ABBA Forever: The Winner Takes It All (2019)

Niet echt mijn genre muziek maar bizar hoeveel hits deze artiesten gemaakt hebben. Petje af en een diepe buiging.

Voor de diehard ABBA-fan. Leuk een keer gezien te hebben, maar brengt weinig nieuws onder de zon. Hetzelfde bekende verhaaltje wordt weer afgespeeld: hoe ABBA de wereld veroverde en dat ze aanvankelijk nog last hadden van hun Eurovisie-stigma. Het enige goede wat dat malle festival heeft voorgebracht wat mij betreft. En ABBA was ongetwijfeld ook wel zonder het songfestival doorgebroken. Ze hadden een jaar vóór het songestival, in 1973, al een hit met Ring Ring.

Over het grote succes (qua aantal hits en de korte periode waarin ze bestonden vergelijkbaar met dat van de Beatles!) en hoe liefdesperikelen de band uiteindelijk de das omdeden (veel wordt daar overigens niet over gezegd in de docu en dat gaat ons ook helemaal niks aan trouwens. When all is said and done.

De ABBA musical en de twee ABBA-films hadden van mij niet gehoeven. In de docu The Show Must Go On over Queen, ook op tv van de week, zegt Roger Taylor dat hij musicals verafschuwt, toch is er later een Queen musical gekomen: We Will Rock You. Waarom gaan die grote artiesten dan toch overstag uiteindelijk? Is dat geld of nog één keer in de spotlights staan?

Maar musical of niet, de muziek van ABBA blijft natuurlijk onaantastbaar. Ik snap ook nooit echt goed waarom mensen zich ervoor schamen dat ze ABBA goed vinden. Prachtige vocalen, zwierige walsachtige melodieën, esoterische haast religieuze teksten (I believe in Angels; something good in everything I see) en een zekere droefheid die hun muziek zo bijzonder maakt. Een van de bandleden zegt nog in de docu dat Scandinaviërs van nature best somber zijn. Bij een nummer als Chiquitita houd ik het in ieder geval niet droog.

Happy New Year

Op zich een prima documentaire over ABBA, áls er (van dezelfde maker) niet al een betere docu was. Die is alweer 20 jaar oud, maar deze film bestaat voor zeker 80 procent uit DIE beelden. En de nieuwe beelden komen uit een interview dat de band gaf in een ander programma op tv. Goedkope tv! En toch 700.000 kijkers! Dat lukt 90 procent van alle docu's op tv niet...

Interessante documentaire waarbij heel wat hits van de groep passeren. Op één of andere manier weet ABBA met zijn liedjes je vaak vrolijk te maken en goesting te geven om je dansschoenen aan te doen.
Je krijgt een kijk hoe de groep ontstond, hoe moeilijk het begin was ( ook na het winnen van het Songfestival) waar vooral Australië verliefd was op de groep en niet de UK of hun eigen land dat hun muziek en kleding in begin niet zo kon appreciëren. Het was wachten op een nummer 1-hit die er dan toch uiteindelijk ook kwam in de UK en de groep was definitief vertrokken voor heel wat top 10 songs. Bizar is wel het feit dat de sterke nummers zoals The Winner Takes It All en The Day Before You Came op het einde pas kwamen na hun scheidingen. De liedjes werden door hun scheidingen gevoeliger en inhoudelijk sterker. De twee dames hadden het er moeilijk mee, maar hebben toch beslist om de liedjes te zingen. Nadien gingen de dames solo, maar dat werd niet echt een succes. De twee heren gingen wel verder en richtten hun pijlen op musicals. In hun genre is ABBA gewoon top. 7/10

De documentaire is een mooie beknopte intro voor mensen die de band wat willen leren kennen. Een overzicht in een docu korter dan een uur met de grootste hits. Het zal mensen hopelijk doen overtuigen om de muziek wat meer te leren waarderen. Langs de andere kant is het een samenraapsel van andere interviews en wat onsamenhangend. En meer dan het overlopen van hun grootste succes en de echtscheidingen eind jaren '70, is het ook niet geworden. Eerder interessant en leuk om te zien, dan goed gemaakt.