The Notebook (2004)

normaal gesproken hou ik niet van dit soort films, maar ik zwijmelde helemaal weg.

Ik ben nu ook helemaal gek van Rachel McAdams.

4*

Romantische films genieten niet direct mijn voorkeur. Maar dit is er één die je gewoon gezien moet hebben.

Het beleven van de film in flashbacks is goed gedaan, gekoppeld aan een probleem dat nog steeds actueel is. Het eind is redelijk goed voorspelbaar.

Erg mooie film!!!!

Klopt het dat Rachel Mc Adams al 28 is? dat staat namelijk op heel veel websites,maar ik kan dat haast niet geloven aangezien zij ook in Mean Girls heeft gespeeld, een film over tieners op een highschool

Geboortedatum: 7 October 1976... dus ja, 28

als je haar dan ziet in mean girls lijkt ze wel 16, echt niet te geloven

Erg romantische film , goed verhaal

Prachtige liefdesfilm, met hele mooie beelden. Twee mooie en goede hoofdrolspelers. Film die me geen moment verveelde.

Heb 'm vandaag 14 februari gezien(valentijnsdag), een topper op zo'n dag, en zeker ook een topper in z'n genre.

4,5*

Een van de beste romans sinds jaren erg goed geacteerd 5*

ERG prettig om te zien dat er toch nog zwijmelfilms zijn die hier uiterst terecht aardig hoog kunnen scoren!

Af en toe zwijmelen kan geen kwaad. Binnenkort maar eens bekijken deze film.

Heb hem nu inmiddels 2 keer gezien en hij blijft mooi. Vooral de scene als ze in de regen aanleggen met de boot en zei alle frustratie eruit gooit.

Ik had vorige week Shall we dance gezien maar die viel tegen en daarbij vergeleken was deze film een verademing.

Absoluut een geweldige film. Pure romantiek.

Een zwijmelfilm, mierzoet , tja ik hou er blijkbaar wel van!!!

Voor mij 5 sterren.

Als je de vrouw zo zacht als boter wil krijgen, dan is dit de optie.

Ben zelf geen persoon die snel een romantische film kijkt maar deze is me nog wel een dag blijven volgen...

Cliche verhaal maar mooi uitgewerkt en uitstekend acteer werk van Ryan Gosling en Rachel McAdams.

Kort en krachtig super film en één aanrader voor iedereen!!!!!!

Meestal heb ik het niet zo op romantische filmpjes, maar dit vond ik echt een meesterfilm. Prachtig verhaal (dacht dat het een verfillming was van een boek) en mooi uitgewerkt. De acteerprestaties van de acteurs liegen er ook niet om. Maar de film is voor mij iets te zoet, had wat meer drama in kunnen zitten. Desondanks toch 4 sterren.

Wat een ongelovelijk mooi liefdesverhaal is dit en niet een keer mierzoet. Schitterend het einde al krijg je toch wat angst om oud te worden Werkelijk een schitterende film ga hem zeker nog vaker kijken!

Prachtige film. Heb hem in het vliegtuig gezien en heb echt een traantje weggepinkt... Goed acteer werk en mooi verhaal. Super romantisch!!!

Mooi en ontroerend verhaal. Geweldig hoe men meerdere thema's heeft verwerkt in het verhaal. Maar bovenal is het gewoon een geweldig romantisch drama. Omdat ik net de film gezien heb 4,5*. Misschien kom ik er morgen op terug.

Mooie romantische film. Goed te volgen en inderdaad even terug in de tijd is wel eens leuk. Mooi gefilmd en geacteerd 4 sterren

Wat een mooie film is dit! Een zeer standaard liedesverhaal tussen twee jonge mensen, maar heel erg mooi uitgewerkt!

Ik vond dit ook een zeer goede film, op het einde zelfs een paar traantjes gelaten.. wel typische zwijmel film!

Jezus, wat een sof! Heb ik gisteren het prachtige Opening Night bekeken van de vermaarde independent-filmer John Cassavetes die immer rauwe emoties toont in zijn films en alle Hollywoodregeltjes aan zijn laars lapt, krijg ik nu dit voorspelbare mierzoete clichee-filmpje voorgeschoteld (van zijn zoon nota bene!) die me op geen enkel moment ook maar enigszins kon beroeren. Ik kan me niet voorstellen dat paps hier blij mee zou zijn geweest. Slappe hap, maar wel leuk spel van de twee jonge hoofdrolspelers en af en toe een mooi geschoten plaatje. Maar dat is dan ook alles. 1,5*

PS. voordat mensen me iets gaan verwijten in de trant van "die Ramon is een koude zuurpruim met een aversie mbt dit genre" toch maar even vermelden dat ik de romantiek zelver ben.

