The Abandoned (2006)

@knisper:

Had er helemaal over gelezen...

Naar Cerda was ik erg benieuwd en ik ben dan begonnen met 'The abandoned'. De eerste drie kwartier greep me echt naar de strot, wat een suspense. Maar dan is op een gegeven moment de duvel uit het doosje en krijg je een goed idee waar het allemaal heen zal leiden, een beetje jammer. Een klein beetje maar, want de sfeer blijft overeind en ook al is het niet hoogst origineel(Hoofdpersoon ontdekt dat zij in vicieuze cirkel zit en een uitweg is er niet), pakkend is het zeker. Ook de soundtrack, zoals eerder gemeld, werkt op de zenuwen, alleen bij mij dus in zeer positieve zin. Alles bij elkaar een tamelijk zenuwslopende ervaring en op het verhaal zelf(bij flink wat kijkers kennelijk een struikelblok) heb ik niets aan te merken. Begrijpelijk dat de hardcore horrorfanaten misschien iets missen, maar de combi drama/horror vind ik hier subliem gedaan.

4,5*.

De sterkste troef in deze Spaanse horror is weer de beklemmende en akelige sfeer. Het verhaal komt wat warrig over door het gebruik van verschillende tijdstippen voortdurend te laten overlappen. Het wordt wel duidelijker naar het einde. Echt spannend vond ik de film wel niet.

6,5/10

Deze regisseur heeft wel erg vaak naar Tarkovsky-films gekeken en biedt hier een redelijke kruising tussen artmovie en horrorfilm.

Risisco is dat de film daardoor een beetje tussen wal en schip gaat vallen: Te arty-farty voor de horror-liefhebbers, Te veel horror-clichees voor de arthouse-mensen.

Mocht je je in beide groepen thuisvoelen: Hele interessante poging die helaas in het laatste kwartier de mist in gaat door te veel voor de horror-clichees te gaan en daardoor uiteindelijk het mystieke karakter de nek om te draaien.

Edoch: Fijne poging.

Mooi geschoten horrorflick, dat valt allereerst op. Er is veel aandacht besteeds aan het camerawerk, dat is duidelijk. Dan de sfeer van de film: creepy, donker en luguber. Dat heb ik als zeer prettig (of eigenlijk onprettig) ervaren. En dan is er nog het verhaal en jammer genoeg is dat te dun om een hele film te boeien. Niet slecht, maar ook geen topper. Daarom 3 *.

Sluit ik me helemaal bij aan

Geen topper nee, maar wel leuk om eens te kijken. Het is een soort kruising tussen een horrorfilm en arthouse. Mooi geschoten, mooie beelden, vooral de eerste helft is best spannend, de tweede helft word nogal voorspelbaar en het einde heeft dan ook jammer genoeg niet zijn bedoelde effect. Jammer, want anders was dit een zeer goede film geweest.

Ijzersterk.

Zoals het hoort, sfeervol, sterk verhaal, prachtige regie en op slimme wijze zo veel mogelijk clichés ontwijken. Film met een hoop kwaliteit, zoiets móet wel uit europa komen .

En ja, dat valt te zien. Vanaf de bloedmooie openingscéne zit de sfeer er al zo diep in dat het niet fout kan gaan. Dat gaat het dan ook zeker niet, even lijkt het af te streven op een berg clichés maar dan word je flink op 't verkeerde been gezet. Ipv te vervallen in de standaard niemendalletjes-modus werkt het met een bekend doch zeer effectief plot en blijft de vaart er perfect in zitten.

Maar de grootste troef blijft continue die sfeer, fenomenaal spel met licht en donker, schitterende shots, prachtige locatie en constante dreiging. Film die eigenlijk alleen maar groeit met de speelduur. Vooral het laatste gedeelte is erg fraai, o.a de transformatie richting '66 was erg tof gedaan.

Al met al een verassing, kende het andere (shorts dus?) werk niet van Cerda. Maar hierin laat hij duidelijk zien dat hij wél weet om te gaan met 't genre. Laat er maar meer komen.

