Meningen

Voor mij was dit een van de mooiste films van het jaar. Een lange, realistische en vaak aandoenlijke film over een jong meisje dat opgroeit binnen een disfunctioneel gezin. Er zijn kleine en grote gebeurtenissen in haar leven, maar het enige geluk vind zij bij haar lerares Chinees, een vak waarin ze bijles krijgt. Met name die relatie is hier mooi uitgewerkt en gevoelig vastgelegd. Er zitten een aantal aangrijpende scènes in het verhaal die je recht in het hart treffen. Het is de mooi naturel, maar intens acterende Ji-Hu Park die een groot aandeel heeft in de grootheid van deze film. Je wilt haar omarmen, troosten en knuffelen. Er zal geen groot publiek zijn voor deze film en dat is dan weer jammer, want veel kijkers missen een parel binnen de hedendaagse cinema. Ga hem zien als je kan en geniet net als ik.

Nee, dit gaat geen succes worden bij de box office, niet hier en niet in de US. Te vaag, te ingewikkeld en te traag. Helaas voor al die wegblijvers, missen zij de beste film van 2017, een werkelijk adembenemend schouwspel. Dit is echt buitencategorie in alle opzichten. Ik begrijp niet waarom sommigen zich storen aan het trage tempo van het verhaal. Een zegen is het. Leve Denis Villeneuve en zijn crew.

Anders dan het beeldschone Beoning, maar dan nog genialer. Bong verdient zijn titel Meester en slaagt opnieuw cum laude. Wat een originaliteit weer, je valt van de ene in de andere verbazing. Cinema voor de liefhebbers. Film van het jaar, bijna, het jonge meisje dat in vuur en vlam staat blijft mijn favoriet. Maar ga dit allemaal zien.

Wat een heerlijke film over een ernstig onderwerp. Jaren geleden ook dat ik zo hard heb gelachen om een film. Geweldig leuke grappen, naast realistische en ontroerende momenten. En natuurlijk moeten dit soort films feelgood eindigen volgens de strenge wetten binnen het genre. Maar als je dan de aftiteling ziet en al die foto’s van mooie gezinnen voorbij ziet komen, breekt je hart. Diepe buiging voor de makers en schrijvers en de uitstekende cast. Must-see voor de aanstaande coronakerst.

Onbegrijpelijk dat deze middelmatige, zwaar gehypte Batman kloon, een gouden leeuw in Venetie heeft gewonnen. Voorspelbaar verloop, ongeloofwaardige scènes en lijdend aan overacting. Onderhoudend, maar het meesterwerk van 2019? Nee joh, Joker Is een 100% crowdpleaser. Kassa. Met moeite 2 sterren.

Al vele malen gezien en lastig op DVD te krijgen, maar daar was hij dan weer, onlangs op de BBC.

Zoals mijn medegebruiker Movsin hieronder al opmerkt, is dit een film waarbij het glazuur van je tanden springt. Je kan volgens mij een flink essay schrijven over alles wat er fout is aan deze film.

En toch, hoe komt het dat ik opnieuw in die nepdecors wandel en meeleef met het wel en wee van Meg, Amy, Beth en Jo ? Gewoon, omdat het een onweerstaanbaar verhaal is, en zeker een van de meest charmante films die ik ken. In onze "wrede" tijd van hufterigheid en IS, voelt Little Women aan als een warm bad, en is het een film bij uitstek om met enige weemoed terug te kijken naar de tijden van weleer, al is het ook maar voor even. Zo, opa heeft gesproken !!

Herzien, binnen een week. Doe dit zelden, maar bij deze excuses aan alle gebruikers voor mijn zure opmerkingen van vorige week. Was vandaag voorbereid op de gekozen vertelstructuur en heb nu wel genoten van mijn zesde Little Women. Wat heet. Dus Greta Gerwig, sorry, jouw versie is wel uitzonderlijk. En Florence Pugh heb ik inmiddels de liefde verklaard.

