Chantal (2022-2025)

Chantal seizoen 1 Erg fijne en vooral grappige reeks, die zichzelf niet te serieus neemt. "Een soort van politiereeks" wordt er aangekondigd in de begingeneriek, "gebaseerd op dingen die echt gebeurd zouden kunnen zijn", en dat alles begeleid door het zachte gefluister van hoofdactrice Maaike Cafmeyer, die misschien niet in tongen spreekt, maar dan toch op z'n minst mysterieuze West-Vlaamse volkswijsheden debiteert. Je kan het ook "een soort van spin-off" noemen, want buiten hoofdpersonage Chantal Vantomme heeft de reeks vrij weinig gemeen met Eigen Kweek, de succesvolle reeks over de familie Welvaert waarin zij een bijrol speelde. Chantal blijkt een vrouw met ambitie, die wil opklimmen in de rangen van de politie, om het uiteindelijk tot commissaris te schoppen. Daarvoor verhuist ze naar Loveringem, een onooglijk doch charmant West-Vlaams dorpje, het soort dorp waar iedereen elkaar kent en men niet veel moet weten van vreemden. In het dorp wordt ze aangesteld als coördinator van het wijkcommissariaat, een taak waar maar weinig glorie uit te distilleren valt. Ze komt terecht in een klein wereldje waar mannen de plak (denken te) zwaaien, een soort moderne afspiegeling van de Far West met veel cowboys en een indianist. Veel meer valt er over het plot niet te vertellen, dat is ook helemaal niet nodig bij een reeks als Chantal. De reeks heeft duidelijk een andere toon dan Eigen Kweek (met andere schrijvers, waaronder Mathias Sercu, die zelf de rol van de omhooggevallen rechercheur Johnny d'Haese ("Recherche beats verkeerspolitie!") voor zijn rekening nam). Allemaal net wat losser en eigenzinniger, maar ook weer down to earth, met sterke, naturel vertolkingen en goedgekozen muziek (een keur aan West-Vlaamse liederen uit diverse genres). Wat ik vaak heb bij van die reeksen, uit de Vlaamse polderklei geboetseerd, is dat er altijd wel één of meerdere nevenpersonages de show stelen, al dan niet om aanwijsbare redenen. In Chantal schittert wat mij betreft Benoit Dorné als de dikbuikige maar goedmoedige agent Kurt. Hoe? Wat? Waarom? Vraag er me niet te veel naar, ik zou het niet meteen kunnen zeggen. Het personage, en vooral ook de manier waarop de acteur het brengt, werkt gewoon voor mij. Ook de familienamen van de meeste personages vind ik geweldig, waar die in Matroesjka's allemaal typisch Antwerps klinken, hebben ze hier dat onmiskenbaar West-Vlaamse karakter (Vantomme, Cloedt, Schiettekatte, om er maar een paar op te noemen). Erg sterke serie dus, en van mij hoeft dit geen vervolg te krijgen. 4 sterren

Chantal seizoen 1 Aangenaam luchtige reeks die qua sfeer wel ietwat in het verlengde van Eigen Kweek ligt, maar ook voldoende een eigen identiteit heeft. Al zet Maaike gevoelsmatig toch een iets andere Chantal dan voorheen neer, alsof het personage wat levensvreugde verloren is. De dubbelaflevering kon me bekoren, solide start. Aflevering 3 vond ik eveneens leuk, maar qua verhaal nogal tegenvallen. Het eerste idee dat in m'n hoofd opkwam ging als volgt: "In een jeugdprogramma als Postbus X of De Buurtpolitie (don't watch) zou die vent zelf z'n vrouw spelen. Dat zal toch niet de clue zijn?" En ja, veel vijven en zessen later bleek dat effectief de clue. Ik vond dat énorm flauw en zelfs wat ... kinderlijk? Hopelijk zijn de komende cases beter geschreven. Het verhaal van De Indiaan is een rode draad die ik graag blijf volgen.