Pete's Dragon (2016)

Eerder ging Bryce Dallas de strijd al aan met een monster in " The Village", vervolgens dinosaurussen in "Jurassic world, en nu red ze een draak.

Ik heb de film niet 3d gezien, misschien viel de draak daarom wat tegen, maar ik vond het anno 2017 toch wat onrealistisch en erg computer-achtig overkomen.

De cast is wel goed, de muziek, maar van de mierzoete draak viel de moed mij in de schoenen.

Ook jammer is dat de film geheel anders is dan het origineel, ik heb geen vuuroren en zee gezien.

Het is een totaal ander verhaal dan het origineel. ook dat is jammer.

Maak een mooie " real action" kopie ( wat het origineel min of meer al was)

Of maar net als Maleficent een soort 2e kijkvan het origineel .

Ieder geval ben ik het wel eens dat de bossen beschermd moeten blijven., maar deze film is voor mij geen blijvertje,

Een 1 op 1 kopie van het origineel is toch maar saai.

Weet niet welk origineel, maar ik vind het op de een of andere manier wel hartverwarmend vooral in het begin...

Schaam me er niet echt voor dit als volwassene te waarderen. Maar steeds meer tegen het einde aan vind ik het zo extreem 'feel-good' en overdreven zoet worden dat ligt me er echt wat te dik op. Pure suikerklontjes dat is voor een paard wat mij betreft.

Of een diabetische draak ofzo

Die draak zoals die eruit ziet -zo overduidelijk uit de computer- kon 15 jaar terug al niet meer, maar in 2016 verwacht ik toch echt meer. Zeker ook van Disney, want de cgi hebben ze daar de laatste jaren dik op orde.

Verder een vreselijke film. Doodsaai gefilmd met werkelijk niets bijzonders te melden, matig geacteerd, matig verhaal, heel kinderlijk van toon, nergens spannend of ook maar meelevend. Nee, eigenlijk kan ik hier niets positiefs over melden. 0,5*.

mjk87

Wat maak je me nu.

Ja, zoiets dacht ik ook: Disney, wat maak je me nu.

Deed me erg denken aan Unendliche Geschichte, vind ik ook zo een kinderlijke maar ook vreselijke film. Die heb jij ook 4,0* gegeven zie ik? Dit soort films zijn het hem soms gewoon niet.

“You know, when I was a little girl... ...I wanted to live in the forest more than anything.

I love being out there. It was so fun, with the squirrels and the birds and the trees...

So, when I grew up, I made it my job to protect the woods, and everything in them.

Which I supposed includes you.”

Ik heb nog maar net mijn mening neergepend over “Beauty and the beast” en besefte naderhand dat ik al een paar keer “Pete’s dragon” heb gekeken, samen met mijn 7-jarige dochter, zonder hier eventjes iets over te vertellen. Dan maar snel die schade inhalen en een kort en krachtig opiniestukje uit mijn mouwen schudden. Zoals ik al eerder vermelde kan ik een verfilmde versie van een Disney tekenfilm altijd wel appreciëren. Nu was de versie uit 1977 eigenlijk al een mix van een gewone film met tekenfilm (met wijlen Mickey Rooney). De draak in deze versie ziet er wel levensecht uit en heeft gelukkig geen roze pruik meer, maar licht op als een groene lampion als Pete hem aanraakt.

Er is maar één manier om mijn kinderen het boeiend te houden tijdens het kijken van een verfilming van een Disney tekenfilm, en dat is ervoor te zorgen dat ze direct in het verhaal gezogen worden en datgene te zien krijgen waarvoor ze zijn gaan kijken. Geen langdradige uitweidingen aan het begin dus alsjeblieft. En dat is waarom deze film zo in de smaak viel bij mijn ongeduldig dochtertje. De draak die zich als taak stelde om zich te ontfermen over die arme Pete (Oakes fegley), liet niet lang op zich wachten. Voordat ze het wist keek ze ademloos naar uiteen wijkende bomen en zag ze de immense groene draak verschijnen wiens knuffelgehalte wel enorm hoog is dankzij zijn zacht lijkende pels. Het dodelijk ongeval wordt ook niet expliciet in beeld gebracht, wat dan wel weer zorgde voor een langere periode waarin de nieuwsgierige vraag “Wat is er met Pete’s mama en papa gebeurd?” gesteld werd. Maar dat euvel was alweer snel vergeten zo gauw het avontuur in hogere versnelling geschakeld werd.

