Dracula (1931)

Ahzo, zal het met de vakantie in het vooruitzicht zeker in het achterhoofd houden.

Dat je zegt dat de verfilming soberder is, kan ik alleen maar met open armen ontvangen na het zien van het over-the-top misbaksel dat Coppola er van gemaakt heeft.

Wat een negativiteit hier 2tjes en 2,5jes? Ik dacht dat 'Dracula' een uiterst gewaardeerde horrorklassieker was. Any way, ik heb 'm gisteravond bekeken samen met Frankenstein. Die laatste vindt ik iets beter maar beide films zijn sowieso gewoon leuk om een keer gezien te hebben. Wat ik trouwens niet snap is de abrupte eindes in deze films. Er wordt geen feest gevierd, verder gepraat over de gruwel of een bepaalde scène waar het monster toch weer overeind komt. Maar dat laatste begon pas later weer erg cliché te worden. Any way, ik zag hier ergens een bericht waarin stond dat Dracula niet eng was en dat een horrorfilm dat wel hoort te zijn natuurlijk. Om eerlijk te zijn vindt ik beide films op geen enkel moment eng. En dat kan ik in princiepe ook zeggen van die Dracula film met Gary Oldman.

Heeft iemand de Spaanse versie ('Drácula' uit 1931)van deze film gezien?

Met Spaanstalige acteurs, w.o. Carlos Villarías als Dracula, en opgenomen met dezelfde decors, sets- en script, maar een half uur langer dan de Lugosi versie.

De scènes die weggelaten werden in de Lugosi Dracula film werden in de Spaanse versie wél gebruikt.

Het is een hele tijd geleden dat ik hem zag(op dvd) maar wat ik me er van herinner is dat hij een stuk beter was dan de Lugosi versie.

(Er bestaat een R1 dubbel- dvd met de gerestaureerde Lugosi versie-en de Spaanse, Engels ondertitelde versie)

Deze anekdote al gehoord?:

Toen Lugosi na zijn overlijden opgebaard lag, in zijn Dracula mantel, bezochten Peter Lorre en Vincent Price de rouwkamer.

Volgens Price zou Lorre toen tegen hem gezegd hebben: "Zouden wij een houten staak in hem moeten slaan, voor het geval dat...?".

Over zwarte humor gesproken!

Freaks van Tod Browning kon me al niet boeien en deze film vond ik ook maar matig in vergelijking tot sommige andere horrorklassiekers waaronder Dr. Jekyll en Mr. Hyde (1931) en Frankenstein. Het verhaal was wel leuk, maar het is dan ook gebasseerd op het originele verhaal van Bram Stoker. Het acteerwerk was typisch voor crappy horrorfilms uit de vroege jaren '30 gewoon barslecht en de soundtrack.. tja, als die er al was vond ik 'm weinig memorabel. De settings waren dan weer wel heerlijk creepy en de personages zagen er echt bezeten uit, dus de aankleding weet de film nog van een totale ondergang te reden. Niet echt een aanrader..

2.0 sterren

Het is duidelijk te zien hoe deze film aan zijn status is gekomen (daar zorgt de bizarre acteerprestatie van Lugosi wel voor), maar als film op zich is Dracula eigenlijk niet om doorheen te komen.

De decors zijn prachtig en de acteurs doen hun best (enkel Edward van Sloan is dramatisch slecht), maar regisseur Tod Browning zat met zijn hoofd duidelijk nog in het tijdperk van de stille film. Ik was echt verbaasd hoe slaapverwekkend houterig deze film eigenlijk is. Ritme is er nauwelijks en een aantal van de belangrijkste momenten zijn echt slecht in beeld gebracht, zelfs voor die tijd. Bekijk de scène maar eens waarin Dracula zijn bruiden weghoudt van Renfield. Zijn beweging is bijna niet te zien omdat er een bruid voorstaat! Niet te geloven.

