Hugo (2011)

Een sprookje is dit ja, zoals Jeunet ze maakt, maar dan net wat minder. De film lijkt wat meer op kinderen gericht en zeker in het begin vond ik die wereld rond het station niet geloofwaardig en kitscherig. Scorsese wil ook iets te veel vertellen, want feitelijk doen al die personages op het station er niet toe in de film. Die losse stukjes zijn niet onaardig en geven wat jeu aan dat stationssfeertje maar echt passen doet het niet. Daarna wordt de film beter en vooral de scènes rond het maken van de oude films zijn echt geweldig om te zien en tillen de film uiteindelijk met gemak naar een goede score. 3,5*.

Ik kreeg een er klassiek, warm en gezellig gevoel van de omgeving waarin het zich afspeelt. Zo mooi 1920's industrieel.

Scorsese is een regisseur die me over het algemeen maar matig ligt, maar hiermee heeft hij toch wel een erg mooie film afgeleverd.

Ik heb hem op televisie gezien, dus niet in 3D en dat is op één enkele scène na denk ik de juiste keuze geweest. Zelfs in 2D valt te zien dat de film oorspronkelijk 3D bedoeld is, alleen alaan de sneeuwvlokjes die geregeld over het scherm dwarrelen op eenzelfde manier als in Sin City 2 gedaan wordt. De fout die veel 3D-filmmakers maken is dat niet alles scherp is. In 2D wordt dit gebruikt om diepte te suggereren, maar in 3D is dit niet nodig, en dan moet alles scherp zijn, want het is raar als je ergens op probeert te focussen en het wordt niet scherp. Deze fout maakt Scorsese duidelijk ook, want het grote merendeel van de beelden is niet 100% scherp, maar omdat ik de film in 2D keek, werkte dat juist in het voordeel van de film. Had ik de film in 3D gekeken had ik me waarschijnlijk dood geërgerd.

Los hiervan ziet de film er erg fraai uit en weet de sfeer uit die tijd erg goed over te brengen. Of in ieder geval het romantische gevoel dat ik krijg als ik aan die tijd denk. De beelden zijn prachtig, de luchten op de achtergrond gloeien vaak op warme wijze, en het camerawerk voelt soms erg vrij aan, zoals wanneer er vanuit het perspectief van de hond van de stationsopzichter gefilmd wordt. En verder de nodige stoomlocomotieven en tandwielwerk, die regelmatig voor een steampunkachtige sfeer zorgen.

Hier en daar lees ik het commentaar op het warrige narratief, dat er eigenlijk twee verhalen verteld worden (Hugo en Méliès) en dat er weinig cohesie tussen de lijnen zit. Dat klopt wellicht, maar het heeft me nauwelijks gestoord. De film lijkt overigens het bronmateriaal (een kinderboek) nauwgezet te volgen, maar ook de geschiedenis van Méliès. Qua acteerwerk valt de acteur die de titelrol speelt natuurlijk erg op door zijn mooie blauwe ogen, maar de sterkste rol is wellicht voor Kingsley als Méliès. De inbreng van Sacha Baron Cohen voelt toch daarentegen wel erg geforceerd aan; hij moet kennelijk voor een komische noot zorgen, maar valt erg uit de toon. En verder is het toch jammer dat de film niet in het Frans is.

Bovenal is deze film een prachtige ode aan het medium film zelf. Leuk is dat we bepaalde fragmenten uit de filmhistorie zoals de klok van Harold Lloyd te zien krijgen, maar dat hier later in het verhaal zelf weer naar verwezen wordt, in het geval van die klok door middel van een soortgelijke scène met de hoofdpersoon. Een ander voorbeeld is de trein van de gebroeders Lumière waarvan gezegd wordt dat mensen die die beelden voor het eerst zagen dachten dat de trein echt op hun in zou rijden. Ik denk zo dat de droomscène waarin de trein in het station Montparnasse niet kan remmen en het station uitknalt (wat overigens ook echt is gebeurd) bedoeld is om de 3D kijker eenzelfde soort ervaring te geven. Dit is dus de enige scène die ik wel graag in 3D had willen zien.

Maar vooral de scènes waarin de film ingaat op het werk van Méliès, waar Prof. Tabard vertelt over zijn ervaring in het glazen huis van Méliès zijn prachtig, en al helemaal de scène waarin uitgebeeld wordt hoe het filmproces van Méliès eruit moet hebben gezien. Ik heb Le Voyage dans la Lune is zijn geheel gezien, en vond het zeker voor die tijd al erg knap, maar dit soort scènes maken helemaal duidelijk wat een enorme creativiteit de man had!

