The Courageous Heart of Irena Sendler (2009)

Prachtige film en emotioneel verhaal.

Sterk geacteerd.

Alleen duitsers praten engels maar alleen als ze ver weg waren duits dat was jammer.

4 sterren

Mooie film, sterk geacteerd, Anna Paquin vertolkt hier een prima rol. Echt een aangrijpende film die nog wel even blijft hangen. 4*.

Film legt helaas te weinig nadruk op het wanstaltige karakter van de Jodenvervolging en het onmenselijke leven in de Poolse getto’s tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het waargebeurde verhaal schetst vooral de interactie tussen de hulpverleners en de slachtoffers en mist daardoor een beetje het venijn van andere films over deze inktzwarte bladzijden in de recente geschiedenis.

Niettemin erg de moeite waard, al was het alleen maar opdat wij nooit vergeten tot welke beestachtige, het begripsvermogen overstijgende wandaden mensen in staat zijn.

Matige film over een Poolse maatschappelijk werkster die het leven van veel kinderen wist te redden tijdens de tweede wereldoorlog. Ondanks of wellicht vanwege het waargebeurde verhaal een clichématige oorlogsfilm die zich afspeelt in het getto. Eentje in de categorie: allemaal al eens eerder en beter gezien. Een nipte 2.5 sterren.

Het verhaal van Irena Sendler was mij nog niet bekend maar is natuurlijk fantastisch, de tegenstelling van haar goedheid en de wrede oorlog komt mooi naar voren. De film is echter wel erg traag, en er geen enkele poging om van spannende situaties ook spannende scenes te maken. Dit word onder andere goedgemaakt doordat er niet alleen aandacht voor het straatleven van de getto is, zoals bij A Film Unfinished, maar ook voor hoe de families daar wonen en uiteraard voor de Poolse verzetstrijders. En dat Anna Paquin de rol van Irena fantastisch speelt werkt ook zeker in het voordeel.

De gruwel van de oorlog, de jodenvervolging, de deportaties en de massamoorden, alsook de mensen die zich tegen het onrecht hebben verzet, mogen nooit uit het geheugen verdwijnen, daarom verdienen dergelijke films veel respect, alleszins meer dan voor die komedie rond de man die voor het ganse drama verantwoordelijk was...

Helaas, is deze film rond Irena Sendler maar van een matig niveau. Op Anna Paquin na, is het acteren heel gewoontjes en is er, zeker het eerste halfuur, amper samenhang tussen de scènes en daarna zitten er toch ook wel wat onduidelijkheden in het vervolg van het verhaal. Het ontbreekt de film in zijn geheel, ondanks het trieste van het gebeuren en enkele aangrijpende scènes, aan echte expressiekracht.

Films over WO II blijven me op de een of andere manier toch fascineren. Deze film leek me ook wel interessant om te zien, het verhaal sprak me vooraf wel aan.

Achteraf kan ik niet anders dan concluderen dat het best een aardige WO II film is, maar nergens heb ik wat vernieuwends gezien.

Het is allemaal al eens eerder voorbijgekomen in andere films over deze periode, al moet ik wel zeggen dat de gruwelen van de nazi's je toch niet koud laten.

Qua acteerwerk is het goed te doen, geen extreem goede acteerprestaties o.i.d. Misschien dat de film wat langer had moeten duren om wat meer aan karakteruitdieping te doen, na anderhalf uur is het hele levensverhaal van Irena Sendler al verteld. Te kort naar mijn mening.

Het einde is mooi en ik geef dan ook een kleine drie sterren.

Heb net het boek uit over dit verhaal.

En hoewel er veel overeenkomsten zijn met deze film zijn er ook grote verschillen in het verhaal.

Al is de opzet natuurlijk wel hetzelfde.

Maar je kan een boek van 320 bladzijden natuurlijk niet in een film van anderhalf uur vertellen, daarom dat het boek duidelijk veel beter en interessanter is dan de film.

Maar desondanks is deze prent zeer de moeite van het bekijken waard.

Ik lees trouwens zelden een boek die verfilmd zijn, maar ben wel blij dat ik het met deze heb gedaan.

Kan beiden warm aanbevelen.

P/s: Ik heb wel een ander boek gelezen dat het boek waarom deze film is gebaseerd en die in de begintitels staat vermeld.

