Straight outta Compton (2015)

Even op internet gekeken. Reactie van Ren. Ik zie wel dat hij meedoet met alle publiciteit rondom de film, dus het is all good blijkbaar.

Ik moet eerlijk toegeven dat ik mijzelf in het dagelijks leven niet heel veel met de hip-hop/rap scene bezig houdt, maar zelfs als niet liefhebber is dit wel een sterke film. Na films van rappers als Eminem, Notorious B.I.G. en 50 Cent, nu dus een film over N.W.A. Deze groep lijkt toch wel gezorgd te hebben voor "de geboorte" van de muziek die wij tegenwoordig hip-hop/rap noemen.

Persoonlijk vind ik het verwerken van feiten uit die tijd in de film wel sterk. Verder vond ik het interessant om de clashes tussen verschillende echo's wel zorgen voor interessant kijkvoer.

Ook als je niet thuis bent in het genre is het nog steeds een fijn muziekdrama om naar te kijken.

Als je (zoals ik) bent opgegroeid met NWA en zo rond 1990 alle teksten uit je kop kende, is deze film sowieso al geweldig. Voor mensen die nu pas voor het eerst van hen horen, origineel script en cinematografie en briljante dialogen zoeken zou ik wat anders uitzoeken.

Sowieso deze: N.W.A.: The World's Most Dangerous Group (TV Movie 2008) - IMDb

komt veel uit de film in voor.

Als je kritisch bent moet je dus eigenlijk wat anders zoeken

Die O'Shea Jackson lijkt echt als twee druppels water op Cube. Dacht serieus dat hij het gewoon was tijdens de film. IMDB bracht de nodige verheldering.

Redelijke film. Wel veel stereotype

Ik vond de muziek nooit zo geweldig, ik hield meer van public enemy, maar wel leuk om nu een kijkje te krijgen in the rise and fall van NWA. Gewoon een goed verhaal waarin prima wordt gespeeld. Ook Giamatti is weer van de partij als manager, een rol waar hij geknipt voor is. Prima film, ook als je niets met de muziek hebt.

Zeer sterke film. De opbouw is prima en elk tijdspad wordt vakkundig uitgewerkt. De combi van film en docu (gespeeld) werkt prima. De film bevat leuke details maar laat ook de keiharde kant zien van de wurgcontracten die artiesten tekenen. De acteurs zijn wat uiterlijk betreft prima gecast, het acteren is niet altijd even goed, maar dat is niet storend. Als je bent opgegroeid met de muziek van NWA, Cube en Dre, dan is de film extra leuk. Topper. 4.5

Damn, that shit was dope! Nostalgie troef in dit boeiende portret van het baanbrekende N.W.A. ("No Whites Allowed?", vraagt manager Paul Giamatti op gegeven moment). Opkomst en vooral ondergang worden belicht, tegen de achtergrond van de gebeurtenissen in Los Angeles eind jaren '80 en begin jaren '90. Bandlid MC Ren komt er zeer bekaaid af en er wordt teveel aandacht besteed aan de solocarrieres van Ice Cube (hier zeer overtuigend gespeeld door zijn zoon) en Dr. Dre, maar afgezien daarvan is dit een overtuigende en vooral onderhoudende film geworden. Niet zo tof als een genregenoot als Boogie Nights, maar oneindig veel beter dan ik had verwacht. En de muziek staat nog steeds als een huis.

Beter dan verwacht. De acteurs zijn zorgvuldig gecast en hebben qua uiterlijk veel gelijkenissen met de legends van het vak. Het verhaal wordt duidelijk naar voren gebracht en blijft redelijk trouw aan de werkelijke gebeurtenissen. Er komt niet overmatig veel geweld in terug, en er wordt duidelijk gemaakt dat de groepsleden het belangrijk vonden om muziek te maken. Bij het slagen van hun missie gaat dit ook gepaard met een bepaalde levensstijl en we zien dan ook dat ze genieten van het leven. Mooi moment toen Dr. Dre in zijn studio even Suge Knight instrueert dat ze niet zomaar elke plek kunnen opeisen om een ordinair feest te houden. Aangename verassing.

"No Vaseline"

Niemand opgevallen dat er een scene is met Jerry Heller en Eazy-E die zich 2x afspeelt?

FUCK THE POLICE!

Regisseur: Sterk. Script: Rauw & realistisch. Verder: Goede cast, geloofwaardige

acteerprestaties en vele strakke beats / lyrics passeren de revue. Voor mij geen

vuiltje aan de lucht dus.