Een film die me hopelijk aanzet om meer werk van Méliès te bekijken en met afstand Scorseses beste film. Een dikke 4*.

Wat fijn om te lezen. Eindelijk iemand die ook begrijpt wat filmmaken in 3-d behelst: Alles moet scherp zijn. En daar zit m ook meteen het probleem en de reden dat Avatar nog steeds de enige echt overtuigende 3-d film is. De meeste films worden namelijk gewoon vanuit een 2-d stijl gemaakt. Bovendien is het enorm kostbaar om alles scherp te krijgen. Wat het kost natuurlijk veel meer tijd (geld) om alle effecten scherp te renderen. Maar ook de echte opnames vragen om heel veel licht, zodat het diafragma dicht kan en volledige scherpte ontstaat. Ook dat is een dure grap, want lampen neerzetten kost vaak het meeste tijd op de set.

Ik weet niet of het ook echt een fout is van Scorsese of gewoon gebrek aan budget, maar beide lijkt me plausibel.

Adembenemende film! Het is toch een feelgood film op de een of andere manier. Ik genoot ervan tijdens het kijken. Ik vind het zeker de moeite waard. Een hele goede film van Martin Scorsese.

Fijne avonturenfilm, vooral voor jonge tieners vermoed ik. Het plot stelde mij uiteindelijk wat teleur; een nog wat magischer en betekenisvollere openbaring aan het einde waarbij George en Hugo's vader bv. nog verbonden waren op een betekenisvolle manier, had de film nog 1 of 2 niveaus omhoog kunnen tillen. Hugo is me qua emoties soms iets te volwassen; misschien toch een manko dat Scorsese niet zoveel ervaring heeft met kinderacteurs. Al met al ietwat tegenvallend maar niettemin de moeite waard.

heel mooie sprookjesfilm

Gezien rond de kerst, en gisteren herzien.

Schitterend gemaakte jeugdfilm.

Heel sferisch, bijna steampunk en soms zo gestileerd dat het een animatie lijkt, of wellicht is. Over het verhaal is al genoeg gezegd, gebaseerd op "The invention of Hugo Cabret", met daarin verwerkt het verhaal van, of een homage aan, de franse illusionist en vroege filmmaker Georges Méliès.

Het is allemaal mooi uitgewerkt, op een passende manier enigszins traag. Prachtige setting in het Parijs van eind negentiende eeuw, mooi uitgewerkte karakters en een prima cast maken dat deze film terecht maar liefst 5 Oscars in de wacht sleepte.

Zo'n film die lang blijft hangen en maakt dat je hele zoektochten op internet maakt.

Absolute aanrader

Een signaal, een boodschap, een teken van vader aan kind? Dat het kind vooral kind moet zijn, en blijven!

Met weelderige decors, een zwierige cameravoering door de krochten van het Parijse garde du nord en hier en daar een onweerstaanbare spitsvondigheid is ‘Hugo’ aardige feel good zonder al te grote wijsheden of verrassingen. Wel een ode aan de verbeelding, via de escapades van de vroege cinema – door Scorsese ongewoon speels geïntegreerd.

Of hoe een oude man zich weer even heel jong kan voelen?

3*

Mooie sfeerbeelden en inderdaad....sprookjesachtig. Kortom...ontspannend genoten !

I would recognize the sound of a movie projector anywhere

Ondertussen is Sinterklaas alweer naar Spanje en dan is het altijd een goede gelegenheid om eens de wat meer sprookjesachtige films uit de kast te halen. Ik was al langer benieuwd naar deze Hugo, maar besloot om hem te houden voor de kerstdagen. Aangezien iedereen ondertussen toch zijn kerstboom en versieringen heeft gehangen, kon het ook geen kwaad om dit wat vroeger in de maand december te starten. Niet echt meteen een idee waar ik aan begon, ik wist enkel dat het van Martin Scorsese was, en dus redelijk blind aan gestart.

