Big Little Lies - Seizoen 1 (2017)

Nicole Kidman, Reese Witherspoon, Shailene Woodley, Alexander Skarsgård, Laura Dern, Adam Scott, Zoë Kravitz en Jean-Marc Vallée als regisseur... HBO zet de geldkraan blijkbaar wagenwijd open!

Sterke, goed geschreven mini-serie. Tot het allerlaatste moment blijft het gissen naar wie wie vermoordt. En wat een cast!! Ook een mooie leader met het prachtige nummer Cold Little Heart van Michael Kiwanuka.

Gissen blijft het inderdaad, niet alleen wie de dader is, maar ook wie het slachtoffer: meteen wordt duidelijk gemaakt dat er sprake is van een misdrijf, maar tot het einde wordt er daarover nagenoeg niets onthuld, we worden er alleen af en toe aan herinnerd door middel van wat goedkope en vluchtige politieverhoren - die volgens mij vooral dienen om aan te geven dat het spannend wordt, dat het spannend moet zijn. (Bewust zijn die verhoren ook allemaal niet met de hoofdrolspelers en -speelsters, zodat iedereen een verdachte kan blijven.) Ik vind die opzet jammer: ja, het is raadselachtig, maar ook een erg makkelijke manier om spanning op te roepen. En ik vind dat veel van de dramastische ontwikkelingen op zichzelf al interessant genoeg zijn (en dat ook moeten zijn). Erg sterke cast, Kidman schittert (de ontmoetingen met haar psycholoog zijn het sterkst, verder best wat aardige momenten, heel schrijnend of beklijvend wordt het niet, ook door die hele opbouw, maar al met al: aardige serie.

Ik vond dit zeker geen whodunnit op de eerste plaats. Mensen die actie willen laten deze serie best links liggen, want actie, in de letterlijke zin van het woord komt er niet. Wat je wel krijgt is actie als het gaat over menselijke relaties. En dat is subliem uitgewerkt met vrouwen die de pannen van het dak spelen. Elke micro-wereld van de hoofdrolspeelsters wordt subtiel uitgewerkt. Wat doen ze, hoe zijn ze, maar vooral hoe manifesteren ze zich als moeder als blijkt dat 1 kind gepest wordt. Wat aanvankelijk lijkt op een cat-fight ( of laat ons eerder zeggen mothers-fight) wordt gekanaliseerd. Toch blijft dit het mooie van de reeks. Al die vrouwen zijn leeuwinnen als het gaat over hun kroost, en nee, ze vliegen elkaar niet in de haren als hysterische wezens. Maar dat ze terug klauwen, zoveel is zeker.

Dit is zeker geen komedie zoals aangeduid. En zeker geen romcom.

Wat is het wel? Een snoeiharde zedenschets met Nicole Kidman in de rol van haar leven

Aanrader!

Inderdaad, een komedie is dit allerminst. En inderdaad, echte actie zit er ook niet in. Maar door de opbouw - met meteen flarden van een verhoor, een duidelijk misdrijf - vind ik wel dat 'Big Little Lies' deels is getoonzet als misdaadserie, althans, die spanning ligt steeds onder de oppervlakte. Dat maakt het drama allemaal wel doelgerichter en dwingender, maar ik vind het ook enige angel eruit halen. Omdat het, zoals jij al zegt misja, vooral om fraai uitgedachte en prachtig gespeelde menselijke relaties gaat.

Wat heb ik genoten van deze serie zeg! (Voorlopig) 4.5*.

Alle verhaallijnen boeien, dit heb ik denk ik nog nooit meegemaakt, in geen één serie van mijn top-10. Zo boeiend dat ik niet heb nagedacht over het moord-mysterie en de geniale plottwist niet aan zag komen. Ik wou bijna gaan zeggen, als het dialoog of dergelijks je niet interesseert, kun je genieten van de schitterende beelden op de achtergrond in Monterey Californië, maar eigenlijk boeit elke dialoog.

