The Blues (2003)

Plot The Blues

Onder leiding van regisseur Martin Scorsese kwam de zevendelige tv-serie The Blues tot stand. Een serie waarin zeven beroemde regisseurs met een passie voor muziek een persoonlijk beeld schetsen van bluesmuziek. Naast Scorsese zelf vangen ook Charles Burnett, Clint Eastwood, Mike Figgis, Marc Levin, Richard Pearce en Wim Wenders de essentie van bluesmuziek in films die de muziekstroming volgen van haar Afrikaanse oorsprong tot en met haar invloed op vrijwel alle hedendaagse muziek. De afleveringen bevatten zeldzaam archiefmateriaal van onder meer Muddy Waters, Howlin’ Wolf, Willie Dixon, John Lee Hooker, Bo Diddley, Eric Clapton en vele anderen.

Afleveringen

1. 1. Feel Like Going Home

   28 september 2003 (1 uur en 50 minuten)

   Martin Scorsese verkent de Afrikaanse roots van de Blues. Hij reist, samen met muzikant Corey Harris, door de staat Mississippi om meer te weten te komen over de Delta Blues. Daarnaast reist hij naar Afrika.

2. 2. The Soul of a Man

   29 september 2003 (2 uur en 07 minuten)

   Wim Wenders verkent de muzikale carrières van blues pioniers Skip James, Blind Willie Johnson en J. B. Lenoir. Laurence Fishburn fungeert als verteller.

3. 3. The Road to Memphis

   30 september 2003 (1 uur en 59 minuten)

   De Beale Street music scene staat centraal en dan vooral de Memphis Blues muzikanten die hun stempel hebben gedrukt op de muziek: B.B. Kind, Rosco Gordon en Bobby Rush.

4. 4. Warming by the Devil's Fire

   1 oktober 2003 (1 uur en 46 minuten)

   Een jongeman reist af naar Mississippi om zijn familie te bezoeken. Hij komt hier echter vast te zitten binnen de spanningen die er bestaan tussen zijn religieuze moeder met haar gospelmuziek en zijn oom die blues fanaat is.

5. 5. Godfathers and Sons

   2 oktober 2003 (2 uur en 13 minuten)

   Regisseur Marc Levin volgt Marshall Chess die terugdenkt aan de invloed die zijn vader gehad heeft op geschiedenis van de blues muziek. De vader van Marshall was namelijk de medeoprichter van het platenlabel Chess. Daarnaast organiseert Marshall een reünie met de muzikanten die betrokken waren bij het album Electric Mud van Muddy Waters.

6. 6. Red, White and Blues

   3 oktober 2003 (1 uur en 33 minuten)

   Centraal staat de Britse blues en de invloed die deze gehad heeft op de Amerikaanse muziekwereld ten tijden van de zogenaamde British Invasion tijdens de jaren 60 van de twintigste eeuw. Regisseur Mike Figgis interviewt onder andere Jeff Beck.

7. 7. Piano Blues

   4 oktober 2003 (1 uur en 25 minuten)

   Cint Eastwood focust zich volledig op de rol en invloeden van de piano binnen de muziek. Zo interviewt hij onder andere Dr. John, Ray Charles en Pinetop Perkins.

Reviews & comments

• 1 bericht
• 1 mening

• 1 BERICHT
• 1 MENING

zoeken in: gebruikersnaamgebruikers bericht beide

Vorige 1Volgende

Bobbejaantje

• 2114 berichten
• 1974 stemmen

9 april 2024, 09:29 uur

Feel Like Going Home

In deze film doorkruist Scorsese met Corey Harris het Mississippi gebied én westelijk Afrika (Mali). Ze gaan op zoek naar de soul of the blues, en de verwantschap tussen diaspora en wortels. De bezwerende vocals van mannen als Muddy Waters en Son House, het betere gitaarwerk, de prachtige landschappen aan beide kanten van de oceaan. De zoektocht heeft iets existentieels. Zeker wanneer Harris het heeft over het verleden van zijn volk. De slavernij is nooit ver uit de gedachten. Verschillende sterkhouders van de blues uit een ver verleden komen aan bod, en altijd is er de cross-over met de hedendaagse bewoners.

The Soul of a Man

Een mooie docu waarin enkele illustere blueshelden aan bod komen met Skip James en Blind Willie Johnson. Wim Wenders wisselt docufictie af met optredens van hedendaagse helden en niet van de minste met o.a. Lou Reed, Nick Cave en Beck. De liefde voor de blues spat van het scherm.

The Road to Memphis

Erg geslaagde visie op het Memphis van begin jaren 2000 opgehangen aan de terugkeer van enkele blueshelden naar hun stad van oorsprong. O.a. BB King, Rosco Gordon en Bobby Rush komen aan bod. Er wordt ingezoomd op Beale Street, de geschiedenis van de blues in Memphis en hedendaagse chittlin circuit (met voornamelijk zwart publiek). Het is met name geweldig om BB King bezig te zien op zijn oudere dag maar ook de anderen zijn authentiek in wat ze doen. Onbetaalbaar zijn de scenes met de stokoude Sam Phillips (de ontdekker van Elvis in Sun tijden) en Ike Turner. Velen van hen hebben ons intussen verlaten. Enkel Bobby Rush is intussen nog in leven en geeft op zijn 90e nog steeds concerten.