Bij deze nog eens een lans breken om dat meer te doen, want soms komt dat een film toch echt wel ten goede. Ik vond het al een leuke twist dat de robot de iconische scène uit Le Voyage dans la Lune tekende maar het wordt pas helemaal leuk als blijkt dat Papa Georges niemand minder is dan Georges Méliès. Scorsese geraakt dan precies echt onder stoom en levert één lange ode aan cinema (en zijn paradepaardje: het ervoor zorgen dat cinema op een kwaliteitsvolle manier wordt geconserveerd voor komende generaties) af die tot een mooi einde komt. Daar ben ik op zich wel blij om, want voor geruime tijd leek het erop dat ook deze Scorsese me niet ten volle ging kunnen bekoren. Zeker heel de aanloop met Hugo die door al die radartjes kruipt en dat wel/niet teruggeven van het notitieboekje had ik na een tijd wel gehad maar ook de aanwezigheid van de combinatie van Inspector Clouseau/Crabtree was echt niet aan mij besteed.

Er is dus wel wat aan te merken op deze Hugo maar langs de andere kant spat het spelplezier er zo hard van af.. Ik vind het alleen jammer dat een film die zich zo uitdrukkelijk in Parijs afspeelt dan toch een Engelse cast moet hebben, want dan krijg je dus van die mislukte toestanden als Sacha Baron Cohen in de rol van de Station Inspector. Langs de andere kant krijg je met Ben Kingsley wel een perfecte Papa George en is het ook wel fijn om onverwachts Christopher Lee nog te zien verschijnen. Asa Butterfield moet wat groeien in zijn rol maar Chloë Grace Moretz daarentegen charmeert vanaf de eerste seconde. Verder is Hugo een film die vooral geroemd wordt om zijn visuele pracht maar in dat opzicht vond ik het nog wat gedateerd aanvoelen. Misschien doordat ik het niet in 3D heb gezien maar die effecten hebben de tand des tijds toch niet echt doorstaan.

Scorsese nummer 18 ondertussen voor mij en sowieso één van zijn betere. Een aantal hekelpunten worden gecamoufleerd door een enorme voorliefde voor cinema en als medeliefhebber scoort de regisseur daar wel erg veel punten. Ik vind dit soort kleine (en soms niet zo kleine) details en verwijzingen altijd leuk om te spotten en ik twijfel er niet aan dat ik er nog een aantal heb gemist. Of de film met een herziening ook nog zo overeind zou staan? Ik weet het niet goed, ik vrees dat de aanloop dan toch echt te taai gaat zijn maar voor nu:

Kleine 4*

Voortreffelijke en prachtige sprookjesachtige film.

Die veel indruk maakt, grappig, ontroerend, magisch mooie film.

Geweldige film, betoverend. Weer eens wat anders, leuk om met het hele gezin te kijken.

Echt 2 keer helemaal uitgekeken maar ik vind het een onprettige of beklemmende film. Hugo leeft in de muren van een treinstation van waaruit hij de stationsklokken opwindt. De gangen waar hij doorheen loopt zijn vol met grote draaiende tandwielen en lekkend stoom. Waarvoor de grote tandwielen en stoom zijn en waar de stoom vandaan komt wordt niet duidelijk. Het is enorm druk op het station en bij de eindeloze achtervolgingsscènes wordt continu tegen mensen opgebotst. Het lijkt alsof iedere chagrijnig is. Zelfs de verschillende honden zijn agressief. Het tweede gedeelte van de film is een ode aan of misschien wel verering van de filmpioniers.

Dan heb je de film totaal verkeerd bekeken en begrepen.

Waarschijnlijk. Ik zie een kwade bijtende teckel. Een bloedhond die op kinderen jaagt. Een stationchef die geweld gebruikt. Een speelgoedzaak eigenaar die tegen kleine Hugo dingen zegt als 'je bent een dief', 'ga weg', 'ik ga je aantekeningen verbranden'... Ja op het eind is iedereen plotseling overdreven vriendelijk tegen elkaar. Nee misschien begrijp ik wel TOTAAL verkeerd...