Prachtige film over twee vrouwen die gemaakt lijken voor elkaar, maar die door de tijd, afstand, verschillende karakters, hun relatie niet kunnen bezegelen. Het verhaal is dun, het drama klein, maar alles is zo naturel geschoten dat het toch grote indruk maakt. Vooral Keoch steelt de show als de introverte maar sympathieke Sarah. Onder haar prachtige lach schuilt een groot persoonlijk drama. Pijnlijk mooi.

Wat een geluk dat deze film in Cinerama 1 in Rotterdam draaide. Gelukkig beseft men daar nog dat zo' n uniek stukje cinema een groot doek verdient. Ik weet niet hoeveel bezoekers de zaal aankan, honderden in ieder geval. Ondanks de warmte was het druk gisteren, maar bijna iedereen ging naar de zaal waar Absolutely Fabulous draaide. The Neon Demon trok slechts 8 kijkers (!).

Voor de echte cinefielen onder jullie is het dus snel toeslaan voordat dit magnus opus van Refn in de vergetelheid verdwijnt. Veel over deze unieke film is hier al gezegd, de actrices, de oogverblindende fotografie, de surrealistische horror en de geweldige score van Cliff Martinez.

Maar het is vooral de moedige Refn die schijt heeft aan alle Hollywood conventies en zijn eigen verhalen blijft filmen. Alle lof voor deze cinemaheld, en zijn laatste is nu al het voorlopige hoogtepunt van 2016.

Herzien, en opnieuw de ontroering. Binnen het genre een van de betere films. Het is vooral Dakota Fanning die hier de rol van haar leven neerzet en de film een extra boost geeft. Met gemak opnieuw de 5 sterren status. Gaat dit zien!

Onthutsende maar ook aangrijpende film die speelt in het Algerije van de jaren 90. Nedjma bruist van de energie, is levendig en vol ambitie. Voor haar geen traditionele rol van de thuiszittende vrouw. Haar onbevangen en wat naïeve levensstijl wordt wrang beëindigd met de opkomst van de fundamentalistische Islam. De cast, en dan vooral de vele vrouwen, acteren zeer goed, maar het is vooral de hoofdrolspeelster die diepe indruk maakt. Het is bijna onmogelijk haar niet in je armen te sluiten. Voortreffelijke regie, op de huid gefilmd en zeer scherp gemonteerd. Er zijn ook een paar nu al klassieke scene’s die je bij zullen blijven. Jammer dat een film als Papicha weinig bezoekers trekt, de film verdient eigenlijk een groot publiek. Voor de bezoekers op deze site, ga hem nog zien zo lang het kan.

Weer herzien, blijft een absolute topfilm binnen dit genre. Traag, beeldschoon, gewelddadig en urgent. Villeneuve op zijn best met een superbe cast. Meesterwerk, zondermeer.

Twijfelde of ik deze film zou gaan bekijken. Ben geen grote Star Wars fan, maar heb desondanks 5 van de 6 delen gezien. Alleen “Attack of the clones”heb ik gemist.

De eerste 2 delen van de jaren 70 serie zag ik achter elkaar. Alleen “The Empire strikes back” maakte enige indruk. De ewoks, al die gekleurde niet grappige rubberfiguren en die Jarjarbing vond ik alle niveau missen. Lachwekkend. Ik snapte de cultstatus wel, en al die Amerikanen die al de dialogen letterlijk kunnen opdreunen.

En nu dus, het nieuwe en zevende deel. Na de eerste 10 minuten dacht ik, daar gaan we weer, 2 zinnen dialoog, explosies, 3 zinnen dialoog, meer explosies. Maar na afloop van de film bleef ik met een erg goed gevoel zitten in de mooie en indrukwekkende IMAX in Pathe Rotterdam. Liefhebbers van Star Wars worden op hun wenken bediend met alle bekende personages en aardige humor. De hele art decoration en special effects zijn geweldig en komen van een andere “planeet” . Adembenemend allemaal.

Verder was ik erg blij met de mooie en stoere Rey, geweldige rol van Ridley, goed gecast ook, deze nieuwe heldin.

De mystieke scene’s blijven favoriet en gaandeweg de film werd ik in het verhaal gezogen. Ik twijfel nu of ik de oude delen opnieuw ga bekijken. Vond dit zevende deel in ieder geval het beste uit de reeks.