Alceste à Bicyclette (2013)

Vanaf 15 augustus in de bioscoop (De Filmfreak)

Degelijke Franse drama/komedie met als plot de ineenstrengeling van fictie en het echte leven dat parallel aan elkaar begint te lopen. De film is vrij luchtig met wat humor en feel-good momenten en wordt wat donkerker naarmate de film vordert, waarbij de relaties tussen de hoofdpersonages steeds meer op scherp gesteld worden. Het script mist wel wat scherpte. Zo zien we het meisje in de bar en weet je dat ze later een rol gaat spelen, of wanneer een van de hoofdrolspelers op de fiets stapt en zegt dat zijn remmen het niet doen, dan kun je wel raden wat gaat volgen. Iets te klassiek geconstrueerd naar mijn smaak, maar goed, dat zijn de meeste films natuurlijk. De hoofdpersonages doen het goed en zorgen voor een interessante balans tussen de in eerste instantie sympathieke personages die minder sympathiek worden door hun tweede agenda’s en acties. Het rustieke eiland met zijn landschappen en dorpjes is een aangename setting.

Nogal vermoeiend op bepaalde momenten, maar wel ijzersterk geacteerd.

Vermoeiend omdat de verhalen van Molière voor de meeste mensen zo goed als niet te volgen zijn, en daarom vond ik de scenes waar de stukken werden geoefend te veelvuldig en te lang.

Ik heb me er op een gegeven moment bij neergelegd dat het niet de bedoeling was om Molière te begrijpen, maar om twee gepassioneerde toneelspelers aan het werk te zien, en dat was genieten!

Wie vertrouwd is met het werk van Molière, zijn stuk "Le Mésanthrope" met de personages Alceste en Philinte inzonderheid, heeft natuurlijk een fameuze plezierbonus aan deze film, maar zelfs zonder dat is deze "Alceste à Bicyclette" inhoudelijk genoeg.

Een paar clichétoestanden niet te na gesproken, best origineel grappig, met de geanimeerde repetitities, de pittige dialogen met de twee uiteenlopende karakters van beide hoofdpersonages, keurig uitgewerkt in een film die ook wel als een tragikomedie kan doorgaan.

Schitterend acteerwerk, vooral van de onvolprezen Fabrice Luchini, maar ook Lambert Wilson overtuigt.

Yves Montand's "A Bicyclette" voegt er een luchtige, nostalgische en romantische noot aan toe.

Vanavond gezien op TV5, met een half oog vanwege nog andere bezigheden. Vermakelijke film, als voormalig theatermaker genoot ik van de repetitie-scènes. Het zit inderdaad vol met clichés (zie eerdere commentaren), maar dat mag de pret niet drukken. Als part-time fietsenmaker vond ik de fiets-scènes zeer aangenaam.