Tu Ridi (1998)

ooit eens een keer in een filmhuis gezien.

Dit is eigenlijk een soort vervolg op Kaos, weer twee verhalen van Pirandello verfilmd. Niet zo goed als Kaos, maar zeker de moeite waard.

Inderdaad, niet zo goed als Kaos, maar toch zeker de moeite waard, zeker het titelverhaal. Maar vergeleken met deze verhalen zijn die van Kaos bijna vrolijk te noemen.

Het is misschien wat flauw om een film af te rekenen op iets dat vooraf gezien een gegeven is, maar omnibusfilms of een film waarin verschillende verhalen verteld worden, werkt voor mij niet goed. Op het moment dat je feeling begint te krijgen met de karakters van het ene verhaal en er net lekker inzit zijn we al aan het afronden en moet je weer opnieuw beginnen. Het werkt vooral niet als de verhalen weinig tot niets met elkaar te maken. Het zijn gewoon twee films, bij elkaar gestopt. Als er in het tweede verhaal dan ook nog een flashback van 100 jaar is (het tweede verhaal zijn ook gewoon twee vertellingen), doet dit mijn beleving allemaal geen goed.

Maar genoeg gezeurd, de Taviani broers kunnen volgens mij geen echt slechte film maken. In beide segmenten wordt het beter en beter naarmate de verhalen vorderen en de ontknoping is in beide gevallen behoorlijk ontgoochelend. Maar Tu Ridi (alleen de titel geeft eigenlijk al aan dat het tweede verhaal erbij geplakt is) is wel de minste film die ik tot nu toe van ze zag. Wie Kaos goed vond, gaat dit in elk geval wel aardig vinden. Uiteindelijk niet veel (maar zeker wel iets) minder dan die film. 3,5 sterren is dit wel waard.

De twee verhalen hebben naar mijn gevoel te weinig met elkaar te maken om zomaar achter elkaar geplakt te worden onder de naam van het eerste. Het tweede verhaal komt daar volgens mij ook teveel door in de schaduw van het eerste. De twee zijn wel allebei gebaseerd op verhalen van Pirandello, en ook bij Pirandello is Tu ridi de naam van zowel het verhaal als de bundel waarin het is opgenomen, maar het tweede filmverhaal komt uit een heel andere bundel, en heeft bij Pirandello ook een andere naam! Het eerste filmverhaal is wat onevenwichtig, gecompliceerd en vergezocht in vergelijking met Pirandello. Het tweede staat op zichzelf misschien dichter bij Pirandello, maar is dan weer wat geforceerd doorheen een actueel maffiaverhaal gewoven. Moord of zelfmoord komen bij Pirandello trouwens in geen van beide voor! De film is dus eigenlijk nòg niet subtiel genoeg, ook al proef je zeker wel een stukje van de poëzie, suggestie en vertelstijl van de meester...