De Duitsers praten Engels lees ik als bezwaar, en de Polen ook...toch? Dat geen bezwaar?

Anyway, vanmiddag er door geramd en hetzij met moeite afgemaakt. Kon maar niet in het verhaal komen en op de een of andere manier kwam het me allemaal wat te matjes en te tam over. Een bescheiden verhaal die in die zin niet op de gruwelijkheden van het getto hoeft te drijven, toch wil het mij niet echt boeien en allerminst indruk maken. Een tv film op zijn best en dan ook niet meer dan redelijk. Paquin zou dan een goede prestaties neerzetten en een nominatie gehad hebben voor haar rol, ik vind haar bij tijd en wijlen geforceerd over komen in haar mimiek met haar Engels met Poolse klank.

Niet mijn ding.

Een goede film. Films over de Tweede wereldoorlog blijven me altijd aanspreken. Ik kende het verhaal van Irena Sandler vooraf niet. Het enige wat ik wel wist was dat ze overleden was -na de oorlog. En dat de acteurs Engels spreken vind ik zelf in dit geval geen probleem.

Ik ben redelijk goed bekend Ik heb Irena's Kinderen in de kast liggen en in Krakau kom je bij een tocht door de joodse wijk (aanrader!) ook langs de grote muurschildering als eerbetoon aan Sendler. Een nobele vrouw die in west-Europa een beetje onderbelicht is en dus weinig bekendheid geniet. Dat is jammer, want we moeten het hier met een niet meer dan oké tv-film doen over haar acties tijdens WOII in de joodse ghetto.

De film wordt er in anderhalf uur doorheen geknald. Dit betekent dus dat je oppervlakkige personages hebt en dat de gevoelens en onderlinge relaties veelal niet echt aanvoelen, dit komt mede door het vreemde accent dat de Engelstalige cast opzet. Dat klinkt werkelijk voor geen meter. Het enige dat dit soort films echt authentiek maakt is als er gewoon in de originele taal wordt gesproken, of dat er niet zo overdreven met accenten wordt omgegaan. Het is anderszijds in een tv productie ook logisch dat ze niet door heel Europa allerlei mensen kunnen gaan screenen, maar het werkt gewoon niet in het voordeel van de film. Doordat alles zo gehaast moet, voelt de film een beetje aan als een checklist van dingen die getoond moeten worden. Dit wordt even lekker dik aangezet met extreem dramatische muziek en "heftige" beelden. Daar gaat het een beetje fout. Ik wil zelf graag bepalen of de film emoties bij moet oproepen of niet. Door overmatig gebruik van een zeer aanwezige score proberen de makers die emoties voor de kijker op te roepen. Ik was daar bij deze film totaal niet gevoelig voor. Bij een gebrek aan een vlot lopend verhaal is die keuze misschien begrijpelijk, maar ook dat maakt de film uiteraard niet beter.

Zodoende is de film wel een enorme mixed bag. Het voelt op zich best degelijk aan visueel gezien. De ghetto voelt smerig en je hebt echt het idee dat ze daar daadwerkelijk waren. De aankleding is verder ook prima. Daar heb ik weinig op aan te merken. Het is vooral een brak script en een mager budget dat de film geforceerd emotioneel doet overkomen en het een nieuwe Schindler's List probeert te zijn, terwijl het nog niet eens de veters mag strikken. Het effectbejag is overduidelijk aanwezig en ik begrijp dat mensen hier gevoelig voor kunnen zijn, gezien het thema. Maar ik prik hier doorheen en kon eigenlijk enkel genieten van de mooie aankleding van de film.

Nu maar hopen dat Irena Sendler nog een mooie A-productie krijgt als eerbetoon aan haar daden.

2,5*

De hoofdpersoon van deze film wordt ook wel de vrouwelijke Schindler genoemd. Dat de verfilming over Schindler 100 minuten langer duurt dan deze film zegt eigenlijk alles. In deze film wordt niets meer gedaan dan in rap tempo het verhaal laten zien. Niets aan karakterontwikkeling, niets aan inkleuring van de context; gewoon scènes achter elkaar die samen het verhaal vertellen. Verder niets bijzonder. Het verhaal echter is zeer indrukwekkend. Daarvoor dus alsnog een nipte voldoende.