Hoe dan ook: die beelden blijven allesbehalve onopgemerkt. Wat een sfeer wordt er neergezet door Valléé (en vast anderen). De soundtrack is veelzijdig maar matchend, én mooi: fijne rustige liedjes, fijne piano deuntjes en zelfs af en toe wat rock. Bepaalde scènes zijn zelfs artistiek.

Na alleen maar positieve punten moet het beste misschien nog wel komen: de casting en het intense acteerwerk, laat ik het bij m'n favorieten houden: Witherspoon als Madeline, Skarsgard als Perry, Woodley als Jane en zeker ook Adam Scott(?) als Ed!

Minpunt? Hmm, de verhouding tussen Celeste en Perry viel nogal in herhaling, maar toch weer zo overtuigend geacteerd dat het bleef boeien.

Als kers op de taart: de opening wordt leuker en leuker hoe meer je hem ziet. Eens even dat liedje Spotify'en.

Heerlijke serie die de spanning tot het einde erin weet te houden en wat een cast het was gewoon jammer dat het afgelopen was.

Uitstekende miniserie van HBO, vooral de moeite waard door de sterk uitgewerkte personages en de prachtige dialogen. De plot mag er overigens ook zijn. Met name Reese Witherspoon en Laura Dern zijn geweldig, maar de hele cast is top. Regisseur Jean-Marc Vallée is de afgelopen jaren lekker bezig, dat kunnen we wel stellen. Jammer dat er maar zeven afleveringen zijn; het is spijtig zo snel afscheid te moeten nemen van deze intrigerende personages.

Een lastige serie om te beoordelen. Het begon vrij aardig en na drie afleveringen had ik zowaar iets van: het wordt zelfs een tikkie verslavend. Boeiende verhaallijnen, prima acteerwerk. Maar toen kwam er voor mij een beetje de klad in. Kon ik wat moeilijker mijn aandacht erbij houden. Een aantal herhalingen van zetten. Maar de slotaflevering daarentegen was er eentje om in te lijsten. Geweldig. Niet zozeer dat je er dan achterkomt wie er uiteindelijk dood is maar meer dat de onderlinge relatie tussen de dames hersteld wordt en Madeline tot het besef komt dat ze echt beter uit is met Ed.

Erg mooi ook om af te sluiten met het "You can't always get what you want" "You get what you need".

Zeer amusante serie. Heb me bij vlagen echt het schompes gelachen om al die gekke mensjes. Op het einde werd het zelfs nog even spannend. Leuke muziek ook!

Er is een nieuw seizoen aangekondigd.

Top serie! Zeker even goed als het boek, misschien wel beter

Een erg goeie, meeslepende serie. Doordat het eerste seizoen (er is ondertussen een tweede aangekondigd) slechts zeven episodes bevat, kan je de reeks makkelijk op een paar dagen tijd kijken, wat ik ook gedaan heb. Ik heb altijd al ervaren dat, als het een goeie serie betreft, ik erg makkelijk in het verhaal en de sfeer wordt meegezogen.

Big Little Lies heeft z'n titel niet gestolen, want er worden heel wat leugens verteld. Dat maakt het verhaal deels zo intrigerend, hoewel dat toch echt wel vooral aan de schitterende hoofdpersonages ligt. Reese Witherspoon en Nicole Kidman zijn grote namen uit Hollywood, maar bewijzen hier dat ze ook op het kleine scherm uitstekend uit de voeten kunnen. Vooral Kidman zet een schitterende vertolking neer; haar personage Celeste is een getroebleerde vrouw die opgesloten zit in een huwelijk met een gewelddadige, bezitterige man (de chemie met acteur Alexander Skarsgård is bij wijlen flitsend), en heeft het moeilijk te kiezen hem te verlaten of te blijven voor de kinderen.

