Meningen
Hier kun je zien welke berichten Waku als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.
21 Bridges (2019)
Recht toe recht aan actiefilm afspelend in de nacht door de straten van New York.
Als je in New York geweest bent dan zie je behalve veel actie ook een flink aantal highlights van de stad.
Brooklyn Bridge, the Skyline en tot slot speelt er zich nog wat af op het centraal station.
Er zit veel vaart in "21 Bridges". Het verhaal is standaard en dat geldt ook voor het verloop van de film.
Eveneens kan je al vrij snel uittekenen wie de corrupte agenten zijn.
Is dit vervelend? Nee. Je hebt gewoon een lekkere actie knaller in handen die voor een dikke anderhalf uur vermaak zorgt. Niks mis mee.
3*
Age of Adaline, The (2015)
Inderdaad een behoorlijke knipoog naar "The Curious Case of Benjamin".
Al maakte die film meer indruk op mij.
Ik was vooral benieuwd naar Michiel Huisman na hem eerder gezien te hebben in series als "Treme"en "game of Thrones". En ik moet zeggen dat hij goed stand houdt in zijn grote rol als minnaar van de eeuwig jonge Adaline. Knap dat hij vrijwel accentloos zijn personage als Ellis neerzet.
Verder is dit liefdesdrama we ok.
Al hangen de ontwikkelingen, ontmoetingen en situaties wel erg toevallig aan elkaar.
Leuk om gezien te hebben maar meer ook niet.
3*/3.5*
Beentjes van Sint-Hildegard, De (2020)
Alternatieve titel: The Marriage Escape
Ik heb eigenlijk helemaal niks met Herman Finkers en ool niet met twentse accenten. Maar deze film kon mij zeker bekoren. Finkers kan prima acteren. Zijn karakter als ontevreden veearts die te veel wordt geleefd door zijn vrouw ( ook een prima rol van Johana ter Steege trouwens) is zeer degelijk neergezet. De film kabbelt rustig door met regelmatig mooie beelden. Je denkt eigenlijk niet naar een Nijenhuis filmpje te kijken. Of het moet de geforceerde relatie zijn tussen de dochter van Jan en Gedda en haar nieuwe vriend. Een smetje op verder een prima film. 3.5*
Bloodshot (2020)
Ach ja, Vin Diesel doet zijn ding. Hij bromt, gromt en ramt zich als een soort "Terminator" door de film heen.
Op zijn rol valt niet veel aan te merken.
Wat mij vooral irriteerde was het matige acteerwerk van de rest van de cast.
Guy Pierce lijkt plichtmatig en inspiratieloos zijn rol als wetenschapper met kwade bedoelingen neer te zetten. Andere personages acteren gewoon slecht of lezen bijna letterlijk hun script geforceerd op.
En dan is er nog een gekleurde wetenschapper die totaal misplaatst pijnlijke en vooral niet leuke oneliners brabbelt. CGI ziet er soms spectaculair maar net zo vaak te overdreven en nep uit. Too much.
Verder veel actie, dat dan weer wel. Hoogtepuntje vond ik zelf Eiza Gonzales.
Wat een heerlijk pittig grietje om naar te kijken. Van haar wil ik wel meer filmpjes zien.
"Bloodshot" zelf kon mij helaas niet al te veel boeien.
2*
Bram Fischer (2017)
Alternatieve titel: An Act of Defiance
Over Nelson Mandela zijn er vele documentaires en films gemaakt.
Maar over Bram Fischer, de advocaat en sympathisant van het AMC was er nog niet veel bekend.
In dit drama geregisseerd door jean van der Velde komt daar bij deze verandering in.
Een interessant verhaal met toch wel tragische afloop.
De film zelf is degelijk maar wel aan de taaie kant.
Ondanks het boeiende verhaal had ik soms de moeite om de volledige aandacht te behouden.
3*/3.5*
Camino (2015)
Het is het allemaal net niet.
Op zich is het verhaal in theorie boeiend genoeg en zien met name de beelden er regelmatig zeer fraai uit. Zeker als men de actuele beelden mixt met zogenaamde foto beelden maar het probleem zit hem vooral in het acteerwerk. Met name Nacho Vigalondo als guerilla leider Guillermo is treurig om naar te kijken, of erger nog lachwekkend. Hij komt bijna over als een clown en dat kan toch niet de bedoeling zijn. Maar ook de handlangers van zijn jungle commando doen het niet beter. Door gebrekkig of overdreven acteerwerk komt de film niet geloofwaardig over en dat is de doodsteek voor deze "Camino". Als dan ook nog eens de soundtrack de plank totaal misslaat en het effect heeft van krassende nagels op een schoolbord kan je toch echt niet meer enthousiast worden op deze film.
2.5*
Causeway (2022)
Sterk drama waarin PTSS centraal staat bij 2 hoofdpersonages. Beiden om een andere reden.
