Abbott and Costello Meet Captain Kidd (1952)

This is heavy dirt

Ik sta wat achter met mijn Abbott & Costello films, normaal gezien was het het plan om elke week een film te zien, maar vanwege examens en allerlei andere randzaken was dat er niet meer van gekomen. Nu heb ik gelukkig vakantie maar iedereen van mijn vrienden heeft nog school dus die vrije tijd is het beste besteed aan films kijken natuurlijk. Ik had eerlijk gezegd lage verwachtingen van deze Abbott and Costello Meet Captain Kidd. Met 5 stemmen en een gemiddelde van 1.80 is dit zelfs voor MovieMeter normen ontzettend laag. Ik kende het personage Captain Kidd ook helemaal niet waardoor ik dit met enige argwaan tegemoet ging.

Geheel onterecht en het bewijs dat ik niet meer moet twijfelen aan het hilarische duo. Ik heb geen idee waarom deze zo slecht wordt gewaardeerd of waarom er hier juist meer stemmen op zijn uitgebracht dan de gemiddelde Abbott & Costello film want hij was redelijk moeilijk te vinden, althans ik heb toch serieus moeten zoeken. Misschien ligt het aan het feit dat er nergens ondertitels zijn te vinden en dat de enige versie die op het net circuleert een versie is die van TCM is opgenomen en daarmee van nogal brakke kwaliteit is? Ik zou het echt niet weten. ik blijf het vreemd vinden want deze Meet Captain Kidd is een leuke film geworden in het vergeten Abbott & Costello oeuvre. Het kan er misschien ook wel aan liggen dat ik dit soort swashbuckler films wel graag zie. De gloriedagen van Errol Flynn werden door dit genre gekenmerkt maar Abbott & Costello weten er ook wel wat van te maken. Het verhaal is wederom één van de leukste dat ik al heb gezien van het duo. In de vorige film zaten ze nog ergens in 1890, in de film daarvoor zelfs in een sprookje, en deze keer komen ze bij piraten terecht. Al vanaf de eerste scènes met het aanstekelijke Captain Kidd nummer zit je in de film om er pas uit te komen wanneer de aftiteling over het scherm rolt. Ik moet ook zeggen dat ik de muzikale intermezzo's meer en meer begin te trekken. In hun vroegere periode vond ik het soms nogal vervelend met de Andrews Sisters maar dit soort anthem-achtige nummers kunnen me wel bekoren. Om de een of andere reden zijn de Abbott and Costello Meet... films vaak het beste wat ze in hun hele oeuvre hebben gemaakt doordat de toevoeging van een bekend personage erg goed werkt. Ik zei het al, ik kende Captain Kidd niet maar wat zoeken op MovieMeter leert me dat er verscheidene films zijn met dat personage. De kracht zit hem dan ook in het feit dat dat personage met dezelfde flair op een serieuze manier wordt gespeeld. Captain Kidd blijft even straight, althans dat vermoed ik toch, zoals in de andere films maar in combinatie met Abbott & Costello wordt het hilarisch.

Ik blijf het jammer vinden dat de film wel van redelijk slechte kwaliteit is. Samen met Rio Rita blijft dit de enige Abbott & Costello film die nog altijd niet gereleased is op DVD. Waarom? Geen idee maar blijkbaar bezit Universal toch nog altijd de rechten want anders was de film al wel verschenen op publiek domein zoals met Africa Screams en Jack and the Beanstalk. Dit is trouwens de 2e film van het duo dat in kleur is verschenen, naast bovengenoemde Jack and the Beanstalk. De reden hierachter blijf ik toch nog altijd grappig vinden. Universal weigerde om een film van het duo in kleur te doen dus wat deden Abbott & Costello? Ze produceerden twee films met hun eigen productiehuis! Jack and the Beanstalk is geproduceerd door het productiehuis van Costello, deze Captain Kidd door dat van Abbott. Misschien maar goed ook want de technicolor geeft zeker en vast wel een meerwaarde aan het swashbuckler genre, ik kan me zelf trouwens ook geen enkele piratenfilm herinneren die in het zwart wit is. Vrouwen in een piratenkostuum, het blijft toch een zekere aantrekkingskracht hebben. Hillary Brooke is dan ook geknipt voor de rol van Captain Bonney en doet het ook uitstekend. Als love interest van Costello is ze perfect gecast en ze kent dan ook een aantal leuke scènes. Maar ook Charles Laughton is erg leuk. Het is zo'n acteur waarvan ik nog niets heb gezien, althans toch niet dat ik me kan herinneren, maar waarvan ik nog wel wat op de plank heb liggen waaronder een film met Marilyn Monroe (al heeft hij daar maar een erg klein rolletje in) en een paar Hitchcocks. In ieder geval nodigt deze Meet Captain Kidd wel uit om wat meer van Laughton te zien want hij speelt op een erg amusante manier. Vooral in combinatie met de altijd geweldige Abbott & Costello komt hij vaak erg grappig uit de hoek, al had ik soms wel last om hem te verstaan doordat hij nogal veel roept.

Ik heb het al meerdere keren gezegd maar ik vraag me echt af waarom dit zo slecht wordt beoordeeld. Meet Captain Kidd is een piratenfilm in hart en nieren en is hierdoor ook erg leuk om te zien, als je van het genre houd. Laughton is erg leuk, Brooke is erg mooi en Abbott & Costello zijn wederom hilarisch. Ik blijf het knap vinden met hoeveel films ze me weten te vermaken.

4*

het spijt me zeer maar in vind deze film van het duo de slechtste die ik tot nu toe van ze heb gezien.

Niet alleen vielen ze veel in herhaling maar op de 1 of andere manier leek er ook weinig speelvreugde vanaf te stralen.

Daarbij komt helaas ook nog dat ik de muzikale nummers niet goed vond en mij daar soms zelfs aan ergerde en dat ik Charles Laughton niet overtuigend vond in de rol van Captain Kidd.

het voelt ook allemaal wat goedkoop aan, en later begreep ik dus ook hoe dat kwam.

Deze film heeft zeker nog wel wat leuke momenten van het duo en duurt gelukkig niet lang, maar in zijn geheel werkt deze film voor mij helaas niet.

2*

De tweede en laatste film van Abbott en Costello in kleur. Later werd de film opnieuw in zwart-wit uitgebracht. Universal Pictures wilde geen extra geld uitgeven om een film in kleur te maken. Het duo besloot uiteindelijk om het zelf te doen. Ze maakten gebruik van een contractuele overeenkomst met Universal, die hen toestond om één onafhankelijke film per jaar te maken. Deze film werd met behulp van het bedrijf Woodley Productions gemaakt. Beter bekend als het bedrijf van Abbott. Het Technicolor-proces was te duur, en kozen ze voor de goedkopere SuperCinecolor. Charles Laughton wilde al een tijdje een geweldige en fysieke komedie maken, maar kon nooit iets passends vinden. Hij was een lange tijd een bewonderaar van Lou Costello, en van diens capaciteiten als slapstick-komiek. Hij wilde het van de besten leren, en was zodoende geïnteresseerd om met het duo samen te werken. Laughton stond bekend om zijn zeegaande rollen in Devil and the Deep, Mutiny on the Bounty, Stand by for Action en Captain Kidd.

Persoonlijk vind ik deze Abbott and Costello-film tot nu toe de minste. De film moet het met name hebben van de special effects voor die tijd. We zien het duo grotendeels rondrennen, en hebben ze voor de rest weinig tot niets te doen. Dit met uitzondering van wat klungelige momenten van Lou Costello. Daarnaast bevat het meer een musical-gehalte.

2,5 *