Meningen

Weer eens een andere soort bagger.

Ondanks de voorspelbaarheid toch redelijk spannend. Alleen jammer van het open einde: 'where is the bitch and what happened with the money?'

In tegenstelling tot een aantal andere films van Eastwood vond ik deze toch een van de betere. Een interessant verhaal dat een redelijk constante spanning wist te houden. Hier en daar ietsje te onwaarschijnlijk en voorspelbaar maar dat deed zeker geen afbreuk aan het geheel. Daarbij een vrij luxe cast die het prima deed. Al met al een boeiende film die ondanks zijn twee uur niets te lang duurde. Opmerkelijk dat Eastwood ook bij heeft gedragen aan enkele songs voor deze film waaronder het mooie Kate's Theme / End Credits - YouTube tijdens de aftiteling.

Ad Astra (Naar de sterren...). Gemiddelde, behoorlijk trage film die het grotendeels moet hebben van mooie plaatjes en special effects. In ieder geval niet van het verhaal en het eindeloze gepreek tussendoor om die lange zit van twee uur te vullen. Donald Sutherland hadden ze wat mij betreft achter de geraniums mogen laten zitten, hij had gelukkig maar een korte rol, en die deprimerende rol van Tommy Lee Jones vergrootte het kijkplezier ook niet echt in die warme vader zoon relatie. Nee, helaas, een behoorlijke tegenvaller.

Ach ja, voor de afwisseling deze eens gekeken. Tenenkrommende dialogen die een feelgood movie zouden moeten vormen. Voor de jeugd is het in ieder geval een leuke film met game-achtige scenes. Veel standaard dingetjes in het plot zoals vervelende pestkoppen en iemand met een astmapompje, goed tegen kwaad, noem maar op. Al zo vaak gezien. Na zo'n film denk ik met plezier terug aan Back to the Future die toch veel meer sfeer neerzette. Dat soort films zijn blijven hangen, deze niet.

'Jacopetti & Prosperi, traveling photographers'.
Een keiharde film, die volgend jaar alweer zijn 50 jarig bestaan 'viert', gepresenteerd als documentaire. Dit was de tweede keer dat ik deze film heb gezien. De eerste keer was een aantal jaren geleden; dat kwam toen behoorlijk binnen. M.n. de uitermate rauwe scenes maakten veel indruk. Ik heb toen aansluitend 'the making of' gezien (de DVD is nog steeds te koop) en kan dit iedereen aanraden die na de film sprakeloos blijft zitten. 'The making of' nuanceert wat dat betreft; de figuranten op Haïti hebben best wel plezier gehad tijdens de opnames...
Bij het tweede keer zien van de film kwam de sarcastische humor veel meer naar voren.
De gehele filmmuziek van Ortolani vind ik nog steeds meesterlijk en maakt de akelige scenes soms wat luchtiger. Zorgt van de andere kant ook voor een stuk emotie bij veel scenes (het steeds terugkerende 'Oh My Love' in verschillende uitvoeringen).
De film zelf kent geen nuance. Er wordt niets minder erg voorgedaan dan wat er hoogstwaarschijnlijk in werkelijkheid is gebeurd, behalve dan misschien één moment...: na het maken van de foto van de stapel lijken van de gevluchte en afgeslachte slaven, stonden ze allemaal op en renden lachend weg.

In het begin dacht ik dat ik naar anderhalf uur kindermishandeling zou moeten kijken, maar dat viel gelukkig nog mee. Al snel gaat het verhaal verder, zonder baby. De sfeer en personages zijn goed, maar voor mij had deze film best een stuk langer mogen duren, ook vanwege de open eindjes. Absoluut geen slechte film, maar hier had nog zoveel meer in gezeten.

1 ster voor de scenes met de wielmoersleutel; dat ding gaat een collectors item worden. Voor de rest één grote baggervertoning. Goedkope B-muziek, slecht verhaal, onwaarschijnlijke acties en wat de cast betreft: weinig fatsoenlijks en toen ik dat afgevreten gezicht van Mickey Rourke met die waardeloze pruik zag, had ik bijna een teiltje nodig. Tja, over de onwaarschijnlijkheden: in het begin van de film loopt Rourke als een kreupele en op het einde houdt hij een rennend stelletje met gemak bij. Conclusie voor dit drama: de regisseur was waarschijnlijk al met zijn volgende film bezig, in ieder geval niet met deze. Afrader.

Boeiende film. Het duurde vrij lang voordat duidelijk werd waarom het draaide. Pas in de laatste 10 min. komt er echt duidelijkheid. Vooral de aandacht er heel goed bijhouden. Anders mis je de clou.

