Anora (2024)

In de films van Sean Baker hebben de personages bijna steevast een connectie met de seksindustrie. Het is dan ook niet verbazingwekkend dat de film Anora hierop geen uitzondering is. De film vertelt over een episode in het leven van de stripper Anora (kortweg Ani) die in ruil voor wat extra geld niet onwillig is om iets meer te doen dan een simpele lapdance. Baker richt zich wederom niet zozeer op de inhoudelijke kant van het sekswerk, maar richt zijn aandacht op de personages die in dit schimmige wereldje werkzaam zijn of er op een andere manier in bivakkeren.

Het duurt een tijdje voordat de kijker het personage Ani beter leert kennen. De film schetst in eerste instantie situaties en gebeurtenissen die haar werk met zich meebrengen. Haar relatie tot haar werk is puur zakelijk. Voor haar is haar werk een middel om geld te verdienen. Van enig geromantiseer is geen sprake. Ani is een zelfbewuste vrouw die zonder scrupules haar lichaam inzet om rijkdom te vergaren. Ani is geen uitgesproken sympathiek of uitgesproken onsympathiek personage, maar wekt vanwege haar sterke gevoel voor eigenwaarde voldoende positieve vibraties op om met haar mee te leven. Over haar achtergrond vertelt de film amper iets. Dat ze nooit haar volledige geboortenaam Anora gebruikt maar de naam Ani verkiest, zegt iets over haar band met haar verleden. Liever geen verleden. Zoveel is duidelijk.

Ani die graag het rijke leven van een prinsesje wil leiden maar zich bepaald niet als een prinsesje gedraagt, is een intrigerende persoon. De kennismaking met de verwende rijke Russische nietsnut Ivan, biedt haar perspectief. Twee werelden vloeien samen. Ani leeft opeens in een weldadige droom die betaalt wordt met het geld van Ivans vader. De realiteit is ver weg. De kijker wordt vergast op een lange enerverende aaneenschakeling van de feestende, seksende en gebruikende activiteiten van het paartje. In dit deel van de film vroeg ik me af hoe lang het zou duren alvorens Ani net als ik de betrekkelijkheid van de droom zou inzien terwijl ik naarstig zocht naar scheurtjes in de deklaag die de illusie bedekte in de hoop dat Ani de scheurtjes ook zou waarnemen.

Het verhaal bereikt een keerpunt met de introductie van nieuwe personages die zich in opdracht van Ivans rijke familie opwerpen als verstoorders van de droom. De confrontaties met de weerspannige Ani leveren vervolgens heerlijke chaos en verrukkelijke hilariteit op. Twee werelden botsen en de film raakt te midden van feestgedruis, commotie, hilariteit en gebakkelei op dat moment wel degelijk een paar serieuze snaren. Het is sowieso tragisch om te zien hoe de doelgerichte stripper zich heel gepassioneerd aan een droom vastklampt, waarvan de kijker al meteen de uitzichtloosheid inziet. Baker laat vervolgens niet na een scherpe en harde blik achter de fantastische façade te werpen en als gevolg daarvan een sfeer van verbittering, desillusie en ongeluk de film binnen te laten. Er ontstaat een grijpbare emotionele laag die in de rest van de film slechts sudderend aanwezig was of zelfs verborgen bleef.

Hoewel het feestende middenstuk hier en daar niet steeds even interessant was, lukt het Sean Baker opnieuw om een prachtfilm te maken. Een film die op een tragikomische manier op zoek is naar menselijke waarden juist door de mens te laten zien zoals hij is. Door zijn personages daar waar mogelijk met warmte te bekleden zelfs als ze worden meegezogen in de bittere kou van de wereld om hen heen. Door te pogen de harde schil te breken en te zoeken naar de zachtzinnigheid die er hopelijk onder verborgen ligt. Die confronterende blik levert een heerlijke tragikomische film op.

Ben niet zo van de Humor films, maar deze was top 5 sterren! Alleen leek het wel of Robert de Niro er in meespeelde in zijn doen en laten, Die man met die moedervlek op zijn rechter wang.