Ik las ergens dat Browning veel dialogen uit het script heeft geschrapt, maar zelfs de passages die hij erin heeft gelaten, zijn nog erg traag. Een beetje meer focus had best gemogen. Maarja, dat ligt ook aan het bronmateriaal. Het boek van Stoker is ook al zo'n meanderend onding.

Het gekste moment vind ik nog de allerlaatste scène. Nadat Dracula zonder veel fanfare is vernietigd, gaan Harker en Mina de trap op, en stamelt Van Helsing nog dat hij in de kelder blijft. Het waarom ervan werd me pas duidelijk toen ik de Spaanse versie had bekeken. Daarin zegt van Helsing dat hij achterblijft om het lichaam van Renfield zijn laatste eer te bewijzen. Geen idee waarom dit detail in de Amerikaanse versie is gesneuveld.

De enige reden om Dracula eens helemaal uit te zitten is Lugosi. Hij is niet 's werelds beste acteur, maar voor deze rol is hij geknipt. Zijn vreemde accent, haperende spreekritme en lugubere uitstraling hebben hem terecht onsterfelijk gemaakt. Wel jammer dat dit niet van deze film gezegd kan worden.

Verlaagd naar 1.5 sterren.

Deze versie heeft misschien nog wel wat nostalgische charme maar kan helemaal niet tippen aan "Horror of Dracula" van Terence Fisher. Hoewel ik Bela Lugosi beslist geen slechte acteur vind, moet hij het onderspit delven voor de veel angstaanjagender verschijning van Christopher Lee. De Hammer Dracula's blijven de beste in mijn ogen.

De Hammer films mogen dan niet dé beste verfilmingen van het originele verhaal zijn (maar wel sfeervol)

Dat is 'Count Dracula', de BBC TV mini serie uit 1977, voor mij(ondanks tekortkomingen)

Maar er is geen enkele acteur die zoveel indruk op mij heeft gemaakt in de Dracula rol als Christopher Lee.

Ik kan mij zelfs niet voorstellen dat ooit een andere acteur hem zou kunnen overtreffen, of zelfs maar evenaren.

Deze versie met Lugosi doet mij weinig of niets.

Lugosi werkt helaas ook enigszins op mijn lachspieren, al is het niet zo erg als bij Gary Oldman in de 'Carnavals-versie' van Dracula' (1992)

Je ziet 'bij hem niet alleen geen ' vampiertanden', maar het lijkt zelfs een beetje alsof hij helemaal geen gebit heeft.

De Spaanstalige versie, die gelijktijdig, met dezelfde decors en costumes, werd opgenomen, met Carlos Villarias in de hoofdrol, vind ik zelfs beter.

Deze vroege verfilming van het klassieke boek van Bram Stoker neemt alleen de basiselementen over. Het budget was natuurlijk niet van dien aard dat Universal het complete boek kon verfilmen (mede dankzij een zware beurscrash), dus ze hebben er het beste van gemaakt, zullen we maar zeggen.

Maar als men de film objectief zou bekijken zou men tot het inzicht komen dat dit één van de mindere Universal horrors is.

Lugosi staat bekend als dè belichaming van Dracula. Maar zijn manier van spreken en acteren komt vandaag de dag over als een parodie van zichzelf. De rest van de cast vind ik ook echt matig, met als uitzondering van misschien Dwight Frye als Renfield. Die lach blijft je toch wel even bij.

Verder is de film nooit echt opwindend te noemen. Hoewel het boek erg sensueel (en sexueel) was, is deze film net iets te "veilig". De film speelt zich daarnaast ook af in slechts een paar sets, en dan is het nog het meest een kwestie van zoveel mogelijk informatie spuien zodat de film zich naar een volgende scène kan begeven.

De film eindigt ook vrij abrupt. Ik weet dat het vrij getrouw is aan het boek (behalve misschien de lokatie) maar de film heeft geen echte climax. Dracula ligt plotseling in zijn graf (hij moet schuilen voor het zonlicht) en Van Helsing plant buiten beeld een staak in zijn hart. Einde.

