Goblin (2010)

Voor de tv gemaakte Fantasy | Horror | Sci-Fi film die erg slap en inspiratiloos over komt de film komt soms erg lacherig over en dat zal absoluut niet de bedoeling zijn geweest.

Een afgelegen vakantiebungalow met familie en vrienden en iets duisters dat op de loer ligt; het is een samenstelling die we wel vaker zien zoals in Cabin Fever. Eigenlijk kan ik ook altijd wel genieten bij zo'n opening wanneer een onschuldig groepje in hun auto een luchtig gesprek aan het voeren is terwijl je weet dat ze later afgeslacht zullen worden. Helaas valt de uitwerking toch wat tegen. Goblin, een mix tussen Smeagol en het wezen uit District 9 met een grote cape is nog best leuk uitgekozen maar wanneer hij in actie kwam werden de - zacht gezegd - 'oneffenheden' duidelijk. De manier van vertellen en het gebrekkige contact tussen de personages zorgde ervoor dat het wat chaotisch en goedkoop op me overkwam. Verder waren er nog enkele details waar ik mijn vraagtekens bij had:
- voordat er nog maar iets gebeurd was schreeuwden ze het uit en reden ze bang weg toen die oude man bij het portier verscheen. Dit was erg overdreven, puur om een angstig moment in te bouwen. - De twee vriendinnen kwamen enkele vrienden tegen voor een gesloten winkel in afgelegen dorp (wat hadden hun in godsnaam daar te zoeken). -Vader heeft een zakenlunch en ontmoet een collega van het werk terwijl ze juist van de rust aan het genieten zijn zoals hij eerder zelf al aangaf toen ze geen bereik hadden met hun mobiele telefoon. - Wanneer Kyle wordt meegenomen in de politiewagen kan hij zomaar de deur openmaken en uitstappen.
Een tikje ondermaats.

Waardeloos.

Ik heb al eens vaker in mijn recensies gezegd dat een SyFy-achtige film niet perse slecht hoeft te zijn. Toegegeven, deze films zullen waarschijnlijk nooit een voldoende vanuit mijn kant krijgen, maar dat betekent niet dat het perse de grootste gedrochten op aarde moeten zijn. Deze Goblin is daarin helaas een slecht voorbeeld.

De luie aanpak van de film is al na minuten voelbaar wanneer we weinig versiering te zien krijgen op het visuele vlak. De cinematografie oogt erg kaal. De details ontbreken tijdens deze film volledig, en zo wordt de omgeving wel heel nutteloos ingericht. De filters zijn afwezig en de inkleuring valt ook vies tegen. De ellende begint bij deze dan ook al heel vroeg.

En eindigt overigens ook niet. Het acteerwerk is houterig en het schrijfwerk volledig inwisselbaar. Diegene die dit geschreven heeft is of onder druk gezet of belemmerd. Dit soort oncreatieve verhalen kunnen in een jaar als 2010 echt niet meer. Verder ziet deze zogenaamde Goblin er ook vreselijk uit. Gewoon een tafelkleed over een individu met een maskertje heen gooien en klaar is kees!

Goblin is naast al deze kritiekpunten ook gewoon een saaie film te noemen, aangezien er nergens een beetje plezier of talent te bekennen is. Deze film gaat erg serieus te werk, waardoor ik me afvraag wat er in godsnaam door de hersentjes van de bedenkers ging toen ze deze film maakten. Dit moet wel voor het geld zijn gemaakt, maar ik kan me niet voorstellen dat deze film dat ook daadwerkelijk in het laatje heeft gebracht.

Nee, dit soort cinema is compleet waardeloos te noemen en krijgt zijn beoordelingen dan ook zeer terecht. Erg slechte film, die zelfs binnen zijn soort nog tot het slechtere werk behoort. De opening is nog aardig te noemen, net als de eerste helft van de film die nog een beetje aardig wegkijkt, de rest heb ik niets goeds over te zeggen. Sorry not sorry.

Sinds een incident tijdens Halloween in 1831 is het dorpje Hollow Glen vervloekt met als gevolg dat de Goblin uit de titel el jaar het leven opeist van een pasgeborene. Blijkbaar stond dat niet in de reisgids van het gezin Perkins (en aanhang) dat daar op Halloween met een pasgeboren baby aankomt. De lokale dronkelap [Donnely Rhodes] doet een imitatie van “It’s got a Death Curse” Crazy Ralph uit Friday 13th en zo nu en dan verschijnt er een lange gestalte in een zwart gewaad om de boel op te schrikken. Die momenten zijn teasers, want als er überhaupt al valt te spreken van enige spanning blijft dat beperkt tot het absolute einde. Geduld is echter niet zozeer een schone zaak, eerder een tragische verspilling van tijd.