Term Life (2016)

Niet zo slecht als je zou denken, wanneer je de beoordeling ziet en de kritieken leest. Beetje een dertien in een dozijn thriller/actiefilm, dat wel. Vaardig gemaakt, maar tussen al die films die tegenwoordig worden geproduceerd, een tamelijk onopvallend werkje. Spraakwaterval Vaughn zal ongetwijfeld een razzie award winnen voor worst haircut. Zijn samenspel met filmdochter Steinfeld komt niet al te geloofwaardig van de grond, wat dan ook het belangrijkste mankement van term life is. Verder veel bekende koppen weggestopt in ondankbare bijrollen(Jon Favreau, Terrence Howard). Wat dat betreft komt good old Bill Paxton nog goed weg met zijn redelijke schurkenrol.

Geen geweldige film. Erg simpel, rechtlijnig en ongeloofwaardig. Spannend? Nee.

In de film een paar zielige pogingen om het verhaal meer laag te geven door het inbrengen van een paar “dubbele bodems”. Die zijn echter zo aangedikt en aangekondigd dat ze niet verrassen en geforceerd aanvoelen.

Ook een film met een voorspelbaar en tegelijkertijd erg ongeloofwaardig einde. Een einde dat daardoor uitstekend past in de armoedige geest van de rest van de film.

Het acteerwerk is matig. Men doet typetjes. Overdreven aangezette typetjes die uiteraard enkel stereotiepe dingen zeggen en dat ongegeneerd doen zonder enige vorm van relativering.

Term Life is zo'n film waarin de slechterik mensen in de rug schiet. En de goeie altijd eervol is. Een film zonder schemergebied. Zo'n film dus.

Nogal moeizaam vader-en-dochter misdaadfilmpje. Waarbij voor mij eigenlijk de relatie tussen Vaughn en Steinfeld nog het minst storend was, de geloofwaardigheid van de rest van het verhaal zit me veel meer dwars. Net als de gebruikelijke god-mode-achtige onkwetsbaarheid van onze hoofdpersoon die niet echt goed in dit type film past. En ook de wat bekende koppen in bijrolletjes lijken niet goed te snappen wat ze in deze film te zoeken hebben - met uitzondering van Jonathan Banks dan.

“You're a thief, right?

That's what mom said.

You steal stuff, right?

Yeah.

You must really suck at it.”

“Term life” is zo’n type film waar ik de volgende dag al heel goed moet over nadenken om me de titel voor de dag te halen. Laat staan dat ik nog iets significants van het inhoudelijke weet. In eerste instantie wou ik eigenlijk niet eens de moeite doen om deze komische misdaadfilm te kijken vanwege de aanwezigheid van Vince Vaughn. Hij is niet bepaald mijn favoriete acteur. Laten we zeggen dat hij me degelijk op de zenuwen werkte in “The internship” en “Wedding crashers”. Maar uiteindelijk moet ik toegeven dat hij best meeviel in deze film. Hij heeft wel niet veel weg van een misdadiger en ik vreesde telkens dat hij weer op de proppen zou komen met iets semi-komisch (wat dan uiteindelijk niet echt grappig is), maar gelukkig bleef ik daarvan gespaard. Er werden ook nog enkele bekende acteurs aangeworven, ook al kregen ze betekenisloze rollen toegewezen.

Nick Barrow (Vince Vaughn) is niet dat soort misdadiger die zich steeds middenin criminele activiteiten bevindt, maar eerder de misdadiger die steeds langs de zijlijn toeschouwt. Hij construeert overvallen en inbraken. Kortom, hij observeert het doelwit, werkt de planning uit (compleet met elektrische schema’s, codes en timing) en verkoopt dit dan aan de hoogste bieder. Als dan de overval verkeerd afloopt waarbij de uitvoerende criminelen worden geëlimineerd en de buit verdwijnt, is het tijd voor Nick om zich zo snel mogelijk uit de voeten te maken. Eén van de vermoorde criminelen blijkt de zoon te zijn van Victor Fuentes (Jordi Molla) , de big chief van een Mexicaanse drugskartel. Voeg er dan nog een bende corrupte smerissen aan toe en je begrijpt dan wel dat Nick inderdaad diep in de stront zit. Het enige waar hij zich zorgen over maakt is zijn dochter, waar hij al jaren geen contact meer mee heeft en alleen een verzameling in het geniep gemaakte foto’s in een schoenendoos heeft zitten. Een afgesloten levensverzekering brengt soelaas. Het enige waar hij voor moet zorgen is dat hij het drie weken kan uithouden met zijn opstandige dochter.

Zoals ik al eerder vermelde, doen er nog een hele resem bekende acteurs mee in deze door genres overwoekerde film. Jon “Chef” Favreau zien we denk ik zo’n 3 minuten in de film. Jonathan “Breaking Bad” Banks speelt één van de meest interessante rollen. Een soort uitgerangeerde misdadiger die zo goedmoedig is om Nick op weg te helpen en te voorzien van inside informatie. Als er eentje is die de meest grappige dialogen heeft, dan is hij het wel. De meest geslaagde vertolking is weggelegd voor Bill Paxton. Een perfect portret van een corrupte agent die er alles aan doet om niet door “Internal affaires” te worden veroordeeld. Zelfs als hij zich tegen zijn partners in crime moet keren.

