Almanya - Willkommen in Deutschland (2011)

De film Almanya, Willkommen in Deutschland, van Yasemin Samdereli, is vanavond gratis te zien in een openluchtvoorstelling op het Marie Heinekenplein in stadsdeel Zuid (Amsterdam).

World Cinema Amsterdam Open Air - worldcinemaamsterdam.nl

Trailer (YouTube, niet-ondertiteld)

Was een enorm succes in Duitsland. Lijkt me eigenlijk ook best wel een leuke film.

Zeer aardige losse kijk op de Turkse migranten die in de jaren '70 naar Duitsland gingen met hoop op een beter bestaan de opa in deze film is een rol model al denk ik niet dat het altijd zo zal gaan.

Doet me herinneren als grensganger in de jaren 60 ,deze mensen in grote massa’s kwamen werken in Duitsland ,de eerste immigranten die iedere mark opspaarden voor hun familie .

Dit waren hard werkende mensen die wel 15 uur per dag werkten, om zodoende een goed bestaan in hun land te verkrijgen.

Natuurlijk zijn er ook gebleven, maar het gros wat ik nog heb meegemaakt had na 5 jaar genoeg gespaard en keerden huiswaarts met verschillende mensen heb ik nog connecties .leuke film die de weergave niet helemaal waarmaakt.

mooie leuke film, de stijl deed me af en toe denken aan amelie, zeer mooi gedraaid.

Erg leuke film!

Grappig werkje.

Verrassend grappig en erg aandoenlijke familie die deze film een mooi menselijk levensverhaal geeft.

Zeker een aanrader .

Mooie tekst in de aftiteling , ""wij zochten arbeidskrachten , er kwamen mensen"".

Goeie film over een Turkse familie in Duitsland waarvan de opa een huisje in Turkije heeft gekocht om met iedereen op vakantie te gaan. Het verhaal van de eerste gastarbeiders in Duitsland wordt met lange flashbacks verteld. Luchtig, fris en licht komisch van toon en de film heeft een lekker vlot tempo.

Sympathieke film met leuke acteurs die het stuk voor stuk goed doen. Ook de kids gaat het komische gedeelte goed af. Maar het drama-gedeelte mag er ook zijn.
De film is 'echt' genoeg om wat dingen terug te vinden uit het echte leven. Ik heb bijvoorbeeld ook een Turkse klasgenoot gehad die helemaal verslaafd was aan cola. Daarnaast is de humor rond religies goed gelukt (dat gillende kind vanwege Jezus ) en "Waarom geen Duitser?" blijft om een een of andere reden ook na een paar keer nog steeds leuk.
3,5*

Het einde is geslaagd, maar zou meer waarde hebben als de rest net zo geslaagd was. Zonder de aantal sprankelingen - die de film heeft - blijft er maar weinig over van de film. Sympathiek, dat zeker, en luchtig, maar weinig humoristisch.

Jammer genoeg grossiert de film niet in het hoge aantal intermezzo's/vondsten als ik had gehoopt en verwacht.

Voor de rest verliep het verhaal te stroef en was het geluid ondermaats.

Waarschijnlijk vooral populair bij Turkse gastarbeiders.

Kleine 3*

Dat spelen met de taal is overigens een erg grappige gimmick.

Turkse thema’s.

Almanya probeert op liefdevolle wijze een verhaal te vertellen over de emigratie van een Turks gezin naar Duitsland. En dus komt het gastarbeidersverleden om de hoek kijken, worden allerlei daarbij behorende Duitse en Turkse thema’s aangesneden en wordt een bijzondere invalshoek gebruikt. Er wordt namelijk Duits gesproken door de Turkse hoofdrolspelers en Turks door de Duisters wiens land ze als vreemden betreden. Een aardig, maar ook ietwat vermoeiend gegeven.

De komische ondertoon houdt de boel luchtig, ondanks de poging tot iets zwaardere onderwerpen en de soms wringende cultuurverschillen. De film zal vanwege de migrantenhistorie van Duitsland aldaar een groot succes zijn, maar hier in Nederland werkt dat allemaal net iets minder. Een aantal ‘inside jokes’ worden zonder enige voorkennis gemist. Toch biedt Almanya een onderhoudend feelgood multiculti verhaaltje aan, dat regelmatig iets te gemakkelijk en flauwtjes verloopt.

Redelijk.

Met dank aan Filmfreak voor het recensie-exemplaar.

Best wel een leuke Duitse Komedie / Drama welke zeker in het eerste uur leuk en grappig is. Daarna slaat het noodloot toe en slaat het om naar een drama. Het realistische verhaal zit goed in elkaar en ook met de uitvoering zit het goed. Ook zitten er meer dan voldoende komische momenten in. Het was opzicht al geinig dat de Turken Duits praten (dit moet dan zogenaamd Turks voorstellen) en de Duitsers één of andere fantasietaal spreken (wat dan Duits moet voorstellen). Ook werd er leuk omgegaan met de Turkse clichés zoals vuilnisman(vrouw). Visueel zag het er ook best fraai uit en ook de cast deed het leuk en dan met name Fahri Yardim (als de jonge Hüseyin) en de fraaie Demet Gül (als de jonge Fatma).

Een onverwachte meevaller, deze film van Samdereli (die weliswaar Duits is, maar met Turkse roots?). Losjes en sympathiek, met veel fijne humor gebracht terwijl met toch wat zwaardere onderwerpen als ondertoon. Het ruilen van de Turkse en Duitse taal was inderdaad leuk gevonden en maakte de film (en ook de taalproblemen voor de Turkse immigranten) ook wat makkelijker te begrijpen. Prima filmpje

Regisseur Samdereli heeft met deze film —rijkelijk gevuld met zelfspot en humor— een erg leuke en erg grappige feel-good movie gemaakt over de beslommeringen van een Turkse gastarbeidersfamilie. Hoewel er af en toe ook plaats is voor een traantje, is het een kostelijke komedie geworden. Een vrolijke, vlotte film.

“Wir riefen Arbeitskräfte, es kamen Menschen.” (Max Frisch)

Van harte aanbevolen.

Wel een aardig tussendoortje, maar echt diepgaand is deze doorsnede van een Turkse arbeidersfamilie in Duitsland niet. Het leukste zijn toch de momenten waar wordt getoond hoe het destijds voor zo'n gastarbeider geweest moet zijn om in Duitsland aan te komen. De film was in Duitslands destijds wel een groot succes.

Ik dacht eerst " hm lijkt me niks" ik heb hem even aangekeken en werd erin gezogen, wat heb ik gelachen. Maar ook het treurige ervan ingezien. De vooroordelen van elk volk geweldig. Ga hem gerust bekijken en laat de boodschap en lol en liefde binnendringen