Het verder verloop van de film is niet bijster origineel en volgt het gekende thema waarbij jongeren, die nog steeds in sprookjes geloven en verwonderd naar zulke sprookjesachtige dingen kijken zonder financieel winstbejag, het opnemen tegen volwassenen die het niet zo goed voorhebben met deze wonderbaarlijkheden. Inderdaad, geldgewin of angst is meestal een motief om het fantastische te kooien. Hier is dit Gavin (Karl Urban) die van Elliot een soortement kermisattractie wil maken. Vanzelfsprekend zijn er ook de volwassenen die in oude legendes en sprookjes blijven geloven zoals Meacham (Robert Redford). En dan zijn er nog diegenen die na bepaalde tijd erin beginnen te geloven zoals Grace (Bryce Dallas Howard) en Jack (Wes Belley). En dit alles werd weeral volgestouwd met jeugdig enthousiasme, avontuurlijke belevenissen en vreselijk spannende actie. Op kinderniveau wel te verstaan.

Ach uiteindelijk heb ik toch enorm genoten van deze eenvoudige jeugdfilm. Een moment van ontspanning waarbij ik toch overvallen werd door kinderlijke verwondering. En tegelijkertijd genieten van de toegepaste moderne technieken en grafische magie. Het moment waarop Pete en Elliot spelend elkaar najagen en Elliott neerplonst in de stromende rivier was prachtig om te zien. En als volwassene apprecieerde ik ook het acteerwerk van Robert Redford, Bryce Dallas Howard en natuurlijk Oakes Fegley. Maar weet je wat me het meeste plezier deed? Dat moment dat mijn dochter me met zo’n lachende ogen aankeek, vol pretlichtjes, en vol overtuiging me vroeg of we hem nog eens zouden kijken. Missie geslaagd Disney!

3.5*

Leuk voor kids, maar dit was veel teveel binnen de lijntjes voor mij. Heel de film is te voorspellen en het enige wat de film goed draagbaar maakt, zijn de bekende koppen. Al is de ´karakterontwikkeling´ natuurlijk erg geforceerd en clichematig.

Al die zogenaamde grappige momenten als dat jochie inde ´normale´ wereld slaan compleet de plank mis. Je hebt toch weleens een ballon gezien, je was verdomme 5 jaar voordat je Tarzan werd. En ook tandenpoetsen was hem onbekend? Goeie opvoeding....

En als die boswachtermuts vrolijk verkondigt dat er in het bos bijna elke vogel die je kunt bedenken leeft, gaat het ook al kriebelen. Owjah joh? Flamingos? Pinguins? Struisvogels? Papegaaien? Papegaaiduikers? Toekan? Dodo?

Ugh ik ben al teveel verpest denk ik...

Ik heb het origineel nooit gezien. Toch vind ik dit een prachtige film om te zien, ondanks dat sommige grafische dingen beter hadden gekund. En ik vond de speelde interactie tussen Pete en Elliott erg leuk gedaan. Dat Feel good kon ik juist wel waarderen. Omdat het ook een film is die je met kinderen kan kijken. Dus daarom van mij een hoge score.