Er zit veel, heel drama verpakt in deze film. Maar het is niet geforceerd gebracht om emotie te triggeren.
"Causeway:" is grauw en deprimerend. Maar vooral realistisch.
De film wist mij zeker te raken.
4*
Escape Plan (2013)
Leuke en vermakelijke actiefilm met een fors aantal bekende namen.
Naast Schwarzenegger en Stallone zijn ook Sam O'Neill en Jim Caviezel van de partij.
Verhaal heeft verderr weinig om het nog steeds van Stallone 's geannaboolde lijf maar dat was voorheen niet veel anders in de blockbusters van zowel Stallone als Schwarzenegger.
De dynamiek is er wel vanaf maar toch zetten de jaren 80 actie kanonnen nog steeds een plezierige actiefilm neer met de nodige schiet en actiescenes.
Typische popcorn met bier film. Lekker op de bank.
Niks mis mee.
3*
Fox, The (2017)
Blijkbaar was Klaas van Eijkeren er van overtuigd dat hij hier een internationale film hit in handen had.
Anders is mij het niet te verklaren waarom de gehele cast zelfs op nederlandse grond hakkie takkie engels spreekt. Het komt in ieder geval deze spionage en terreur film zeker niet ten goede. Sowieso is het gewaagd om Nederland op de kaart te zetten als natie die wel eventjes de touwtjes in handen neemt wat betreft de leiding in europa op terreur gebied. Als het brein dan ook nog eens Eric Corton is dan verdwijnt alle geloofwaardigheid helemaal als sneeuw onder de zon. Erg vergezocht allemaal.
2.5*
Hoe Duur Was de Suiker (2013)
Ik was wel benieuwd naar deze film, zeker vanwege de vele wisselende recensies.
Al met al viel mij dit slavendrama niet eens zo erg tegen.
Al helpt het niet mee dat ik een week eerder het overdonderende "12 years a slave"
had gezien. De eerste 45 minuten was ik aangenaam verrast door de mooie beelden en een realistische setting. Ook de bijbehorende soundtrack zorgde voor een positief effect.
Maar wat mij ook opviel was het matige slappe en houterige acteerwerk. Wat ontzettend jammer. Toch bleef "Hoe duur was de suiker" wel boeien kwa verhaal. Na een uurtje viel mij het houtje touwtje acteerwerk niet meer zo op, of werd het naarmate de film vorderde beter?
Uiteindelijk toch wel een geslaagde film.
Maar ook ik vind dit meer een romantisch drama met een slaven verhaal als rode draad op de achtergrond.
3*
Hush (2016)
Knap dat men zo'n boeiende thriller heeft weten te maken op slechts een lokatie en eigenlijk met maar twee hoofdpersonen. Dat het slachtoffer doof is geeft de film nog een extra beklemmend sfeertje op sommige momenten. Standaard thriller maar prima uitgewerkt.
3*/3.5*
I, Tonya (2017)
Deprimerend, rauw en droevig verhaal wat toch een ander beeld schetst van kunst schaatsster Tonya Harding met betrekking tot wat zij zelf in de film beschrijft als het Nancy Kerrigan incident.
Ik had altijd een zeer negatief beeld over Tonya Harding.
Maar na het zien van deze biografie overheerst vooral medelijden.
Schrijnend en huiveringwekkend is de kille verstandhouding met de krankzinnige moeder van Tonya, die alle vormen van geweld niet schuwt om haar dochter "op te voeden".
Dit gaat ver, heel ver.
Van vernedering tot fysiek geweld.
De latere relatie met de eveneens gewelddadige en verknipte Jef help zeker niet mee en trekt de inmiddels ex kunst schaatsster enkel dieper het moeras in met uiteindelijk rampzalig gevolg.
"I Tonya" heeft als verhaal mij zeker een diepe indruk achter gelaten.
4*
Jojo Rabbit (2019)
Ik heb lang getwijfeld of ik zou gaan beginnen aan deze zwartgallige oorlogs komedie.
Achteraf blij dat ik dit toch gedaan heb.
"Jojo Rabbit" is een nogal vreemde eend in de bijt.
Bij het zien van de trailer moest ik ook wel mijn wenkbrauwen fronsen.
Hitler als komische rode draad is wel bedenkelijk.
Al heeft Monty Python dit al eerder succesvol uitgevoerd.
Maar "Jojo Rabbit" zet je als kijker als nel op het verkeerde been.
Na een melige opening met een klein half uur wat sullige scenes weet de film een serieuze twist te geven aan het verhaal. Vanaf dat moment wordt "Jojo Rabbit" een oorlogs komedie die schuurt, soms beetje pijn doet en zelfs ontroert. Om vervolgens toch ook weer met een feel good moment af te sluiten.