De naam en faam van deze film ligt voornamelijk in het feit dat het één van de eerste films met geluid was. Maar het feit dat de film meer gebaseerd is op een vroege toneelversie dan op het boek van Stoker maakt dat dit een matige film is met weinig gevoel van dreiging of spanning.

Ten minste voor mij...

Tegenvallende horror film uit de jaren 30.

Horror films die je ouders op een jongere leeftijd vast eens gezien zullen hebben. Mijn moeder zag dit in de jaren 50/60, toen vonden ze dit een zeer enge film. Het is echt duidelijk dat deze film nu echt niks meer is, alhoewel ik hem niet heel erg slecht vond.

Het is typische zo'n film die alleen in het oude tijdperk speciaal kon zijn, tegenwoordig niet meer. Decors zien er net zoals gewoonlijk bij deze oude films goed uit, acteerwerk is ook niet iets om voor te applaudisseren, het mooiste is wel de verschijning van Lugosi, maar het verhaal is eigenlijk ook niet al te best.

Dit is denk ik wel de beroemdste Dracula film. Dat komt ook mede doordat deze film Dracula heet, en natuurlijk door de acteur Lugosi. Maar of dit de beste Dracula film is? Dat niet!

Nosferatu is wat mij betreft de beste. Die film is ook iets enger.

Heel slecht is het niet, maar toch krijgt het van mij een heel klein 2,5je.

Eindelijk heb ik dan de originele Dracula met Bella Lugosi gezin, en het viel me nog 100% mee. Ik heb er zeer van genoten, met name van de mooie decors, die er in die oude horrorfilms zoiezo wel goed uit zien. Acteerwerk was dan iets minder, maar van Bella Lugosi heb ik toch nog wel van kunnen genieten. Gelukkig hield deze film zich aan het originele verhaal van Bram Stoker. En dracula was ook echt zoals een vampier is. Tegenwoordig gaan ze er allemaal aan lopen sleutelen, maar deze hield zich netjes aan het originele verhaal. Wat opvallend is is het abrupte einde, wat je wel meer ziet in oude films. Als Dracula verslagen is is het ook meteen afgelopen. Geen theekransjes o.i.d. om de boel na te praten. Het is meteen afgelopen.

Alles bijelkaar is deze klassieker een mooie verfilming van dracula die zeker de moeite waard is.

Opvallend dat je nooit punttanden ziet en zodra een mond zelfs maar op weg is naar een hals, wordt er weggedraaid. Weet iemand waarom?

De film bevat enkele mooie sfeervolle shots, maar hij weet amper de aandacht vast te houden. Zoals bij zoveel van die oude films ligt het tempo erg laag en lijkt de film daardoor veel langer dan hij maar is.

Dat "Dracula" een must is voor de liefhebber staat als een paal boven water, maar een erg goeie film is dit niet.

Een klassieker maar zeker geen solide klassieker. Zoals al eerder gezegd zijn bepaalde dingen in de film niet duidelijk of vreemd afgewerkt. Bela Lugosi blijft voor mij echter toch wel dé Dracula der Dracula's. Maar jammergenoeg is dat ook de enige reden waarom ik deze film af en toe weer in m'n DVD speler stop. Naar mijn mening kan de film niet tippen aan bijvoorbeeld The Bride of Frankensten (1935), Mystery of the Wax Museum (1933) en King Kong (1933).

'I have charted a ship that takes us to England. We will be leaving....tomoooorow eeeevning'.

