervol. Alles werd wel op bepaalde momenten rommelig afgewerkt, Browning was er blijkbaar niet helemaal met zijn hoofd bij en daardoor blijft men bij bepaalde stukken uit de film aangewezen op gisssen wat er verder gebeurd.

Ga vandaag de Spaanse versie nog eens bekijken, is volgens critici beter dan de engelse versie

Helaas een teleurstelling.

Bela Lugosi en Dwight Frye leveren wel puik werk af en redden de film van de ondergang(met o.a. geweldige quotes). Daarnaast vond ik Edward Van Sloan toch wel beschamend,maar wel enigszins acceptabel nadat je hem naast onze stijve hark David Manners zet.

Nog nooit zo'n saai personage gezien (naast Fred van Scooby-Doo dan) .

Sfeer zat er wel in en het decor zag er goed uit. Camerawerk was tamelijk slecht en had weinig om het lijf. Gelukkig was er wel weinig schommeling (of ik heb het niet opgemerkt) met de camera zodat het niet irritant slecht wordt.

Ook jammer van het einde. Dracula lijkt op dat moment echt een mietje en laat zich te makkelijk doden. Het was ook leuk geweest als er een scène inzat waarbij je echt Dracula d.m.v. make-up dood zag gaan (was denk ik wel degelijk mogelijk in die tijd) ,maar die zat er niet in.

Wel nog leuke belichting op het gezicht van Dracula.

Wat een acteurs had Universal destijds onder contract.

Ook Bela Lugosi zet een klassiek monster perfect neer. Het lijkt wel alsof de acteurs door Universal waren aangetrokken alsof zij het wisten dat alleen zij dit soort rollen met verve konden spelen.

Dracula is een erg sfeervolle film. Wat een fijne belichting. Mooi contrast met schaduwen en licht. Daarbij zet Karl Freund een sterk staaltje cinematografie neer. De film is in visueel opzicht dan ook zeker geen straf om te kijken.

Het klassieke verhaal van Bram Stoker wordt perfect verteld. De regie is in goede handen bij Browning, al komt zijn onervarenheid met talkies en de Duitse expressionisme invloeden wel goed over, ook het acteerwerk is van een hoog niveau. Erg fijne sfeer. Al prefereer ik in alles wel Drácula (1931) boven deze Dracula die parallel zijn opgenomen.

Dracula is natuurlijk één van de klassiekers in het griezelgenre. Er is al veel gedaan met vampieren, maar de beste versie is nog altijd die van de gotische aristocraat. Deze Dracula uit 1931 komt daar grotendeels aan tegemoet. Deels door een gebrek aan budget werd er hier en daar wat veranderd aan het verhaal van Bram Stoker. En dat gebrek van budget merk je nog wel op andere vlakken. Het was een genre dat nog niet echt leefde. Pas na het succes van Dracula volgde de rest van de klassiekers waaronder Frankenstein en The Mummy.

Het gebrek aan score geeft de film de nodige spanning en ook de setting is ideaal. Béla Lugosi zet het prototype van de bekendste vampier neer, al is zijn stijl anno 2014 misschien toch wel wat gedateerd. Van Helsing is niet zo heel bijzonder, wel leuk zijn de gekke Renfield en zijn begeleider. De film is nogal stijf moet ik zeggen. De maker heeft duidelijk gemikt op de sfeer van het verhaal en niet het boek zelf. Ik had toch meer creativiteit verwacht in het script bij een boekverfilming.

Desondanks een film die je als griezel/film liefhebber moet gezien hebben. Zowel om de verschijning van Dracula als het optreden van Béla Lugosi die absoluut om meer mag herinnerd worden dan de films van Ed Wood.

Eerste officiële verfilming van het beroemde boek van Bram Stoker uit 1897. Deze film wijkt echter behoorlijk af van het boek en dat kan ook niet anders gezien de korte speelduur van 75 minuten.

