Lavoura Arcaica (2001)

Dit melodrama is eigenlijk net zo mislukt als geslaagd. Hysterich, broeierig, over the top en waanzinnig en beklemmend. Lyrisch cinemascope camerawerk (in mijn herinnering). Maar een beetje 'too much' is het wel.

Naar verluid is de regisseur weggelopen van het Rotterdams filmfestival toen hij hoorde dat hij geen Tiger Award zou krijgen in dat jaar

De 'orginele titel' is trouwens LavourArcaica, tenminste zo werd-ie aangekondigd en zo stond het ook in beeld. Ik heb al eerder geprobeerd om deze film toe te voegen, maar een samenvatting viel me zwaar en een originele poster is blijkbaar ook niet voorhanden... Fijn dat-ie er nu is!

Omdat ik weer op deze titel stuitte eens gekeken of we van deze regisseur ooit nog wat mogen verwachten. Behalve actief voor TV niet iets concreets te vinden. Helaas.

Voor mij is ie geslaagd, zo intens, indrukwekkend, adembenemend.

Zware kost. Met name het eerste deel van de film, dat gedomineerd wordt door theatrale monologen, is in mijn beleving erg taai. Het tweede deel met de confrontatie tussen de vader en de verloren zoon is ietwat toegankelijker maar ook hier vormt het gezwollen taalgebruik een hindernis.

Ik ken het boek van Raduan Nassar niet en voel na het zien van deze film weinig behoefte om daaraan te beginnen.

Ik had ook wat moeite met de hoogdravende dialogen, maar kon dankzij de mooie beelden toch wel genieten van deze familiesaga. Met name in de omgeving van het huis, het idyllische landschap dat zo sterk contrasteert met de inwendige strubbelingen van de hoofdpersoon. Flashbacks naar een schijnbaar gelukkige jeugd werkten goed, met intieme kleine scenes, dicht op de huid gefilmd, badend in zonlicht. Mooiste scene was wel die van het feest ergens in het begin, en sowieso was de muziek erg sterk.