Kaette Kita Onna Hissatsu Ken (1975)

Elegante Etsuko en meer van hetzelfde

De Sister Street Fighter reeks deed het tot nu toe al beter dan zijn grotere broertje. Waar de reeks met Sonny Chiba met elk deel een halve ster verloor, bleek het tweede deel van Sister Street Fighter nagenoeg evenwaardig te zijn aan de voorganger. Dat waren goede vooruitzichten voor het derde deel in ieder geval en ik was benieuwd hoe regisseur Kazuhiko Yamaguchi zijn trilogie ging beslechten, want het vierde deel is enkel maar een 'in name only' deel uit de reeks.

Yamaguchi moet blijkbaar hebben gedacht dat alles wat voor de eerste twee delen werkte, dat dat ook automatisch voor het derde deel ging werken. Hoewel dat op zich nog niet zo'n stomme gedachtegang is, is het niet al te boeiend om opnieuw iemand uit Koryu's vriendenkring ontvoerd te zien worden. De bad-guy lijkt opnieuw weggelopen te zijn uit Enter the Dragon en het verzameld groepje slechteriken is deze keer gewoon niet zo indrukwekkend als in de voorgangers. Natuurlijk nog wel een aantal toffe scènes (de grote baas die - om te beslissen wie mag gaan vechten - een mes naar een vlinder gooit en de gelukkige is degene op wie de vlinder terecht komt) maar het voelt allemaal net iets te herhalend en de beste ideeën lijken simpelweg te zijn opgebruikt voor de twee voorgangers. Wat op zich ook niet zo verwonderlijk is, want met 3 films in 2 jaar heeft de Sister Street Fighter reeks een serieus tempo. Zeker als je dan ook nog eens bekijkt dat de Street Fighter reeks ook volledig in 1974 is gedraaid.. Je kunt die Japanners niet van luiheid beschuldigen.

En Etsuko Shihomi blijft ook gewoon erg tof natuurlijk. Begonnen als kleine bijrol in de Street Fighter reeks en met gemak overtuigend in haar eigen franchise. Wie blijft beweren dat sterke vrouwen in cinema onderbelicht blijven moet dringend eens op zoek gaan naar de juiste films. De film blijft trouwens wel redelijk braaf in tegenstelling tot zijn voorgangers. Het bloed vloeit dan ook minder rijkelijk dan ik gewend ben, maar Shihomi weet zelfs dan nog het laken compleet naar zich toe te trekken. In die mate zelfs dat andere bijrollen zoals die van haar vriendin die van tijd tot wijlen komt helpen vrij onderbelicht blijft. Voor een stuk ook weer dezelfde cast met opnieuw Masashi Ishibashi als henchmen maar ook hij was in de vorige films simpelweg leuker.

Als ik dit had gekeken zonder voorkennis van de twee vorige films, dan had hier denk ik wel een hogere score ingezeten. Nu voelt het allemaal teveel als net-niet en dat is jammer. Ik begrijp dat Yamaguchi zijn reeks niet over een compleet andere boeg wilt gooien, maar een iets ander plot had wel gemogen. Hierdoor is Return of the Sister Street Fighter een minder deel, maar laat ons eerlijk zijn: liefhebbers van de vorige film(s) komen hier absoluut aan hun trekken.

3*

Wederom een vlotte vechtfilm. Zoals Metalfist al zegt is het meer van hetzelfde en is het Etsuko Shihomi die de film echt punch geeft. Ze is gewoon erg cool. De vorige delen waren leuk, dus deze ook. Maar het verrassende element is wel weg nu.