Bullitt (1968)

Bullitt vind ik een matige film.

Om maar positief te beginnen. Deze film is vooral bekend om de legendarische auto achtervolging in het midden van de film. Die achtervolging stelt zeker niet teleur. De achtervolging komt rustig op gang. Maar plots gaan we met gierende banden door de straten racen. Zeker voor die tijd was dit erg goed gedaan. Topwerk van de filmakers!

De scenes tegen het einde van de film op het vliegveld waren wel aardig en een ook wel een beetje spannend. Maar naast die geweldige auto achtervolging en de scenes op het vliegveld heeft deze film wat mij betreft bijna helemaal niks te bieden. Het verhaal is niet interessant. Nergens wist het verhaal mij te boeien. De film is voor een groot deel niet spannend, maar eerder saai en langdradig.

En dan het acteerwerk. Ik behoor duidelijk tot een minderheid, maar ik vond Steve McQueen helemaal niet zo goed bezig in deze film. McQueen vind ik in deze film als een houten klaas acteren. En de rest van de cast stelt ook teleur.

Kijk dat de film niet spannend is had nog gecompenseerd kunnen worden door leuke personages, door een goede sfeer, humor ( bijvoorbeeld leuke oneliners ). Maar het zit er in deze film allemaal niet in. Het enigste wat de film nog een beetje sfeer geeft is de erg goede jazz muziek van Lalo Schifrin.

Al met al ben ik niet onder de indruk van deze film. Geen voldoende van mij kant. ( Een paar jaar later kregen we trouwens met Dirty Harry (1971) het schoolvoorbeeld van hoe je wel een goede politie film maakt )

2 sterren voor deze film.

Vooral bekend geworden door de legendarische achtervolging. Daar zit wel een lelijk foutje in, dat echter pas na meerder keren bekijken storend begint op te vallen: Namelijk, in allerlei totaal verschillende straten duikt steeds dezelfde groene VW Kever op.

Het begin van de film is sterk en goed uitgewerkt. Het einde daarentegen is slechts redelijk te noemen. De persoonsverwisseling is nog net geloofwaardig, maar de dan volgende ontknoping wordt enigszins afgeraffeld. Voor het (overbodige) romantische aspect is Jacqueline Bisset aanwezig.

Als geheel toch wel een 4 waard.

is gewoon iedere keer hetzelfde filmfragmentje, maar iedere keer vanuit een andere positie gefilmd

Maar ondanks dat is het toch een van de beste achtervolgingen uit de filmgeschiedenis..

Dit is en blijft een goede misdaadfilm, met de veel te vroeg gestorven (amper 50 jaar) Steve McQueen in de hoofdrol.

De film komt nu wat traag over, maar dankzij de goede acteerprestaties en het prima verhaal blijft het een pittige film om zien.

De prent is natuurlijk beroemd geworden om zijn legendarische achtervolging door de straten van San Francisco, nog altijd leuk om zien.

Toch wel altijd leuk om deze klassieker opnieuw te zien !!

De film moet het hoofdzakelijk hebben van de erg spectaculaire auto achtervolging. Verder is het verhaal aardig, maar heeft het wel een twist nodig om te aandacht erbij te houden. Het einde is mooi gemaakt maar slaat eigenlijk nergens op. McQueen speelt een prima, zij het vrij saaie, hoofdrol.

Matig slecht uitgewerkt filmpje en tempo loos. Daarnaast zijn de shots te lang in beeld. Als voorbeeld het taxiën. Lekker interessant allemaal. Ook de zijplotjes met zijn vriendin komen niet hoogstaand over. Muziek komt maar weinig van de grond. Nee een aflevering van The Streets of San Francisco zal mij meer boeien. En in dit genre is Dirty Harry ook een veel beter alternatief. De autoscene is leuk zeker voor die tijd, maar dan kun je beter kijken naar Gone in 60 seconds (2000). Daarbij is het ook allemaal niet duidelijk waar het nou precies om gaat. Nee deze film heeft mij niet weten te bekoren.

Mee eens. Het duurt geruime tijd voordat het duidelijk is waar het nu precies om draait. In feite wordt de kijker op hetzelfde (verkeerde) been gezet als detective Bullitt. Verwarrend is ook dat de openingsscène, nog volop voorzien van titels, eigenlijk al deel uitmaakt van de film.

Blijft wel een fijne klassieker met sterke scenes, maar de plot is wel de zwakke schakel. En dan met name de plot switch waarom die getuige de ketting nu van de haak deed wordt nooit duidelijk. Waarom die (verkeerde) getuige überhaupt mee zou werken aan de switch slaat nergens op (anders zie ik niet in namelijk hoe het zou kunnen werken) en hoe de echte getuige dit voor elkaar heeft weten te krijgen (iemand vinden die zo op je lijkt en die met wat voor reden laten vol houden dat hij jou is)? Wat is het belang van die nep getuige? Waarom het risico nemen en waarom die ketting losmaken? Of als die verkeerde getuige erin wordt geluisd (en er dus niet vanaf weet), hoe kan dat werken? Hoe kan het nou dat je er niet direct of heel snel achter komt dat je de verkeerde hebt? Check je dat niet (daar kan Ross trouwens nooit op anticiperen) en zo nee, noem je hem nooit bij naam oid om er zo achter te komen?

