Emilia Pérez (2024)

Vanaf 17 oktober 2024 in de bioscoop (Paradiso Entertainment)

EMILIA PÉREZ - Fast Forward review

Heel slim gegeven.

Een nogal aparte en daardoor ook boeiende mix van musical, misdaad en drama. Het verhaal draait rond een kartelleider die op papier, maar ook lichamelijk een 2e leven begint. Dat geeft een strijd op vele vlakken met het verleden. Sterk neergezet door hoofdrol Karla Sofía Gascón die in Cannes alvast een prijs kreeg (net als de regie). Maar ook Zoe Saldaña en Selina Gomez zorgen voor voldoende peper en zout. En dan gieten ze alles nog eens in een musical, wat het geheel visueel een niveau omhoog tilt. Mooie nummers en visueel meer dan wat je zou verwachte van dit type verhaal. Regisseur Jacques Audiard heeft ondertussen een interessant palmares opgebouwd en levert opnieuw een mooie film af.

Een spannende en onverwachte mix van genres, die het hele maffia-genre op zijn kop zet.

Emilia Pérez verlegt grenzen op meerdere manieren, door muzieknummers te verwerken in een Mexicaans kartelverhaal en er een gewaagd queer aspect aan toe te voegen. Het is verbazingwekkend hoe de nummers niet de standaard muzikale showtunes zijn en je meerdere malen kippenvel bezorgen.

De hele cast is geweldig, met Karla Sofía Gascón en Zoe Saldana als het hart van de film. Ik was verbaasd en ontroerd door hun optredens. Selena Gomez is ook geweldig, maar ze had meer te doen mogen hebben. De film voelt aan als een absurde telenovella in alle opzichten: dramatisch, spannend, over de top en bij vlagen zelfs grappig. Het was precies wat ik nodig had, maar niet verwachtte.

Sommige creatieve keuzes begreep ik niet. Sommige shots zijn ronduit lelijk en misplaatst maar worden gelukkig onmiddellijk gevolgd door een scène die je aan het scherm gekluisterd houdt.

Emilia Pérez is een van de grootste verrassingen van het jaar. Ik zou het vreselijk vinden als deze ondermaats zou presteren.

Hmm, ik twijfel. Hoe aanwezig is het musical-gedeelte? Gewaagd met dit genre film, maar het kan werken zoals bij Rebel van Adil El Arbi.

Het is best wel aanwezig. Het uit zich echter niet in uitgebreide dansscènes of irritante blijdoenerij. Het is ingetogen en zorgt voor een ietwat unieke kijk op het genre.

Zelf ben ik wel fan van musicals maar ik denk niet dat mensen met een aversie ervoor dit erg fijn gaan vinden. Ben je eerder casual kijker van het genre denk ik dat het wel kan meevallen.

Casual, moet dus wel lukken. Bedankt

Ik denk niet dat het grote publiek storm loopt voor deze film. Mooi zo, want ik vrees voor heel wat negatieve commentaren. Is het niet voor het transgender gegeven, dan wellicht voor de musical. Zeer gewaagd wel dit laatste, maar uitermate geslaagd wel. Af en toe met een dans, maar veeleer met krachtige songs met een boodschap. Het konden evengoed losse dialogen geweest zijn, maar de teksten zijn sterk en de song zorgt ervoor dat de inhoud extra hard blijft hangen.

Emilia Perez is zowat een misdaadfilm gehuld in een drama- en musicaljasje. Geen evidentie en Audiard slaagt erin deze moeilijke en ongewone balans te vinden. Het is meteen ook de troef van deze film. Wederom slaagt Audiard erin een sterke onafhankelijke film neer te zetten, The Sisters brothers misschien daargelaten.

In de prijzen gevallen in Cannes waar onder meer de Juryprijs werd gewonnen. Een film over identiteit, loslaten, vergevingsgezindheid en boetedoening. Karla Sofia Gascon en Zoe Saldana spelen de pannen van het dak. Sowieso een opmerkelijke film en één van blikvangers van 2024.

Un Prophéte, Rust and Bone, Dheepan en Les Olympiades smaakten allemaal zeer goed. Het verhaal klinkt ambitieus, origineel en veelbelovend. Verschillende genres die samenkomen in een overvolle film kan zeer slecht uitpakken, maar blijkbaar weet Audiard alle ballen wel in de lucht te houden.