“Term Life” is gewoonweg een doorsnee actiefilm met een deel geforceerde komedie. En tenslotte sleurt men er ook nog eens een melig familiedrama bij. Het type familiefilm over een scheefgegroeide vader-dochter relatie. Bij aanvang loopt de tiener dochter er steeds pissig bij, onderwijl allerlei verwensingen naar hoofd van de immer afwezige vader slingerend. Verwacht je dus aan enkele gênante momenten voor Nick die als verantwoorde en zorgzame vader terug de brokken tracht te lijmen. De uiteindelijke afloop kan je natuurlijk op je sokken voorspellen. Deze onbeduidende film verstikt zichzelf dankzij de mengelmoes aan genres, waardoor men eigenlijk nooit ten volle beseft welke richting het nu zal uitgaan. En als een belachelijk kapsel de meeste aandacht krijgt van filmliefhebbers, is dit sowieso al geen goed teken.

2*

Nietszeggend en erg voorspelbaar filmpje in het genre slechte vader-dochter relatie.

Verplicht stukje misdaad, beetje boos tienergedrag, wat kat en muisspel en dan hoop je maar dat de film snel voorbij gaat. Vince Vaughn vind ik nooit leuk in komedies en ook in dit genre is het een miscast.

Snel vergeten.

Vince Vaugh speelt een man die zijn geld verdiend met het uitdenken van criminele meesterplannen. Bedenken dus, maar nooit deelnemen. Zo blijft hij buiten schot, totdat hij ervan beschuldigd wordt verraad te hebben gepleegd en hij zijn leven niet meer zeker is. Het plot is dat van een B-film, inclusief kleurrijke, stripachtige misdadigers en een vervreemde dochter die zich met één en ander gaat bemoeien. Maar Paxton is uitstekend als de gevaarlijkste vijand van allemaal en Vaugh en Hailee Steinfeld zijn een geloofwaardig vader/dochter-duo en de film is ook na 90 minuten afgelopen. Daardoor is dit allemaal best aan te gluren.

Term Life

Je zou er bijna een whiplash van krijgen, zoveel richtingen wil deze film opgaan. Een harde misdaadfilm, een familiedrama, humor en wat sentiment etc. Term Life is best onderhoudend, maar het maakt over de gehele linie gewoon te weinig indruk. Paxton is nog wel goed als grote bad guy en ook Steinfeld zit duidelijk in haar comfort zone, maar het is duidelijk dat de regisseur te veel hooi op zijn vork heeft genomen. Een iets strakker en meer gefocust script had de film goed gedaan. Over het kapsel van Vaughn zullen we het maar niet hebben…

Aardige misdaad thriller. Het verhaal is niet heel origineel maar wordt vakkundig uitgewerkt door Billingsley. De opbouw is goed en de film kijkt lekker weg. Er is voldoende spanning en hier en daar wat actie. Het einde had beter gekund en is wat makkelijk. Vaughn en Steinfeld zijn verder goed op elkaar ingespeeld. De sfeer en settings zijn dik in orde. Leuke film. 3.5

Dat haar van Vaughn! Geeft je de hele tijd het gevoel alsof je naar een sketch zit te kijken.

Het slechte acteerwerk en karig verhaallijntje helpen natuurlijk ook niet mee.

Doet niet onder voor een B-film. *2.0

Al meer hier gezegd: slecht. Verhaal stelt weinig voor en veel onlogische overgangen. Auto's, die er ineens zijn, de schurken weten wel heel makkelijk alles te vinden van de hoofdpersoon en aan het eind is de grote schurk ineens heel aardig. En die Paxton altijd maar in een en dezelfde stand met boze blik acteren . Vermoeiend slecht.

Matig.

Vooral gekeken vanwege de poster en de namenlijst. Vaughn in serieuzere rollen verrast me regelmatig. Brawl in Cell Block 99 blijft nog altijd 1 van mijn favorieten waarin Vaughn het geweldig doet. Term Life schepte daarom ook alvast de nodige verwachtingen, al waren ze redelijk beperkt door de look van Vaughn op de poster.

Helaas is Vaughn hier een stuk zwakker dan normaal. Ik verkies hem nog altijd liever in dit soort rollen dan in komediefilms, maar hier is hij toch wat terughoudend en nerveus. Te stijf. De dialogen rollen goed zijn mond uit, maar hij gaat toch te weinig op in zijn rol. Dat neem ik hem niet kwalijk, want ik zou me ook kwetsbaar voelen met zo'n kapsel.

Deze film is voornamelijk een thriller, verwacht geen actiefilm wat het genre of de poster je ook laten geloven. Het start met een explosie, maar concentreert zich vooral op de band tussen Vaughn en Steinfeld. Die wordt redelijk uitgewerkt, maar niet optimaal. Het is net wat te standaard en Steinfeld kiest wel gemakkelijk voor dit soort rollen, valt me op.

Verder niet sterk genoeg geschoten, de scenes voelen iets te rustig aan en het ontbreekt de opbouw aan veel strakheid. Regisseur Billingsley vertrouwt te veel op zijn cast, waardoor het verhaal zelf en de snelheid ervan niet on-point zijn. Uiteindelijk resulteert dit in een wat saaie film. Na enige tijd maakt het je niet veel meer uit wat er gaat gebeuren.

Iets meer inspanning en een betere Vaughn hadden kunnen werken. Een Ritchie-aanpak had deze film goed gestaan, nu ontstijgt het zijn genre nergens. Sterker nog, het zakt erdoorheen. Vaughn is een top acteur soms, maar hier kon hij blijkbaar te weinig mee. Het is uit te kijken en duurt niet te lang, maar als geheel is de film toch aan de matige kant.