Meningen

Deze afgelopen zondag in Antwerpen gaan zien.

Ik was aanvankelijk niet echt enthousiast over een A-team film, ook omdat mij de cast en vooral Neeson als Hannibal me niet veel leek.

Na het zien van de film kom ik hier toch voor het grootste deel op terug.

Erg geinig werkje en met een hele enthousiaste leuke cast, waarvan juist Neeson erg goed opdreef is en er duidelijk plezier in heeft

Ook Cooper als Face -hoewel een totaal ander type als de originele-is erg leuk en steelt zo'n beetje de show.
Jackson doet het aardig, hoewel hij niet de uitstraling van een Mr. T. heeft,

alleen Copley als Murdock viel wat tegen, niet eens zozeer door de acteur zelf, want dat zat wel ok, maar meer door het script, waarin hij wel erg weinig te doen had en ook niet echt met alle remmen los kon gaan. Zeker de tweede helft van de film was zijn bijdrage vrij gering. Beetje zonde.

Verhaal zelf was wel ongeveer wat je er van kunt verwachten, vol idiote situatie's, maffe stunts en rake one-liners.

Hoogte punt is uiteraard de uit het vliegtuig vallende tankscene, zo absurd en gestoord, dat het bijna geniaal wordt!

Alleen de finale had voor mij nog wel wat meer spectaculairder en specialer gemogen. Vond het nu wat te veel doorsnee.

Jammer dat de originele muziek nauwelijks gebruikt wordt en je bijna helemaal tot het einde van de aftiteling moet wachten voordat je het gehele maintheme nog een keer kunt horen.

Cameo's aan het eind waren leuk, maar ik herkende Schultz nauwelijks of niet.

Een acht, ofwel vier sterren.

Deze gisteren ook maar eens geprobeerd.

Film begint erg matig, duidelijk op een tienerpubliek gericht, maar naar mate het thrillerelement steeds meer de overhand neemt wordt het stukken beter, totdat.....

die idiote scene in de McDonalds-achtige tent aanbod komt.

Dus als kijker moet je geloven dat ze even gezellig en ontspannen met de CIA daar gaan eten, daarvoor speciaal de straat wordt afgezet, met zwaar bewapende agenten, terwijl de badguys vlak op hun hielen zitten (en de andere klanten er ook gewoon blijven zitten eten alsof er niets aan de hand is). Dit was wel zo stompzinnig, dat ik hier na de film totaal niet meer qua spanning serieus kon nemen.
De climax was ook maar matig (over geloofwaardigheid hebben we het dan maar niet meer) en ging de film als een nachtkaars uit.

Verder qua casting: hoofdrolspeler heeft totaal geen charisma en is feitelijk een eikeltje in vermoming. Rol van Sigourney Weaver is gênant klein en ongeïnspireerd. Gelukkig zijn er dan nog Molina en Michael Nyqvist om wat klasse te tonen en de spanning er in te houden.

Film is gewoon te doorsnee en regelmatig een beledeging voor de intelligentie van de kijker.
Een vier, ofwel twee sterren.

Ja, ik weet wat je bedoelt! Was op zaterdagnacht, keek ik ook altijd naar:

puur genieten was dat altijd!

Vooral die Roger Corman verfilmingen van Edgar Allen Poe (House of Usher, The Pit and the Pendual etc),

maar dit was toch wel een van de leukste! Price is hier echt weer op zijn typische manier bezig. Het is eigenlijk te absurd voor woorden, maar daardoor ook weer geniaal!

Hij heeft nog zo'n soort film gemaakt -ik weet de titel niet meer- maar het heeft ongeveer het zelfde idee:

dan is ie de werelds grootste acteur, althans dat vind hij zelf (niemand anders! lachen!) en dan neemt ie op al zijn kritiekasters wraak door ze te vermoorden op Shakespearachtige wijze! Echt waanzinnig ook weer!

Deze Phibes geef ik toch zeker (voor de originaliteit en de performance van Price) vier sterren!

Deze vanavond gaan zien in Antwerpen op een groot scherm in 3-D.

Goed idee, doorsnee uitgewerkt.

Dit is feitelijk wel vaker met films van Bekmambetov (Night Watch, Wanted).

Niet dat het een slechte film is, maar zeker het eerste gedeelte is nergens speciaal en vrij teleurstellend.

Hoofdrolspeler doet het aardig, maar kwam bij mij toch vooral over als een mindere Liam Neeson.

