True Detective (2014-2025)

True Detective seizoen 1 You ever see something like this? No sirrrrrr..... Heb ik al gezegd dat ik niet echt een serie kijker ben...? Ja, al veel te vaak eigenlijk, en vooral rond de tijd dat ik deze serie voor het eerst zag hield het serie kijken bij mij wel op met The Pacific en Band of Brothers. Hoewel ik de naam van deze serie regelmatig vergat had een teaser die ik ooit op Canvas voorbij had zien komen, ten tijden van de eerste uitzending, best indruk gemaakt. Toen een kameraad deze serie in zijn collectie bleek te hebben hoefde ik daar niet lang over na te denken om deze te lenen en eenmaal begonnenzat ik tot over mijn oren in de zaak en zat ik de serie binnen enkele dagen uit....mijn reactie was simpel en in één woord te omvatten: WAUW!!! Samen met een stapeltje films was het wel eens tijd voor een herkijk en review wat deze kerstdagen gerealiseerd werd, en andermaal werd ik opgeslokt door het geheel en kon ik amper ophouden met kijken. En andermaal biologeerde het bijzondere duo Rust en Marty en kroop de muziek en sfeer me onder de huid. Waar verder eigenlijk te beginnen...? Het script, de spanning, de acteerprestaties...nee, ik begin bij de letterlijk fantastische soundtrack. Behalve de naam van The Handsome Family kan ik niet helemaal uitvinden van wie de terugkerende dreigende en donkere muziek is, maar dat deze geweldig is spreekt voor zich. Het is geheel in lijn met de uitgestrekte moeraslanden van zuidelijk Amerika die geladen lijken met een bepaalde triestheid, waar dingen niet pluis zijn, waar een bepaalde droevigheid heerst, naargeestig, zeg maar gerust eng. Mensen die aan hun lot zijn overgelaten, waar een leven meer of minder niet opvalt, waar het vervagen van een persoon of indentiteit niet langer spreekwoordelijk is. Samen met die omgeving en sfeer eisen natuurlijk de hoofdkarakters de hoofdrol, het duo, en dat is me een stel. Marty lijkt het normaalste, Rust het eerlijkst. Doch is het onwaarschijnlijk hoe zeer ze verschillen en hoe zeer de mannen een bijzonder soort chemie voor de dag legen. Uiteraard is het Rust die het meest de aandacht trekt, wat een karakter, wat een zienswijze, en wat een gepijnigd persoon. Samen met Rust wordt er een wereld aangeboord waar het de twijfel is wat echt is en wat niet, wie vertelt de waarheid en wie niet in deze smerige en in- en intrieste wereld. Ondertussen speelt ook nog het nodige aan huiselijke en relationele besognes. Wellicht niet het meest interessante in de zaak, toch zorgt het wel voor een bepaalde balans en wisselwerking, iets dat later terug zal keren na een tijdsprong. De cinematogrofie is om te smullen en de overval op het drugshol is een fraaie one take gebeurtenis, wat een zenuwengedoe is dat overigens en daarmee natuurlijk uitermate goed neergezet. Interessant is de ondervraging door het andere rechereursduo, want wat is er nu aan de hand? Vanwaar de interesse in een zaak die veel eerder werd afgesloten. Is iedereen wel wie hij zegt dat hij is? Beklijvend is de overval op Ledoux, net als de tweede ontmoeting van Rust met de getraumatiseerde Kelly, poeh...ronduit verschrikkelijk die scene. De tijdsprong en heropening van het onderzoek is ook sterk, dan pas zien we het resultaat van alle weerslag die de zaak en spanning had op beide mannen, overduidelijk is dat de zaak nog altijd speelt en bewust of onbewust hun leven voorgoed verandert heeft. Het leven blijkt voor beide niet super waarop het gezamelijke besluit komt om voor eens en voor altijd met het verleden af te rekenen, en inderdaad, soms kom je een monster tegen, soms meerderen. En andermaal maakt TD seizoen 1 een bijzonder goede indruk, iets dat 3 niet heeft kunnen bewerkstelligen, hoewel die verder prima is maar niet van dit niveau, 2 moet ik altijd nog zien en ik begrijp dat seizoen 4 in ontwikkeling is. TD1 is toch wel één van de beste dingen die ik op serie gebied heb gezien en overtuigt dus op magistrale wijze. De muziek, de sfeer, de settings, de opbouw en natuurlijk een weergaloze Matthew McConaughey. Wat is die acteur de laatste jaren in achting gestegen. Is er verder nog iets te benoemen...? Mja, wellicht nogmaals de prachtige, verlaten en treurige locaties waar mijn urbex hart sneller van gaat kloppen. Gaat er ooit een betere True Detective komen...? Nee, ik denk het niet.

True Detective seizoen 3 Poeh, taaie zit. Het gezeur en gezeik van het stugge vervelende stel, Wayne en Amelia, verknoeien een potentieel aardig seizoen. Doordat het moordmysterie ook maar matig interesseert, en vooral nooit lekker op gang blijft, heb ik het seizoen met moeite afgekeken.

True Detective seizoen 4 Ik vond het echt een verschrikking. Het wilde van alles zijn, maar was niks echt. Verwarrend, chaotisch, eendimensionale karakters. Neh.

True Detective seizoen 4 Zwak verteld, rommelig, vergezocht, sfeerloos. Karakters doen je niks en het duurt dan ook veel te lang terwijl het maar 6 episodes bevat.. ik lijk wel de enige te zijn maar Foster vond ik ook echt een heel matig personage spelen.