Dat zit me niet lekker. Verder wel een prima film.

Best leuk.

Een film die erin slaagde om de hele tijd nét interessant genoeg te blijven. Het dreigde vaak in te zakken, maar dan kwam er altijd wel een gave achtervolging, een interessant shot of dat prachtige haar van Jacqueline Bisset in beeld om de aandacht vast te houden.

Goeie rol van Steve McQueen ook, zoals al door veel mensen hier gezegd echt wel de belichaming van coole flik die zich weinig aantrekt van autoriteit. Ook de rest van het acteerwerk is op niveau zonder meer. En dat geldt overigens ook voor de rest van de film, denk niet dat het me lang gaat bijblijven maar vervelen deed het zeker ook niet. Leuk om eens gezien te hebben, kortom. 3*.

Simpel verhaal, weinig plot en onduidelijkheid. Valt een beetje tegen.

Dat de groene kever regelmatig te zien is, is al meerdere keren gepubliceerd. Ook de zogenaamde 6 verloren wieldoppen van de Dodge. Hoe belangrijk. De achtervolging blijft leuk maar draagt niet de hele film. Trouwens van de 2 gebruikte Ford Mustang's is er 1 teruggevonden in een erbarmelijke staat. Verwachte opbrengst op de veiling eind 2018, 5 miljoen dollar.

Verhaal over een politieagent die allerlei dingen oplost en dit het liefst in zijn eentje. Ik vind het een rommelig gebeuren.

In deze thriller speelt Steve McQueen de harde politiedetective met eelt op de ziel. Hij wil kost wat kost de misdadigers pakken, zelfs als hij daarvoor van het boekje af moet wijken. Daarvoor moet hij in de clinch met minder bekwame oversten en een opportunistische senator, gespeeld door Robert Vaughan. Jacqueline Bissett is er voor de rustige momenten die wat meer laten zien van de persoonlijkheid van het hoofdpersonage. De intrige bevat een verrassende wending, wanneer blijkt dat ze de verkeerde man beschermd hebben.

De bekendste scène is de spectaculaire autoachtervolging, maar eigenlijk zijn er drie achtervolgingen die als climax dienen - de andere twee lopend over een parcours met hindernissen. Om het realisme te verhogen hebben ze echte dokters en verpleegsters gebruikt in plaats van acteurs, maar dan toch geen echte taxichauffeur, want die wordt gespeeld door Robert Duvall.

1 van mijn 2 favoriete films van mijn favoriete acteur Steve Mcqueen.

Ik kijk hem nog regelmatig.

Mijn 2de favoriete film van Steve Mcqueen is trouwens The Getaway

Uitstekende en stijlvolle detective in de lijn van The French Connection en de Dirty Harry reeks, waarvan ik moet bekennen dat ik deze film kennelijk nog nooit helemaal had gezien of het is me ontschoten.

Zoals gezegd stijlvolle film met een fijne soundtrack waar ik meteen een bepaalde parallel met Kelly's Heroes meende te constateren en warempel het is de zelfde componist, Lalo Schifrin. Daarnaast valt de rustige en realistisch aanvoelende sfeer aan van politie en ziekenhuis protocollen op, afgewisseld met een enkele prima gebrachte geweldsuitbarsting en de befaamde auto achtervolging.

De film ademt zat sfeer, realisme en kwaliteit uit en valt verder op als degelijk. Bisset uitermate geschikt als eyecandy, Vaughn schimmig als altijd en verder is McQueen natuurlijk een uitermate boeiend persoon. Hoewel ik er een heel klein beetje meer van verwachtte is het al met al een meer dan prima film.

Lang geleden ooit gezien. Een film die vooral bekend staat door de lange autoachtervolging, maar eigenlijk is dat maar een klein onderdeel. Het is vooral een politie onderzoek waarbij Bullitt aan het spitten is in een zaak rond een vermoorde getuige. Grootste troef van de film is het tijdsbeeld en de schitterende Technicolor fotografie. Het onderzoek wordt vrij nauwkeurig weergegeven. Dat is aan de ene kant interessant, maar er zit daardoor ook weinig tempo in de film.

Leuk ook dat Jacqueline Bisset hier al in zit. Een paar jaar later kwam ze door haar rol in The Deep (ook van Yates) bij mij in beeld.

Ruime 3,5

Toch ontgoocheld. Bullitt is op zich aardig gefilmd en voor McQueen is dit één van zijn iconische films. De beruchte achtervolgingsscène kent enkele gave camerastandpunten zodat je je op enkele momenten zelf aan het stuur waant. Tot daar het positieve...