Eigenlijk had ik het allemaal veel cooler en spektaculairder verwacht, ook had er wel wat meer humor en zelfspot in mogen zitten. Het is natuurlijk een geinig uitgangspunt, maak het dan ook echt leuk en probeer het niet allemaal veelte serieus te brengen.

Ook iedere vechtscene in The Matrix slomotions weergeven is nu onderhand ook niet meer origineel of boeiend.

Pluspunten zijn de achttervolging met de paarden en het eindgevecht in/op de trein.

En toch wel lekker wat hakwerk!

De belangrijkste schurken zijn voor een keer wel goed, alleen had de vampierdame wel wat meer screentijd mogen hebben en zeker haar laatste scene was teleurstellend doorsnee.

Kortom: best geinig, maar idee is beter dan het uiteindelijke resultaat.

Geen must!

Een zeventje, ofwel 3,5 ster.

Bedankt voor het vertellen vh verschil met het boek, dat vraag ik me al tijden af (en daar ik het boek nergens meer zie liggen...).

Tja, ik als kijker en Eastwoodfan had dat toch ook niet echt geweldig gevonden, maar hoe eindigd het boek dan verder?

De film:

het begin vind ik heel sterk en behoorlijk spannend, ook wat er na volgt een uur of wat, maar daarna begint het steeds ongeloofwaardiger en dus ook minder spannend te worden en het einde is een vd grootste anti-climaxen die ik ken en dat verpest met terugwerkende kracht ook het voorgaande.

2,5 ster (maar ik moet hem weer eens kijken).

Deze film afgelopen woensdagmiddag in Pathé Breda wezen kijken.

Dat ik nog al moeite moest doen de film ergens bij mij in de buurt die middag te kunnen gaan zien, zei waarschijnlijk al genoeg. Ook de compleet lege zaal nog tien minuten voor aanvang stemde niet heel hoopvol.

De BBC serie, waarop deze film is gebaseerd, heb ik destijds met veel genoegen bekeken. Eerst op Engeland, erna nog minstens een keer bij de VPRO.

Er na -na de zoveelste herhaling- had ik het wel gezien en eventuele specials en latere afleveringen heb ik gelaten voor wat ze waren en nooit bekeken.

Nu dus na al die tijd de film!

Veel goeds hoorde je er niet over, maar ik werd er toch wel benieuwd naar, dus op hoop van zegen, dan maar....

Wat vooral tijdens het kijken op viel, was dat de timing echt nergens goed werkte, m.a.w. geen enkele grap, of grappig bedoelde scene kwam aan, wat toch een vereiste is bij een comedy.

Dit ligt zowel aan de regie, als montage.

Saunders en Lumley deden hun ding, maar waar ze in de originele serie echt hilarisch waren, had het nu iets krampachtigs en ze waren veelal opvallend niet leuk.

Dan zit je dus naar een film te kijken, die nergens echt leuk wordt, voornamelijk gênant is en het steeds duidelijker wordt, naarmate hij langer en langer duurt, dat een komische reeks van zo'n 25 minuten per aflevering iets heel anders is, dan een speelfilm van 90 minuten.

Je hebt dan een hele andere spanningsboog nodig en een echt boeiend, grappig en/of spannend plot, waardoor je als kijker bereid bent ook de gehele film er in mee te willen gaan. Daar was hier totaal geen spraken van.

Sowieso is dit een film, die twintig jaar te laat komt en waar niet heel veel mensen nog op zaten te wachten. De vele cameo's ten spijt.

Alleen voor diegenen, die fan waren van de serie en dan nog valt het waarschijnlijk behoorlijk tegen.

Met moeite een vijfje, ofwel 2,5 ster.

Vanavond maar weer eens bekeken (de wereld is al shit genoeg, dus tijd om weer eens lekker onbezorgd te lachen!).

Ik blijf dit samen met het vervolg een van de leukste comedy's van de laatste twintig jaar vinden.

Compleet over the top, absurd en met een hoofdrolspeler die het woord subtiliteit hoogstpersoonlijk "non grada" heeft verklaard.

Vlotte, originele comedy die me elke keer weer lekker laat lachen en nog steeds na 15 jaar leuk blijft.

Ook de maffe rol van Young is het vermelden waard.

Een acht, ofwel 4 sterren.

Super vervolg op de eerste knaller.
Voor mij het bewijs dat een sequel niet ALTIJD bagger hoeft te zijn. Deze is voor mij minstens zo leuk.

Het begint al met de openingsscene, waarin het begin van Stallones Cliffhanger in de zeik wordt genomen en dan moet de film nog beginnen!

Het sterke vind ik dat men niet deel 1 nog eens dunnetjes over doet, maar met een geheel nieuw verhaal aan komt zetten.