Assistent-advocaat Rita [Zoe Saldana] is het beu om mannen met criminele koppen te verdedigen voor een appel en een ei. Maar voor 2 miljard Mexicaanse peso’s is ze wel bereid kartelleider Manitas Del Monte [Karla Sofía Gascón] (die honderden doden op zijn geweten heeft) te helpen om een geslachtsoperatie te regelen, zodat hij als Emilia Pérez een nieuw leven op kan bouwen. Vier jaar later roept Emilia opnieuw Rita’s hulp in, deze keer om haar weduwe Jessi [Selena Gomez] en haar zoons te kwellen en op hypocriete wijze haar eigen straatje schoon te vegen. Een bespottelijk verhaal dat misschien dienst had kunnen doen als komische opera, maar Audiard neemt deze onzin volstrekt serieus en probeert zelfs sympathie op te wekken voor een hypocriete massamoordenaar! De enorme ironie van de slotscène is hem blijkbaar volledig ontgaan! Paul Guilhaumes camerawerk en Damien Jalets choreografie zijn uitstekend, maar hun moeite is verspild. Voer voor het Cannes Film Festival, waar het (niet geheel verrassend) twee keer in de prijzen viel.

Altijd goed jouw recensies te lezen, Martin. Soms ben ik het er mee eens, soms niet, maar ze komen in elk geval uit een goed hart, en zijn goudeerlijk.

Mwoah. Slecht valt het niet te noemen; de filmambacht is onmiskenbaar. De keus voor muzikale intermezzo's is onverklaarbaar, maar ook niet echt ergerlijk en zeker niet slecht. Narratief probeert het best iets inhoudelijks te zijn maar slaagt er nergens voldoende in. Paar kleine echt sterke momentjes maar maakt uiteindelijk allemaal te weinig indruk.

Ik kan me voorstellen dat mensen emotioneel nogal op afstand blijven vanwege het verhaal, maar de manier waarop het verteld wordt is toch echt wervelend te noemen. Het is ook best knap te noemen dat geen enkel genre verzuipt in het ander, maar dat er sprake is van een totale synergie. Lees mijn volledige recensie hier.

Ja, als je wil, natuurlijk. Niks moet.

Bijzonder combinatie van misdaad en musical die ook niet helemaal werkt. Hoewel de film constant wel intrigeert wist de film me niet echt te raken, mede door die wat gekke combinatie. Het drama komt niet uit de verf, de musical hangt er te veel bij en echt als thriller werkt de film ook niet. Juist losse kleine scènes werken wel en sommige liederen worden pompeus gebracht en overtuigen wel net als het acteerwerk over de hele breedte, alleen maakt de som van die delen niet per se echt een goede film. Nu heb ik me niet verveeld in die 130 minuten en visueel is de film op momenten erg fijn (schitterende panoramashots soms) maar de film liet me ook lang vrij koud. 3,0*.

Van Emilia Pérez - ikruikversemosterd:

"Emilia Pérez is een cocktail. Jacques Audiard verzamelt de meest uiteenlopende en met elkaar conflicterende genres en thema’s (misdaaddrama, genderidentiteit en, jawel, musical, het meest geliefde genre van dit jaar) en giet de smaken in de cocktailshaker om ze met jaloersmakende vanzelfsprekendheid samen te mixen tot een heerlijk brouwsel.

De smaakmix van Emilia Pérez is spannend, zoet en dramatisch, frivool maar nooit te licht, met een bittere afdronk die niet eens bitter mag zijn.

Het geheime recept? Karla Sofía Gascón.

Net zo vanzelfsprekend als de gesmeerde regie en montage glijdt de superster langs de smaakjes en zorgt voor de cohesie. Zoe Saldana, Selena Gomez en Adriana Paz doen het prima, de onweerstaanbare Gascón hecht zich aan je smaakpapillen en verleidt tot meer slokjes, net zolang tot de hele wereld roze kleurt.

Aan haar bovendien de uitdaging om de ingewikkelde rol van Emilia te spelen: de schietgrage drugsbaas die zich altijd vrouw heeft gevoeld en nu de stap naar transitie heeft gezet maar ook als de bemoederende Emilia achtervolgd wordt door de gewelddadige aspecten van haar vorige persoonlijkheid en slingert tussen moederfiguur en brute moordenaar. Emilia doet haar best een nieuw leven op te bouwen, haar inwendige beest laat zich echt niet onderdrukken.

En dan wordt er ook nog eens gezongen.

Ga dat zien, deze wervelende film-cocktail."

Heel erg bijzonder, deze film. Geen musicalfan, maar dit kon ik goed hebben. Diverse muziekstijlen, soms mooie/ ontroerende zang dan weer (bewust) wat minder gepolijst. Het is wel echt het musical-aspect dat de film maakt zelfs, met de choreografie en fijne hoofdpersonen. Als traditionele film had ik er denk ik veel minder mee gehad.

Het filmambacht spat vaak van het doek.

4*.

Fijn misdaaddrama annex musical. Dat laatste geeft voor mij de film iets extra's. Het drama wordt lekker dik aangezet en het geeft ruimte tot meer expressionisme op het visuele vlak.

Film kent ook een verrassend en boeiend verhaal. Iets waarin geen enkele voorkennis van had. Aanrader, laat je verrassen.

Kans op nog een verhoging bij herziening.

4*

Enorme positieve en hoge scores voor deze "Emilia Perez".

Maar ondanks dat ik liefhebber van musicals ben pakte het in deze film niet goed uit voor mij.