Tussen die twee grote namen staat Shailene Woodley razend goed te acteren, wat erg knap is. Zij zet haar rol met veel overtuiging neer, zodat het donkere kantje van haar personage goed voelbaar is, maar niet te prominent. Verder spelen o.a. Laura Dern en Zoe Kravitz (dochter van) sterke rollen neer net onder de hoofdpersonages.

Qua plot heeft men een zekere spanning proberen creëren en opbouwen door het verhaal te vertellen en ondertussen ook reeds te doorspekken met ondervragingen van ondergeschikte personages over een noodlottige gebeurtenis, die zich in de slotaflevering zal ontvouwen. Dat is de makers, bij mij althans, goed gelukt, want ik heb het merendeel van de tijd op het puntje van m'n stoel de reeks gevolgd, en de laatste aflevering was gewoon genieten. Meesterlijk! En hoewel humor geen onbelangrijk ingrediënt is, kan je dit moeilijk een zwarte komedie noemen. Een misdaadreeks evenmin, eigenlijk. Laten we het op dramareeks houden?

Tot slot wil ik de makers nog een dikke pluim geven i.v.m. de muziekkeuze en de manier waarop men dit in de reeks heeft gebruikt. De opening alleen is al een reden om deze reeks te bekijken; op de tonen van het fantastische Cold Little Heart van Michael Kiwanuka speelt de idyllische begingeneriek. Verder passeren ook o.a. Harvest Moon van Neil Young en That's How Strong My Love Is van Otis Redding.

4,5 sterren; ik kijk uit naar seizoen 2!

Meryl Streep in tweede seizoen Big Little Lies - thewrap.com

Heb weinig met Streep, maar wel onder de indruk van de cast van het tweede seizoen.

Net de laatste aflevering gezien. Op verscheidene vlakken behoorlijk straf. Een deel van de dubbele clue had ik reeds van begin af aan door. Maar dat deed weinig af van de impact. Heerlijk acteerwerk ook.

Jean-Marc Vallée, die mij 13 jaar geleden reeds volledig wist in te palmen met C.R.A.Z.Y. (nog steeds zijn beste werk), lost de verwachtingen in. Knap geregisseerd en gemonteerd, heel sfeervol ook.

La Streep in een nieuw seizoen? Wauw. Al hoop ik dat dit geen teleurstellende follow-up zal worden. Dit vraagt ook helemaal niet om een vervolg. Zwaar in tegendeel zelfs.

Eerste afl. was een beetje saai.

Wordt een anthologie-serie, lijkt me...?

De tweede serie in korte tijd die hoog aangeschreven staat (Vinyl was die andere) die mij tegenviel - jammer.

Ten eerste duurt het mij veel te lang eer het schuldige kind bekend wordt (laatste afl. nota bene). Afgezien van de geloofwaardigheid (het zóu kunnen, 'tuurlijk), maar de kijker 6 uur+ (de originele kijkers zes weken) opzadelen met een alleraardigst joch dat toch misschien wel een heel gemene pestkop is... Hetzelfde geldt voor de giftige relatie tussen Celeste en Perry, ging veel te lang voort. Uiteraard kan dat in werkelijkheid zelfs nog langer zijn, maar dat is iets anders dan het in een dramaserie verwerken. Meer dynamiek doorheen de serie wat dat betreft had veel beter gewerkt. Sowieso voelt het geheel aan als een wat mislukte mix tussen thriller en drama.

Maar dan het klapstuk: sowieso vind ik die laatste aflevering wat al te hoog gewaardeerd hier, maar om Perry nu ineens óók op te werpen als verkrachter van Jane / vader van Ziggy… hoe vergezocht wil je het hebben?!

En zo zijn er meer schoonheidsfoutjes, bv.: Celeste regelt een appartement voor zichzelf en de kinderen, maar Perry gluurt op haar telefoon en krijgt er lucht van; óf ze weet dat hij dit soort dingen doet en regelt het niet met haar phone, óf het is compleet out of character voor Perry en zou het niet gebeuren. Of hoe Jane en Renata het zo makkelijk bijleggen, terwijl nog totaal niet zeker is of Ziggy het gedaan heeft en Amabella haar beschuldigingen nog steeds niet heeft teruggenomen.