Inderdaad erg mooi geschoten en slim afgewisseld tussen de mistige bosomgeving en het landhuis. Geen bijster originele locaties, maar zo fraai en slim in beeld gebracht dat je je aandacht er wel bij houdt. Vooral de tunnel is niet bepaald een prettig plekje..

Gelukkig heeft het mede dankzij die looks een aardige dosis spanning. Die zet vrij vroeg in wat wel prettig is, maar de keerzijde is dat het lastig is die boog gespannen te houden. En dat lukt helaas niet tot het einde.

Het plot wordt nogal rommelig, alsof er teveel hooi op de vork wordt genomen: tijdslijnen die samen komen en een niet te ontkomen cirkel á la Evil Dead2. Zie daar maar eens uit te komen.. De eerste ontmoeting met de dubbelgangers wordt qua spanning en verbazing dan ook niet meer geëvenaard. En over ED2 gesproken: de brug en de bewegende voorwerpen in het huis..

De cast beviel me trouwens wel, vooral Hille. Alleen de vader leek niet zo op z'n plaats, beetje de plaatselijke melkboer.
3 - 3,5*

Matig genrewerkje

Goeie setting, mooi kleurgebruik dat zeker bijdraagt aan de sfeer en een verhaal dat - voor een suspense flick - aardig te noemen is. De film lijkt alles weg te hebben van de bovengemiddelde horrorfilm.

En toch vond ik het allemaal nét niet. De film was slechts redelijk spannend, op veel momenten eigenlijk zelfs niet. Het begin vond ik eerder saai en de soundtrack was ook weinig opvallend.

Ik kom uit op 4 sterren voor de fraaie beelden en de sfeer en 2 sterren voor het overige van de film dat mij slechts redelijk wist te vermaken.

3.0/5.0

Hele aparte, maar sfeervolle film.

Ik moest in het begin wel een beetje in het verhaal komen, omdat het nogal chaotisch/traag begon.

Maar uiteindelijk viel het einde mooi in elkaar.

De vormgevingen van het huis waren echt prachtig gemaakt, daardoor ontstond er een extra creepy sfeertje.

Kortom: Eindelijk weer eens wat anders dan de standaard horrorfilm van de laatste tijden...!!

3,5 *

Film nummer 3 van mijn 'inhaalslag marathon'. Gekozen voor een herziening van The Abandoned. Helaas was hij iets minder goed dan ik me herinnerde.

Er stond me bij dat 'The Abandoned' een spannende horrorfilm was waarbij ik regelmatig met grote ogen naar het beeld zat te kijken en ik van de ene verbazing in de andere viel. Deze keer was dat -uiteraard- wat minder het geval. Hoewel ik inhoudelijk niet veel meer wist over de film, was het gevoel dat ik er bij had de grootste aanleiding om te kijken of ik deze film na jaren nog steeds bijzonder vond. Het antwoord is nee.

Waar het aan ligt? Geen idee. Helaas vond ik het langdradig en een tikkeltje 'stoffig' op sommige momenten. De schrikmomenten waren redelijk maar wisten nergens écht te overtuigen. De sfeer, want ja, aan sfeer geen gebrek, was dan ook het sterkste punt aan de film, samen met het acteerwerk. Visueel zag het er ook wel aardig uit. Het kleurgebruik, de settings, de omgevingen.. het zorgt er allemaal voor dat het een mysterieus tintje krijgt.

Op een gegeven moment wordt het te druk, de chaos die ontstaat doet de film geen goed. Het is bovenal een dramafilm, met horror-achtige (Is dat überhaupt wel een woord? ) invloeden, want alleen 'horror' zou ik het niet willen noemen. Het is anderzijds wel verfrissend dat dit toch anders is dan je gewend bent wanneer je horror leest bij een film. Geen slashers, geen dolgedraaide serialkiller en geen jonge, blonde miepjes die als een kip zonder kop wat heen en weer rennen en veel met de goedgevulde inhoud van de bh die ze dragen pronken.