Onderschatte, charmante hertekening van het origineel uit '77, waarbij Disney zowel terug naar zijn roots gaat als eigenzinnige strepen durft trekken. Vooral de combinatie van het rustig voortkabbelende tempo, het bosrijke kleurgebruik en de zuidelijke muziek spinnen de prent een uniek gezicht of geheel eigen sfeer aan. Door evenveel aandacht te geven aan het avontuur als de menselijke thema's wordt een mooi meeslepend evenwicht gevonden, ten allen tijde stijlvol afgewerkt door camera en montage. De draak die in vogelvluchtperspectief vergezeld wordt van een intrinsieke voice over, is bijvoorbeeld eentje die bijblijft. Sympathiekste rol ging naar Robert Redford.

ik vind dit een hele mooie film

Vrij zoetsappige film. Wel leuk voor kinderen. De draak zelf is gewoon een copy van de veel mooiere 'geluksdraak Falkor' uit The Never Ending story. (1984)

Matig.

Had hier vooraf al niet al te veel van verwacht, maar dit is toch typisch de film die me er weer eens aan kan herinneren waarom ik Dallas Howard totaal niet uit kan staan. Al die overdreven dosis make-up en dat enge gezicht dat ze continue trekt, brr.

Sowieso is het verhaal zelf weer eens keurig binnen de lijntjes met heel veel zoetsappig materiaal. Alleen dat het hier wat meer opvalt is beslist geen goed teken. Dat jongetje is al snel best irritant, de opening is te zoet om heftig te zien waarbij ik 0,0 sympathie voor het jochie voelde.

Dan maar Dallas Howard nog een keer. Vreselijke prestatie met de nodige over acting. Als ik dat jochie was, zal ik net als hem op een bus springen en hard wegrennen. De draak ziet er verder ook niet heel overtuigend uit. Lijkt wel uit een stripboek te zijn gelopen. Dat jochie zelf ziet er ook te gezond uit om regelrecht uit de jungle te komen.

Sowieso vond ik het verhaal te lomp om echt sympathie mee te voelen, nergens maar een beetje Verhaal daarbuiten kon ik van tevoren al helemaal uitstippelen. Vond het allemaal niet overtuigend genoeg gebracht. Voor kinderen misschien nog wel leuk, maar toch.

Erg jammer hoe ze van een best leuk filmpje nog zo iets zwaks mee krijgen. Regisseur Lowery lijkt niet eens zijn best te hebben gedaan er iets van te maken. Ik zal nog een paar bonusjes toekennen omdat het acteren buitenom Dallas Howard nog wel aardig was en het allemaal redelijk wegkijkt. Redford maakt dan nog het meest indruk als "de vriendelijke opa".

Dan nog iets, ben het eigenlijk ook volledig eens met Number23 wanneer dat jochie zich gaat aanpassen aan de normale wereld. Hoe weet je niet wat tandenpoetsen is? Hij was al 5 voor het incident. Je tanden zijn er dan toch ondertussen wel uitgerot zal ik denken..

Zo'n typische familiefilm om samen met de kinderen naar te kijken. Voor het plot moet je het alvast niet doen, want dit brengt je steeds in hetzelfde straatje. Film heeft enerzijds wat weg van The jungle book, maar ook gepatenteerde films als Free Willy kennen een gelijkaardig verloop waarbij vriendschap en opoffering met een dier centraal staan.

De draak zelf vond ik niet zo geslaagd. Ik moest geregeld terugdenken aan The neverending story die ik als kind meermaals zag. Maar er was wel meer mis grafisch als je ziet wat er vandaag al mogelijk is. Heeft waarschijnlijk ook te maken met budget natuurlijk.

Het plot is eenvoudig, mag ook wel, maar er wordt wel te veel een loopje genomen met de realiteit. Het is raar dat er bvb nooit naar Pete is gezocht. Alsof men in de registers of restanten in de koffer niet kon nagaan of er nog kinderen waren. Ook het feit dat de draak nooit is opgemerkt geweest is maar vreemd en ook de integratie (en taalontwikkeling) van Pete in de samenleving verloopt wel héél vlot. Men koos te snel voor de makkelijke weg. Kinderen mogen ook wel eens uitgedaagd worden en dat is hier niet het geval.

