Paolo il Caldo (1973)

Poe poe, het is weer gezellig druk met al die fanatiek stemmende Ornella Muti ( zie poster ) buffs hier. Doe het even wat rustiger aan Ornella Muti buffs, want ik kan jullie amper bijhouden hee. Ach ja , waarom zou je als Ornella Muti buff ook stemmen op een film waarin het 12 minuten duurt alvorens Ornella ...haar tetters laat zien .

Nee, dat loont voor een Ornella Muti buff niet de moeite, dat laat je als Ornella Muti buff over aan het klootjesvolk...

Temeer omdat Ornella na een minuut of 25 uit de film verdwijnt, logisch want de protagonist is Giannini als wederom hitsige Siciliaan voor wie polygamie religie is. Mooi, want zo fladdert hij van de ene italocult babe naar de andere.

Genreconform geset in omg. Catania betreft het hier een sexklucht met een dun en onoprecht laagje auteurscommentaar, schijnbaar was de onvoltooide roman van Brancardi waarop de film is gebaseerd een stuk serieuzer en beklemtoonde deze de zieligheid van een sexverslaving, de film benadrukt juist het picareske. Verstandig, want dit werd een box office hit.

Het begint in tijden van fasjisme met Paolo die opgroeit als kleinzoon van de verdorven, goddeloze syfilislijder Stander ( die jullie ook kennen uit once upon a time in the west ) en neefje van de al even verdorven etc. Moschin. En zijn papa ? Dat is het sulletje van de familie, een sexloze pacifist die zijn familie vervloekt en continu hoorntjes krijgt opgezet door zijn hitsige vrouwtje Asti...Paolo heeft vooral de karaktertrekken van mama en opa meegekregen, zo blijkt al snel.

De films is een opeenstapeling van Don Juaneske avontuurtjes, waarin de jaren 30, 40 en begin 50 elkaar wat monotoon opvolgen. We ontmoeten behalve reeds genoemden ook nog o.a. Caprioli als slachtoffer van de geintjes van Paolo en zijn familie, bond babe Barbara Bach als diens nicht, een MILFY Podesta als tijdelijke grote liefde van de held in Rome, Pilar als salonintellectuele die dankzij de anti- held het licht van de sex ziet, en zelfs Femi Benussi als- verrassend- hoertje dat de profane liefde vertegenwoordigt met haar collegaatje de Santis. Wie Paolo's brave echtgenote speelde ben ik dan weer vergeten...

Het heeft letterlijk en figuurlijk weinig om het lijf en duurt iets te lang voor een driekwart klucht, maar is nog wel te genieten dankzij de tsjikkies en een over the top Giannini in een trademark rol.

Fotograaf Delli Colli kennen jullie uit once upon a time in the west, wat ook geldt voor de score van Trovajoli die doodleuk Claudia's theme jat !