Carl Laemmle Jr. van Universal Pictures wist de rechten van het boek te kopen en wilde er een grootschalige horrorfilm van maken. Door de Grote Depressie in de VS ging het financieel echter niet goed met Universal en werd het budget voor Dracula flink teruggeschroefd tot een magere $ 355.000. De Hongaarse acteur Bela Lugosi speelde reeds eerder de rol van Graaf Dracula op Broadway en dankzij dat succes werd hij ook voor deze filmversie benaderd. Het maakte uiteindelijk van Lugosi een horrorlegende en hij zou nog in talloze andere horrorfilms te zien zijn. Universal Pictures boekte in de jaren ’30 van de vorige eeuw grote successen met zijn horrorfilms en in 1931 waren zowel Frankenstein als Dracula grote kassuccessen.

Deze Dracula heeft de tand des tijds echter een stuk minder goed doorstaan als de Frankenstein-films van James Whale. Hoewel Lugosi een uitstekende Dracula is, die van invloed zou zijn op al zijn opvolgers, is deze film voor de rest maar een middelmatige horrorfilm. Het tempo is tergend langzaam en het gebrek aan een muzikale score komt de film slechts in een paar scènes ten goede. Qua uiterlijk ziet de film er goed uit met mooie matte paintings en decors die vele films hierna beïnvloedde. Het verhaal is echter wat aan de zwakke kant en mist het horror-element van het boek. Wat dat betreft is Nosferatu uit 1922 een veel betere verfilming, die wel het horrorgedeelte uitstekend wist over te brengen.

Buiten Lugosi is de rest van de cast een stuk minder geslaagd. Dwight Frye is nog wel aardig als de doorgedraaide Renfield, maar de rest is of kleurloos of te overdreven (zoals Edward Van Sloan als Dr. Van Helsing).

Ik heb al een aantal Dracula verfilmingen gezien al kan ik me niet zo goed meer herinneren welke. Ik weet zeker dat ik de versie uit 1992 heb gezien al kan ik me daar niet veel meer van herinneren. Ook Nosferatu heb ik in een ver verleden eens gezien, ook daar is me niet zo veel van bijgebleven. Heb nog wel andere vampierenfilms gezien maar op "Let the Right one in" ben ik nooit een liefhebber geweest van het vampiergenre. Toch wilde ik de eerste film over de meest bekende vampier eens gezien hebben. Denk dat vertolker Bela Lugasi de meest herkenbare graaf is zoals ik ze vaak op afbeeldingen heb gezien. Tuurlijk is dit niet eng maar de film vond ik erg genietbaar. Beste vertolkingen kwamen van de graaf zelf en Renfield wanneer deze knettergek is geworden. Was onder de indruk van de scènes waarin hij een vleermuis werd vond ik toch wel knap voor die tijd al ken ik er natuurlijk niet zo veel van. Heel leerrijk ook als je niet veel over vampiers weet, het wordt hier allemaal uit de doeken gedaan. Ik vond vooral de bewegingen en die blik van de graaf erg knap. Daarnaast ook prachtig gothic sfeertje en decors. Het verhaaltje op zich is dan weer een beetje te slap voor een hoge score, maar heb er wel van genoten.

Tijdje geleden de Universal Monsters blu ray box aangeschaft en dit was uiteraard de eerste film uit deze klassieke monsterfilmcollectie.

Alle films heb ik ooit al wel eens gezien, maar dat is voor de meesten al minstens dertig jaar geleden, dus veel kon ik mij er niet van herinneren en was het regelmatig als een nieuwe ervaring.

Deze Dracula film is meteen 1 van de beroemdste uit deze horrorklassiekers, maar ook degene, die het meest gedateerd overkomt.

Dit heeft vooral te maken met het feit dat alle actie -als daar al spraken van is- buiten beeld gebeurd.

Dit zal komen door het relatief lage budget van de film en dat men in die tijd waarschijnlijk sommige dingen te gewaagd vond.