Kwam op mij over als satire op de community; hoe iedereen wel wat te roddelen heeft, maar minstens de helft ervan blijkt onzin.

Wat me ook opviel, was hoe zelfstandig en sterk al deze vrouwen bedoeld zijn, maar ze wonen wel allemaal in dermate grote huizen (behalve Jane uiteraard) dat je wéét dat de Mexicaanse schoonmaaksters en tuinmannen niet ver weg kunnen zijn - maar hooguit was er een oppas te zien wanneer de kinderen moesten thuisblijven.

Blijft over het mooie Monterey en omgeving, veel lekkere muziek die daarbij hoort, nog wat interessante topics die een aardige behandeling krijgen en prima tot uitstekend acteerwerk, al kan dat het allemaal niet redden. Toepasselijke afsluiter was dan ook een waterige cover van ‘You can’t always get what you want’… true dat.

Met 2,0* zit ik wel aan de max.

Neen, geen anthology, een rechtstreeks vervolg. Met Meryl Streep die de moeder van speelt. Er is al een (flauwe) teaser.

Hmmm, geen idee wat dat moet worden. Maar na s1 ben ik sowieso niet erg benieuwd.

Een mix van Desperate Housewives en Sex and the City over de levens van enkele vrouwen in een slaperig stadje. Klinkt dat saai en oninteressant? Bingo, dat is het ook. Ergens ver op de achtergrond hebben ze er ook nog een moordonderzoekje met de haren bij gesleurd om er wat extra cachet aan te geven, maar ook dat is wat mij betreft een schromelijke mislukking. De vrouwen zijn simpelweg oninteressant, hun karakters afstotelijk en hun liefdesperikelen konden me gestolen worden.

Top serie......echt genoten 4,5

Net bekeken en heel hard genoten. Het acteerwerk is echt wonderbaarlijk goed.

De beschrijving "De zwarte komedie Big Little Lies" vind ik wel vreemd: je kan wel eens lachen, maar ik zie het niet meteen als een zwarte komedie. Eerder keiharde drama met af en toe grappen in. Tja, misschien mis ik iets.

Ik kijk uit naar seizoen 2!

Seizoen 2 wordt vanaf aanstaande woensdag uitgezonden op Canvas.

Een serie als deze bewijst maar weer eens dat de uitvoering altijd minstens zo belangrijk is als de ideeën. Aan de oppervlakte lijkt Big Little Lies een redelijk typische soap met wat pulperig mysterie erin verwerkt, maar de heerlijke ensemblecast, de regie, montage en het schrijfwerk tillen alles naar een hoog niveau.

Personages en relaties verrassen door meer om het lijf te hebben dan op het eerste gezicht het geval lijkt. De verhaallijnen van de dode op het feestje en de mishandeling van Amabelle op school zijn ook enorm pakkend, gelijk al van het begin. Dat de ontknopingen geen verrassingen hebben te bieden is geen enkel probleem. Alles blijkt een logische conclusie van oorzaak en gevolg, een simpel maar effectief verhaal over toxic masculinity (bij gebrek aan een vergelijkbare Nederlandse term).

In de eerste afleveringen maakt vooral een fenomenale (en perfect gecaste) Witherspoon erg veel indruk, maar daarna neemt Kidman misschien wel dat stokje over met een masterclass in subtiel acteren, alles zeggend met gezichtsuitdrukkingen en kleine gebaren. Dern is ook uitstekend gecast, en Woodley is zo prettig naturel. Ik heb haar misschien wel nergens beter gezien. Skarsgard maakt je nerveus iedere keer dat hij op het scherm verschijnt. Ook een shout-out naar Armitage, die Ziggy verrassend goed speelt, en Weigert, die een heerlijke rol als psychiater heeft. Verbluffend dat dit dezelfde actrice is die Calamity Jane speelde in Deadwood. 4.0*.

