The Kill Team (2019)

Vanaf 31 oktober in de bioscoop (Independent Films)

Vanavond in de sneak

Best een spannende film. Wel wat simpel helaas. Ik miste echt de emotionele impact van de gebeurtenissen, of een serieuze poging van Krauss om de moordenaars beter te doen begrijpen. Nu is de film niets meer dan een over de top psychologische thriller waarin Skarsgard op zeer vermakelijke wijze een alfamannetje kan spelen dat zo aangedikt is dat het allemaal iets homo-erotisch krijgt a la Top Gun. 3.0*.

Regisseur en scenarist Dan Krauss maakte deze teleurstellend vlakke film gebaseerd op ware gebeurtenissen. Het betreft de jonge soldaat Andrew [Nat Wolff] die in Afghanistan wordt geconfronteerd met de wrede manier waarop zijn leidinggevende [Alexander Skarsgård] omgaat met de plaatselijke bevolking. Andrew lijkt de enige te zijn die zich beseft hoe moreel verwerpelijk dit is, maar hij weet niet goed hoe hij met de situatie om moet gaan.

Krauss weet nauwelijks spanning op te roepen en Wolff geeft een kleurloze vertolking weg als de soldaat die worstelt met zijn geweten. We hebben het bovendien allemaal al eens eerder gezien en veel beter, want ondanks de sensationeel gekozen titel ontbreekt hier de sfeer, de dramatiek en de zeggingskracht van meesterwerken als Platoon (1986) en Casualties of War (1989). Krauss heeft zich bewezen als regisseur van documentaires, maar een oorlogsdrama regisseren blijkt Different Koek waar hij vooralsnog weinig kaas van lijkt te hebben gegeten.

Misleidende titel wel, die veel actie suggereert. Niet erg dat dit nauwelijks aanwezig is, maar dan had ik graag wat meer onderhuidse spanning gevoeld. Het niveau is zeker niet laag en vrij consistent, maar de hoogtepunten zijn te tellen op een hand waar zojuist een handgranaat in uiteen gespat is.

Weinig memorabel, de helft is alweer vergeten.

Kleine 3*.

Ik vond het wel een goeie film. Degelijk en dat pleit voor dit op ware feiten gebaseerde verhaal wat je imo niet met een sensationele aanpak moet brengen. Ik voelde de spanning wel en kreeg een glimp van wat een verblijf in het midden oosten inhoudt. Prima film derhalve.

Degelijke film zonder echte pieken en dalen. Prima acteerwerk van de gehele cast en een goede sfeerschepping op de legerbasis. Verder hadden bepaalde zaken wel iets schokkender in beeld gebracht mogen worden, ik vond het nogal braafjes. Het raakte me niet echt wat er op het scherm gebeurde.

Dit zou een prima Netflixfilmpje zijn, niet per se bioscoopwaardig.

Degelijke film.

Acteurs deden het goed.

Waargebeurt verhaal.

Het is vooral verhaal , over een sadistische leider.

Het kon nog iets beter mochten ze er nog dieper op zijn ingegaan, het pakte je niet genoeg dat men onschuldige mensen vermoord.

Maar ik heb me toch best vermaakt met deze film.

Omdat Dan Kraus al eerder in 2013 de gelijknamige documentaire had gemaakt voegt deze film als opvolger eigenlijk niet veel toe. Het verhaal is best schokkend genoeg gezien de ware kille feiten die gebeurt zijn betreffende de oorlogs misdaden ten opzichte van de lokale bevolking.

Toch wist " The Kill Team" mij niet te overtuigen en te shockeren.

Niet als film te minste.

Het had wat doortastender van mij gemogen. Rauwer, bruter en met meer emotie.

Het blijft nu toch een beetje te vlak.

Geen slechte film, dat zeker niet.

Maar ik ken betere films rondom dit thema.

3*

Waargebeurd verhaal en als kijker kan je er moeilijk bij dat er mensen zijn die voor de lol en zogenaamde vaderlandsliefde, anderen afschieten alsof het kleiduiven zijn!
Maar het gebeurde dus toch en in de film zien we hoe Andrew Briggman, hiermee steeds meer moeite krijgt en hoe "gemakkelijk" het was voor hem om dit aan de kaak te stellen. Bij niemand krijgt hij gehoor, ja van zijn vader een oproep om te doen wat gerechtigheid is. Vervolgens zie je hoe Briggman binnen de groep steeds meer onder vuur komt te liggen om burgers zonder vorm van enige aanklacht, laat staan gerechtigheid, standrechtelijk worden geëxecuteerd omdat "het zo hoort en altijd zo gaat".
Een schokkend geheel gebaseerd op de kille waarheid in Afghanistan. Helaas niet te vergelijken met films die al eerder zijn gemaakt en deels ook dit onderwerp behandelden, alleen toen waren we in Vietnam.
Een kleine 7!