Hoog in filmlijstjes, al op voorhand geprezen bij de Awards en zelfs Greta Gerwig was lovend over deze film. Tja, ik zie het helemaal niet. Het begin duurt vrij lang en is met momenten zelfs lelijk en te schreeuwend. Dan komt er een wending in het verhaal en lijkt het even te beteren met de nodige humor. Maar het blijft een hoop irritante figuren die druk doen en de echte chemie of plotwending bleef helaas uit. Van de door de media uitgeroepen favorieten van 2024 is dit toch wel de meest overroepen.

Best geinig en zeker goed kijkbaar, maar had echt véél meer verwacht van een gouden palm winnaar van Sean Baker.

Met name zijn best karakteristieke sfeer is eigenlijk nauwelijks herkenbaar.

Bij vlagen verzandt de film zelfs in een soort karikaturaal blijspel. Echt niet waar ik op zat te wachten. Snap de hype niet echt helemaal.

Toros was trouwens wel echt top haha.

Mee eens. Een waardeloze film vond ik zelf.

Inderdaad, wat een teleurstelling was deze film.

Ben je zelf niet een beetje aan het romantiseren hier? Onder voorbehoud dat ik geen kenner ben van dit wereldje, lijkt mij het wereldje dat getoond wordt, niet een wereldje waar zelfbewuste jonge meisjes professioneel bezig zijn. Vaak hebben deze meisjes een geschiedenis van misbruik en komen uit zwak sociale gezinnen. Hoe het is gesteld met de eigenwaarde blijkt op het einde, die is nul.

Ongeloofwaardig vind ik dat iemand die de wereld kent van de andere kant zich verzet zich tegen Russische oligarchen, wat niets ontziende criminelen zijn. Met wat geld en al dan niet bedreiging is de zaak snel opgelost. Daarbij kent de Verenigde Staten kent geen nationale registratie van huwelijken. Als ze het arme alleenstaande kind doden en de acte vernietigen, kraait er geen haan naar.

Ik weet niet wat de maker met deze film wil vertellen. Maar ik interpreteer het als een aanklacht tegen een maatschappij die geen "samen-leving" meer is, maar door zijn gespletenheid vergaand is verloederd. Jonge kinderen worden als seksvee gebruikt en van eigenwaarde ontdaan. De rijken hebben evenmin eigenwaarde, maar offeren die aan macht, geld en luxe. De elite die historisch de bron is van seksuele ontaarding, legt die nu op onder het mom van "vrijheid". Als je die vrije wereldjes wat beter onderzoekt, word je niet vrolijk. Het lijkt mij welhaast erop gericht traditionele gezinsstructuren en hogere identiteit te vernietigen. Het levert een hoop wrakhout bij kinderen, waarvan 30% psychische problemen heeft. En die worden weer gemakkelijk slachtoffer.

Dit is niet het soort films dat ik graag kijk, eigenlijk liever niet kijk. Omdat het me erg aan het hart grijpt dat onze samenleving zo egocentrisch, achteloos en wreed kan zijn. De Vrijheid voor de onderklasse om als professional in de seksindustrie te werken, is niet zo een grote vrijheid. Wat de machthebbers daarmee vooral faciliteren zijn hun eigen uitspattingen. Omdat ze weten dat dit bij de bevolking afkeer oproept, wordt de moraal verruimd. Zo ervaar ik dat.

De maker houdt het bewust luchtig. Maar laten we daarom dit soort jonge meisjes niet als zelfbewuste professionele sekswerkers met hoge eigenwaarde afspiegelen. Ik weet niet goed wat ik van deze film moet denken en kan er eigenlijk geen score aan geven.

Ben het wel met je eens hoor. Denk ook niet dat de gebeurtenissen in de film erg realistisch zijn. Ik geloof ook absoluut niet in een romantisch beeld als het gaat om de professie van sekswerker noch geloof ik in een bewuste keuze om van die wereld deel uit te maken. In de film wordt dat beeld ook niet geschetst. Zo heb ik het in ieder geval niet beleefd. Er spreekt eerder wanhoop uit. Schrijnend vond ik het.

In de film treedt Anora assertief op. Ze laat zich niet wegzetten, maar blijft vasthouden aan de uitweg die haar wordt geboden. Ze wil geen speelbal meer zijn maar heeft een doel voor ogen. Geen ideaal doel, maar het levert haar een betere toekomst op. Ik kwalificeer dat gedrag als zelfbewust met gevoel voor eigenwaarde. Dat staat verder los van haar professie en heeft alles met haar karakter te maken.