Dit maal zet Ace zo'n beetje heel Afrika op stelten in de ene absurde situatie na de andere.

Hoogte punt is voor mij de compleet gestoorde "neushoorngeboorte-scene"!

PS: Wat kan die Ace toch briljant inparkeren!

Een acht, ofwel vier sterren!

Een goede vriend van me was zo aardig om oa deze film uit Amerika voor me mee te brengen. Dus heb hem vanavond eindelijk na al die jaren weer terug gezien.

Tja, wat kan ik zeggen? Minstens dat in zo'n kleine 20 jaar tijd je smaak toch wel kan veranderen, dat je meer gewend nu bent en dat je sommige films niet moet gaan herzien... omdat het dan toch een (lichte?) teleurstelling blijkt te zijn.

Ik geef meteen toe:

het is niet echt briljant allemaal en vijf sterren, wat ik er aan gegeven heb zo'n anderhalfjaar geleden, is ie bij lange aan ook niet waard,

maar het blijft wel een amusante film en de inbraakscene is ook beslist intrigerend om naar te kijken (al was het maar omdat de helft van de tijd ik me zat af te vragen wat ze nou in hemelsnaam allemaal precies aan het doen waren!!!).

3,5 ster is voor nu wel voldoende.

Deze dinsdagnacht zitten kijken en deel uitmakend van de 25 films op één blu ray schijfje.

Aardige spaghetti western, die lekker weg kijkt en die door aanwezigheid van klasbak Gemma stukken beter lijkt dan ie wellicht eigenlijk is.

Gemma is weer fantastisch op dreef en is werkelijk één van de beste vertolkers in dit specifieke genre.

Ida Galli (hier als Evelyn Stewart op de credits) is de love intrest en is een plaatje om te zien.

Sfeervolle score, die bij wijlen lijkt op staccato gitaar muziek van John Barry uit jaren '60.

Geen must see, maar zeker niet slecht en een leuke tijdpassering.

Een dikke zes, ofwel 3 sterren.

Dit is een van de leukste avonturen films ooit gemaakt!

Ik vond hem als kind al leuk en ik vind hem nu nog leuk. Heb 'm zelfs een paar jaar geleden op dvd aangeschaft, want ik wil 'm gewoon kunnen kijken wanneer ik zin heb.

Errol Flynn lijkt gemaakt voor deze rol!

Het klassieke zwaard duel tussen Flynn en Rathbone, waar je feitelijk al de hele film op zit te wachten, is een van de vele hoogte punten.

zeker 4 sterrren!

Deze afgelopen dinsdag op een groot scherm in Antwerpen gaan zien.
Omdat hij al een tijd lang draait had ik niet veel keus en werd het de Engelstalige 3D versie (had eigenlijk liever de Nederlandse 2D-versie gezien).

Mooie animatie, fantastische karakters, zeker Haddock, die steelt zonder enige moeite de show, lekkere snelle verwikkelingen en zeer goede 3D effecten (hoewel ik het na een tijdje niet eens meer opmerkte.

Was het dan een perfecte film....?

Toch een paar kanttekeningen:

ik vind het onbegrijpelijk dat in een verhaal over De Eenhoorn ook tweederde van het boek De krab met de Gulden scharen verweven wordt.

Maak dan een keuze:

of je wilt perce laten zien hoe Kuifje en Haddock elkaar ontmoet hebben en verfilm dan DAT boek, had zeker de potentie voor een goede op zich zelf staande film gehad,

of laat het achterwege en verfilm Het geheim van de Eenhoorn en het vervolg De schat van Scharlaken Rackham. Dat laatste boek is nu -op de laatste bladzijden na- geheel in de prullenbak beland. Eewig zonde!

Verder werd om onduidelijke en compleet onnodige redenen de oorspronkelijke zakkenroller uit het boek nu plotseling tot schurk en aardsrivaal van Haddock gebombardeerd. Why?
Ook nergens wordt er uitgelegd wat hij uberhaubt in Molensloot te zoeken had.
Wat was er trouwens mis met de gebroeders Vogel?

Ook het eindgevecht met de kranen had nog maar weinig met Herge te maken en sloeg feitelijk nergens op.

Deze minpuntjes ter zijde geschoven, heb ik mij toch ontzettend vermaakt en viel mij de film -gezien ook de bezwaren die ik van te voren had- heel erg possitief mee en ben ik zeer benieuwd wat ze met een eventueel vervolg gaan doen.

Een acht, ofwel vier sterren.