Prima geamuseerd met deze film. Ik kan me best voorstellen dat dit zomaar uit de praktijk zou kunnen komen. Doorsnee verhaal, geen verrassingen en een voorspelbaar einde. Dus niet spectaculair, maar toch een aanrader.

Wat heerlijk zoet en sappig. En ja, ook in deze film loopt er weer een bitch rond. Té mager slot.

Hier passen er zéker 13 van in een dozijn.

Dat een one-night-stand goed voor een huwelijk kan zijn....

Heel mooi romantisch, soms heftig drama. Zonder voorkennis was het toch al in het begin duidelijk wat er ging gebeuren en hoe het zou eindigen. Maar de mooie setting, de toepasselijke sfeer, knappe decors en de goede cast die uitstekend acteerde maakte het geheel voor mij tot een indrukwekkende film.

Standaard verhaaltje, in dit geval niet door maar over Agatha. Het zat allemaal wel leuk in elkaar maar was zeker niet spectaculair te noemen. De periode waarin het speelde was goed in beeld gebracht. Sommige figuren waren redelijk irritant maar dat hoort erbij. Qua duur gelukkig niet te lang. Net voldoende, deze film.

Redelijke film die best wel bleef boeien maar nergens echt spannend werd. Wel een paar mooie actiescenes. Een goede rolbezetting en een prima sfeertje. Geen hoogvlieger maar toch de moeite van het bekijken waard.

Met moeite het eerste uur en 20 min. doorgekomen. Wazig in het kwadraat, echter wel met mooie kleuren.

In het laatste uur, toen oorzaak en gevolg duidelijk werden, was het opeens een heel andere film. Erg goed zelfs. Beetje voorspelbaar einde, maar ondanks dat toch een goede waardering.

Direct na de eerste twee delen met Freeman als Cross heb ik dit derde deel gekeken. Ik had al op Alex Cross (film series) - Wikipedia over deze serie gezien dat ik me op iets minders moest voorbereiden. Helaas klopt dit. Nu kan ik hier heel vel over zeggen, maar dat hebben velen al gedaan die mij voor zijn gegaan. Ik heb maar een opmerking: deze film hoort absoluut niet in die serie thuis. Left4Dead: nee, dit was verre van genieten.

"Niets weerstaat je vaders pijptang" (volgens Johans moeder, ergens in de achtste minuut).

Geweldige Noorse komedie met dito typische humor. Af en toe dramatisch, maar steeds vergezeld van genoeg humoristische elementen. Hagen zet weer een prima karakter neer. Gefilmd in een mooie omgeving. De muziek en zang passen er ook uitstekend bjj; "zo is het!".

Prima en op sommige momenten spannend filmpje. Mooie setting, goede cast en tamelijk nadrukkelijke geluidsfragmenten zoals de klappen die uitgedeeld worden. Jammer dat zo'n verhaal abrupt afgebroken wordt. Scoort voor mij net iets hoger dan soortgelijke films.

Tweede film in de Alex Cross reeks. Ik vond deze van gelijk niveau als de eerste film (Kiss the Girls (1997)). Prima sfeertje met enkele verrassende wendingen. Wat minder waren de ongeloofwaardige dingetjes, maar daar kijk ik inmiddels overheen. De dame in de hoofdrol vond ik richting het einde van de film helaas steeds slechter acteren. Freeman was weer top en de bad guy van de boot was ook best goed. Op naar de derde en laatste in deze reeks.....

Geen idee waar ik naar heb zitten kijken. Over vader-zoon relaties zijn veel films gemaakt..... allemaal beter dan deze, zelfs degene die ik niet gezien heb. Mijn 1,5 ster ís voor de korte rol van de moeder!

Als dit een 'gewone' film was geweest had ik een lagere score gegeven. Maar gezien het plot gebaseerd is op ware gebeurtenissen en de feiten redelijk nauwkeurig worden weergegeven, zie de uitgebreide beschrijvingen op wikipedia, heb ik deze film meer als een documentaire bekeken. Dan valt het geheel wel mee en lijkt het meer op een uitgebreide reconstructie a la 'opsporing verzocht'.

