Nobi (2014)

Tsukamoto's oorlogsdelirium levert een trefzekere film op die zich kan meten met zijn beste, wat zeg ik... Geen zwakte gezien. Waanzinnig in velerlei opzicht.

Misschien ben ik niet zo'n Tsukamoto-fan, want ik vond dit juist nogal onevenwichtig. Zoals bijna altijd bij zijn latere films eigenlijk.

Vooraf las die immer sympathieke man die opduikt bij interviews met Japanners op het IFFR een statement van Tsukamoto voor. Die vond het jammer dat hij niet bij het festival kon zijn, wilde al heel erg lang dit beroemde boek verfilmen. Hij benadrukte dat dat hij niet de film van Kon Ichikawa wilde remaken. En dat hij discussie wilde uitlokken over de gruwelen van de oorlog.

Ik bots regelmatig met de stroeve dramatische toon van Tsukamoto. Hij trekt me op de een of andere manier uit de film en in zo'n nachtmerrie-achtige oorlogsfilm heb ik daar toch wel moeite mee. De editing en de kleuren waren wel weer adembenemend, maar daar tegenover staan slomo's die ik weer het verkeerde vond benadrukken. Een film die ik bewonder, maar die me nauwelijks echt weet te pakken eigenlijk.

3.0*

Luk van Haute! Ik ben zo'n fan van hem

Ik ook!

Wij hadden een ander, maar wel die brief. Maar Luk heb ik wel elders gezien (bij LaLaLa at RB)

Waanzin van de oorlog in beeld gebracht!! Het enige verschil met zijn vorige films is dat de gruwel en misselijkmakende scènes wel degelijk echt gebeurt zijn waar het bij zijn vorige films allemaal uit zijn fantasie kwam. Aldus de regisseur die aanwezig was op het FFG. Geen film voor tere zieltjes of mensen met een zwakke maag! Interessante Q&A na de film.

Waar blijft deze film eigenlijk ... 2014, wil hem toch echt wel een keertje zien.

De blu-ray is al een tijdje uit (en ook te pindakazen), maar helaas zonder subs weer.

Hij wou deze film maken met groot budget en top acteur in de hoofdrol maar hij kreeg daarvoor het geld niet bijéén. Dus heeft hij zelfs geregisseerd, geacteerd, gemonteerd, .... Maar er was nog een andere reden dat hij deze film nu moest maken en wel omdat de huidige regering in Japan weer een gevaarlijk pad aan het bewandelen is. Hij wou tonen wat dit in het verleden heeft teweeggebracht maar dit zonder echt een politieke boodschap of wijzend vingertje. Volgens de regisseur zijn meest commerciële succes.

Wel ja, in voor ons Westerlingen consumeerbare vorm bedoel ik

Aangekondigd door TWF voor 2017. Yeah! Eindelijk! Woohoo! ... enzo.

Helaas wordt de release voorlopig uitgesteld zo te lezen op de TWF Facebook pagina.

Ondertussen is hij uit op BluRay. En absoluut de moeite waard.

Onwijs intense film zoals altijd bij Tsukamoto. Heb hier erg lang op gewacht, kwam vandaag door de brievenbus en eindelijk ondertiteld kunnen kijken. Verwachtte er veel van en het heeft mijn verwachtingen overtroffen. Vond de stijl van de film wel best anders dan ik van Tsukamoto gewend ben, minimalistisch, maar daar houd ik wel van en past ook goed binnen de film.

Meestal trekken oorlogsfilms mij niet zo (met enkele uitzonderingen zoals Grave of the Fireflies, mijn favoriet), maar zo'n rauwe en pure film als dit kom je zelden tegen. Veel prachtige maar ook tragische en memorabele scenes, zoals de scene met het stelletje op de boot (erg mooi geschoten) met opvolgende scene in de kerk en de slagveld scene.

Geweldig gestoorde karakters ook, die allemaal met zichzelf worstelen om in leven te blijven. Zoals Tsukamoto's karakter die zichzelf ervan probeert te weerhouden om menselijk vlees te eten (wat hem uiteindelijk niet lukt, nadat hij er een fascinatie voor lijkt te hebben opgebouwd).

Het schijnt dat Tsukamoto weer bezig is met een nieuw project. Ik kan in ieder geval niet wachten.

Bedankt voor de tip, was ‘m nog niet tegengekomen. Haal die Tsukamoto-schijfjes van Third Window allemaal graag in huis

Heerlijk.

