Tracks (2013)

Er valt een stukje van je betoog weg.

Dat is hier dus niet zo? Niet dat het me zelf zou interesseren hoor; film is beleving. Voor waarheidsgetrouwe weergaven zijn er docu’s.

De film wist me niet mee te nemen op haar tocht. Spijtig want ik had er graag willen bij zijn. ik denk dat Carroll Ballard hier iets mooier van had gemaakt, of toch op z'n minst voor een betere connectie met de omgeving gezorgd. Nu kreeg ik de indruk dat de regisseur helemaal niets heeft met de natuur. De niet zo sentimetele aanpak was dan weer een pluspunt.

Hoewel Tracks qua dynamiek beslist niet hoog scoort, kon ik de film zeker waarderen. Het grote avontuur wordt mooi in beeld gebracht en er gebeurt net genoeg om de gang erin te houden. Daarnaast komen er ook wat culturele zijpaden op haar reis voorbij, die de trip regelmatig beïnvloeden. Visueel is het bij vlagen zelfs spectaculair, maar de film blijft vooral op kamelensnelheid doorkabbelen.

Toch wat tegenvallend (misschien had ik te hoge verwachtingen).... Wat niet hielp is dat de hoofdpersoon ronduit onaardig is en dat ze zelf over het algemeen ook niet echt lijkt te kunnen genieten van haar reis. Dit maakt het lastig om je in in te leven in de hoofdpersoon. Irritant: ze lijkt maar niet te begrijpen dat ze een deal heeft gesloten met National Geografic en dat daar consequenties aan zitten waar ze 'ja' tegen heeft gezegd waardoor ze uberhaupt deze reis kan maken. Er zou gesuggereerd dat haar motivatie voortkomt uit haar jeugd trauma's. Dat waag ik te betwijfelen. Een reiziger reist omdat het een reiziger is. Een avonturier zoekt het avontuur op omdat het een avonturier is. Zoals een zinger zingt omdat het een zanger is.

Ik vond de Mai W. wel okay acteren, maar toch een tandje te licht om een film waar zo weinig in wordt gesproken te dragen. Ik denk dat het boek 'Tracks' beter uit de verf komt omdat je daar meer deelgenoot gemaakt kan worden van haar gedachten. Nu blijft Robyn toch enigszins een gesloten boek en blijft ze wat op afstand.

Er gebeurt niet veel in de film. Het is een 'trage' film, maar dat is voor mij op zichzelf geen issue. Helaas wordt dit voor mij niet volledig gecompenseerd met de beelden van mooie landschappen (die meestal ook wat saai zijn) en origineel camera werk.

Als je geraakt bent door deze film raad ik je aan het boek 'Full time avonturier' van Tamara Valkenier te lezen. Prachtig boek, prachtig geschreven. Ze beschrijft drie avonturen waaronder een trektocht met 2 kamelen, 2 paarden en 2 honden door Mongolië.

Ik heb inmiddels al heel veel films gezien, en ik merk steeds vaker dat ik films nauwelijks meer herinner als ik ze voor de tweede keer zie. Maar dat is bij deze film niet het geval. Deze herinnerde ik me nog heel erg goed, ook al is het vijf jaar geleden dat ik hem gezien heb. Maar ook nu vind ik het nog steeds een indrukwekkende film die, ondanks een eigenlijk heel saai verhaal, mooi opbouwt en toch weet te boeien. En dat komt ook door het fantastische acteerwerk van de hoofdrolspeelster en een aantal gedenkwaardige scenes die ook de tweede keer nog steeds heel veel indruk maakten.

Toch nog een aanvulling op mijn review: ben nu het boek aan het lezen 'Sporen'. Boek is een stuk beter dan de film en daar krijg je veel meer mee van hoe Robyn de tocht ervaart hoe haar relatie is met de fotograaf etc. Nu begrijp ik haar beweegredenen veel beter. Jammer dat dit allemaal niet duidelijk wordt uit de film.

Voorbeeld: in het boek wordt duidelijk uitgelegd dat ze geen keuze had dan een deal te sluiten met National Geographic omdat ze geen geld had om de reis te financieren. Ze heeft zich echter niet gerealiseerd wat de consequenties hiervan zijn en al snel heeft ze veel spijt van de deal en dit blijft haar achtervolgen. Ze heeft het gevoel dat hiermee het hele doel van haar reis is weggevallen, iedereen gaat zich ermee bemoeien en hebben de reis van haar afgenomen. Ook de nogal wispelturige relatie met de fotograaf wordt daar beter uitgelegd: de haat-liefde verhouding.