Aparte film, dat is het zeker. Bijzonder is het eveneens.
4*
Kill Team, The (2019)
Omdat Dan Kraus al eerder in 2013 de gelijknamige documentaire had gemaakt voegt deze film als opvolger eigenlijk niet veel toe. Het verhaal is best schokkend genoeg gezien de ware kille feiten die gebeurt zijn betreffende de oorlogs misdaden ten opzichte van de lokale bevolking.
Toch wist " The Kill Team" mij niet te overtuigen en te shockeren.
Niet als film te minste.
Het had wat doortastender van mij gemogen. Rauwer, bruter en met meer emotie.
Het blijft nu toch een beetje te vlak.
Geen slechte film, dat zeker niet.
Maar ik ken betere films rondom dit thema.
3*
Lone Survivor (2013)
Op sommige momenten deed deze "Lone Survivor" mij denken aan de klassieker "Platoon". Net als in deze film is "Lone Survivor" geen helden actieknaller en druipt het chauvenistische patrionisme er niet vanaf. Het vertelt het verhaal van een bataljon navy seals die een strijd leveren om te overleven. Letterlijk een strijd op leven en dood. En die strijd wordt uiterst intrigerend in beeld gebracht. De manier van filmen tijdens de klopjacht en gevechten zijn adembenemend. Close up beelden soms met slowmotion geven het verhaal een extra dramatisch en schokkend tintje.
Blijf zeker kijken als de aftiteling loopt. Kippenvel moment! Mooi.
4*/4.5*
Man Called Otto, A (2022)
Films met Tom Hanks in een hoofdrol zitten vaak vol met bijzondere en fraaie karakters.
Dat is in deze "A Man called Otto" niet anders.
Dit keer is Hanks Otto, een brommende chagerijnige onvriendelijke buurman.
Maar schijn bedriegt. Achter dit masker zit eigenlijk een zorgzame lieve man op leeftijd met een warm hart. En een groot verlies dragend. Hoe dat uitpakt is te zien in deze 2 uur durende combinatie van humor en drama. Een lach en een traan liggen in deze film uiterst dicht bij elkaar.
"A Man Called Otto" is een heerlijke feelgood film die prettig wegkijkt.
4*
Mannenharten 2 (2015)
Alternatieve titel: Men in the City 2
Dit dramatisch slechte vervolg op het best aardige eerste "Mannenharten" kan zelfs niet gered worden door de bekende namen die meedoen in deze nederlandse romcom.
Alleen Jeroen Spitzenberberger, Daan Schuurmans en Barry Astma blijven overeind staan in dit wanprodukt. Katja Herbers personage als schrijfster is een slechte kopie van haar geweldige rol als Joyce in de serie "Divorce". En Annick Boer zet een afschuwelijke rol neer als stalkende bewaakster van een eveneens uitermate tenenkrommende acterende Fabian Jansen als hostel receptionist.
Die scenes zijn echt niet om aan te gluren. Voor de rest heel veel cliches natuurlijk en een voorspelbaar verloop. Uiteraard ontbreken de makkelijke sex scenes niet.
Film kijkt makkelijk weg maar kan men gerust links laten liggen. Mis je niks aan.
2*
Me before You (2016)
Het was even wennen om Emilia Clarke te zien in een beetje sullige rol ipv de stoere blonde chick die zij neerzet in Game of Thrones als draken koningin. Toch krijg je na verloop symphatie voor haar vertolking als soort van buddy in deze aangrijpende "Me before You".Een tranentrekker met een lach en een traan.Mooie film met een fraaie soundtrack. 4*
Money Monster (2016)
Topcast met julia Roberts en George Clooney.Dat sowieso natuurlijk.Film zelf is ook best aardig , al wordt het richting slot beetje ongeloofwaardig. Had er wel meer van verwacht. 3*
Old (2021)
De reclame op tv via trailer smaakte naar meer. Maar na het lezen van de recencies hier op MM stokte mijn enthousiasme al snel. De nieuwsgierigheid bleef dus toch maar begonnen aan "Old". Helaas de negatieve kritieken zijn terecht. De film begint aardig en de eerste 20 minuten zijn lekker mysterieus op het eiland. Maar na een uurtje wordt het allemaal rommelig. Het uiterst matige acteerwerk van de cast doet "Old" helemaal de das om. Het plot helpt ook niet echt mee. Teleurstellend. 2*
Rokjesdag (2016)
Met hele lage verwachtingen deze nederlandse komedie gekeken en ik moet zeggen, laat op de avond, na een paar biertjes was hij best te doen. Zo ongeveer de hele nederlandse soap generatie is weer aanwezig natuurlijk. Het viel mij opnieuw op dat Lieke van Lexmond na al wat flink wat tv jaartjes nog steeds niet kan acteren. Dat terwijl ze ongeveer de hoofdrol speelster is van deze romantische komedie.