Dit heeft wel tot gevolg dat we Dracula nooit daadwerkelijk iemand in de hals zien bijten, want iedere keer wordt snel of de camera weg gedraaid en/of gaat het beeld op zwart. Sterker nog: we zien hem zelfs nooit met zijn vampiertanden.

Ook andere dingen, zoals de transformatie van hem in een wolf krijgen we slechts te HOREN van iemand, die verteld dat hij zojuist een wolfachtig beest heeft zien weg rennen, maar te zien krijgen we niets, zelfs geen stockbeelden. Wij moeten het qua FX slechts doen met een rubberen nepvleermuis aan touwtjes voor een raam. Dit werkt erg frustrerend en geeft het geheel een ietwat B-film sfeer mee.

Positief zijn uiteraard de prachtige decors in Gothic stijl, die werkelijk prachtig zijn en nog altijd vandaag de dag zeer veel indruk maken, denk daarbij bv aan de gigantische wentel trap in het kasteel van Dracula.

En dan is er natuurlijk nog Bella Lugosi, misschien wel de beroemdste vertolker van de Graaf. Zijn vertolking is zo beroemd, dat het nauwelijks te geloven is dat hij hem (op de horror spoof Abbot and Costello meet Frankenstein na) alleen in deze film heeft gespeeld. Hij zet hem erg sterk neer en het is dan ook jammer dat hij niet een beter script heeft gekregen, want nu is het allemaal veel gepraat en zeer weinig suspense (over horror zullen we het maar niet hebben). Vooral ook de finale valt zwaar tegen, de graaf wordt hier wel heel makkelijk -uiteraard ook weer buiten beeld- verslagen.

Verder viel ook nog op dat de film bij de begintitels begint met muziek uit Het Zwanenmeer. Dacht ik aanvankelijk nog dat dit wellicht een diepere betekenis had, tot ik later merkte dat dezelfde muziek ook aan het begin bij The Mummy zit, dus waarschijnlijk eerder om budget besparende redenen gedaan?!

Kortom: behoorlijke tegenvaller deze eerste Universal monster klassieker.

Een vijfje, ofwel 2,5 ster.

Mocht de rest je ook niet meevallen, dan ben ik wellicht bereid die box over te nemen thunderball. Maar kijk er eerst nog maar een paar!

Ik heb ze allemaal al gezien, hoor, maar nog geen tijd gehad om ze te bespreken. Dracula en The Bride of Frankenstein waren de enige die tegen vielen.

Vond vooral Dwight Frye erg leuk. Viel me ook al positief op in de Frankenstein films van Whale. Terwijl de meeste typetjes erg irritant zijn in de Universal films, vind ik hem perfect in z'n rol. Dracula moet het daarnaast hebben van z'n fantastische gotische sets. Sfeervol is een understatement! Qua verhaal loopt het niet helemaal lekker, vind de film té stil en horkerig om echt lekker te lopen (dat vond ik bij Frankenstein beter, ondanks de vele fade-outs).

Het grootste minpunt aan deze film vond ik het weinige gegriezel waarbij er meer aan de verbeelding werd overgelaten. Daar tegenover staat wel dat de sets goed zijn en dat er sprake is van een waanzinnige sfeer. Bela Lugosi zet Dracula heel goed neer. De kille manier waarop hij kijkt en zijn hele houding zorgen er mede voor dat deze klassieker nog het kijken waard is.

Nogmaals de klassieke Dracula gekeken en wederom genoten. Wat is Bela Lugosi als graaf Dracula een lust voor het oog! Prachtige decor en settings in de Victoriaanse sfeer ook. Zeker minpuntjes zijn er ook. De bengelende vleermuizen zijn erg knullig. Vanuit de tijdgeest kan ik me voorstellen dat deze film eng was maar anno nu is het totaal niet eng. Waarom vind ik het dan toch een goede film? Twee redenen eigenlijk ten eerste Lugosi natuurlijk. De manier waarop hij Dracula neer heeft gezet. Is nog steeds een groot voorbeeld. Ten tweede vind ik het gewoon fijn om af en toe iets nostalgisch te kijken. Deze films zijn altijd een stuk trager dan wat nu gewent zijn

Een charmante Oost-Europese man met sexy accent die bloedzuigen en zwaaien met een cape tot een kunst heeft verheven. De vrouwtjes vallen om bij bosjes.