Vierenhalve ster van mijn kant voor Straight Outta Compton (2015).

Dat was inderdaad een WTF momentje. Was dit ook in de biosversie?

Ja, dit kwam ook in de biosversie naar voren. Het viel meerdere personen tijdens de film op. Dat zoiets in een final cut terecht kan komen. Vreemd.

Schoonheidsfoutje, zullen we maar zeggen.

Achteraf blij dat ik deze heb overgeslagen in de bioscoop, want het viel toch wat tegen.

Straight Outta Compton is vooral een standaard biopic geworden, waar in een hoog tempo allerlei personages en gebeurtenissen de revue passeren. Van enige diepgang is nauwelijks sprake en emotionele impact heeft het niet. Zelf de dood van Tyree en de sterfscene van Eazy-E voelen afgeraffeld aan.

Voor de fans valt er qua muziek genoeg te genieten, al had ik graag meer willen horen. Wat mij betreft had het net zo goed een documentaire kunnen zijn. 3***

van mij krijgt ie 4**** , ik heb echt genoten .

Niks van TIM Dawg gehoord , maar ik ben benieuwd naar deel 2

Mooie film, zeker voor de fans. Boeit voor de volledige speelduur (duurde zelfs wat kort, wat een goed teken is voor een film van 150 min en iemand met concentratieproblemen). De muziek is mooi, zelfs mooier dan verwacht want hoewel ik wel thuis ben in het genre: gangstarap, is de oorsprong ervan en de groep N.W.A. me niet echt bekend. Dus redelijk wat nieuwe liedjes leren kennen, waar ik al blij voor ben.

Het is gewoon een goede biopic over de groep N.W.A., en zulke films mogen er nog meer komen. Ook over de rivaliteit tussen West Coast en East Coast hoop ik in toekomst ook een film te zien met 2PAC en The Notorious B.I.G. in de hoofdrollen.

Toffe biopic over de opkomst en desintegratie van gangsta rap legendes N.W.A.. Ik was bijzonder positief verbaasd over de acteerprestaties, eigenlijk alle hoofdrolspelers (en in het bijzonder Ice Cube en Eazy E) leverden een puike prestatie en brachten het verhaal echt tot leven. Muzikaal is N.W.A. op zich aardig maar wel een beetje simpel (Public Enemy of Wu Tang Clan trek ik een stuk beter), en ook met het stoere gepatser in de film heb ik weinig, maar het verhaal boeit de hele film en nogmaals, het acteerwerk staat als een huis. Ook tof om vele bekende en minder bekende namen uit de hiphopwereld de film in en uit te zien lopen.

Het was wel duidelijk te zien dat ook bij het maken van deze film Dr. Dre aan de knoppen zat, dus inhoudelijk mag het een en ander wel met een korreltje zout genomen worden. Maar alsnog: dikke prima van mijn kant, vier sterren.

Ik zou hem wel kijken, als je liefhebber bent. Ben ook fan van 2PAC, en kende wel wat muziek van Eazy E en Dr. Dre (daar minder fan van), en Ice Cube.

Nu maar wachten op een film met 2PAC en de strijd tussen West Coast en East Coast

Ik vond Straight Outta Compton echt een heel goede film, beter dan ik dacht! Ik weet zelf niet teveel over die periode en al zeker niet in dit genre maar ik ken de artiesten en het zat vrij goed in deze film, wat opvalt is het goede acteerwerk van alle acteurs, het entertainment gehalte ligt goed en de tijd vliegt voorbij ook al duurt de film 2u20min. Een goede soundtrack is 1 van de dingen die direct op valt, en dan merk ik ook hoeveel nummers ik ken. Wat goed benadrukt word in deze film is het drama aspect en het raakte me ook. De energie die in de film zit met een mooie mix van drama, muziek en humor is aangenaam om te zien en daar voor krijgt deze Straight Outta Compton een 8/10!

Begint goed, maar helaas te lang doordat de editing niet strak genoeg is. Te veel drama en niet genoeg muziek in het laatste deel van de film, had zeker 4* willen geven maar worden worden er 3,5* al met al dus wel een film om te zien maar geen klassieker.