Precies

Begin jaren ‘30 bespiedt Hugo Cabret [Asa Butterfield] de mensen op een treinstation in Parijs vanuit de klokken die zijn vader [Jude Law] onderhoudt. Hij is met name geïnteresseerd in de eigenaar van een speelgoedwinkeltje [Ben Kingsley] en diens kleindochter Isabelle [Chloë Grace Moretz], maar moet veel moeite doen om uit de klauwen te blijven van de oplettende stationsinspecteur [Sacha Baron Cohen]. Hugo en Isabelle raken bevriend en proberen samen te ontdekken hoe zij de ‘automaton’ waaraan Hugo’s vader werkte kunnen repareren. De sleutel zou wel eens kunnen liggen bij Isabelles grootvader. Bij hun zoektocht naar het antwoord doen de twee vrienden een opzienbarende ontdekking over speelgoedverkoper die hun leven voorgoed zal veranderen. Scorseses meest familievriendelijke film tot nu toe is tevens een oprechte liefdesverklaring aan het medium en een filmmaker waarmee Scorsese zich ongetwijfeld zal hebben geïdentificeerd. Het openingsshot is van grote klasse en is een voorbode van wat een technische triomf blijkt te zijn. Won Oscars® voor Cinematografie, Geluidsmontage, Geluidsmix, Special Effects en Art Direction en was genomineerd in 6 andere categorieën. En hopelijk gaat er ook voor de kijkers een nieuwe (film)wereld open. Geloof me: het is de moeite waard om die wereld na afloop nog eens binnen te stappen.

Sentimentele draak. De scene waarin de automaton tot leven komt is wel leuk.

Dit is gewoon een heerlijke film.

Alleen jammer dat er weer mensen zijn die zo'n mooie film afkraken.

Als je hem niet mooi vind moet je er ook niet naar kijken.

Of beter nog.... maak er zelf 1

Chloe is redelijk schattig, Asa is aardig. (Wel wat betere films gezien met hem). Voldoende vertederend verhaal met een boeiende insteek en tamelijk fantasievol genieten.

Heerlijk om het stukje in de cinema te zien, Chloe's reacties zijn smakelijk.

Beter dan Gangs of New York (1,5*), al is dat natuurlijk niet heul moeilijk. Maar minder dan Goodfellas.
Wie weet ga ik meneer Scorsese in m'n levensverhaal nog wel meer waarderen dan nu. * Ohja, Sacha doet wel wat aan Thenardier denken, uit Les Mis. En niet alleen omdat het allebei in Frankrijk is.*

Hugo is een film die met de sfeer en de boodschap inspeelt op het gevoel. Het decor en de sfeer werken er zeker aan mee maar de personages waren mijns inziens niet echt sympathiek om er een klik mee te krijgen. Het kwam allemaal wat geforceerd en gemaakt over. Het deed me als geheel dan ook weinig en ergens had ik toch de hoop dat het er gaandeweg wel uit zou komen, maar niets is minder waar.

Vermakelijk. Best wel verrassend en goede cast met minkukel Sacha Baron Cohen als vervelende wansmaak.

Het beginstuk van de cinema is heel aantrekkelijk in beeld gebracht. 4*

Mooi gemaakte familiefilm, het verhaal is goed, de cast speelt meer dan prima en de mooie setting en CGI maken hem af. Maar de grote hommage aan Georges Méliès, de grote Franse filmmaker die aan de wieg van het filmmaken stond. Kijk maar eens naar zijn werken A Trip to the Moon uit 1902 en The Impossible Voyage uit 1904, die baanbrekend zijn. Ook was hij de uitvinder van de stop-motion techniek, en die ode heeft Martin Scorcese zeer goed gedaan.

Wat een betoverend mooie film!

Prachtig en sfeervol weergegeven jaren 30 in Parijs. Alle stationstaferelen brengen de film ook veel goeds. 4☆

Ik weet het wel, gisteren was Halloween maar ik wou anders doen en besloot Hugo te kijken. Toch had het spook van Halloween mij in de ban als ik mijn verslag nog eens herlees. Hugo begint als een Tom Sayer verhaaltje maar groeit uit tot een ode aan de stille film met de filmpjes van Georges Melies in de hoofdrol. Hugo is een visuele rollercoaster (dat bloedstollend begin !) waarvan de nekharen overeind komen maar inhoudelijk een beetje bleekjes. Scorsese had beter zijn tanden gezet in een degelijk scenario wat het verhaaltje is meer dood dan levend. Het is dan ook een dolk in mijn hart om deze matige Scorsese te bekritiseren maar messcherp was Scorsese niet toen hij de film inblikte. Trouwens, op de herrijzenis van Scorsese moeten we wachten tot The Irish man, best wel griezelig lang en toont aan dat zelfs de 'greatest living director' een periode van bloedarmoede kent. De geest van de filmpionier is zeker goed herkenbaar en mooi verweven maar als film is Hugo maar een matige vertoning.