What We Did on Our Holiday (2014)

Wat een geweldig mooie film. Perfect spel van de drie kinderen en heerlijke zwarte humor. 4☆

Supercoole film! Zeker vermaakt met deze

Wat nare toestanden in een komedie omgezet en met de boodschap dat verdraagzaamheid tegenover elkaar voor een gelukkiger leven kan zorgen.

Wat te verwachten valt in zulke filmpjes is dat de kinderen de plak zwaaien en dat ze perfect hun teksten brengen en zorgen voor een passende snoet en dat is hier best gelukt en vormt wel het meest genietbare van de film.

Het acteren van het echtpaar en zeker dat van "oom Gavin" was nogal geforceerd.

Niet alle toestanden in de film vond ik, hoe dan ook, echt om er pret aan te beleven.

Wel mooie beeldvorming en fotografie.

'What We Did on Our Holiday' (2014) neemt de voorbereidingen van het verjaardag- of afscheidsfeest van opa als opmaat voor dolkomische verwikkelingen over files, scheidingsruzies, oude familiespanningen en ander klein leed. Rosamund Pike en David Tennant zijn leuk als het koppel dat voor even veinst dat hun huwelijk nog bestaat, omdat ze vrezen dat de doodzieke grootvader (Billy Connely) niet kan dealen met nog meer leed. Of de kinderen, die zelf hun twijfels en vragen hebben bij de nieuwe situatie, mee willen doen. Vooral de kindacteurtjes komen goed uit de verf met hun scherpe dialogenvuurwerk, waarmee ze met vroegwijze naïviteit de absurditeit van het volwassenenbestaan bevragen. Even lijkt de film in het middensegment boven zichzelf uit te steken, als opa het kleine grut op sleeptouw neemt in een hoogst onverantwoord stranduitje, maar de film weet zich na een lekker macabere wending niet helemaal meer te herpakken. Het laat uiteindelijk niet veel meer te raden welke lesjes er door wie zijn geleerd en welke boodschap de kijker meekrijgt.

Een aangename verrassing, deze film. Een jaar of wat geleden voor het eerst gezien. Vandaag was hij nogmaals te zien op NPO 2 en ik heb 'm opgenomen en met mijn lief bekeken. Billy Connolly is bijna altijd goed. Een mooie groep acteurs, allemaal van Schotse afkomst. Af en toe fijne muziek van The Waterboys en het mooie Schotland doet ook nog een duit in het zakje.

Ik hoop van harte dat de Brexit tot gevolg heeft dat de Schotten een veerverbinding realiseren tussen Noord Engeland (Newcastle) en Delfzijl, dan kan ik nog vaker naar Schotland.

Hilarisch en hartverwarmend. Heerlijk Britse/Schotse humor. Ik heb in lange tijd niet zo dubbel gelegen van het lachen (vorige was "Waking Ned Devine). Ik wil meer van dit soort films, iemand tips?

De Barrytown trilogie is ook heel goed, Laurainne1970. The Snapper (1993), The Van (1996) en The Commitments (1991). Alle drie Ierse films die zich afspelen in het fictieve wijk Barrytown in Dublin.

Een erg leuke film. Mooi, vermakelijk verhaal dat humor bevat waar ik een lach van op mijn gezicht kreeg, maar ook de nodige ernst en misschien zelfs leerzame lessen, zonder belerend te worden. De cast speelt goed en de kinderen zijn stuk voor stuk leuke personages, evenals de ouders, de opa en de andere familieleden. Graag gezien. Een 7. 3,5*

Doodzonde. De film begint geweldig en houdt dit heel lang vol. De sfeer is heerlijk en de grapdichtheid ligt bijzonder hoog.
Maar dan overlijdt opa (geniale rol van Connolly) en daarmee sterft helaas ook al snel de film, tenminste wanneer opa aan de zoute, golvende einder is verdwenen. Want wat daarna komt, is tenenkrommend over the top, waarbij er veel te nadrukkelijk en daarmee geforceerd gezocht wordt naar feelgood als genre, waarmee alle clichés om de hoek komen kijken.
Hoe draai je een potentieel geweldige film vakkundig de nek om: zo dus.
Van een dikke 8 hierdoor helaas naar een mager 6je.

Abi [Rosamund Pike] en Doug [David Tennant] reizen met hun kinderen Lottie [Emilia Jones], Mickey [Bobby Smalldridge] en Jess [Harriet Turnbull] naar Schotland om de 75e verjaardag van Dougs vader [Billy Connolly]. Ze hebben afgesproken om hun aanstaande scheiding geheim te houden tijdens het feest, maar ze zijn niet de enige met een groot geheim. Door de formulematige samenstelling van het gezin (met een nerd, een wildebras en een zonderling als kinderen) is het eerste deel niet al te best. Connolly is gelukkig voortreffelijk als de knorrige opa en het uitje met zijn kleinkinderen (en de onverwachte wending die het krijgt) is prachtig uitgewerkt. Dit wisselvallige komische drama wordt aan het einde iets te sentimenteel, maar Turnbull is altijd ontwapenend als de jongste van de drie kinderen.

Mwa.

Sympathiek bedoelde tragikomedie, maar het komt er wat mij betreft niet helemaal uit. Ik denk dat de film focus mist. De scènes met opa en de kleinkinderen zijn best warm en aandoenlijk, maar alles wat nadien komt lijkt er een beetje bij de haren bij gesleurd. De ouderlijke personages komen niet uit de verf, waardoor de finale te lang aansleept. Zonde.

2,5

Essentieel aan een komedie is dat je moet lachen. En dat moest ik vaak genoeg in deze film. Cynische humor en daar houd ik wel van. En vaak genoeg ook verrassende momenten die me aan het lachen brachten. Tot aan het einde aan toe. De acteurs passen allen ook prima in hun rol.
Het verhaal is slechts een kapstok maar werkt wonderwel goed. Op momenten zelfs ontroerend. De vikingbegrafenis door de kinderen is zelfs oprecht mooi en getuigt van zoveel meer liefde dan je doorgaans hebt met een praatje en de dominee en een plak cake.
Het einde doet wel wat af aan het geheel. Iets te nadrukkelijk zoekt de film hier nog de feel good op. Niettemin overtuigen de positieve punten met gemak. 4,0*.

Mooie film. Een paar keer gelachen.