Ik denk dat we het over veel wel eens zijn. Maar assertief vind ik haar niet, het komt mij meer over als gevaarlijk puberaal gedrag, niet volwassen gedrag (De zelfverzekerdheid van pubers met een grote mond wordt vaak overschat en hun kwetsbaarheid onderschat). Als je dat tegen dit soort mensen doet, loopt het juist heel slecht af. Assertief zou ik vinden als ze rustig blijft en iets van een onderhandeling probeert op te zetten. Bijv. Toen ik hem trouwde, wist ik niet uit wat voor familie hij kwam. Ik begrijp jullie probleem en wil wel helpen het huwelijk te annuleren. Ik hoef geen geld, maar willen jullie ook iets voor mij doen, een fatsoenlijk baantje voor mij regelen buiten de seksindustrie? Staat ook beter voor jullie. Zou zo maar kunnen werken.

Eigenwaarde toon je niet door boeven uit te schelden. Eigenwaarde toon je door je waarden hoog te houden. Boven die mensen te gaan staan, want die hebben vooral lagere waarden. Als ze eigenwaarde had zou ze die droplul snel dumpen voor het verkeerd afloopt. Om eigenwaarde hoog te houden in dit wereldje is zo moeilijk, dat je er helemaal niet in wil verkeren. Dat velen er in blijven is simpelweg omdat de pooiers ze anders vermoorden. De meeste van deze vrouwen leven met het idee dat ze niets waard zijn, en daarom laten ze zich ook zo behandelen. Hun eigenwaarde is juist vernietigd, meestal in de opvoeding.

Enige eigenwaarde proberen sekswerkers wel hoog te houden, bijv, door wel seks te hebben maar niet te kussen. Kussen is voor hen intiemer. Zo geven ze zich niet helemaal. Maar het is een verschrikkelijke wereld waarin je regelmatig mishandeld en vernederd wordt. Ook sterke onafhankelijke volwassen vrouwen die voor het geld gaan, gaan toch vaak ten onder omdat ze de negatieve ervaringen gaan dempen met drugs die ze aangereikt krijgen, waarna ze vervolgens vooral hun verslaving lopen onderhouden. Het is zo diep tragisch dat een zelf respecterende samenleving dit liever illegaal houdt. Niet omdat je de sekswerkers wil criminaliseren, maar juist beschermen, omdat je anders geen middelen meer hebt om op te treden tegen uitwassen als seksslavernij, want de slachtoffers durven geen aangifte te doen. Legalisatie is een grote blunder geweest. Gedogen werkte beter.

Het is heel gevaarlijk om mensen te veel zelfstandigheid toe te dichten. Er is een behoorlijk grote groep die zichzelf niet goed kan beschermen, en voor wie de vrijheid tegen hen werkt. De Wetenschappelijk Raad voor het Regeringsbeleid heeft daar de regering ook voor gewaarschuwd, Dat ze niet zomaar alle mensen even verantwoordelijk kunnen houden. Het sociale aspect is na de jaren 80 langzaam weg geëbd en we gaan weer terug naar: Wie niet kan zwemmen, moet maar verzuipen. Daarbij denken rijken dat ze superieur zijn, en zien niet dat ze een veel betere uitgangspositie hebben. Kijk je bijvoorbeeld naar de Jongen in de film, wat zou er van hem terecht komen als hij geen rijke papa had die de boel achter hem opruimt. Laat hem eens los op straat, wat bakt ie er dan nog van? Eigenlijk zien we twee stakkers die daarom elkaar even vinden. Maar zoals je zelf terecht opmerkte zijn ze bij voorbaat kansloos.

Ik denk dat ze gewiekster is dan je denkt. Het is volgens mij een bewust spel dat ze speelt. Puberaal gedrag, inderdaad. Daar heeft het veel van. Ik denk dat het de enige manier is die ze kent..

Ik denk trouwens niet dat ze een hoog gevoel van eigenwaarde heeft, maar ze heeft het wel. Ze heeft er meer van dan haar opponenten. Ze is belazerd en ziet haar 'betere' toekomst wegvloeien. Ze is getrouwd en aan zo'n verbintenis kleven consequenties. Ze houdt zich aan een wettelijke afspraak. Daarmee geeft ze blijk van een bepaalde morele standaard, maakt daar niet geheel zuiver maar wel heel handig gebruik van en keert zich tegen de criminele familie die die standaard niet heeft. Ze laat zich niet wegzetten. En ze is wanhopig. Dat helpt ook. Een gehaaide dame met gevoel voor eigenwaarde, vind ik toch.