Ten eertste is dit NIET de orginele Dracula film. Die eer valt toe aan F.W. Murnau's Noferatu: Eine symphonie des grauens. Ten tweede houdt deze film zich helemaal niet aan het orginele verhaal. Dat doen er maar weinig, alleen Nosferatu: Phantom der nacht (1979) en Bram Stokers Dracula van Coppola houden zich behoorlijk strikt aan het orginele verhaal. Verfilmingen van deze tijd waren vaak zowieso niet zo accuraat, ook het plot van Frankenstein (het orgineel, dat WEL het beste is) rammelde aan alle kanten. Bela Lugosi moet het vooral hebben van zijn (echte) accent en zijn gelaatstuitdrukkingen, maar wat minder van zijn daawerkelijke acteertalent. Wat ik echter het grootste minpunt van deze film vind, is het nogal anonieme einde. Dracula wordt buiten beeld vernietigd, en BOEM voorbij. Rond een uur en een kwartier is ook te kort. Al met al vind ik dit een van de mindere Dracula versies, die onterecht door velen wordt geduid als genre klassieker, enkel omdat ie zo oud is. 2,5.

Wat er vóór deze versie als 'de originele' spreekt is de titel, en wat er tegen de versie van Murnau spreekt is het feit dat die in feite illegaal was.

'Nosferatu', vind ikzelf echter ook veel indrukwekkender.

(ik heb er ooit nog nachtmerrie's van gehad, haha)

De Spaanstalige versie, die (bijna)gelijktijdig met de Amerikaanse (Browning) werd opgenomen is trouwens zelfs beter dan die van Browning.

'Count Dracula'(de TV mini-serie) met Louis Jourdan) blijft voor mij echter de versie die het dichst bij het boek staat.

Ook 'El Conde Dracula' (met Chris Lee) wijkt niet zo veel af als de meeste andere films (ondanks het te beperkte budget waarmee die film gemaakt is, en een aantal knulligheden die daardoor ontstonden)

De Coppola versie vind ik , ondanks het enorme budget, een lachertje.

Maar daar heb ik het al eerder over gehad.

de Coppola versie was te overvuld met special effects, maar het verhaal was trouw aan het orgineel. Bovendien vond ik Oldman de enige die het goed speelde, de tragiek van het wezen Dracula, Maar de anderen (waaronder Hopkins die een nieuwe dimensie gaf aan het woord overacting) waren idd bagger.

Ik heb hier met veel plezier naar kunnen kijken. Het is gewoon een legendarische film ondanks dat deze al zo'n 80 jaar oud is en inmiddels uiteraard al sterk gedateerd is. Lugosi blijft mijn favoriete Dracula met zijn prachtige citaten als: "I am Dracula, I bid you welcome." Of: "The blood is the live, mr. Renfield." Hoewel het lastig is om deze film tegenwoordig nog spannend te vinden kan ik me dat voor die tijd best voorstellen. Men was uiteraard al horrorfilms gewend, maar deze heeft als een van de eerste ook nog geluid erbij. Als je gewoon puur uit interesse voor oude films kijkt, en om de sfeer te kunnen proeven van deze oude horrorklassiekers, dan doet deze film zeker zijn werk. 5*

Ik kan de lage waarderingen ergens wel begrijpen. De cinematografie is zelfs voor 1931 erg matig. Met name de shots in de diepte van een ruimte zien er erg onovertuigend uit. En dat met die bengelende vleermuizen is al helemaal knullig, je ziet de draadjes zelfs. Dat de film tot de eerste 'talkies' behoort, is ook wel merkbaar aan de geluidskwaliteit.

Wat deze film voor mij toch memorabel maakt, is de legendarische acteerprestatie van Bela Lugosi. Met zijn accent en ongewone intonatie drukte hij zijn stempel op de latere interpretatie van Dracula in pop culture, als een flamboyante, theatrale playboy. Ook voor het eerst werd de sensuele / erotische dimensie van het personage aangekaart, wat later verder uitgewerkt zou worden in de Hammer-serie. Wie zich anno 2010 een beeld probeert te vormen van Dracula, zal ongetwijfeld hieraan denken en niet aan de kale, introverte 'Nosferatu.' (nochtans beter passend bij Stoker's roman)

Echt akelig wordt de film niet, maar hij kent toch enkele memorabele momenten. De vele mist effecten, de klauw scène en de manier waarop er ingezoomd wordt op de overbelichte ogen van de Count.