Warming by The Devil’s Fire

Het narratief bestaat deels uit een een semi-biografisch verhaal met een kleine jongen (Charles) die in de jaren ‘50 zijn oom in Mississippi opzoekt en in aanraking komt met de onderkant van de samenleving. Zoals zo vaak in de geschiedenis van de blues gaat het hier over de dualiteit van goed (gospel) en kwaad (en dat wordt dan vertegenwoordigd door de blues). Het is zomaar een uit het leven (van toen) gegrepen verhaal dat wordt afgewisseld met archiefmateriaal van mannen als Blind Blake en Son House. De sfeer van de blues en al wat daar komt bij kijken, zit er dik in. Van Charles Burnett heb ik verder nog niets gezien, maar dat zal na deze serie veranderen. Hij weet waarover het moet gaan.

Godfathers and Sons

Topaflevering in de serie. Het draait rond Marshall Chess. Hij is de zoon van Phil Chess die samen met zijn broer het legendarische Chess label heeft opgericht waar tal van rock en blues grootheden hun ding deden (Muddy Waters, Howlin’ Wolf, Chuck Berry, Willie Dixon, Koko Taylor). Marshall had geen simpele jeugd met een vader die nogal afstandelijk was en anderzijds was hij van nabij getuige van muzikale legendes. Hij heeft zelf ook nog gewerkt voor het platenlabel tot het uiteindelijk overgelaten werd. Zelf was hij in de seventies actief met het producen van platen tot en met The Rolling Stones. De rode draad in deze aflevering is een bezoek van Marshall aan Chicago (thuisbasis van Chess en de Chicago Blues) waarbij zijn productie van Electric Mud wordt revisited. Deze productie was een psychedelische plaat van Muddy Waters die bij release in de seventies afgekraakt werd maar naderhand status verwierf in het hiphop milieu. Marshall breit een vervolg aan de plaat door het oproepen van de muzikanten van toen (30 j later dus) en hen te koppelen aan een nieuwe generatie met Chuck D. (Public Enemy). Het wordt hier door Marshall benadrukt hoezeer hiphop een neefje is van de blues. Zijn passie voor de muziek komt hier mooi naar voren. Wat een leven en wat een werk heeft deze man gehad. Wat fijn om als kijker getuige te zijn van de reünie van de doorgewinterde muzikanten. En hoewel ik niet bepaald fan ben van hiphop vind ik het hier wel goed klinken in combi met de blues textuur. Deze aflevering bevat verder ook live concertuittreksels van legendes Pinetop Perkins, Ike Turner, Koko Taylor ten tijde van het maken van deze docu. Top!

Red, White & Blues

Deze zesde aflevering focust op de impact van de Amerikaanse - zwarte - blues op de Britse scene. Een deluxe blues jamsessie met o.a. Van Morrison, Jef Beck en Tom Jones in de Abbey Road studio’s wordt afgewisseld met interviews met een aantal protagonisten als BB King, Chris Farlow, Lonnie Johnson e.a. Het werpt wel een licht op een belangrijk deel van de Britse rockscene. De invloed van de blues op een band als The Stones is bekend genoeg maar het was interessant om ook de rest van het verhaal te horen en te zien. Al moet ik zeggen dat het net iets minder interessant is dan de vorige afleveringen die focussen op het thuisland van de blues. NIets ten nadele van regisseur Mike Figgis en zijn team maar we zijn natuurlijk wel al verwend geweest in de vorige afleveringen.

Piano Blues

Dit laatste deel werd geregisseerd door Clint Eastwood. Fantastisch dat legends als Ray Charles, Pinetop Perkins, Dr John en Professor Longhair geïnterviewd worden. Daarom alleen al is deze serie zoveel waard: het vastleggen van enkele legends vooraleer ze ons verlaten hebben. Verder is het een aflevering waaraan niet veel script te pas gekomen is. Het meandert wat tussen de leuke interviews (“Wie is je grootste invloed” - als leidraad) en archiefbeelden. Verwacht dus geen accuraat historisch overzicht van de pianoblues maar wel indicaties van wat geweest is, sfeerbeelden en veel muzikale fragmenten.

Conclusie van deze serie. De klemtoon ligt op de sfeer van de blues eerder dan op een soort historiek van het genre. Dankzij de insteek van verschillende regisseurs geeft dat een mooi palet.

1

---

Gast

• berichten
• stemmen

• Opmerking
• Mening/Recensie

Dit bericht bevat spoilers, tot en met

(dit bericht bevat geen spoilers) aflevering 1 aflevering 2 aflevering 3 aflevering 4 aflevering 5 aflevering 6 aflevering 7 (meest recente aflevering)

Let op: In verband met copyright is het op TvMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

Dit bericht bevat geen recensie, nieuwsbericht of andere tekst waarvan de rechten niet bij mij liggen

* denotes required fields.

E-mailadres

Gebruikersnaam

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

Anderen mogen mijn e-mailadres zien

*

Ik ga akkoord met de algemene voorwaarden en privacybeleid

* denotes required fields.