Toch ben ik minder enthousiast dan ik verwacht had. Is dit wellicht een film die de eerste keer veel indruk maakt, waardoor het tijdens de herziening lastig is om die eerste indruk te overtreffen? Of was ik er gewoon met te hoge verwachtingen ingestapt? Don't know...

Te weinig spankracht om de looptijd te verzilveren. Cerda compenseert het met een heel arsenaal aan audiovisuele Spielerei dat er van tijd tot tijd best mag zijn, maar net zo vaak nogal geforceerd overkomt. Iets droger had hier en daar best gekund. Overdaad zal wel schaden in dit geval, waar het scenario weer wat karig uitvalt.

Irritante hoofdrollen, maar wel een fijne locatie, al wordt daar wat warrig mee omgesprongen. De dubbelgangers, toch iets dat mogelijkheden biedt, krijgen ook net wat te weinig ruimte om de boel op sleeptouw te nemen, terwijl de finale zich maar blijft voortslepen. Fraaie looks, maar een strakke sidderaar wil het maar niet worden.

Aardige film, met een goede sfeer, mooie en creepy omgevingen en hier en daar mysterieuze scènes die een tikkeltje spanning opleveren. Toch is de film te lang om te blijven boeien. Het plot is ook niet bijster interessant.

Behoorlijke film.

Vooral qua sfeer en kleurgebruik ziet het er allemaal erg mooi uit. Het heeft is mysterieus en onheilspellends en dat zit er eigenlijk gedurende de gehele film wel in.

Qua verhaal is het in het begin ook redelijk mysterieus, maar uiteindelijk toch iets minder speciaal dan ik had verwacht. Spanning en schrikmomenten zijn ook in voldoende mate aanwezig.

Maar toch mist de film iets om echt goed te zijn. Het is echt zo'n film die een aantal minuten erg goed oogt en dan weer een beetje wegzakt en dat gaat de gehele film zo door. Desondanks heb ik me niet verveeld en zitten er genoeg positieve punten in om toch op een positieve score uit te komen.

3,0*

Ijzersterke en spannende horrorfilm die mij vooral het laatste half huur naar het puntje van de stoel zoog. De spanningsopbouw is gewelding en de visuals zijn wonderbaallijk mooi. De soundtrack droeg ook nog eens extra bij aan deze zeer sfeervolle horrorfilm uit de Spaanse keuken. De Spanjaarden zijn wat dat betreft wel meesters in het horrorgenre. Om deze film te kunnen waarderen dient men zich niet blind te staren naar de geloofwaardigheid van het verhaal maar dien je je volledig over te geven aan je gevoel. Laat de allerdaagse werkelijkheid voor wat het is. Doe net of het verhaal een enge droom is. Ik heb vaak het idee dat veel filmliefhebbers bij het zien van een horrorfilm zich niet los kunnen maken van de realiteit, wat tot gevolg heeft een lage waardering en als eindresultaat een veel te laag gemiddelde voor deze - ik zeg het nog eens - uitstekende horrorfilm.

4,5*

Prima horror met een aantal beklemmende, spannende scenes. Film was erg mooi geschoten en de locaties waren duister en creepy. Verhaal was interessant en richting het einde vielen veel puzzelstukjes op hun plaats. Wederom een lekker Spaans horrorfilmpje.

Ik snapte er echt niks van.

Dit is echt zo'n film waarvan de uitkomst van te voren zo goed als vast staat, dus draait het er meer om hoe we daar uiteindelijk aankomen, en daar zitten meer min- dan pluspunten aan.

Visueel is het in elk geval wel mooi. Het huis en de locatie leveren mooie sfeervolle plaatjes op. Ook zat het qua schrik-momenten wel goed. Geen loze jumpscares, alles telde. Geluid was ook een belangrijke factor, met het huis dat aan alle kanten kraakte.

Maar daar hield het voor mij wel een beetje op. De film had een te traag tempo en te veel scènes die nergens heen gingen zoals de scène waarin de hoofdrolspeelster het huis en het eiland probeert te ontvluchten om uiteindelijk precies op dezelfde plek te eindigen. Dat genre-cliché heb ik al te vaak gezien en het was veel te opzichtig.