Middernacht, licht uit, geluid hard... Dwight Frye geeft je rillingen .

Briljant.

Vreemd genoeg (itt yeyo) vond ik de cinematografie prima gedaan en de acteerprestaties zijn ook wel te doen. De vrouwen doen wat theatraal, ja, maar vanwege het tijdperk (de vroege geluidsfilm) vind ik het nog redelijk acceptabel, er wordt in ieder geval niet constant geschreeuwd. De film moet meer hebben van de sfeer dan de echte horror en het neerzetten van de Victoriaanse sfeer lukt erg goed. Lugosi steelt natuurlijk de show en Van Helsing had ik ook wat beter verwacht, maar goed doet 'ie het nog steeds met zijn babytalk tegen de andere karakters over vampieren.

Echt werkelijk alles druipt van sfeer, dat is de reden dat me de film zo goed bevalt. Ik kijk in ieder geval wel uit naar de volgende Dracula/Frankenstein film. Deze film wou ik nog op Halloween zien maar da's helaas niet gelukt vanwege slaapgebrek.. too bad!

Zeer goed

"souvenirtje" van de film te koop.

Kan ook gewoon als warmhouder voor de winter (of gewoon 25 jaar in Spanje gaan wonen van het geld )

Profiles in History - bid.profilesinhistory.com

Geweldig.

Redelijke film, maar met een grote historische waarde. Met onder andere deze vroege Dracula film werd de basis gelegd voor zoveel andere vampieren en horror films.

Heb er wel met plezier naar gekeken en inderdaad zijn sommige shots erg legendarisch.

3.0*

Redelijke film, maar echt heel goed wordt het nooit.

Tod Browning is toch wel een regisseur die memorabele films heeft gemaakt. Hoewel op Freaks en The Unknown ook zeker het een en andere aan te merken is, waren de verhalen van die films best origineel. Dracula heeft op zich nog wel een redelijk verhaal, maar mist verder toch wel overtuiging. Bela Lugossi zet in ieder geval wel een overtuigende rol neer. Met hier en daar het nodige overacting zorgt hij er in ieder geval voor dat er enige dreiging van zijn personage uitgaat.

De film zelf is niet echt spannend. Sommige zaken zoals de vleermuizen e.d. zien er ontzettend nep uit. De cinematografie is matig. Dat is in vergelijkbare films uit dit tijdperk, zoals bijvoorbeeld een Frankenstein, toch wel beter. Gelukkig kijkt het verder nog wel aardig weg en aangezien de tijdsduur ook niet al te lang is, wordt het ook nergens vervelend.

2,5*

Het begin vond ik wel veelbelovend wat decors en achtergronden betreft. Daarna zakt de film voor mij toch behoorlijk in. De versie uit 1922 (Nosferatu) vond ik vele malen sterker.

Wij hebben deze klassieker gisteren gezien. Ondanks dat je natuurlijk moet kijken met 'andere ogen', vond ik de film erg saai en totaal niet eng. Wat ik het meest jammer vond, is dat iedereen in die tijd het boek kende en weet dat Dracula twee slagtanden heeft en de mensen in zijn nek bijt. Dat zijn volgens mij de 2 meest essentiële dingen van Dracula. En in deze film zie je geen slagtanden en geen één keer dat hij werkeljik iemand in de nek bijt. Elke keer als Dracula een vrouw 'pakt' dan draait de camera weg of verdwijnen ze achter een decorstuk? Je moet dus maar suggereren wat er gebeurt. En soms kan dat werken, maar op een gegeven moment wil de gemiddelde horror kijker toch wat bloed en spectaculairs zien.