Haha, maar het is op z'n minst opmérkelijk Ramon, dat zowat de enige tearjerker van de laatste jaren die zo (terecht) hoog gewaardeerd wordt, je toch weer bijzonder bitter laat reageren. Alhoewel, echt opmerkelijk nou ook weer niet, je wordt voorspelbaar . Misschien dat 't stiekem wél iets heeft te maken met je weinig aanwezige voorkeur (laat ik 't netjes uitdrukken) voor jongere & clichématiger films. Spreken voor 'paps' zou ik sowieso achterwege laten trouwens, al doe je dat dan ook niet letterlijk.

'je weet niet wat je mist', zeg maar..

he heeft iemand het einde van de film gezien in de bios en op dvd... dacht dat deze anders was. er mist volgens mij een klein stukje aan het einde of heb ik het mis...

Ik vond het wel een mooie film, maar daarin tegen wel een langdradige film.Goed verhaallijn en een fantastische zwijmel film.3*

Fa Yeung Nin Wa, Lost In Translation, Romeo + Juliet(ja, ja, die van Luhrmann) raken me veel meer o.a bijv.

Tja, hoe komt dat dan? Ik houd vooral van de subtiele, de klassieke en de realistische emotie. Ik denk dat The Notebook qua verhaal en bovenal qua uitwerking weer te makkelijke paden bewandelt waardoor de film me juist afstoot ipv raakt. John Cassavetes bijvoorbeeld, weet elke relatie in elk van zijn films zo veel realistischer te brengen. Subtieler ook, met de camera op de huiden van de geliefden en begeleid door de juiste dialogen. In The Notebook lijkt de liefde uit een avondromannetje te zijn overgenomen. Twee jonge mooie mensen (waarom moeten ze altijd het vertekende toonbeeld van schoonheid zijn?), uit twee verschillende werelden (hoe vaak hebben we dat al niet gezien op celluloid?), met tegenwerkende ouders (wat een clichee weer) .. en de afloop kun je immer raden in de eerste tien minuten van de film. Het staat te ver van me af, het is een onorigineel Hollywoodsprookje en geen oprecht liefdesverhaal in mijn ogen.

Enkel om het verschil in aanpak te verduidelijken natuurlijk (en aan te geven welke aanpak ik prefereer).

Een beetje dubbelzinnig... Ik denk niet dat het aan een bepaalde aversie tov jonge films mijner zijde ligt. Ik heb alle elementen opgevangen, maar ik denk oprecht dat de film die kwaliteiten mist om een goede film te zijn.

Waarbij jij een iets andere definitie hanteert van 'goede' film dan ik, om het 'ik vind' maar 's op een ingewikkelde manier uit te drukken . Ik heb een stuk minder problemen met clichés, aangezien het leven zelf er ook vol mee zit. Yep, in dat opzicht vind ik The Notebook prima realistisch. En zelfs dát vind ik niet per se nodig om een film goed te vinden, dan komt 't escapisme weer bovendrijven. Die conclusie echter: het leven IS vaak ontzettend clichématig en dus is het geen doodzonde om dit ook in films te zien, heeft me in de loop der jaren een stuk meer intens laten genieten van films (als deze). Bij nader inzien 'ligt het' bij jou inderdaad waarschijnlijk niet aan aversie voor jongere films, maar meer aan die clichés? Kan ik me voorstellen, maar ook in dat opzicht dus: je weet niet wat je mist .

(en bedankt, nu heb ik meteen weer die prachtige analyse van clichés uit Naked in m'n hoofd, wat bepaald geen straf is)

Waarbij jij een iets andere definitie hanteert van 'goede' film dan ik, om het 'ik vind' maar 's op een ingewikkelde manier uit te drukken

Tuurlijk. Mijn zusje heeft intens genoten van de film by the way (en de film uitgezocht) en zou vast en zeker jouw zijde hebben gekozen in deze discussie. Zo zie je maar weer.

Interessant. Maar bij mij is het eerder het omgekeerde. Juist omdat het leven naast de cliches ook nog eens bestaat uit momenten van rauwe emotie (positief, maar ook vaak negatief, vooral in de liefde) zoek ik in film veelal naar die elementen. Cliches irriteren me eerder, zowel in film als in real-life. Een uitzondering daarop is Murnau's mierzoete Sunrise bijvoorbeeld. Daar slik ik het wel, maar die film heeft dan ook nog eens andere kwaliteiten. Ach, het zij zo...

Clichés irriteren mij ook eerder dan rauwheid hoor, ik ben gelukkig nog niet volkomen verpest .