Rosso Sangue (1981)

Prulwerk van pulp-regisseur Joe D'Amato. Meer dan een handvol bloederige kills had deze film niet te bieden. Maar dat is niet voldoende om hier erg positief over te zijn! Het is vooral worstelen om van kill naar kill te komen. Terwijl je de meest onbenullige scenes ziet; wat is er interessant aan een groep Italiaanse volwassenen die samenkomt om een ​​American football wedstijd te kijken en spaghetti te eten of een auto die door de straten rijdt. Wie bedacht het om er één of ander jengelend jochie in te stoppen met bijna meer screentijd als de killer? Om de kills heen was er totaal géén spannend plot om naar te kijken. En het acteerwerk van de gehele cast was gewoon belabberd slecht. Het verhaal is dat van een ontsnapte psychiatrische patiënt die opduikt in een buitenwijk (waar heb ik dat toch meer gezien/gehoord?) Veel tijd om dat script te schrijven zal de hoofdrolspeler George Eastman er niet voor nodig hebben gehad! Volgens het verhaal kon de killer blijkbaar ook regenereren echter daar werd zo goed als niets meegedaan! Behalve dat hij hierdoor meer neigt naar een zombie.Tja wat dus rest is George Eastman die van de ene scène naar de andere sjokt en de cast vermoordt. Door verdere pure onkunde van de regisseur is er ook geen sfeer in de film te ontdekken. Tja, dan krijg je algauw een geeuwfestijn waar de alternatieve titel; Horrible veel meer op zijn plaats was! (een half puntje meer voor de kills)

Gezellig met de hele familie voor de TV voor deze spannende thriller van Joe D'Amato. De man die ons ook al verblijde met enkele Black Emanuelle films, Erotic Nights of the Living Dead en Porno Holocaust en nog zo'n 190 andere titels. Maar het was deze en de voorganger Antropophagus waarmee hij scoorde in de prosecuted 39 video nasties in de U.K.. 1 hele geslaagde gore scene en een algeheel ziekelijke sfeer maakten het prima kandidaat voor de lijst. Het is een splattermovie, het gaat eigenlijk om de kills, maar als geheel is de hele film prima te doen. Hoogstens de stukjes met de politie en de priester zijn wat saaier. Maar in het splattergenre zeker een topper. Misschien vind ik het inmiddels ook niet meer zo'n goed idee om dit soort films aan 14-jarigen te verhuren, anderzijds ben ik daar ook niet veel slechter van geworden, dus het valt nogal mee denk ik met die slechte invloed van dit soort films.

De lokale videotheken hadden deze niet op het rek staan, volgens mij zijn we nu dan ook redelijk door die nasties-lijst heen. Die naziporno daar heb ik niet zoveel mee. Island of Death misschien ooit nog eens.

Lekker bloederig werkje van Joe D'Amato. Gecompliceerd is het allemaal niet, met een rechttoe rechtaan plot over een moordenaar die het werk is van wat medisch geëxperimenteer. Een aantal goede bloederige kills, daartussenin is het allemaal niet zo boeiend maar voor een avond ongecompliceerd vermaak voldeed dit.

Ook na lange tijd dit onofficiële vervolg op Anthropopagus herzien op de nieuwe 4K uitgave van 88Films met Dolby Vision. Transfer ziet er een stuk beter uit dan voorgenoemde, denk dat ze wat betere apparatuur voorhanden hadden. Net als Anthropopagus onderdeel van de Section 1 Video Nasty List.

In dit verhaal volgen we Mikos (Eastman) die is ontsnapt uit een instituut waar ze door de kerk goedgekeurd wetenschappelijke experimenten uitvoeren. Dit experiment is geslaagd en zorgt ervoor dat de cellen zeer snel herstellen, (deed me beetje denken aan de Nameks van DBZ), waardoor die bijna onkwetsbaar wordt, maar heeft hem gestoord gemaakt. Een priester zit hem op de hielen en ze bereiken een buitenwijk waar Mikos gespiest word door een hekwerk. In het lokale ‘ziekenhuis’ word hij opgelapt, maar zijn cellen doen al het meeste werk. Hij ontsnapt opnieuw en begint een killing spree. Alleen de priester, de police sergeant en een rookie cop gaan jacht op hem maken.

Ook in deze film zeer matig acteerwerk en wederom een traag script. De brute kills maken enigszins wat goed, maar het blijft een lange zit, omdat er weinig tot geen spanning word gecreëerd.

Iets beter dan Anthropopagus, maar geen film die ik snel nog een keer zal opzetten.