Mijn allereerste kennismaking ooit met Dracula was Christoper's Lee versie. Die was voor mij heel lang de one and only Dracula.

Maar eigenlijk is Bela Lugosi toch een stuk sterker als Dracula door zijn hele appearance en hypnotiserende blik. De film is vrij traag, passend in de tijdsperiode, maar weet toch te blijven boeien.

Het nagenoeg ontbreken van muziek is vrij opvallend maar voegt gek genoeg eigenlijk toch wel een zekere spanning aan de film toe.

Minpuntje waren de vleermuizen. Die zagen er toch wel amateuristisch en onecht uit.

Al met al een fijne nostalgische horror!

Als horrorliefhebber heeft het lang geduurd voordat ik deze klassieker had gezien, maar het is nu dan eindelijk gebeurd. Dracula heeft het horrorgenre op poten gezet, samen met een handjevol andere Universal classics en dat is bijna volledig te danken aan Bela Lugosi.

Ookal heb je de film nog nooit gezien, iedereen weet wat Dracula is en hoe hij eruit ziet. Je zult automatisch denken aan de hypnotiserende blik van Bela Lugosi, die zich hiermee onsterfelijk heeft gemaakt. Zijn accent, mimiek en gedaante maakt hem Dracula en niemand anders, ondanks dat het personage door vele andere acteurs is vertolkt door de jaren heen. Wat mimiek betreft vond ik Frye trouwens nog wat sterker, hij was geweldig als Renfield. De rest van de cast was beduidend zwakker met als dieptepunt Manners.

De sets zijn sfeervol en donker. Het geheel komt nog beter tot zijn recht in HD. Hetgeen wat me vooral tegenviel was de traagheid van het verhaal en soms stoorde ik me wat aan het theatrale en statische acteerwerk. Ook vind ik het jammer van het gebrek aan muzikale ondersteuning. Nog hoeft het niet te knallen, maar af en toe was het me toch wat te stil. Nog een teleurstelling was dat veel scenes waarin Dracula in actie komt verknipt zijn. Het ene moment wilt Dracula zijn tanden in iemands nek zetten, het andere moment zien we het slachtoffer in een bed liggen. Het bloed hoeft er niet uit te gutsen, maar waarom niet die zuigzoen tonen?

Behoorlijk wat minpunten dus en ik heb me ook zeker niet continu vermaakt. Het einde was ook wel erg pover zeg, zonder echt gevecht. Ik snap dat dit ver terug in de tijd heel wat zoden aan de dijk heeft gezet en dat mensen daadwerkelijk niet goed werden bij het zien van de film. Maar hedendaags brengt het weinig meer bij me teweeg. Vanwege de historische waarde geef ik iets hoger, vooruit.

Originele poster van Dracula uit 1931 brengt 450.000 euro op

Begon leuk en sfeervol, na een tijdje kakt het toch behoorlijk in, en dat voor een film van krap 75 minuten. Lugosi is wel iconisch in de titelrol maar eng is hij niet. Decors waren dan wel weer best mooi, maar de spaarzame effecten waren enigszins belachelijk. De fladderende vleermuizen, dat moest, ook in 1931, toch beter kunnen. En wat deden die gordeldieren in Transsylvanië ?

Leuk om eens gezien te hebben, maar Browning heeft toch wel veel betere films gemaakt.

Film begint veelbelovend, met een duistere sombere sfeerzetting en dromerige beelden tegen fraaie decors.

Langzaamaan echter verzand het toch ´n beetje in ´n rommelig geheel. Wat rare springers in de montage zijn hier gedeeltelijk debet aan. De eindscene oogt helaas ook´n beetje sullig.