Een teleurstellende film waarvan de actiegenre weg gelaten kan worden. Want dat is het zeker niet. Slappe hap met veel slap gelul. Volgens mij heeft er een psychiater / psycholoog de regie gevoerd. Deze film kon mij niet helemaal vermaken. Een 2.0

Weliswaar niet helemaal geslaagd, deze filmversie van de gelijknamige documentaire (ook van regisseur Dan Krauss) uit 2013, gebaseerd op ware gebeurtenissen, maar de film is overwegend wel boeiend en bij vlagen behoorlijk spannend. De cast is ook prima, met Alexander Skarsgard als overtuigende bad guy. Het gegeven en de uitwerking van de plot doet wel wat denken aan Casualties Of War van regisseur Brian De Palma, met de aktie verplaatst naar Afghanistan. Alleen haalt deze film niet dat niveau.

In feite een bizar verhaal. Verfilmd vond ik het matig bij het saaie af.

Not bad! Ik had naar mijn vrees veel drama en weinig actie verwacht, maar dat was gelukkig niet het geval. Daarnaast zat er meer dan genoeg spanning in de film, zeker in de tweede helft. De film heeft mij dus wel positief verrast. De speelduur (87 minuten) was een prima keuze; lekker kort maar krachtig. 16+ rating was ook een goede keuze. De cast speelde niet verkeerd. Mooi om te zien dat het op waargebeurde gebeurtenissen gebaseerd is.

4/5

Redelijk drama. Het verhaal is best heftig. De uitwerking weet dat echter niet helemaal over te brengen. De film is meer drama dan actie, wat overigens geen probleem hoeft te zijn. Maar het drama deel had wat meer impact kunnen hebben. Op zich verveelt de film niet en laat ook een andere kant zien van wat er zich af kan spelen bij de zogenaamde good guys. Het acteerwerk is verder ok, met een sterke rol van Skarsgad. 3.0/3.5

Op tv en dus maar even meegepakt, ik verwachtte er niet veel van en dat leverde de film ook niet echt.

Noob Briggman versus Sergeant Deeks is waar het film in het kort op neer komt, een idealist tegen een leider a la Sergeant Barnes uit Platoon met de instelling what ever it takes. Het is het gebruikelijke beeld van jonge knapen, veel stoerdoenerij, en de vreemde eend in de bijt sergeant Deeks, een rol die prima past bij Skarsgard en daarmee ook de enige grote naam in deze productie.

Aanvankelijk gebeurt er niet zoveel en lijkt het vooral te draaien om hoever Deeks zijn groep mensen kan drijven. Hoever gaan ze? Maar met de verdenking van moord krijg de film toch plots een bepaalde richting uit die niet bepaald oninteressant is. Wanneer ga je te ver? Wat zijn de 'rules of engagement' en wat doet groepsdruk op zo'n moment met mensen? Wat blijft er over van normen en waarden? Wanneer is er sprake van gekte...?

The Kill Team lijkt in die zin heel veel te hebben, maar komt het er geen moment uit, en waarom precies is me zelf ook niet helemaal duidelijk. Skarsgard is zoals altijd interessant, mogelijk dat het karakter Briggman niet voldoende interessesant is of dat Wolff dit gewoon niet kan dragen. Al met al is The Kill Team te mager.

Hoe kan een film een opvolger zijn van een documentaire met hetzelfde verhaal? Een film wordt gedramatiseerd en geromantiseerd en voegt dus verder niets wezelijks toe.

Weinig doeltreffende oorlogsfilm met een interessante kern, waarin een aantal belangrijke geschiedenispunten worden belicht. Het jammerlijke is dat regisseur Dan Krauss zijn documentaire niet kan overzetten in beklemmend beeldmateriaal, ondanks de visueel fraai ingerichte achtergronden. Nat Wolff en Alexander Skarsgård overtuigen niet binnen de hoofdrollen en de innemende scenes zijn op één enkele hand te tellen. Er zijn simpelweg te weinig noemenswaardige gebeurtenissen om het psychologische karakter van de film gepast te ondersteunen, waardoor je het geheel te snel weer vergeten bent.