Verder een verhaal dat wat rommelig in elkaar steekt, met een vrij traag tempo en een paar twists.

McQueen zelf is te droog en vlak uitgewerkt om onvergetelijk te zijn. Kijk naar Dirty Harry en dan weet je hoe je een leuk personage uit je mouw moet toveren... Ik verwachtte hier minstens een 4 aan te geven gezien de stevige reputatie van deze misdaadfilm, maar het wordt een 3*

Steve McQueen schijnt vroeger nogal de neiging te hebben gehad om scènes te "stelen" door op de achtergrond plotseling dingetjes met rekwisieten te gaan doen (hetgeen hem op de set van The magnificent seven in conflict bracht met de ster van die film Yul Brynner), maar in Bullitt had hij dat kennelijk niet meer nodig, want hij wist ongetwijfeld dat de ogen van de kijker toch wel op hèm als de ster van de film gericht zouden zijn (en blijven), dus kon hij alles hier prima onderkoeld spelen, en omdat de regisseur en de andere acteurs zich dezelfde houding aanmaten leverde dat film op die lekker op zijn sfeer kon leunen. En sfeer heeft deze film heel veel, met prachtige lokaties (San Francisco doet mij nog altijd vooral aan Vertigo denken, maar déze film maakt er ook wel erg goed gebruik van), prachtige strakke pakken, realistische dialogen zonder al te veel dramatische uitbarstingen of gekunstelde straattaal, jazzy muziek die nergens overheerst, en vooral de King of Übercool zelf in de hoofdrol. Dat de plot verder op het tweede plan komt en de achtervolgingsscène in mijn ogen niet zo goed is als z'n reputatie ons wil doen geloven is dan eigenlijk niet meer zo belangrijk.

        Is verder niemand de overeenkomst met Heat opgevallen? Een in zichzelf gekeerde politieman die leeft voor zijn werk (Al Pacino in Heat : "All I am is what I'm going after"), een stad die bijna een extra personage in de cast is, en zelfs een eindscène op de grasvelden langs de startbaan van een vliegveld...

Blijft een geweldige ( en zeer invloedrijke ) klassieker . De editing is wel een beetje traag / gedateerd , maar het is onmogelijk om Bullitt (1968) in een moderne ' remake ' te verbeteren omdat Steve McQueen onvervangbaar is en de authentieke beelden / sfeer / cinematografie van San Francisco zijn niet meer terug te halen .

Bradley Cooper To Play Frank Bullitt In Steven Spielberg's New Movie - Deadline

Cinema Speculation #2

Naar aanleiding van het boek van Tarantino Bullit herzien. Volgens Tarantino de eerste moderne actiefilm, waarbij het plot ondergeschikt is aan de actie.

Voor mij is Rambo 2, de eerste moderne actiefilm volgens dat principe. Al snap ik QT wel, maar daarvoor bevat Bullit gewoon te weinig actie.

Neemt niet weg dat het een erg sterke film is waarin het verhaal bijna uitsluitend met visuele middelen wordt verteld. Grote delen wordt er niet (of niet hoorbaar) gesproken en de filmweet continu te boeien. Het plot, hoewel ingenieus, is ondergeschikt aan de sfeer, de karakters en de a tie. Dat alles begeleid door een heerlijke score van Lazo Schifrin, een componist die veel vaker genoemd zou mogen worden.

Enfin, puike film met prima ontknoping.

Dikke 4*

Prima film met een coole, stoïcijnse McQueen. Mooie shots van San Francisco, prima muziek en een coole achtervolgingsscène(s). Wel bijzonder om te zien dat het beveiligingsbeleid op de vliegvelden in die tijd nog wel wat te wensen overliet.

Tarantino spreekt vol lof over deze film in zijn boek, maar wellicht speelt er bij hem meer sentiment mee. Vond 'm bij vlagen wat traag, maar de ontknoping is dan wel weer goed.

Bij herziening valt pas op hoe sterk de film wel is. Denkelijk kwam het nog niet binnen toen ik dit jaren geleden voor het eerst zag. De blauwdruk van de harde cop die buiten de lijntjes kleurt, maar dat wel doet voor gerechtigheid. Later overgenomen door gelijkaardige helden als Dirty Harry of Chinatown. Heerlijk ruw, maar ook tijd om sfeer op te bouwen waardoor het extra spannend wordt. Met hulp van de betoverende muziek van Lalo Schifrin die ook Mission Impossible en Dirty Harry van muziek voorzag.

Steve McQueen is geknipt als de droge harde agent. Een bad guy met een goed hart, al durft hij dat niet te laten tonen aan de buitenwereld. Hoogtepunt is toch wel de achtervolging door de straten van San Francisco. Het is ook duidelijk dat Michael Mann met Heat een hommage bracht aan Bullitt. Of toch zeker de film heeft gezien toen hij zijn eigen thriller maakte.