Alles bij elkaar ´n redelijk onderhoudende maar wat brave verfilming van Stokers roman, ook omdat Lugosi, ook al zet hij de rol sterk neer, hier niet echt angstaanjagend genoeg overkomt als graaf Dracula.

Ik heb dit altijd een trage en teleurstellende film gevonden waar ik zelfs met heel veel "historische sympathie" maar weinig in kon vinden dat de moeite waard was, in tegenstelling tot de hieropvolgende monsterfilms van Universal. De dwaze manier waarop steeds vermeden wordt om te tonen hoe onelegant het er vermoedelijk zou uitzien wanneer een vampier in avondkleding uit z'n kist opstaat (terwijl in Murnau's versie toch al te zien is hoe overtuigend dat ook in 1922 al kon), het trage spreken en statische acteren (met Edward Van Sloan als dieptepunt), de vleermuis die uit Paulus de Boskabouter lijkt te komen, dat zogenaamd hypnotiserende reepje licht op Lugosi's ogen, de manier waarop de beloofde gruwelijke climax off-screen wordt afgeraffeld... en de afwezigheid van muziek helpt natuurlijk ook niet om de film een lekkere "flow" te geven.

        Toch ben ik er bij de zoveelste herziening inmiddels veel positiever over dan vroeger. De prachtige sets (met name van de crypte en de eetzaal van het kasteel), het hysterische lachje van Renfield onderaan de trap naar het ruim, de mooie Helen Chandler als Mina, en bovenal de rol van Lugosi, die niet echt eng overkomt maar wiens verschijning toch wel steeds iets heeft waardoor je beseft dat je wel degelijk rekening met hem moet houden. Zijn exotische verschijning wordt natuurlijk nog benadrukt door zijn timing, zijn accent en zijn frasering (een criticus schrijft dat hij hier een acteur aan het werk ziet "who makes five syllables out of every one he comes across"), en misschien moet een deel van zijn aantrekkingskracht ook wel wordt geschreven op het conto van Browning die duidelijk meer affectie voor de schurk heeft dan voor de kleurloze verloofde of de pompeuze professor.

        Ook een aardige verklaring voor de impact van deze film lees ik in The best, worst and most unusual horror films : "Factoren die vaak als fouten worden genoemd –de karige geluidsband en de theatrale vertolkingen– werken in feite in het voordeel van de film. Er zit iets heerlijk ongemakkelijks in het wachten tot Lugosi zijn volgende regel uitspreekt, en muziek zou dat ongemak om zeep kunnen helpen. En hoewel die theatraliteit de schuld kan zijn van de grote invloed van de toneelversie [waar de plot van de film in feite op is gebaseerd] maakt het vreemde en hoogdravende acteren ons bewuster van de vertolkingen. Natuurlijk gedragen de personages zich onnatuurlijk, maar dat is toch logisch? Ze bevinden zich immers in de aanwezigheid van een vampier!"

        Deze oer-Dracula is niet eng zoals Murnau's Nosferatu of dramatisch-dwingend zoals de films van James Whale van tussen 1931 en 1935, maar soms is het al voldoende als een film sfeervol is zoals The mummy (1932). Lugosi's eigen woorden laat ik onvertaald: "An evil expression in the eyes, a sinister arch to the brow or a leer on my lips –all of which take long practice in muscular control– are sufficient to hypnotize an audience into seeing what I want them to see, and what I myself see in my mind's eye."

Iets beter dan verwacht.

Vond de setting toch best sfeervol. Niet zo mooi of leuk dan de Duitse tijdsgenoten, maar wel lekker gotisch en sfeervol. Daar leunt de film dan ook sterk op. Ook best opvallend de relatieve stilte, wat misschien wat verrassend is voor een vroege talkie. Maar buiten wat stemmen en hier en daar een klassiek stuk is de klankband relatief leeg. Best een verademing.

Mijn grootste irritatie was Lugosi. Zijn rol hier zal best iconisch zijn, ik vond hem echt ridicuul als Dracula. In plaats van dat hij enige spanning toevoegt maakt hij de film bijna clownesque. Met zo'n acteur heb je eigenlijk geen parodie meer nodig, daar zorgt Lugosi zelf wel voor. De rest van de acteurs zijn ook niet meteen geweldig, maar gaan in ieder geval niet compleet over the top.