Wederom helemaal eens met de strekking van je verhaal. Het wordt er in zijn algemeenheid in de wereld niet leuker op.

Dit film had echt alles wat voor je films aan kijken bent, vond ook heel grappig terwijl tegelijk ook bedroevend is om als prostituees hoe ze te werk gaan

De acteurs en script schrijvers hebben hun heel goed hun best gedaan om toch een geweldige film van te maken. En zo veel onbekende acteurs die ik voor eerste keer zie en toch overtuigende rol zien spelen dit lijkt niet eens op een Hollywood film

Goed, vooral heel overtuigend geacteerd maar ook sterk geschreven.
Eigenlijk werd ik diep triest van deze film. Ik zag het vooral als een meelijwekkend portret van de millenial generatie. Anora is in het begin redelijk romantisch gekleurd. Ze ziet een kans om aan haar escort baantje te ontsnappen door te trouwen met de infantiele zoon van een Russische oligarch. Het sprookje duurt niet lang, en daar was ik niet op voorbereid want ik wist verder niet veel van de film af. Ik gunde dit meisje wel haar geluk, maar anderzijds kan je achteraf alleen maar huilen om haar naiviteit. Ivan "Vanya" is een ander soort millenial, de verwende etter die denkt met geld alles te kunnen kopen en krijgen, en voor wie Ani de gril van de week is. Verschrikkelijk kereltje bleek later.

Daarna moeten de echte volwassenen de hele zooi oplossen. Vanaf dan schakelt de film over van een redelijk romantische film ---inderdaad een beetje Pretty Woman achtig zoals iemand hier opmerkte--- , naar een hysterische niet meer te overziene situatie. Dat stuk sleepte nogal aan met veel geschreeuw, maar langzaamaan landt de jonge vrouw terug met een harde smak in the real life. Een film die uiteindelijk toch een veel diepere laag heeft dan verwacht, en een bitterzoete blik werpt op de schrale normen en waarden van de nieuwste generatie vroege twintigers

En vooral op de superrijken die alle normen, wetten en waarden aan hun laars lappen en die menen dat ze zich alles kunnen permitteren. Ze kúnnen zich ook alles permitteren, blijkbaar.

Nope... Dit viel me nogal tegen. Het is de eerste 45 minuten best goed en het begon hoopvol à la Pretty Woman (1990) maar minder preuts en dan lopen er een paar Russen het huis binnen en begint het geschreeuw. Uiteindelijk zal het meisje uit haar droom moeten ontwaken, maar ze nemen een ellenlange omweg langs irritant luide komedie. Moet geschreeuw en gescheld tegen elkaar en iedereen grappig zijn? Het was het gewoon ronduit irritant geblèr. Hmmm...en waarom heet dit eigenlijk Anora? Een film die twee uur en twintig minuten besteedt aan een poging ons kennis te laten maken met hoofdpersoon Ani. Het is niet echt knap als je erin slaagt om haar van hoofdpersonage naar een ondersteunend personage te brengen? Je kwam zelfs meer te weten van Ivan en zijn hele familie. Eerlijk gezegd sloeg bij mij de verveling toe naar een uur want het bleef maar doorgaan. Film-technisch geen slechte film maar de tijdsduur, geschreeuw en platte muziek (bleh...gadver regelmatig dat nummer Greatest Day van Robin Schulz en Take That)

Uitstekende film waarin een erotische danseres heel snel in het huwelijk treed met een jongen met rijke ouders. Deze film past weer prima in het straatje van Sean Baker. Redelijk druk, maar op een fijne manier. Onderhoudend van begin tot eind en goed gecast en goed geacteerd met wat mij betreft een carrière makende rol van Mikey Madison.

Na de Palm nu ook de Oscar.

Onverwacht de grote winnaar

Beste Film

Beste Regie

Beste Originele Script

Beste Vrouwelijkele Hoofdrol

Beste Montage

Gisteren gehuurd van Telenet.

Bij deze bevestigd. Hopelijk had Baker een grote rugzak bij voor zijn beeldjes. Een beeldje meet 34 cm en weegt om en bij de 4kg.