Misschien dat het de combinatie mafia en musical was.

De liedjes leidde mij af van het verhaal.

Het film wist mij nergens te boeien en zeker niet te ontroeren.

2.*

Ik zag veel promotie voor deze film en wilde hem eigenlijk heel graag in de bioscoop bekijken, maar hij draaide helaas vrij weinig tot niet. Waar ik erg van baalde.

Zelf een groot fan van Gomez en Saldana en toen de 10 minuten applaus + verschillende Cannes awards voor hun werden uitgereikt was ik om. Inmiddels is deze film te zien op Netflix.

Mijn mening: Kippenvel, dat is wat ik heb na het bekijken van deze film. Mooie boodschappen in de liedjes, in het verhaal, heel goed te volgen. Het is gewoon een prachtige zware musical. Stoorde me hij ook helemaal niet dat ze in taal switchte. 1 van de beste releases van dit hele filmjaar!

Side note/ fun fact: Karla (Emilia) heeft de eerste scenes als man ook echt toen ze zelf nog man was gespeeld. Inmiddels is ze een transvrouw en zie je haar ombouw in de film. Geeft nog iets extra's aan de film!

Uitstekende film waarin een advocaat een drugsbaron helpt bij haar geslachtsverandering. Origineel zowel qua verhaal als uitvoering. Een verrassende mix van genres waar je even moet inkomen, maar uiteindelijk wel een mooie en bijzondere film oplevert. Het ziet er allemaal mooi uit en de gehele cast levert prima werk.

Op letterboxd omschreef ik deze film als ‘gooi alles tegen de muur en kijk wat blijft plakken’. Audiard mixt verschillende genres en het resultaat is wisselend. Wanneer alles klikt is de film magisch, maar er zijn zeker ook veel momenten dat het een rommeltje is. De muziek en het acteerwerk zijn uitstekend, en vooral Saldana is fenomenaal. Maar het script laat wat steken vallen, en ik had door het einde meer emoties moeten hebben dan dat ik in werkelijkheid voelde. Een gemiste kans.

Fijn. Ik snap volledig dat dit niet voor iedereen is, maar ik vond Emilia Perez een mooie verrassing. Origineel ook, die Audiard is niet bang om iets te proberen!

Emilia Pérez een ietwat ongebruikelijke film die toch aardig in elkaar zit. Je moet er op het begin even aan wennen maar daarna is de zingende verhaallijn best een aangename toevoeging. Vond alleen het einde wat simpel in elkaar zitten maar ja ergens moet het verhaal ook stoppen want de film is best lang qua speelduur.

Ik had het niet beter kunnen verwoorden.

Aangenaam verrast toch wel. Ik heb Audiard wel hoog zitten, maar twijfelde hier vooraf toch een beetje aan, vooral aan de vorm. Het werkt verrassend goed, met sterk acteerwerk van Gascón en Saldana. Ook Gomez doet het niet slecht, maar de opmerkelijk matige uitspraak van haar Spaans leidde wel erg af. Beetje rare castingkeuze. Maar het is een onderhoudende film, dat het beste liedje voor het laatst bewaart, de meeste andere nummers waren weinig memorabel.

Het verhaal is verder een beetje apart, en ik snap ergens wel dat veel Mexicanen hier zo hun vraagtekens bij hebben. Het is toch een nationaal drama die ‘war on drugs’ met zoveel slachtoffers, met die groep vermiste studenten als een van de dieptepunten. Om dat in een musical te verpakken, van een kartelbaas een heilige maken omdat die als vrouw kennelijk wél over empathie beschikt, en dat ook nog door een Franse regisseur die geen Spaans spreekt en met vooral niet-Mexicaanse acteurs- de gevoeligheden zijn voorstelbaar.

Bij de tweede kijkbeurt was het er wel even inkomen. Maar de evolueert zo mooi in positieve zin waardoor de vier sterren zeker blijven.

Zal wel goed scoren bij de Oscars.

Vorig jaar die waardeloze ADHD scifi-film met een Chinees, dit jaar een trans, volgend jaar een furry.

We weten intussen al hoe jij erover denkt. Je kan het blijkbaar niet laten het altijd en overal rond te spuien. In het nieuwstopic hetzelfde riedeltje over dezelfde film. Het wordt vervelend...

Musicals en ik zullen nooit vriendjes worden. Ook bij deze valt het kwartje niet en is er geen klik. Niet met de plot, niet met de personages en niet met de liedjes. Ik ben fan van regisseur Audiard en kan het waarderen dat hij eens iets anders wil proberen, maar het is allemaal net iets te melodramatisch en vergezocht. Wat dat betreft past het musical-format wel bij de inhoud van de film, zou je denken, maar de muzikale intermezzo's doen onwennig en geforceerd aan, hoe subtiel ze ook in het geheel zijn geïntegreerd. Gelukkig barsten de personages niet te pas en onpas uit in gezang; dat blijft ons dan wel weer bespaard.