Pas de Repos pour les Braves (2003)

Wat als zoete pap in m'n oren klonk, smaakte naar zure pap dewelke dagenlang in de zon had gestaan.

Als reactie op de film The Dreamers las ik ooit 'oeverloos geouwehoer dat nergens toe leidt'. Wel, hier was ik het in het geval van The Dreamers helemaal niet mee eens. Deze flutprent daarentegen had dit citaat rustig als tagline kunnen gebruiken. Het kostte me dan ook enige moeite de ogen open te houden tijdens het onophoudelijke Franse gekwetter dat in ijltempo op me werd afgevuurd. Toepasselijke titel, dat wel! Pas De Repos pour les Braves... vind het inderdaad erg moedig dat ik er niet bij in slaap gevallen ben. 1 stem en 1 ster, men weze gewaarschuwd!

Zeer wazige film over niets eigenlijk. Het enige wat mij gedurende deze film er nog van weerhield hem uit te zetten was het feit dat je de gehele film bezig bent met het "waar gaat dit over?". En ja, deze vraag wil je nou eenmaal graag beantwoord hebben. Maar helaas, het is nog steeds een groot vraagteken... Waar heb ik in godsnaam naar gekeken?

1,5 *

Dat was ik en deze is idd nog veel slechter. Waar in voor de Dreamers nog 1,5* over had voor de filmquiz en het lichaam van Eva Green kon ik hier echt niets positiefs in ontdekken. Vervelende en vage film. Heb nog steeds geen idee wat de bedoeling hiervan was. 0,5*

Klinkt nog steeds erg boeiend. Staat ook al een tijdje op m'n lijst.

Veel plezier dan maar, wellicht ondek jij waar het over gaat, of zie je het juist als pré dat het nergens over gaat. Heeft visueel overigens ook niets te bieden.

Meeste films gaan nergens over

Maar het zou jammer zijn als de film dan ook visueel niet biedt. 't Was ook vooral de cover (niet deze poster) die mij aantrok.

Dat plaatje is idd een stuk mooier dan de film.

Poster met de pijltjes heeft ook mij weten te mis/verleiden .

Zoals Reinbo al zegt heeft deze film in tegenstelling tot The Dreamers, op een enkele scène na ook visueel niets te bieden. Maar ik houd je zeker niet tegen hoor Onderhond, zelfs benieuwd of je het hiermee oneens bent .

Tja, ik moet me toch aansluiten bij de eerdere reacties. Al vond ik het aanvankelijk nog wel aardig. Ik was in de veronderstelling naar een soort sfeerimpressie van kleine dorpjes op het Franse platteland te kijken, een onderwerp dat ik wel interessant vind (het feit dat alle jonge mensen hier wegtrekken). En bij sfeerimpressies is het plot nooit het belangrijkste, dus daar kon ik mee leven. Maar na een minuut of 40 raakte ik de draad echt volledig kwijt. Volledig onlogische en willekeurig lijkende gebeurtenissen, acteurs en personages die opeens weer verschijnen en verdwijnen (en dan heeft de film vooral veel shots van een afstand, zodat ze ook onmogelijk te herkennen zijn). Ook werd het platteland ingeruild, voor een wat meer stadse omgeving.

En die laatste zinnen lijken verdomd veel op kritiek die je bij bijvoorbeeld een Lynch leest, maar daar zit het belangrijke verschil dat die het wel interessant weet te maken en er een soort spannende tocht van maakt, terwijl dit voorbijflitst zonder dat er iets blijft hangen. En dan zitten er nog wel enkele aardige scènes in, maar Guiraudie moet duidelijk op zoek naar een ander concept.

Recensie.

Keek toch wel heel hard uit om dit verhaal over een jongeman die niet durft te gaan slapen te bekijken. Ik kende de regisseur niet maar de referentie naar de films van Tati op de dvd-hoes trok me over de streep. Reeds na 15 minuten kwam deze beslissing terug om me in het achtersteven te bijten. Het trage tempo van de film wiegt je zo in slaap. Reeds van bij de eerste ontmoeting met Basile is het duidelijk dat realiteit en fantasie door elkaar lopen en het is dan ook zeer moeilijk om deze te onderscheiden van elkaar. Na drie kwartier speelde ik met de gedachte de film af te zetten maar de sporadische mooie beelden stelden dit lot vooralsnog uit. De droomsequenties met het vliegtuig en deze in de bar mochten er effectief wel zijn. Het einde was dan weer teleurstellend, het ene moment zit je naar een conversatie te luisteren maar als je op het verkeerde moment met je ogen durft te knipperen is de film reeds afgelopen.

Redelijk verbazingwekkend de score hier. Want ik vond dit juist een erg interessante en frisse film. Een film waarin droom, realiteit en misschien zelfs een soort van parallel universum volkomen door elkaar lopen. Er is dus inderdaad nauwelijks een touw vast te knopen aan het plot, maar dat vond ik geen probleem.

Vond de film mooi ogen, niet meteen vernieuwend, maar wel mooi. Sfeervolle nachtscenes, vervallen huisjes een Frans platteland ontdaan van een duidelijk tijdsbeeld. En de film was vaak ongelofelijk grappig. Ik heb regelmatig hardop zitten lachen om de beeldgrapjes (daar komt de Tati-vergelijking vandaan denk ik, al lijkt het er helemaal niet op) en de dialogen.

Voor weinig uit een bak gevist met koninginnedag. Totaal geen spijt van. Erg benieuwd naar de rest van de films van deze man.

3.5*

Na 12 stemmen de eerste voldoende.

Dan werd dat tijd!