Het verhaaltje zelf is ondertussen ook al veel beter gedaan, maar da's niet zo heel verrassend, gezien de leeftijd van de film. Gelukkig is Lugosi niet de gehele tijd in beeld en is de film daarbuiten best sfeervol en duister, zonder daarbij echt eng te moeten zijn. Van die momenten nog enigszins kunnen genieten, maar in z'n geheel toch niet echt geslaagd.

2.0*

Regisseur Ted Browning maakte met Dracula de eerste officiële versie van het verhaal van Bram Stoker. In 1922 werd het verhaal al verfilmd in de film Nosferatu, eine Symphonie des Grauens (1922), maar dat gebeurde zonder toestemming van de nazaten van de schrijver. De weduwe Stoker spande zelfs een rechtszaak aan tegen de producenten, waarna de film werd verboden. Alle negatieven en kopieën moesten worden vernietigd. Gelukkig was de film op dat moment al op grote schaal gedistribueerd en bleek dat onmogelijk. De film bleef zodoende behouden en geniet vandaag de dag een cultstatus.

Universal verwierf de rechten wel en het gevolg daarvan is deze Dracula uit 1931. Een film met een korte speelduur van slechts 75 minuten en een film die (als gevolg daarvan) opvalt door een opportunistische aanpak.

De meeste aandacht gaat uit naar de presentatie. De set design is wonderschoon. Het slot van graaf Dracula en de grafkelders zijn schitterend duister vormgegeven. Ook het optreden van de graaf ziet er magnifiek uit. Duister dreigend met een fantastisch priemende blik maakt hij indruk op de personages en de kijker. Nou ja, in beginsel dan, want hoewel Lugosi best indrukwekkend is, zijn de close ups waarin hij wordt gevangen dat steeds minder. Er is weinig variatie in zijn presentatie.

Niks mis met de vormgeving dus. De film laat het vooral op het verhaaltechnische en regisserende vlak liggen. Dat zou te maken kunnen hebben met de overgang van de stomme film naar de geluidsfilm. Heel opvallend is in dit kader het mimische acteerwerk van de personages. Men neme als voorbeeld het personage Renfield dat met overdreven gebaartjes en gezichtsmimiek te kennen geeft dat hij gestoord is. Men neme in dit opzicht ook Bela Lugosi die in identieke close ups steeds dezelfde onheilspellende blik in de camera werpt. Het zit soms op de rand van het parodische.

Een aangename film. Dat zeker. Maar toch. De film kijkt als een gefilmd theaterstuk. De film oogt statisch en stijfjes. De sfeertekening is echter prima. Lugosi ook. Alleen jammer dat zijn presentatie filmisch niet veel variatie heeft.

Dracula is een aardig stukje filmhistorie. Een geluidsfilm die naar mijn mening iets teveel gebruik maakt van de theatrale filmtechnieken uit het tijdperk van de stomme film.

De sfeer en Bela Lugosi redden de film, want het is maar een traag gedoe allemaal. Hoe hij 'Listen to them, Children of the Night' is fantastisch!!

Het verhaal is natuurlijk bekend, maar deze had ik nog nooit gezien.

Bela Lugosi is met zijn close-ups wel gaaf en de film ziet er prima uit. Bijzonder sfeervol geschoten en de locaties zien er mooi uit. Vooral het kasteel ziet er fantastisch uit. Soms wel het gevoel dat ik naar een toneelstuk keek, zeker als Edward Van Sloan die Van Helsing speelt, met zijn raadgevingen en onderzoekingen de graaf wil vatten. Het einde stelt enorm teleur en zorgt voor een negatief punt. 7/10