Het script was in zekere mate ook te voorspelbaar, en dat de mannelijke hoofdrolspeler alles zelf uit de doeken deed was ook niet goed voor de spanning. Je ziet zelf van te voren ook wel aankomen hoe het met de personages zal vergaan, en de manier waarop was ook wel snel duidelijk.

Ik vond de personages ook niet interessant. De vrouw vond ik zelfs vrij irritant. Dat gegil was wel een beetje begrijpelijk, maar af en toe was het alleen vloeken wat ze deed. Het script probeert haar nog een beetje sympathiek te maken maar dat hielp niet echt omdat het ook niet echt een aardig persoon was. En haar broer was zo vaak afwezig dat hij meer een af en toe opduikend plot-element was in een verhaal dat me niet echt boeide.

In feite vond ik de film gewoon saai en weinig boeiend. de mooie plaatjes waren net genoeg om m'n aandacht erbij te houden. Al met al een middelmatige spookfilm.

Spannende en sfeervolle horrorfilm. Duister sfeertje helpt erg mee en zorgt dat de mysterie ook een grote boventoon krijgt. Echter, het is allemaal gewoon goed, en ook meer dan dat zit er niet in voor deze film. Maar juist de spanning en vooral de sfeer brengen deze horrorfilm toch naar een goede wegkijker.

Ondermaatse Spaanse thriller met geesten en what not in het onherbergzame en norse Oost-Blok. Oninteressant was het zeker, ik kon er nauwelijks mijn aandacht bijhouden.

Griezelfilm volgens de Hotel California-formule. Pluspunt is dat de film erg sfeervol is, maar dat is dan ook alles. De dreiging begint veel te snel, zodat die na een kwartiertje wel uitgeraasd is, en wat dan blijft is een serie min of meer lachwekkende gebeurtenissen zonder veel logica. Tja, het spookt, en spoken zijn nou eenmaal niet logisch.

Betere opbouw en meer rustige momenten hadden de spanning er wel in kunnen houden misschien, maar al met al had het het beste geweest als de film niet langer dan een half uurtje had geduurd, want veel meer kon de magere materie niet aan.

serieuze tegenvaller,kon me niet echt boeien

Wat krijg je als de Spaanse Nacho Cerda (regisseur bekend van zijn (keigoede) korte films “Aftermath" (1994) en "Genesis” (1998) de Canadese Karim Hussein (regisseur van Subconscious Cruelty en cameraman van o.a. Hobo with a Shotgun) en de Zuid-Afrikaanse Richard Stanley (cultfiguur en regisseur van Hardware (1990) of de scenarioschrijver (plus de eerste regisseur) van het debacle: The Island of Doctor Moreau (1996) door een beetje geluk samen een film tot stand weten te brengen?

Heel simpel, een superieure spookhuis-horrorfilm die erin slaagt zowel angstaanjagend, als ook de abstracte wereld van verleden en heden met elkaar weet te vervlechten.

Amerikaanse filmproducent Marie Jones (Anastasia Hille) probeert al meer dan 40 jaar achter haar biologische ouders te komen. Ze werd geboren in Rusland maar groeide op in het Verenigd Koninkrijk voordat ze naar L.A. ging. Echter adoptiepapieren in het Rusland van de jaren '60 werden veel minder goed bewaard, daarom had ze bijna voortdurende tegenslag. Dan krijgt ze op een dag een telegram dat ze een stuk land in Rusland heeft geërfd dat ooit eigendom was van haar biologische moeder en de reis die hierop maakt moet een antwoord op al haar vragen gaan worden.

Het klinkt misschien als iets dat je al eerder hebt gezien, maar ik vond dit toch één van de donkerste, engste films die ik in lange tijd heb gezien (kippenvel) en weinig of geen gelijkenis vertoont met andere films. Wie het andere werk van de regisseur heeft gezien weet dat hij goed uit de voeten kan met de verschillende sub-genres van de horror. En in de hoogtijd dagen van Saw of Hostel, wilde hij iets maken dat geen -kloon was. Missie geslaagd dacht ik zo!

