Meningen
Hier kun je zien welke berichten Rancid als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.
Bucket List, The (2007)
Twee geweldige reuzen van acteurs krijgen het helaas ook niet voor elkaar.
Dit resultaat is zelden tot nooit grappig, voorspelbaar en doorspekt van clichés, de meeste achtergronden zijn pijnlijk duidelijk nep, en het verhaal is te zoetsappig. Nicholson en Freeman zitten niet lekker in hun rol, de dynamiek is er niet, de vonken spatten er nooit vanaf en Nicholson is regelmatig irritant aan het overacteren.
Deze film had meer in zich, maar ook een tweede keer kijken kan er wat mij betreft niet voor zorgen dat dit boven het matige gemiddelde uitkomt en opnieuw is lichte teleurstelling toch het voornaamste woord.
3*
Child's Play 2 (1990)
Heel fijn vervolg, dat mij qua sfeer soms vaag deed denken aan kinderfilms zoals Home Alone of jeugdige avonturenfilms. Het horror- of griezel-gehalte ligt dan ook niet bepaald hoog, maar het is allemaal hartstikke leuk.
Chucky is weer een heerlijk grofgebekt klootzakje.
En wat een fantástisch einde heeft deze film!
Leuk dat Netflix weer eens zo’n ouwe, iets minder bekende klassieker uitzendt.
3,5*
Oxygène (2021)
Alternatieve titel: Oxygen
Wat een saaie bagger. Zonde van mijn spaarzame vrije avond, ik had beter Friday the 13th deel 3 kunnen kijken ofzo, dat heeft tenminste amusementswaarde.
Het Franse bioscoopmeisje uit Inglorious Bastards doet het wel goed, maar daar is alles mee gezegd.
Ik liet me helaas misleiden door een Facebook-post van Moviemeter waarin staat dat deze film een ‘monsterscore’ op bijv Rotten Tomatoes krijgt: dat neem ik dus nooit meer serieus.
Krijgt hier niet voor niets amper een voldoende, zullen we maar zeggen.
What We Did on Our Holiday (2014)
Doodzonde. De film begint geweldig en houdt dit heel lang vol. De sfeer is heerlijk en de grapdichtheid ligt bijzonder hoog.
Maar dan overlijdt opa (geniale rol van Connolly) en daarmee sterft helaas ook al snel de film, tenminste wanneer opa aan de zoute, golvende einder is verdwenen. Want wat daarna komt, is tenenkrommend over the top, waarbij er veel te nadrukkelijk en daarmee geforceerd gezocht wordt naar feelgood als genre, waarmee alle clichés om de hoek komen kijken.
Hoe draai je een potentieel geweldige film vakkundig de nek om: zo dus.
Van een dikke 8 hierdoor helaas naar een mager 6je.