Een beetje dubbel, deze film. Goed vanwege het geschiedenisaspect en de hoofdrol van Al Pacino (al ziet hij er op de filmposter belabberd uit). Minder goed vanwege een aantal details en de hoofdrol van Williams. Wat betreft het laatste: als je de hele film zwaar opgemaakt bent en dan blij wordt dat je in de cel een spiegeltje cadeau krijgt, dan klopt er iets niet. De hele setting van de film was te clean: er ontbrak gewoon wat aan de decors en de rekwisieten. Over de details: grappig dat ze tijdens de rechtszaak in de USA een Webster Chicago draadrecorder gebruikten terwijl de Duitsers al een taperecorder hadden; dit klopt. Maar wat bijvoorbeeld niet klopte was dat ze in de USA naar radio Berlijn zaten te luisteren zonder enig piepje, kraakje of een 'Mexicaanse hond'. Wat het plot betreft: de eindpleidooien van respectievelijk de aanklager en de verdediger stonden absoluut niet in verhouding tot elkaar.
Voor wie het gemist heeft: vanwege een van de acht aanklachten werd Axis Sally in de film tot 30 jaar veroordeeld, waarvan ze er uiteindelijk 12 heeft uitgezeten.

Mooie, rustige en romantische film in een prachtige omgeving en met een prima cast (ook al is die niet omvangrijk). Normaalgesproken niet mijn genre vanwege de tijd waarin zich dit afspeelt, maar deze film was daarom niet minder boeiend.

Niet helemaal mijn ding, deze film. Qua cast, de prestaties daarvan en visueel was er niets mis mee, maar het verhaal en de tijd waarin het speelt kon me niet boeien. De feelgood boodschappen tilden de film ook niet naar een hogere waardering. Ik had niet meer verwacht van deze film; ik wist waar ik aan begon.

Ik heb teveel van dit soort films gezien om door deze film dan ook maar enigszins verrast te worden. Veel te trage opbouw, standaard plot en dan is het ineens afgelopen omdat mevrouw zegt dat het ettertje van haar is. Tja, met het resultaat dat je nog niets weet over de achtergrond. Vandaar dat ik na het zien van deze misser alweer met weemoed terugdenk aan Poltergeist (1982).

Vreemd dat veel mensen dit horror noemen. Bij dat genre heb ik persoonlijk toch een ander beeld. Voor mij was dit een film zoals Moviemeter het aangeeft: misdaad/thriller.

Een goede wraakfilm zeggen sommigen. Wie neemt er nu eigenlijk wraak op wie? Daarom omschrijf ik dit zelf als een tweevoudige wraakfilm. Deze wijkt in ieder geval af van de gebruikelijke wraakfilms. Erg sterk neergezet, spannend, met een paar onverwachte wendingen. Hoe verkeerde keuzes grote gevolgen kunnen hebben. Korea doet het de laatste tijd in ieder geval goed bij mij, zeker met deze film.

Op de filmposter hadden ze de namen van de twee dames wel mogen wisselen....

Spannend, een escalatie was voorspelbaar, maar toch een onverwachte draai aan het slot.

Ik had geen enkele voorkennis van de inhoud en/of het plot van deze film. Dat maakte het een film waarvan ik geen idee had waar ik naar zat te kijken. Biografie/misdaad vond ik achteraf niet zo'n treffende genres. Mijn initiële beoordeling zou dan ook lager zijn geweest, ware het niet dat 5 minuten voor de aftiteling duidelijk werd dat het hier om een (deels) waargebeurd verhaal ging. Dit plaatste de film toch in een iets ander daglicht. Met die wetenschap en terugdenkend aan de film, was deze niet eens zo slecht.

De beschrijving is erg summier, maar voor deze film vond ik het (achteraf) goed dat ik met niet meer dan die kennis hieraan begonnen ben. Heel indringend en op momenten zeer heftig drama. Prachtig gespeeld door Sumru Yavrucuk en Özge Gürel. Samenvattend: uit het leven gegrepen en heel realistisch neergezet. Mooie mensen, mooie beelden en passende muziek. Aanrader!

Als Sparks-fan vanaf hún eerste uur, lag deze film helemaal in de lijn van mijn verwachting: apart, extravagant, absurt, soms over-the-top. Ontzettend leuk dat ze er nog enkele oude hits in hebben verwerkt zoals 'Bon Voyage' (bij het vertrek vanaf het vliegveld) en 'Thanks but no thanks' (als Ann bij de vijver danst met Anette), beide hits van het Sparks album 'Propaganda'. Het eerste uur vond ik wat langzaam op gang komen maar naarmate de tijd verstreek werd het geheel steeds boeiender. Ik ben niet zo'n musicalliefhebber maar deze film kon me wel bekoren. Respect voor de Sparks dat hun dit uiteindelijk gelukt is in de afgelopen lockdowperiode. En hoe! Tip: bekijk ook eens de docu-film The Sparks Brothers (2021). Over 4 dagen ga ik ze weer live zien optreden in Paradiso Amsterdam. Met enkele songs uit Annette krijgt dit concert weer een extra dimensie!