Een prima Universal. Uiteraard steel Lugosi de shot met zijn vreemde stemgeluid en hynotische blik. De sets zijn, zoals verwacht bij Universal, een feest voor het oog. Dracula's kasteel en zijn nieuwe stulpje zijn beide een waar feest voor het oog.

Ik heb de film met de Glass soundtrack gekeken nadat ik hier wat commentaar las over de karigheid van de originele soundtrack. Dat bleek een goede keus, maarja, met Glass kan er weinig misgaan. Ik kan me goed voorstellen dat de film zonder deze toevoeging een stuk minder boeit. Voor de rest een typische talkie: een overdaad aan dialoog ten koste van het laten zien van zaken. Dat blijft toch een beetje een algemeen issue bij films uit die tijd. Gelukkig had ik niet zoveel moeite met het acteerwerk van iedereen (ten opzichte van wat ik hier op MM erover lees): k vond Bride of Frankenstein toch echt veel slechter geacteerd.

Natuurlijk kan de film zich niet meten met de eerste Nosferatu, maarja, dit is dan ook een Hollywood film en daar zitten nu eenmaal een aantal conventies in die de film maken wat het is geworden. Al met al een prima klassieker van universal.

Geweldige film is dit. Je moet er natuurlijk rekening mee houden dat hij uit de begin jaren 30 komt. Toen werden films nu eenmaal anders gemaakt dan nu. De momenten dat er iets gebeurd (zoals dracula die het bloed van zijn slachtoffers drinkt of wanneer hij uiteindelijk gedood wordt) vallen buiten beeld. Maar dat is voor mij ook de charme van dit soort films. Je meent het erbij omdat het nu eenmaal zo was en dat maakt het authentiek. Bela Lugosi is geweldig.

Mensen die deze film tof vinden en ook wel van wat humor houden kunnen Dracula: Dead and Loving It (1995) eens belijken.

Listen to them. Children of the night. What music they make

Voor velen zijn Frankenstein en Dracula de klassiekers uit de Universal Monsters reeks maar ik heb altijd gezworen The Invisible Man. Hoewel ik het verhaal van Dracula wel interessant vind, ben ik het ondertussen ook een beetje beu geraakt maar toen ze in Cinema Zuid een double feature gaven met deze Dracula en het rechtstreekse vervolg, Dracula's Daughter, kon ik het toch niet laten om hier naar te gaan kijken. Want geef nu toe, 3 euro voor die twee films op het grote scherm te zien... Het is geen geld.

Maar het is een ietwat vreemde zit geworden want het viel mij, en de rest van het gezelschap, op dat er maar bijzonder weinig soundtrack in de film zit. Ik heb geen idee of dat in de DVD release ook zo is (daarvoor is het te lang geleden dat ik die nog heb gezien) maar hier stoorde het eigenlijk wat. Vooral ook omdat de ruis daardoor nog eens extra hard wordt benadrukt en dat de sfeer bijna compleet teniet doet. Jammer eigenlijk want voor de rest blijft dit wel een erg interessante film om te zien. Het verhaal van Dracula blijft me echter niet in zijn geheel boeien. Ik ben lang geleden eens aan het boek van Stoker begonnen maar heb het halverwege moeten wegleggen omdat het me niet boeide en qua verfilmingen heb ik ook al een aantal pogingen gedaan maar alleen deze en Nosferatu heb ik kunnen uitzien. Sowieso dan al wel pluspunten voor Browning dat hij met de eerste horror talkie een interessantere film heeft kunnen maken dan al zijn opvolgers. Dat komt voornamelijk ook omdat Browning een paar prachtige sets ter zijner beschikking heeft (dat kasteel van Dracula blijft toch prachtig met al die spinnenwebben) en natuurlijk dankzij Bela Lugosi, zoveel mag duidelijk zijn.

