Meningen

Een erg leuke en goede film met ook een paar heel leuke verrassende rollen erin. Zo is Willeke Alberti weer eens acterend te zien. En Martine Bijl, met al haar onderhuidse humor, ik mag die vrouw gewoon! En grappig dat Georgina Verbaan zich leende voor een kleine rol maar het heel leuk doet. Leuk verhaal. Goed acteerwerk. En ik las het al eerder hier: de film duurt best lang, maar is zo flitsend van opzet, dat je je er zeker niet mee verveelt! Ik heb ervan genoten.

Na de trailer had ik redelijk wat verwachtingen van deze film, ik verwachtte een hilarische komedie, want de spelers die erin zitten beloofden veel goeds...... maar wat een slappe hap. Met beelden van Rotterdam, Bram Ladage en Lee Towers, zet je de Rotterdamse toon, maar Rotterdamse Toon kon de film niet redden, hij blijft toch een beetje Jaap Kooiman. Frederrique Spigt in haar rol het zinnetje 'mijn hart ken dat niet aan' laten zeggen vond ik een beetje mwah.... En voor de rest had er gewoon veel meer in moeten zitten. Een echte plot bijvoorbeeld. Waarom is die Hugo zo happig op Casa Coco? Alleen vanwege dat casino? Ze hadden echt veel meer kunnen maken van het plan om hem schaakmat te zetten. Wat ik dan wel weer heel mooi vond: de scene tussen Gerard Cox en Gijs de Lange over dementie, en de daarop volgende scene tussen De Lange en Luca die elkaar weer een beetje vinden. Maar het 'gesprek' tussen Groenendijk en Spigt daarna vind ik dan weer tenenkrommend. Kortom, een film die best wat had kunnen zijn, maar dat gewoon nergens wordt. Ondanks de sterrencast, ondanks de zonnige sfeer, ondanks de vele kansen die er waren om er iets echt leuks van te maken.

Vanmiddag zitten kijken op DVD. Gelukkig met Nederlanders ondertitels, want hoewel ik best een beetje Fries versta, ging het me hier en daar wat te snel of te binnensmonds.

Een simpel verteld verhaal waarbij sommige karakters wel heel erg fragmentarisch worden belicht. Maar Rense Westra maakt dat meer dan goed, wat een karakterspeler. Net als Peter Tuiman trouwens, die precies de trekjes in zijn gezichtsuitdrukking weet te leggen dat je haast bang van hem wordt. De dreiging is er steeds, je merkt de geestelijke stadia die de hoofdpersoon doormaakt. Echt mooi.

Op een paar slechte bijrollen na (Syb van der Ploeg als Nederlandse SS-er had voor mij niet gehoeven bijvoorbeeld) goed gespeeld, met natuurlijk weer een enge rol voor Hidde Maas. Van mij dus een welverdiende vier sterren.

Nog niet eerder zag ik een film die zo heftig bij mij binnenkwam. Formidabel.

De DVD had ik al een hele tijd in de kast, maar het was er nog niet van gekomen. En zond de tv de film uit. Heb hem vanavond bekeken, maar het viel me niet tegen. Tuurlijk, suikerzoet, flinterdun en Amerikaans tot op het bot. Maar wel solide in elkaar stekend. Travolta kan (en gaat!) los in de rol van de moeder, Walken is karikaturaal maar wel overtuigend en Pfeiffer ….. tja. De bitch zoals die in dit soort verhaaltjes hoort te zitten. En ik vond de hoofdrolspeelster juist WEL leuk! Al kreeg ik steeds weer visioenen van Esmee van Kampen... Dat is toch ook het meisje dat in de NL-versie van Hairspray speelde? Nee, niks mis mee voor een avondje niks-aan-de-hand voor de buis.

Een erg fijne film, je zit vrij snel goed in het verhaal, er wordt heel behoorlijk geacteerd, tja jonge meiden hebben tegenwoordig allemaal die Gooise R.... en de uitvoering vind ik geweldig. Geen seconde mee verveeld, ik vond Nova Zembla een stuk minder, en Michiel de Ruyter hierbij vergeleken misschien net weer over de top.... Pluim voor Monic Hendrickx!

Net bekeken op Netflix en ik zit me werkelijk af te vragen wat ik over deze film moet zeggen. De scenes in het concentratiekamp geven iets van beklemmendheid weer, maar zijn anderzijds te fragmentarisch om er echt een beeld van te krijgen. Anne wordt neergezet als een egoïstisch en aan de andere kant behaagziek meisje dat ik, zoals ze hier wordt uitgebeeld, op het irritante af vind. Hannah is een stuk beter te pruimen. De film gaat natuurlijk ook over haar en haar vriendschap met Anne, maar met dat interessante gegeven had naar mijn idee veel meer gedaan kunnen worden. Je gaat nu als kijker zoeken naar dingen het nog een beetje goedmaken. De decors zijn mooi, zeker, voor zover ik kan nagaan de kostumering ook, maar al met al komt alles net niet goed of indrukwekkend genoeg uit de verf. Misschien had ik te hoge verwachtingen, dat kan, maar dit stuk geschiedenis verdient mijns inziens gewoon een betere verfilming dan deze.

Nou, iets later dan de bedoeling was, maar toch. Vandaag heb ik hem uitgebreid bekeken. En ook bij mij is er onvermijdelijk de vergelijking met de serie uit de jaren 70 die ik als jongen van een jaar of 10 zag en die diepe indruk op me maakte. De film is moderner en sneller van opzet, uiteraard. Michiel is overtuigend in zijn spel. Oom Ben vind ik niet zo uit de verf komen, Ton Lensink was in de serie veel enger. net als buurman en NSB-er Schafter. En ja, over Melody Klaver ben ik niet van mening veranderd... ze irriteert me. Met haar Gooise R, haar ontevreden gelaatstrekken en haar vinnige kortafheid. Anneke Blok is gewoon prima. Zwak punt vond ik verder de enscenering. Waarom is die in Nederlanse films en series altijd net over de top? In elke buitenscene net iets te veel mensen die semi-onpovallend over straat lopen. De sneeuw die overconsequent OVERAL op zit... Ga in de leer bij de BBC denk ik dan, die weten elke sfeer perfect te treffen omdat ze kunnen doseren en ik denk dat ze er speciaal vakmensen voor in huis hebben. En toch.... ik heb heel wat slechtere films gezien. Toch vond ik de serie puurder, spannender.