Qua stilering vond ik deze Tsukamoto net iets minder. De intensiteit was er nog steeds, maar af en toe is de digitale look toch wel érg overheersend en om sommige momenten leek het alsof Tsukamoto toch niet de volledige controle over z'n camera had.

Het thema van deze film is niet bijster origineel, maar de pletwalsuitwerking van Tsukamoto zorgt ervoor dat het wel interessant is. Doorgaans ben ik niet zo'n fan van oorlogsfilms, maar van het typische vervelende haantjesgedrag is hier maar weinig te merken. Deze film dendert doorheen een oorlogsgebied en laat vooral veel tragedie en wanhoop zien.

Maar ook een doelloosheid van mensen die niet goed weten wat ze na het overleven van de zoveelste battle nog moeten uitspoken. Tsuka zelf speelt echt grandioos, de film duurt net lang genoeg en achteraf weegt het nog even door. Geen "gezellige" film om zomaar even te kijken, maar voor fans van Tsukamoto zeker een aanrader.

4.5* en een uitgebreide review

De geringe context die in Fires on the Plain wordt geschetst past wel bij Tsukamoto’s kleine aanpak. Toegegeven, ik was hier audiovisueel maar sporadisch van onder de indruk. Qua grime en props (ledematen ed) enigszins ondermaats, maar omdat het een Tsuka betreft zie je dat toch sneller door de vingers. Wat je terugkrijgt is een film die af en toe lekker van het (verhalende) padje gaat en waar Tsuka (als acteur) zijn steeds verder tanende grip op de werkelijkheid best goed speelt.

Een Japanse "Vietnam"-film, alleen dan op de Filipijnen. Daar doet het in ieder geval wel aan denken, eenzelfde soort verschrikking voor de soldaten die proberen te overleven. Maar in deze film gaat alles een stap verder dan welke oorlogsfilm ik ook heb gezien. Wat een contrast met Dunkirk, de enige andere oorlogsfilm die ik recent heb gezien.

Alles komt voorbij: afgerukte ledematen, darmen die uit het lichaam puilen, hersenen die uit schedelpannen sijpelen, rottende lijken, en ten slotte ook kannibalisme. Fris is het allemaal niet, effectief is het wel, al neigt het soms iets teveel naar horroreffecten (de scène bijvoorbeeld waarin een lichaam ineens openbarst en de maden eruit stromen. Lijken schijnen inderdaad open te barsten, maar dan vanwege het gas dat zich inwendig ontwikkelt).

Ook sterk is dat de camera flink onrustig wordt tijdens hevige scènes. En soms weer prachtig rustig bij verstilde beelden van de natuur, met name van de lucht. Wat dan weer wel jammer is, is dat de soundtrack niet altijd even sterk is en soms wat theatraal aandoet wat een beetje ten koste van de sfeer en de ervaring gaat.

Niet de beste film van Tsukamoto, maar toch wel weer een unieke ervaring. Toch ook benieuwd naar die andere verfilming van het boek waarop deze film gebaseerd is. 4*.

Een film die even doelloos en zinloos aanvoelt als de oorlog in kwestie. Dat klinkt misschien negatief, maar eigenlijk is het net de grote kracht van de film. Geen verhaal, geen moraal, geen spektakel of boeiende personages, gewoon 90 minuten ongezuiverde ellende in zijn puurste vorm. Wat dat betreft niks te klagen.

Maar verder moet ik me een beetje aansluiten bij danuz. Zeker voor een Tsukamoto oogt dit qua stijl toch wel wat braaf en saai. Een paar spaarzame momenten waarop de camera wat onrustiger wordt, maar ook dat lijken slechts schimmen van scenes die in zijn eerder werk veel intenser waren. De soundtrack van de film is me zelfs in geen enkel opzicht opgevallen, dat zou je toch ook niet verwachten van Tsukamoto. Jammer, want deze aspecten hadden de film dat extra zetje kunnen geven om geniaal te worden, maar daar blijft het net een beetje steken.

Verder wel is het wel één van de indrukwekkendere oorlogsfilms. Heeft wat tijd nodig om op gang te komen maar eens Tsukamoto een aantal blikken ellende opentrekt wordt het steeds intrigerender. Tussen de 3,5* en 4* in, maar ik hou het nog op een ruime 3,5*.