Maar ach, zo lopen er een dozijn van rond in deze "Rokjesdag" die eveneens geen zinnetje overtuigend kunnen overbrengen op het scherm. Het is dat Loek Peters (Penoza) en Carly Wijs ( Divorce) de film nog wat body geven. Komen wel goed over en zijn gezegend met wel wat acteer talent. Verder is het allemaal matig. Toch kijkt "Rokjesdag" best nog lekker weg. Maar top is het niet uiteraard.
P.S Je zal na het kijken van de film toch echt gaan denken dat dierenpark "Wildlands"in Amsterdam ligt.
2.5*
Roma (2018)
Wie nog twijfelde aan het feit dat Alfonso Cuarón één van de meesters is van zijn generatie, zal na het zien van deze tour-de-force van alle twijfels verlost zijn. De film zit vol liefdevolle visuele verwijzingen naar o.a. Orson Welles, François Truffaut en (gezien de titel haast onvermijdelijk) Federico Fellini. Maar misschien is de grootste triomf van dit meesterwerk wel het feit dat je al heel snel vergeet dat deze film niet is gemaakt in 1970, het jaar waarin deze film zich afspeelt. Cuarón deed zelf het vaak verbluffende camerawerk en weet Mexico City op indrukwekkende wijze tot leven te brengen, getuige verschillende trackingshots door de drukke straten van die wereldstad. Er is een aardbeving, een uit de hand lopend studentenprotest en een adembenemende scène in een ziekenhuis. Cuarón regisseert de honderden figuranten - tot in de kleinste rol aan toe - dusdanig dat de massascènes volstrekt authentiek overkomen, alsof het toevallige gebeurtnissen zijn. Zeker, de eerste 5 minuten doen anders vermoeden: hoofdpersoon Cleo [Yalitza Aparicio] maakt als dienstmeisje van een welgesteld Mexicaans gezin de met hondenpoep vervuilde vloer van de garage schoon en doet 's avonds één voor één de lichten in de woonkamer uit voordat ze met een collega in hun kleine appartementje boven het huis nog wat strijkwerk verrichten. Het is een (bewust) gerekte scène die de routine van Cleo's leven toont, maar ook duidelijk maakt dat ze gelukkig is met die routine: ze zet de radio zachtjes aan, neuriet mee en lacht mee met haar collega. Die scène staat in schril contrast met wat de chaos die ontstaat wanneer Cleo zwanger blijkt te zijn en de vader van haar kind haar in de steek laat. Parallel daaraan lopen de perikelen van de familie waarvoor ze werkt, waarbinnen de relatie tussen de ouders op gespannen voet komt te staan. Een simpel verhaal dat Cuarón vooral gebruikt als liefdesverklaring aan de cinema. Professor Zovek (gespeeld door een acteur die op de credits staat als Latin Lover) zorgt voor één van de grappigste momenten wanneer hij een gastles bij een trainingskamp voor sporters en lijkt rechtstreeks uit een Fellini-film te zijn gekomen. Een ware traktatie voor de liefhebbers van klassieke film en zonder twijfel één van de beste arthousefilms van de afgelopen jaren.
Roots (2016)
Deze hernieuwde kennismaking van de klassieker "Roots" weet opnieuw te confronteren met een inktzwarte periode in de geschiedenis. Een op sommige momenten snoeiharde serie over het verhaal van slaaf Kunta Kinta en zijn nakomelingen. Enig minpuntje is dat de serie soms erg snel door de tijdzones raast.Vaak met vele jaren tegelijk.Verder uitstekend en sfeervol neergezet slavendrama. 4*
War for the Planet of the Apes (2017)
Wat is deze "War for the Planet of the Apes" toch vooral prachtig gemaakt.
De apen zien er geweldig realistisch uit. Verbluffend gewoon. Net als de rest van de uitmuntende special effects. Door de eerder genoemde aapsoorten emoties mee te geven krijgen de beesten helemaal een menselijk karakter wat enkel de film nog meer diepgang geeft. De fraaie soundtrack en vaak prachtig geschoten beelden maken het plaatje helemaal af. Dit is bijna 2.5 uur smullen.
5*
Words on Bathroom Walls (2020)
Zo, deze kwam wel weer even binnen.
Indrukwekkend romantisch drama over een jongen met schizofrenie.
De impulsen en signalen die Adam in zijn hoofd te zien krijgt hadden niet duidelijker in beeld gebracht kunnen worden. Ijzersterk acteerwerk ook van de gehele cast. Het gaat uiteindelijk niet alleen om de schizofrene jongen maar ook zijn directe omgeving die er mee te maken krijgt.
CGI effecten zien er ook overtuigend uit. Resultaat is een aangrijpend en meeslepend verhaal die je niet onberoerd laat.
4.5*