Ik heb hier even ontzettend om zitten lachen (sorry, niet hatelijk bedoeld) en alleen al het feit dat ik dit leuker vond dan de hele film zegt al genoeg!

Tja, de film:

destijds draaide hij hier niet in de regio, waar ik toen erg van baalde. Achteraf gezien niets mee gemist.

Het is een aardig filmpje, mooie plaatjes van mooie mensen en locaties, waar mee je de tijd wel door komt, maar het is nergens echt bijzonder.

Brosnan kan dit soort rollen slapend spelen (en doet dat bijna ook), Hayek is bijzonder lekker (maar dat wist ik al), alleen Harrelson is echt leuk. Jammer dat we hem de laatste jaren zo weinig nog zien! Ik kan geen enkele recente film van hem op noemen.

3 sterren (eigenlijk veelste veel al!).

Deze film zit nu eenmaal in de Louis de Funes dvdbox, want anders had ik hem nooit gezien, of zelfs maar het bestaan er van vermoed.

Destijds moest de belofte om veel vrouwelijk naakt te zien waarschijnlijk al genoeg zijn om de mensen naar de bioscoop te lokken, want veel meer dan dat en een groot aantal opzich zelf staande nummers van een repetitie voor een theaterprogramma is het niet.

De Funes rol is feitelijk maar een bijrol. Wie denkt dat hij al zijn bekende typetje speelt, die om de haverklap uit zijn vel springt van woede komt bedrogen uit.

Wel is het interessant om te zien hoe in de loop der jaren hij daar zo naar is geevolueerd.

We zien al kleine bekende verwijzingen naar later.

Zo zie je dat zijn belangrijkste vorm van communiceren bestaat uit het geluid nadoen van een kip en dit naar de ander toe zo dominant en asociaal doet, dat de meesten al vrij snel afdruipen.

Slaat nergens op, maar erg geinig.

Voor de rest is de film idd een kruising tussen oude belegen revuestukken en een blote borstenparade (dat laatste vond ik niet erg!). Van enig verhaal, of spanningsopbouw was geen enkele spraken. Gebaseerd op een toneelstuk en dat is duidelijk te merken. Op de eerste vijf minuten na speelt alles zich af in het theater en voornamelijk op het toneel.

Leuk voor een keer, maar vrij matige film.

Een vier, ofwel twee sterren.

Deze daarnet herkeken.

Dit is toch wel een van zijn beteren in zijn latere periode.

De Funes, als directeur en schrijver van een op de Michelin-gids lijkende restaurantbijbel, die via allerlei vermommingen restaurants gaat keuren en het tevens op moet nemen tegen zijn grote rivaal, Tricatel, de koning van de fastfoodketens.

De Funes heeft weer een aantal compleet gestoorde en idiote scene's en dat is hoe we hem het liefst zien.

Ook het samenspel met Coluche is erg leuk, die laatste weet een zeer goed en rustig tegenwicht te zijn tegenover de ultra drukke De Funes.

Behoorlijk originele en hilarische film.

Erg leuk!

Een acht, ofwel vier sterren.

Deze gisteren in Antwerpen gaan zien.

Door alle negatieve verhalen en de matige trailer verwachtte ik er niet veel van en zie daar: wat kun je je soms danig vergissen in een film, want wat was dit gewoon heel erg leuk!!!

Ik had er zoals gewoonlijk bij Disney (ik leer het nooit!) geen rekening mee gehouden, dat het vol zou zitten met liedjes, maar wanneer je heel eerlijk bent moet je toegeven dat de originele tekenfilms ook altijd verkapte musicals zijn.

De film is toch veelal een bijna 1:1 remake van de tekenfilm en in dit geval pakt dat heel goed uit. Ik vond het heel geslaagd en eindelijk...

...eindelijk krijgen we weer eens een hele goede bijdrage van Smith! De afgelopen jaren viel hij meestal ontzettend tegen in allerlei uit één lopende producties, maar met deze film, in de rol van Genie/ Geest in de lamp, weet hij echt de show te stelen en hoewel hij niet Robin Williams kan doen laten vergeten, weet hij een zeer goede alternatieve versie neer te zetten! Klasse!

Zijn versies van "Friend like me" en "Prince Ali" waren de hoogtepunten van de film. Eigenlijk werden alle liedjes goed uitgevoerd en paste ze in de film, behalve het nummer Speechless en laat dat nu net een speciaal voor deze versie nieuw geschreven nummer zijn. Vrij overbodig en duidelijk van veel mindere kwaliteit. Zonde!