Deze verfilming ook eens bekeken en toch wel een ander verhaal dan de animatiefilm, maar daarom niet minder de moeite om te bekijken. Een mooie film die weet te boeien van begin tot einde. Niet het meest verrassende verhaal, maar prima kijkvoer voor jong en oud. De cast deed het prima en de draak zag er wel mooi uit.

De moeite om gezien te hebben.

Laten we het nieuwe jaar beginnen met een simpele vermakelijke avonturenfilm vol met zoetsappige scènes. Stijgt nergens uit boven een gemiddelde film, maar kijkt vlot weg. Redford wordt oud en Bryce Dallas Howard is wel een leuke actrice. 6/10

Ik kijk wekelijks ook een filmpje met mijn dochter. Deze zal ik hier normaal nooit recenseren, gezien het altijd kinder/jeugdfilms zijn, maar voor deze toch een uitzondering. Film heeft ons beiden goed geraakt. Draak was echt als een grappige trouwe hond en uiteindelijk gaat film over echte vriendschap. Is een rasechte Disney, maar was wel onder indruk. Grafisch zeer mooi. CGI -draak echt wel gelukt. Ook beetje Mowgli-story. Meestal kijk ik dergelijke films als ‘vaderplicht’, maar deze is toch wel aanrader om met kids te bekijken. Ik kreeg als volwassene echt wel een band met draak. Toch wel onder indruk hoe deze film mij emotioneel wist te beroeren...

Door het hoge schattigheidsgehalte van de draak een nipte voldoende én Robert Redford, maar het blijft een standaard verhaaltje. Niet voor te stellen dat Lowery hierna het heerlijk rare A Ghost Story maakte.

3,0*

Leuke familiefilm die inderdaad wat doet denken aan een Mowgli uit Jungle Book. Het verhaal is wel een beetje anders, er gebeurt eigenlijk niet zo heel veel vond ik. Emotioneel werd ik er nergens door geraakt.

Bryce Dallas Howard en Robert Redford doen het zeer goed. Karl Urban brengt wat spanning in de film als een soort van 'villain'. De draak zag er wat lomp uit en op bepaalde momenten is hij dat ook wel een beetje. Oakes Fegley vind ik nu niet echt een spectaculaire kindacteur, ook niet in The Goldfinch die ik was begonnen maar nog niet heb afgekeken.

Disney’s remake van de gelijknamige film uit 1977 beschikt uiteraard over betere technische effecten maar heeft een stroperige verhaal en een plot met gaten die grote zijn dan de draak uit de titel. De 11-jarige Pete [Oakes Fegley] overleefde 6 jaar geleden een auto-ongeluk en heeft weten te overleven in de bossen met behulp van een draak met kameleon-achtige kwaliteiten. Hoewel Pete en de draak graag spectaculaire vluchten maken over de bossen heeft niemand ze verder ooit gezien, ook niet de mensen die vlakbij bezig zijn een deel van het bos te kappen en ook niet boswachter Grace [Bryce Dallas Howard] die naar eigen zeggen het natuurgebied op haar duimpje kent. Pete heeft in de eerste vijf jaar van zijn leven blijkbaar nooit een ballon gezien of geleerd hoe hij een boterham moet eten. Het zal wel. Vanaf het moment dat Pete en Grace elkaar ontmoeten kun je de tijd doden met een spelletje ‘raad hoe het verder gaat’ en gemengde gevoelens overhouden aan het feit dat je steeds weer gelijk blijkt te hebben. Als je het volume niet al te hard zegt hoef je je niet te ergeren aan de sentimentele muziek en de stroperige popliedjes. Redford redt deze draak(!) van een film van de afgrond.

Een van die ultieme echte familie feel good movies.

En Pete's dragon is er zo een.

Een parel van een film.

Een remake die de oude orginele versie eer aan doet.

Eliiot de draak is visueel zo ontzettend mooi gemaakt.

Ook de film muziek is ontzettend mooi.

De natuur locaties prachtig.

Een uitmuntende film voor jong en oud.

Voor wie houd van dit soort films.

Een waardevolle en tijdloze film.