Als Rock en vooral Metal fan heb ik niet veel op met rap muziek, maar dat wil niet zeggen dat ik van bepaalde rappers zoals Ice Cube (ook veel in films te zien), Dr. Dre, Snoop Dogg en Tupac, die in dit verhaal voorkomen en de laatste twee wel maar in een zeer kleine rol, nog nooit gehoord heb en de combinatie van Slayer met Ice T (komt niet in deze film voor) was ook best geslaagd en is ook van toepassing op deze film, want dat nummer "Disorder" gaat namelijk over de rellen in Los Angeles in 1992 (vanwege de donkere weerloze Rodney King die door blanke politie keihard in elkaar werd geslagen en waarna de politie gewoon werd vrijgesproken) en dat komt ook aanbod in deze film.

Het verhaal in deze Muziek / Drama film gaat over de rap formatie N.W.A. (oftewel "Niggaz Wit Attitudes" oftewel "Negers Met Kapsones" ), welke halverwege de jaren 80 opkwam vanuit Compton Californië (beruchte wijk) en bestond uit 5 jonge donkere mannen, te weten Eazy-E (gespeeld door Jason Mitchell), Ice Cube (gespeeld door O'Shea Jackson Jr.), Dr. Dre (gespeeld door Corey Hawkins), Dj Yella (gespeeld door Neil Brown Jr.) en MC Ren (gespeeld door Aldis Hodge). Zij maakten door hun ervaring (veelvuldig in contact met de politie en Eazy-E was in eerste instantie ook een drugshandelaar) brutale, eerlijke maar toch ook provocerende muziek (o.a. met het nummer "Fuck tha Police" wat bij de overheid niet in de smaak viel en ze werden vanaf toen ook in de gaten gehouden door de FBI), waarmee ze een soort van revolutie teweeg brengen (vooral natuurlijk onder de donkere bevolking) en ook een culturele oorlog ontketenen.

Het wordt in dit verhaal vooral bekeken vanuit het oogpunt van Eazy-E (ik had eerlijk gezegd nog nooit van hem gehoord en eerlijk gezegd is dat ook niet erg), Ice Cube en Dr. Dre, waarbij de laatste twee (ook in die volgorde) uit financiële onvrede al snel de rap formatie N.W.A. verlaten. Het verhaal zit best goed in elkaar en weet zeker ook te vermaken en vooral het eerste gedeelte ervan draait om hun muziek. Daarna gaat het echter snel om geld, onvrede en ruzies en daarbij komt eigenlijk niemand echt sympathiek (men is ook best snel agressief en vooral de vreselijke en irritante platenbaas Suge Knight van het platenlabel "Death Row Records") over, vanaf dan is het eigenlijk ook alleen maar een Drama film en de film eindigt ook best dramatisch voor één van de rappers (gaat namelijk dood door Aids). Zoals eerder gezegd komen in deze film ook de rellen in Los Angeles in 1992 voor en ook gaat het over de "West Coast" rap scene. De rivaliteit tussen "Wet Coast" en East Coast" rappers komt er echter niet in voor en ook niet de moorden op de rappers Tupac Shakur en The Notorious B.I.G. Visueel werd alles fraai in beeld gebracht en ook zit er soms wat vrouwelijk bloot in, of zoals de rappers dat poëtisch omschrijven als "nigga tits"

Het verhaal is hier en daar wel wat saai en is ook best langdradig (de film duurt dan ook bijna 2,5 uur). De cast deed het verdienstelijk tot goed en dat geldt ook voor één van de weinige blanke acteurs Paul Giamatti, die in dit verhaal de rol van manager Jerry Heller speelt. Hij was de manager (uitbuiter is zeker ook van toepassing) van de rap formatie N.W.A. en regelde in eerste instantie alleen een contract voor Eazy-E en en daarmee waren Ice Cube en Dr. Dre niet blij mee en vooral vanwege Jerry Heller verlieten die twee ook snel de rap formatie N.W.A. De aftiteling was overigens fraai en daarin wordt ook het huidige succes getoond van Ice Cube en Dr. Dre en personen die hun succes te danken hebben aan Dr. Dre zoals de rappers 50 Cent en Eminem.

Al met al gewoon een degelijke en vermakelijke Muziek / Drama film en dan vooral m.b.t. de rap formatie N.W.A.

Staan we toch weer een beetje in een rechte lijn, ook hier een giga Metal fan, haha! Leuke recensie weer Theunissen!

Niets mis mee toch

Zekers niet! Alvast fijne jaarwisseling gewenst.

Uiteraard hetzelfde en ook alvast veel filmplezier in 2016 !