Wat de verdere acteurs betreft: Massoud als Aladdin en Scott als Jasmine zijn gewoon erg goed, hartveroverend, passen erg leuk bij elkaar en weten bovendien met hun optredens dicht hun tekenfilm voorgangers te benaderen.

De enige die helaas tegen valt is onze landgenoot Kenzari als Jafar, de grote schurk van het verhaal. Hij komt overduidelijk charisma en persoonlijkheid te kort om werkelijk indruk te maken en ook zijn zwakke, timide stem stelt teleur.

Ach ja, waren mensen als Lee, Karloff en Lugosi nog maar beschikbaar, of Veidt, die dezelfde rol in de jaren '40 versie superieur neer zette. Nee, dit was echt een sof van jewelste! Ook zijn relatieve jonge leeftijd werkte bepaald niet mee. Waar zijn Stamp en Irons, wanneer je ze nodig hebt?

Gelukkig was de film te leuk om daar geheel verpest door te worden en gaf het verder vooral heel veel feel-good en plezier. Mooie SFX en art direction en heel veel sfeer!

Kortom: aanrader!

Een dikke acht, ofwel vier sterren!

Ik ben al sinds mijn jeugd een bewonderaar van Alexander (NEE, niet van prins pils, maar van De Grote!)

en hoe aardig Stone het ook probeert de film is nooit echt goed!

Er zitten zo wie zo te weinig veldslagen in! ALexander heeft maar liefst 200 (!) veldslagen geleverd en in de film zijn er slechts 2 te zien en die kloppen dan ook nog niet eens en Alexander heeft 2 grote veldslagen met Darius geleverd hier na kwam er nog een!

En dat Alexander een liefdesrelatie met zijn beste vriend had is algemeen bekend maar dat was onder mannen in die tijd heel gewoon, dus niet echt bijzonder om daar in de film zo veel nadruk op te leggen.

Nergens in de film blijkt waarom Alexander zo'n geniale strateeg was, daar had de nadruk op moeten liggen want dat is zijn kwaliteit en op al zijn veroveringen, daarom wordt hij nu nog steeds als de grootste strateeg in de wereld geschiedenis gezien en wordt hij nog steeds De Grote genoemd!

In deze film lijkt hij meer een watje en een huilenbalk en is het heel moeilijk voor te stellen dat zijn mannen alles voor hem over hadden en zo ver met hem mee op veldtocht zijn getrokken.

Wel mooi in beeld gebracht en een aardige poging:

3 sterren.

Deze vanmiddag in Cinerama te Rotterdam gaan zien (en gelukkig in 2D).

Burton weet zoals gewoonlijk een prachtige, betoverende wereld te schapen, maar de inhoud is stukken minder.

Film komt wat langzaam op gang, maar door de prachtige art direction en computeranimatie valt er veel te genieten.

Toch met een iets sterker opbouw van verhaal had het nog boeiender kunnen worden.

Het is nu vooral een rariteitencabinet geworden, zonder dat er werkelijk veel gebeurt.

De verschillende creaturen zijn van leuk tot zeer geslaagd, waarbij vooral de intrigerende kat de show steelt.

Eindconfrontatie met draakachtig schepsel is behoorlijk spectaculair en spannend.

De acteurs hebben er duidelijk allen plezier in, zeker Bonham Carter.

Hoofdrolspeelster weet zich goed te weren tussen alle bekende koppen.

Opmerkelijk genoeg valt Depp als de Mad Hatter wat tegen. Hij is wel eens beter op dreef geweest. Weird wil niet altijd zeggen zeer goed.

Feitelijk is zijn karakter in het oorspronkelijke verhaal ook maar een bijfiguur, waar nu -omwille van Depps aanwezigheid- een belangrijke rol van is gemaakt.

Conclusie: Prachtig qua beelden en special effects, maar flinterdun verhaaltje en hier en daar niet boeiend genoeg.

Een zeven, ofwel 3,5 ster.

Deze vorig weekend gaan zien in Antwerpen op een groot scherm.

Na het ongelooflijke pretentieuze en vervelende Prometheus lijkt Scott eieren voor zijn geld te hebben gekozen en weer meer de lijn van de oude reeks films met deze Covenant te zijn in geslagen.

Dat geeft mij wel het gevoel dat uiteindelijk de vorige film mij voor niets met allerlei vragen heeft achtergelaten, want die verhaallijn wordt nu voor het grootste gedeelte in de prullenbak gegooid.