De film ziet er verbluffend uit, niet in de laatste plaats dankzij cameraman Xavi Gimenezs ( The Machinist) we zien een zeer grimmig en deprimerend ogende omgeving die perfect paste bij deze film. De sets en het geluid (iets wat me vaak niet eens opvalt) zijn nog twee verbazingwekkend effectieve elementen. Beide passen goed bij de troosteloosheid van de beelden en creëren een bijna voelbaar gevoel van onheil. En dan heb ik het nog niet gehad over het laatste gedeelte, dat is een van de mooiste, tofste en beklijvende stukken van de film.

De film heeft wel wat weg als van die Matroesjka-poppetjes; het lijkt aan de buitenkant op een horrorfilm, maar wanneer je begint met het openmaken, zul je een geesten-film vinden met daarin een spookhuis-film waarin dan weer een film huist over een oeroud ander kwaad. Maar zeker is dat voor deze film mijn hart als horror-genre-fan toch een stukje harder ging slaan!

Na zijn 2 kortfilms een wat conventionelere film van Cerda. Maar ook deze is weer uiterst zorgvuldig neergezet. Geweldig sfeervol en naargeestig. Beter dan het gros aan haunted house filmpjes. Vakwerk.

3,5*

Ik ga vooral mee in de recensie van namingway24 mee. Op de sfeer en het audiovisuele heb ik eigenlijk niets aan te merken dat is uitstekend. Helaas zijn er ook een behoorlijk aantal zaken die niet goed uit de verf komen. Het verhaal is uitermate zwak, de lotsbestemming van broer en zus ligt al vrij snel vast, het is enkel afwachten wat er tussenin gebeurt om uiteindelijk tot daar te komen. Je kan je ook afvragen of ze zo een lot eigenlijk wel verdienden. Ergens deed het me een beetje aan The Haunting uit 1963 denken, je kan niet wegvluchten van die haunted place. De regisseur gooit een beetje van alles bij elkaar met doppelgangers, spookbeelden uit het verleden, rondvliegend huisraad, stemmen uit het verleden, vluchten en uiteindelijk toch weer op hetzelfde punt te komen en zo kan je nog wel een tijdje doorgaan met bekende haunted house events. Is dat allemaal nodig om het mysterie te ontrafelen voor zover je nog van mysterie kan spreken als de lotsbestemming je eigenlijk al wordt voorgezegd na een half uur? Het voelde vooral als tijd rekken, de 90 minuten vol maken. Toegegeven in die tijd zaten zulke thema's in de lift, maar 5 jaar eerder zag ik The Others die op een veel rustigere en niet zo bombastische wijze sfeervol en mysterie wist te verbinden tot een leuk geheel. Of ik kan nog verder terug bij The Innocents die het mysterie zelfs open laat en een eigen interpretatie toestaat.

Zeer goede, beklemmende film! De Russische omgeving zorgt voor een naargeestige sfeer. Muziek ook super goed. Had 'm al eens eerder bekeken, maar nu vond ik de film net zo goed als toen. Net even anders dan het gros van de horrorfilms. Mooi verhaal ook; tragisch tegelijk. Het pakte mij wel. 4*

Het talent voor een goede visuele vormgeving kan de controversiële regisseur Nacho Cerdà niet worden ontzegd, maar een goede inhoudelijke invulling wel. The Abandoned doet namelijk veelvuldig de poging om origineel en verrassend uit de hoek te komen, maar werkt zichzelf vooral halfbakken en oninteressant uit. De bedreiging krijgen veel te weinig ruimte en een nogal saaie aankleding om enige vorm van angst aan te jagen, wat ten koste gaat van een geconcentreerde achtergrond. De kleuren komen mooi van de grond en elke scene kijkt weg als een eigenzinnig kunstwerk, maar het verhaal wil voor geen meter boeien. Het helpt daarnaast niet dat de hoofdpersonages acteren als een natte krant, waardoor het voor de kijker niet veel uitnodigender is om de situatie te blijven volgen.