Het was niet de eerste keer dat Lugosi de rol van Dracula vertolkte. Neen, ook in de Broadway theaterversie uit 1927 had hij de hoofdrol. Dat was zo'n succes dat hij kostte wat het kost de filmrol ook te pakken zou krijgen. Het is op het nippertje geweest want oorspronkelijk was het de bedoeling dat Lon Chaney de rol ging hebben maar vanwege die zijn dood is de rol naar Lugosi gegaan. En dat is een goede zet want iedereen die Dracula heeft gezien kan niet anders dan beamen dat hij personage op een iconische manier neerzet. De dialogen die hij heerlijk lijkt uit te spuwen, gewoon heel zijn charisma, het accent en natuurlijk de hypnotische blik. Karl Freund, de cinematograaf, poogde dat effect te creëren door met twee kleine zaklampen in de ogen van Lugosi te schijnen (niet altijd een even groot succes want op bepaald moment mist hij overduidelijk het oog van Lugosi en schijnt hij op de wang) maar het werkt wonderwel. Lugosi zou de rol van Dracula nog maar één keer terug opnemen, in het fantastische Abbott & Costello Meet Frankenstein, en zou later begraven worden in de bekende cape van Dracula. De film moet je gewoonweg ooit eens gezien hebben voor de rol van Lugosi maar hierdoor wordt vaak de rest van de cast onderschat. Zo blijf ik Edward Van Sloan nog altijd een uitstekende Van Helsing vinden (beter dan Hugh Jackman en Anthony Hopkins tezamen) en is ook Dwight Frye heerlijk op dreef als de langzaamaan gestoorde Renfield.

Dracula is een film die sowieso veel voor de filmwereld heeft betekend maar op zich is de klassiekerstatus mij iets te ver gegrepen, toch als volledige film. De rol van Lugosi echter is die status wel waard en is voor mij de enige reden waarom je dit toch eens gezien moet hebben. Vermakelijk, daar niet van maar meer niet. Al heb ik mijn twijfels of er misschien niet meer had ingezeten als er meer soundtrack aanwezig was geweest.

3.5*

Een verplicht nummer voor horrorfanaten gezien zijn klassiekerstatus, die echter niet iedereen zal bekoren. Bela Lugosi's charismatische en invloedrijke performance alleen al is reden om de film te zien, al zijn er zeker minpunten op te noemen.

Ik wilde de film al een jaar zien maar heb gewacht tot er een gerestaureerde versie op blu-ray was. De beeldkwaliteit is goed gezien de leeftijd van de film. Ik zat echter meer met geluid of beter het gebrek daaraan. Bij de vroege talkies was het nog niet gebruikelijk deze van een soundtrack te voorzien, wat betekent dat Dracula het bijna geheel zonder muziek moet stellen. Dit resulteerde voor mij zoals Metalfist hierbiven ook al aangaf in een toch wat vreemde filmervaring waardoor het zelfs saaiïg op je over kan komen. Ik ben dan ook erg benieuwd daar de film met de score van Philip Glass eronder van eind jaren 90.

Het aanvullende acteerwerk is niet geweldig, maar storend slecht is het niet. De special effects kunnen dit wel zijn, de vleermuizen en spin die ik zag waren behoorlijk knullig. De film is ook nergens echt eng, om eerlijk te zijn niet eens een beetje. Door het gebrek aan muziek zit je nogal nuchter naar het gebeuren te kijken. Tevens vinden alle sappige dingen buiten beeld plaats. Als er zoveel op aan te merken valt, waarom toch een voldoende?

Naast Lugosi, is de cinematografie van Karl Freund een behoorlijke traktatie en zijn de decors om te smullen. De speelduur is kort, wat ervoor zorgt dat de minpunten zeer goed te verdragen zijn. Ik zal zeker de Philip Glass versie gaan bekijken en lees hier en daar een hoop mensen die de gelijktijdig opgenomen Spaanstalige versie prefereren.