Hier voor in de plaats krijg je de zoveelste Alien variant, ofwel: groep astronauten landt op vreemde planeet, gaat poolshoogte nemen en Agatha Christie's Ten Little Indians (op z'n Hollands "Tien kleine negertjes") wordt een feit. Allemaal redelijk vermakelijk, maar voorspelbaar, want we hebben het allemaal al eens eerder gezien en helaas ook veel beter. Hadden ze nu niet iets origineler voor de dag kunnen komen?

Acteurs waren redelijk doch kleurloos en totaal niet memorabel, maar Waterston is een zwakke niet echt overtuigende Ripley/Weaver kloon.

Alleen Fassbender weet werkelijk te overtuigen en steelt dan ook de show en feitelijk de hele film.

Wat overblijft is een film met zeer goede SFX en prachtige decors en art direction, maar verder te veel een herhaling van zetten en dus vrij overbodig.

Een vijfje, ofwel 2,5 ster.

Deze vierde Alienfilm begint nog aardig (Ripley is gekloond uit oa alienmatriaal en daardoor super sterk en met meer dan menselijk snelle reflexenen) en heeft voldoende spanning en vaart. Ook een aantal opvallende en op zijn minst curieuze scene's (oa de ontdekking van de mislukte experimenten en de zwemmende aliens).

Wat ik al minder vind is de verschillende karakters, die mij in ieder geval nauwelijks aanspraken, zeker Ryder was weer vrij irritant.

Maar de doodsteek en de reden dat dit absoluut geen klassieker ooit wordt en stukken minder dan de vorige films maakt: is het eindmonster, wat absoluut sucked! Nergens eng en eerder medelijwekkend. Zonde dat de reeks met zo'n scene moet eindigen!

3,5 ster!

Destijds in de bioscoop gaan zien en toen viel ie me ontzettend tegen. Ik verwachtte er gewoon meer van! Na de zenuwslopende eerste film en de super spectaculaire tweede was dit allemaal wat povertjes......

echter ben hem steeds meer gaan waarderen en vandaag de dag vind ik het toch een topfilm, met een waanzinnig mooie vormgeving, decors en goede acteurs. Zeker ook een bevredigend einde.

Op de speciale achtdelige dvd box staat ook een alternatieve versie die op sommige momenten sterk verschilt van de bioscoopversie. Niet een director's cut (Finch was nog steeds kwaad en wilde er niets mee te maken hebben), maar gewoon een verschillende versie, waarbij andere keuzes gemaakt zijn.

4 sterren.

Beide delen zijn niet echt met elkaar te vergelijken:

de eerste is een langzaam aan steeds meer nagelbijtende pure horrorfilm, de tweede is daar en tegen een "alle remmen los" actie/sf spektakel met horror/thriller ellementen.

Moeilijk met elkaar te vergelijken, maar elk op hun gebied erg geslaagd. Zeker een vd meest geslaagde sequels.

De rol van Paxton vind ik trouwens hilarisch!

Net als deel 1 geef ik deze 4,5 ster!

Deze vanmiddag in Antwerpen op een groot scherm gaan zien.

Wow! Wat was dit een verrassend goede actie-/SF/live action manga (of wat het ook allemaal mogen zijn) film.

Wanneer je louter op de matige trailers af zou gaan, leek dit van te voren niet veel soeps te worden, maar wat kun je je dan vergissen:

vanaf het begin heb ik op het puntje van mijn stoel gezeten, de film begint eigenlijk meteen zonder enige aarzeling met het primaire verhaal, wat lekker vlot aan je voor bij trekt, mooie goede SFX en actierijke scene's.

En dan heb ik het nog niet gehad over het hoofdpersonage:

wat is die Alita een ongelooflijk leuke, hartveroverende, charmante verschijning, met grote, prachtige ogen om in te verdrinken (ja, ik weet dat ze niet echt is, maar toch...!), terwijl Christoph Waltz een soort van moderne Gepetto rol op een leuke manier vorm wist te geven. Rest van de cast maakte minder indruk en was helaas inwisselbaar.

Het eerste gedeelte, waarin je vooral Alita leert kennen en het verhaal zich langzaam maar zeker ontpopt, is het sterkste gedeelte.

Tweede, meer actierijke, gedeelte mag er ook wezen, maar is een stuk minder origineel te noemen, zeker het balspel, wat mij vooral deed denken aan Rollerball (1975 Norman Jewison), maar dan een stuk gelikter. Dit was tevens het hoogtepunt van het verhaal, maar ik had liever gehad dat ze dit toch op een andere manier hadden ingevuld.

