Meningen

Dit is mijn eerste review die openbaar gaat. Dit zal ook mijn laatste persoonlijke review zijn over een film. Ik koos Titanic als mijn eerste review.

De reden is dat Titanic de enige film is die 5 sterren van mij verdient.

Begrijp me niet verkeerd, ik ben geen de typische vrouwelijke titanicfan die slechts alleen kan uitleggen dat ze de film 'mooi' vind vanwege rose en jack. Ik voel al de vooroordelen, omdat ik een vrouw ben. Een halfjaar geleden had je zeker gelijk, dat geef ik je toe.

Toen ik 7 jaar oud was, zag ik voor het eerst Titanic. Ik herinnerde me dat ik de inleiding van de film saai vond, want ik wilde het schip zien waar al mijn klasgenootjes enthousiast over praten. Naast dat het prachtige schip ons boeiden, spraken de jongens constant over de tekenscene, waar ik als jongste kuikentje van de klas niets van mocht weten.

Toen ik die scene zag durfde ik niet te kijken, maar ik voelde ook veel nieuwsgierigheid, dus keek ik soms tussen mijn vingers naar het onbekende schouwspel dat ik zag. Het decor, de impressie, de jurken. Alles romantiseerde mij waardoor ik een liefde voor jurken heb. Al 14 jaar wil ik replica's van kostuums uit titanic. Je kan me een fan noemen, maar zo voel ik me niet. Simpelweg is het eenmaal zo dat titanic mij op mijn zevenjarige leeftijd zo'n enorme impressie maakte, dat het een inspiratie werd.

Ik begreep de liefde niet tussen Rose en Jack, al 20 jaar niet, ook al riep ik tot mijn zeventiende jaar dat Titanic mijn favo movie was. Je denkt veel te weten op die leeftijd, soms denk je dat je zelfs beter weet dan iemand anders.

Nu ben ik bijna officieel volwassen. 21 jaar. De afgelopen halfjaar gebeurde er iets met mij, waardoor ik anders naar films leerde te kijken. Ik keek voor het eerst in mijn leven Gangs of New york en ik voerde mee met de film, als een baas. Als ik een film kijk, leer ik het verhaal, ik leer de personages begrijpen, ik voel de gevoelens, etc. Soms gaat het zo ver dat ik al verder denk dan de scriptschrijvers, zoals met scarface wist ik halverwege de film wat het eind zou zijn, en dat viel me tegen van het script, dat ik dat kon voorspellen.

Na 3 jaar titanic-clean, besloot ik de film te kijken. Ik 'zat' goed 'in' de voorgaande films, ik wilde titanic als mijn volgende uitdaging. Het voelde ergens als een ultieme uitdaging, ik twijfelde om de film te gaan kijken. Ik was bang dat Titanic tegen zou vallen, werkelijk waar. Er zijn zoveel mensen die de film niet erkennen als ik, dat het een wijvenfilm is met een liefdesverhaaltje. Ik geloof niet dat deze mensen deze site bezoeken, maar toch hield het me ergens tegen.

De film startte.. mijn aandacht was er pas bij zodra de oude rose uit de helicopter stapte. Mijn aandacht werd getrokken naar haar bagage. Ze had zelfs haar goudvis bij. Aan het eind vond ik haar een nomaad die haar kostbare bezittingen heen en weer sleepte, zoals Madame Bijoux op een van de tekeningen van Jack (heeft iemand hier ooit nagedacht over de link tussen madame bijoux en oude rose?). Dit soort gedachtens ging tijdens het eind van de film door mijn hoofd. Ik heb rose en jack echt leren kennen. Het vervoerde me dat Rose geen licht meer zag om te leven in haar gouden kooi en ik kan begrijpen hoe dat voelt. Ik voelde veel medelijden met haar toen ze aan het schip hing. 'Making each day count' is de levensmotto van jack, en ik heb nooit eerder zo geinspireerd gevoeld. Het inspireerde rose zelfs zodanig dat het haar leven redde. Deze liefde voelde zo puur aan in deze film, het is romeo en juliet anno 20e eeuw. Klaar. Deze liefde is baas. Ik vind de notebook ook prachtig, maar deze liefde is gewoon baas. Ze waren beiden in de opperste geluk met vele dromen.