Wat een te gekke film is dit. Ja ik kan er wel mee leven dat deze film een stel Oscars gewonnen heeft, dat verdiend ie ook wel. Ik had "Anora" nou net pas gekeken toen ik hoorde dat ie 5 Oscars had gewonnen. De film had ik al op m'n pc staan maar nog steeds niet gekeken, maar ik wou toch wel zien of het een Oscar waardige film is, en dat is het wel vind ik. Buiten dat Mikey Madison een mooie meid is acteert ze ook redelijk goed. Ze mogen wat mij betreft er ook wel het genre komedie aan plakken, want ik vond er genoeg komische stukken in zitten. Al bij al een mooie Oscar winnaar.

In de jaren 90 had dit gewoon een simpele puberkomedie geweest.

Je kunt dit toch moeilijk vergelijken met een 90’s puberkomedie als American Pie. Film is op elk vlak veel beter.

Wel bijzonder dat hij met zijn tot nu minst goeie film een Oscar wint.

Nou ja, wat mij betreft dan. Ik zag deze film toen hij net in première was en ik las net terug dat ik op MM zei dat het mij stug leek dat deze film een Oscar zou winnen.

American Pie niet, maar het plot past prima in de Ferris Bueller - traditie.

Ik heb het verder niet over 'hoe' het gemaakt is.

In vergelijking met het hedendaags Hollywood aanbod zijn 90s puberkomedies dan ook meesterwerken.

Ferris Bueller is een van de beste komedies ooit. Dus een vergelijking daarmee lijkt me geen schande

één van de beste komedies ooit?? Toe maar.

Zeker niet, maar die zou in de verste verte geen Oscar nominatie krijgen, laat staan de belangrijkste winnaar zijn.

Zal best, maar Anora heeft ook wel iets meer te zeggen over een aantal sociale aspe ten van onze maatschappij en is Dat vind de academy keuk. Verder ook wat eigenzinniger qua stijl.

Ben nu ik hem heb gezien wel een beetje verbaasd dat dit de Oscar heeft gewonnen, maar blijkbaar zet de Academy de lijn voort na Parasite en EEAAO (toch geen typische ‘Oscar-films’), wat een mooie ontwikkeling is.

Het eerste deel trekt je meteen al helemaal de film in. Je bent eigenlijk meteen ‘mee’ met het personage Anora (Ani) en de kennismaking en omgang met ‘Vanya’ gaat erg natuurlijk en is echt een plezier om te kijken. De film neemt daarna een andere wending. Soms lijkt het bijna de klucht-komedie kant op te gaan, maar niet zodanig dat het storend wordt of de serieuze ondertoon verliest. (Er wordt trouwens wel zoveel geschreeuwd dat ik er zelf bijna keelpijn van kreeg).

Ook al staan de personages en hun levens ver van je af (schatrijke Russen, schimmige Armenen, een sekswerker uit New York), je snapt en voelt toch precies van alle kanten aan wat er gebeurt en waarom en dat is erg knap gedaan.

Enige wat voor mij aanvankelijk niet helemaal klopte is hoe onredelijk en vreselijk ze bleef toen tegen Igor, ik dacht die gast moet wel een masochist zijn dat hij alles zo blijft pikken. Ik hoopte maar dat ze zou ontdooien en bij elkaar zouden komen. Het gebeurde uiteindelijk niet op een manier die ik had verwacht, maar die wel een erg mooi einde opleverde. Ani kan blijkbaar niet echt op een normale manier liefde en kwetsbaarheid uiten en ontvangen, maar weet helemaal op het einde (in een auto die steeds besneeuwder raakt), dan toch eindelijk haar noodzakelijke tough girl-kant los te laten. Een van de mooiste eindes die ik in lange tijd heb gezien. En wat een lief en mooi personage speelde Yura Borisov, met eigenlijk nauwelijks tekst maar met alleen zijn zachte blikken.

Erg goede, originele en plezierige film. Wel erg ‘hectisch’, maar heb er wel van genoten. Mooi ook dat Mikey Madison de Oscar heeft gewonnen (en Sean Baker drie. Ik zie nu pas dat hij ook van The Florida Project is, ook al zo’n bijzondere film met een originele sfeer. Mooi, het is hem gegund).

4,5*