Uiteindelijk is dit een zeer spectaculaire, vlotte SF film geworden, met een geweldig hoofdpersonage, iets mindere bijfiguren en een tot nu toe uiterst vage en niet indrukwekkend lijkende hoofdschurk (ontdekte ik daar nou Edward Norton in?), wat de deur wagenwijd open zet voor een vervolg, wat er wellicht niet van gaat komen.

Een dikke negen, ofwel 4,5 ster.

Deze net bekeken,

film is toch stukken beter dan ik me herinnerde.

Dit keer is Belmondo niet de grappenmaker als gewoonlijk,

maar serieus op dreef, in rol als premiejager werkend voor de overheid, achter de levensgevaarlijke roofmoordenaar De Havik zittend,

een zeer goede, overtuigende rol van Cremer, die met wat fantasie er zelfs ook daadwerkelijk wat uitziet als de desbetreffende roofvogel.

Het beste wordt voor het laatst bewaard met een fantastische finale tussen Belmondo en Cremer.

Een dikke zeven, ofwel 3,5 ster.

Deze net in Antwerpen gaan zien.

Moeilijk deze film echt goed te beoordelen.

Film valt eigenlijk in twee helften uit een:

eerste helft met wat weinig en niet echt indrukwekkende actie wordt afgewisseld met niet al te interessante drama scènes.

Tweede helft heeft superieure actie en een ontroerende scene (waar fans al jaren op zaten te wachten) die je hart er uit lijkt te trekken en maakt veel, maar niet alles goed.

Garfield en Stone zijn een goed filmpaar, hoewel ik Garfield in zijn tweede Spidey avontuur toch iets wat vond tegenvallen t.o.v. deel 1.

Foxx als hoofdschurk wekte mij in zijn menselijke gedaante ongelooflijk veel irritatie op, ik vond hem ontzettend flauw en melig. Had soms een beetje het idee dat hij de rol niet al te serieus nam. Ook komt hij aanvankelijk nog niet echt goed over als badguy. Pas in de finale zet hij een goede schurk neer,

maar het is uiteraard Dane DeHaan die de show steelt als Harry Osborn. Feitelijk is hij al meteen vanaf zijn eerste scene creepy en sinister en dat mondt uiteindelijk uit in een grandioze finale.

De actie en SFX zijn dik in orde, hoewel ik nu langzamerhand wel de slowmotion en stilstaande beelden midden in een actie scene ongelooflijk beu wordt. Dat was 15 jaar geleden in The Matrix verfrissend en nieuw, maar nu zo achterhaald en onorigineel als het maar zijn kan.

Laatste actie scene was er net eentje te veel en kwam pas na de film er achter dat ik al die tijd naar Paul Giamatti had zitten te kijken. Totaal niet herkend.

Verder kwam er midden in de aftiteling nog een stukje scene van de nieuwe X-Men film, maar wat die er in deed is mij een raadsel. Behalve dat het niets met Spiderman te maken heeft, was het nietszeggend en te kort om enige indruk te maken.

Muziek van Hans Zimmer (en The Magnificent 6 Huh??) is toereikend, hoewel ik dat trompet-achtige actietheme wel erg vond lijken op "Fanfare for the Common Man".

Film scoort voor mij wel een voldoende, maar vond hem toch niet goed genoeg om echt volledig te kunnen overtuigen. Ga hem zeker niet aanschaffen, of snel weer een keer kijken.

Een dikke zes, ofwel drie sterren.

Deze vorige week gaan zien.

Goede comicverfilming, maar voor mij had heel dat beginverhaal er weer niet zo uitgebreid in gehoeven. Dat het beter klopt t.o.v. de comic boeit mij als filmliefhebber persoonlijk dan niet zo.

Vond het eerste uur vermakelijk, maar ook vrij langzaam. Het had allemaal wel wat vlotter gemogen, daar we tien jaar geleden dit ook allemaal al hebben doorlopen (voor mij was het ideaal geweest als ze dit even kort tijdens de begintitels hadden vermeld en vervolgens het verhaal rond de schurk waren gestart).

Garfield is goed als hoofdkarakter (mss wel briljant, al is dat een verschrikkelijke uitdrukking), maar ben ik nu de enige die niet al te sterk onder de indruk is van Stone? Vond Kirsten Dunst eigenlijk veel leuker! Ik ben als 44-jarige sowieso niet kapot van al die tienerbelevenissen en had soms dan ook de indruk dat ik naar een tienerfilm zat te kijken.

Wat de actie betreft, die zit voornamelijk in het tweede gedeelte en al zijn de SFX's bijzonder goed te noemen, zeker het in de lucht zwieren van Spidey, toch zijn de gevechten allemaal erg doorsnee te noemen, dit zie je tegenwoordig in iedere actiespektakel, lees: Marvelverfilming. Niet heel speciaal of geweldig! Wel vermakelijk.