In bijna 21 jaar heb ik nooit gehuild tijdens een film. Ja ik liet wel eens een traan, maar ik voelde de pijn van de film ook. Het schip, de slachtoffers. Ik ben naar titanic exhibition gegaan, niet vanwege de film, maar omdat ik geinteresseerd ben in sociale geschiedenis en de zinking van titanic heeft ook geleid naar positieve gebeurtenissen, zoals wetten. Buiten dat, we zullen allen pijn voelen als jij een lijst van 2204 slachtoffers, waaronder 1504 overleden. Dat is 68,1% doden onder iedereen die aan boord was bij de Titanic. Bij de 1e klas treft 39%, 2e 56,5%, 3e 75,5% en bemanning 76%. Hier wordt je toch misselijk van?

Rose en Jack's verhaal ken je en je kent het verschrikkelijk eind, net zoals die van 1503 mensen. Dit is geniaal van Cameron. Simpel gezegd geniaal.

Hoe vaak komt op het nieuws, of lees je in de krant, dat iemand gestoken is? in elkaar getrapt is? Bij alpen a.d rijn werden mensen vermoord. Hoe ging ik daarmee om? Ik wist het niet, ik kon me niet voorstellen hoe dat is, dus ik zal het nooit begrijpen wat de pijn en ernst van die zaak is.

Dit is dus het geniale van Cameron; hij zet romeo en juliet neer. Het publiek leeft mee en voelen de pijn van het eind van hun liefde samen. Sommige mensen kunnen dat niet accepteren en schrijven fanfictie, dat rose en jack samen zijn. Zo ver laat het mensen bewegen. Ik meen het serieus, op internet kun je de dikte van boeken(!) uitprinten op het alternatieve eind van Rose en Jack.

Deze film raakt je, het voelt bijna alsof je de liefde kwijt raakt, want net zoals sommige mensen zoals ik, erkennen die liefde.

De special effects zijn ook gruwelijk. Ik vond dat erg interessant om te zien. Wat zijn dat creatieve en vindingrijke mensen, wauw. Geen wonder dat die film er uit ziet alsof het net uit productie komt. Baanbrekende vondsten.

Ik voel wel spijt dat ik de special effects heb gezien, want nu zal ik iedere keer denken aan de special effects bij bepaalde scenes, en dat mindert het verhaal.

Wat denk je? Wtf komt deze vrouw ouwehoeren over titanic?

De eerste reden is dat ik dit wil delen met jullie. Mijn doel is niet mijn expressie te uiten over titanic. De enige wat ik hier duidelijk wil maken is dat deze film over 100 jaar nog herinnert wordt en waarom dat eenmaal zo is.

Geen andere film heeft zoveel teweeg in me gebracht. Het gaf me werkelijk emoties, deze film is mijn amuse.

Weet jij waarom Shawshank redemption, the dark knight rises, american gangster, gangs of new york, blood diamond en alle andere high ranked films 4,5 of lager scoren?

Titanic gaf me een droom. De film is 'a ship of dreams'. De film bevat een droom, en dat is de reden waarom het mensen zo aan kan grijpen.

Ik denk dat het iedereen aan zou grijpen. Misschien doet het bij jou nu niet, maar op een dag dan droom je en het enige wat je inspiratie en begrip geeft, is een film zoals titanic.

Ik heb deze lange review met respect over de film en tegenover jou geschreven. Ik behandel je zoals ik zelf graag behandeld zou willen worden.

Ik wilde Titanic reviewen op mijn manier, want ik voel dat ik in de minderheid ben die het dialoog begrijpt 'Titanic was.. a ship of dreams'.

Mijn doel was om dit dialoog duidelijk te maken.