Ik vond dit een erg leuke serie. En een ijzersterk eerste seizoen. Veel mannen zullen het links laten liggen, denkende dat dit een gezapige vrouwenserie is, maar het is juist vlijmscherp en satirisch van aard. En ondanks zware onderwerpen wordt het nergens te serieus. Ik vond de loopgravenoorlogen tussen de dames, met de kinderen als zwaar geschut, hilarisch om te zien. Hiernaast ook natuurlijk de nodige relationele perikelen. Allemaal erg goed geschreven en gespeeld, realistisch en tegelijkertijd soms bijna kolderiek.

Prima serie inderdaad! Eerste aflevering is gelijk heel interessant, leuk de vooruitwijzingen naar het politie-onderzoek. Ik vond wel dat die structuur vervolgens weinig consequent wordt gebruikt en ook over de gehele lijn wat te weinig om het echt van meerwaarde te laten zijn. Sowieso zakt het van episode 2-5 een klein beetje in, waarbij niet meehelpt dat de personages grotendeels antipathiek zijn en dat de focus soms wat teveel ligt op het karakter van Reese Witherspoon. Misschien dat Amerikanen dit een interessante en begerenswaardige vrouw vinden, zou kunnen, ik in elk geval niet. Qua acteerwerk vond ik Witherspoon ook niet bijzonder. Kidman is Kidman maar Shailene Woodley steelt de show. Tegen het einde neemt de intensiteit duidelijk toe en kreeg ik ook echt wel drang de volgende aflevering te gaan kijken, wat bij deze serie verder niet zo sterk speelt (als je kijkt is het goed, maar het geeft geen binge-neigingen). Aan het slot een fijne pay-off, dankzij de krachtigste vorm van poetic justice die je kan verzinnen. Leuke eindscène ook, heel leuk, hoewel dat beeld door die verrekijker van mij niet had gehoeven, dat zijn van die bekende trucs om een opening te creëren naar een volgend seizoen maar voegt verder niks toe. Tot slot nog even de heerlijke introtitels onder de muziek van Michael Kiwanuka vermelden!

(In sterren een goeie 3,5.)

Ik denk dat Reese vanwege haar geslaagde rollen in komische films is gecast, waarvan ik Election nog steeds briljant vind. Ze is niet zozeer bedoeld als begerenswaardig maar ik vond haar wel grappig, ook hier is het een heel politiek dier dat zich heel druk loopt te maken op het neurotische af, met een uitgesproken hekel aan bepaalde vrouwen en een moeizame relatie met manlief die zich onbelangrijk voelt (mooie subtiele rol van Adam Scott die een klein rolletje heeft als superarrogante kunstenaar in Art School Confidential).

Vond de nadruk op Witherspoon meevallen maar de perikelen rond haar zeker vermakelijk.

Verborgen pareltje uit de HBO stal. Erg vermakelijk en bijzonder dun lijntje tussen heerlijke satire en af en toe sterk drama. De vrouwen rollen zijn enorm sterk geschreven en geacteerd en het is bijna onmogelijk een favoriet aan te wijzen. Kidman is voor de hand liggend maar Woodley kan wel zo fantastisch naturel acteren passend bij haar karakter dat kiezen niet te doen is. En zijn de andere twee dames vrijwel net zo sterk.

Ik kon de pacing ook erg waarderen net als de soundtrack overigens.

4,0*

Volgens mij één van HBO’s meest succesvolle series in 2017. Zo populair dat ze het terugbrachten voor een tweede seizoen ondanks dat het een miniserie was.

[quote]jacobine_rodijk schreef:

Volgens mij één van HBO’s meest succesvolle series in 2017. Zo populair dat ze het terugbrachten voor een tweede seizoen ondanks dat het een miniserie was.[/quotes]

Waarschijnlijk gaat die vlieger dan alleen voor mezelf op