Dit was toch wel weer genieten van de illustere figuur Dracula. Een klassieker en volgens mij de eerste keer dat Bela Lugosi de rol op zich neemt van deze bloedzuigende graaf. Een geschikt persoon voor deze rol met zijn imposante wenkbrauwen en diabolische blik. Toch raar echter dat deze vampier zijn vlijmscherpe hoektanden geen enkel moment in beeld komen. En geen druppeltje bloed valt er te bespeuren. Ook vreemd vond ik het feit dat de figuur Renfield om de haverklap losloopt in de zogenaamde psychiatrische instelling. Verder vond ik John Harker een hark van een vent die overdreven nichterig acteerde. Edward Van Sloan vond ik dan weer schitterend als de beruchte Van Helsing. Voeg daar nog de sfeerrijke en duistere sets aan toe en je krijgt een dijk van een film voorgeschoteld.

3.5*

How Tod Browning’s Dracula changed horror cinema forever - Little White Lies

Knap.

Ik zag deze film eigenlijk direct na het zien van de jaren 20 versie van Dr. Jekyll and Mr. Hyde en die maakte weinig tot geen indruk. Hoog tijd dat ik mezelf dus weer even uit de brand ga helpen met een film die ook als ware klassieker in de boekjes staat afkomstig uit de jaren 30. Bovendien ook nog eens Lugosi hier, een acteur waar ik na het lezen van zijn levensverhaal wat meer sympathie voor kan opbrengen.

Jammer genoeg is hij soms wel een lichte stoorzender in deze film. Soms uitermate charmant en indrukwekkend, maar ook weleens wat te nep. Aan overacting was destijds geen gebrek. Er wordt gecommuniceerd met grootse gebaren en woeste expressies, maar het acteerwerk is wat mij betreft duidelijk de zwakste schakel van de film. Dan komt een soms dwaze maar charmante Lugosi er duidelijk het beste vanaf. Bovendien zie ik hem nu echt wel als het gezicht van Dracula. Geen Oldman of iets dergelijks.

Knap aan de film is de sfeer en setting die wordt neergezet. Uiteraard zijn de effecten verouderd, maar de stille en spookachtige beelden van de omgeving zijn uitzonderlijk sterk. Mooi gebruik van verlichting, prachtig ingerichte sets en een sfeerzetting die zichzelf ondanks de korte speelduur nooit verwaarloosd met dwaze of te snelle montage. Er wordt de rust genomen, en het wegnemen van de bombastische soundtrack werkt uitstekend.

Zeker een charmante klassieker dit, die ik goed kan smaken. Geboeid heb ik de poppetjes kunnen volgen in een verhaal dat niet bijzonder complex is en goed weet te vermaken. Het acteerwerk zal mijn ding nooit zijn, maar de inrichting van de film is dat wel. Lekker duister, grimmig maar niettemin stilistisch. Terecht bestempeld als klassieker als je het mij vraagt. Leuke ontdekking.

De oerklassieker onder de vampierenfilms! Met de legendarische Bela Lugosi in de hoofdrol. Man, wat was die kerel angstaanjagend met die doordringende ogen. Een uiterst geslaagde performance die wellicht 100 jaar terug veel indruk heeft gemaakt. Misschien allemaal niet meer zo doodeng vandaag de dag, maar de film is zeker een bepaalde impact gehad op de verdere ontwikkeling van de vampierenfilms.

Een knappe film waar het vakmanschap van afdruipt. Uiterst sfeervol en met prima dialogen. Het acteerwerk is zoals zo vaak uit die tijd wat theatraal, maar dat heeft zo zijn charmes. Charmant, dat was onze bloedzuigende vriend zeer zeker, én meedogenloos als het moest. Bijzonder sfeervol ook. Hier en daar wel wat nep, haha, die vliegende vleermuizen. Ik vond het best grappig.

Het einde was voor mij eerder een minpunt. Men maakt er zich wel héél snel vanaf. Alsof het budget op was. Stokje erin en gedaan, dat zag ik één minuut ervoor niet aankomen. Nu, eigenlijk wel, want de film had nog maar anderhalve minuut speeltijd ...