De schurk werd goed neer gezet door Ifans, die ik maar van 1 andere film ken (3x raden welke), maar zijn transformatie in de Lizard vond ik minder. Op zich wel mooi gedaan, maar zonder enige dreiging uitstralend, maar dat lijkt -op Doc Ock na- wel een kenmerk in de Spidermanfilms.

Wat wel echt eindelijk weer eens leuk was, was de cameo van Stan Lee. Erg geinig!

Kortom: voor de fans waarschijnlijk een must, voor de gewone actiefan niet meer dan ok!

Een dikke zeven, ofwel 3,5 ster.

Deze een paar weken geleden bekeken.

Viel me wat tegen gezien de vele zeer goede waarderingen.

Film is zoveelste rise and fall gangster verhaaltje en gezien het feit dat het ook niets meer te bieden heeft een lichte teleurstelling.

Beide hoofdrolspelers zijn zoals gewoonlijk goed en maken met hun aanwezigheid de film zeker stukken beter dan hij eigenlijk objectief gezien op basis van een niet al te origineel verhaal en uitwerking script is.

Nergens slecht, maar ook nergens echt bijzonder.

Een zeven, ofwel 3,5 ster.

Destijds gaan zien samen met een vriend en met mijn ex, zij vonden er niet veel aan, ik was dan ook de enige die er de humor van inzag en een aantal keren lekker zat te lachen.

Bale is zo als gewoonlijk erg goed opdreef, hoewel dit volgens mij de eerste (grote) rol was waarin ik hem zag. Hij lijkt geboren voor deze rol, moet er niet aandenken dat mr Titanic het was geworden!

Toch heb ik hem nooit begrepen als dat de moorden alleen in zijn hoofd hebben plaatsgevonden en heb destijds toch ook het boek gelezen, wat nog behoorlijk heavier was dan de film.

Van de andere kant wanneer het wel echt gebeurd zou zijn blijft het einde ook vreemd, hoe je het ook bekijkt.

Misschien voor meerdere uitleg vatbaar!?

Deze vanavond zitten kijken.

Hoewel geinig, viel het toch wat tegen. Vooral omdat eigenlijk niet alles uit aanwezigheid sterrenduo Gemma-Eastman wordt gehaald. Het is toch voornamelijk de Gemma show, waarbij Eastman zo nu en dan ook op komt duiken, maar hij speelt duidelijk wel de tweede viool. Zo is hij in de finale ook nauwelijks aanwezig en is het Gemma die met de schurken afrekent. Beetje jammer.

Verder best een vermakelijk en ietwat kluchtig verhaaltje, met veel humor en de nodige actie (onder Trinity invloed uiteraard ook de gebruikelijke komische knokpartij),

maar sterkste scene is die met Gemma, waarbij zijn karakter een oude geliefde ontmoet, die hij ooit aan het altaar heeft laten staan en voor wie hij zich groot wil houden en zich belangrijker en succesvoller wil voordoen dan hij in werkelijkheid is, maar zij kijkt dwars door zijn facade heen en wil hem helpen door wat geld aan hem te willen geven, maar door zijn trots slaat hij dit gebaar af. Behoorlijk aangrijpende scene.

Aardige tijdsbesteding, maar niet de topper, die het had kunnen zijn.

Een dikke zes, ofwel drie sterren.

Deze net zitten kijken op een Spaanse dvd met Engelse audio.

Franco Nero samen met Hollywood legende Quinn in een Spaghetti western, dat zal wel wat vuurwerk geven... nou, dat valt best tegen!

Daar Quinn een doofstomme speelt, mimet hij zich door de film, terwijl Nero de neiging heeft om dit vocale gemis op te vangen, door zelf extra te gaan schmieren, nog niet zo erg als in die uienfilm, maar hij zit er toch vaak tegen aan.

Grootste manco van de film is echter dat het ontzettend rommelig verteld wordt en dat het een halve eeuw lijkt te duren voor dat de film ietwat op gang komt.

Weinig spanning en de actie, die er dan tegen het einde in zit, wordt vrij kleurloos in beeld gebracht, bij mij vrij letterlijk omdat mijn versie wel erg flets en onscherp oogde.

Het einde vond ik ook vrij vaag en vooral heel abrupt stoppen.

Toch een beetje een gemiste kans om hier echt wat geweldigs van te maken!

Een vijfje, ofwel 2,5 ster.