El Último Caballo (1950)

Ooit bestond ze nog : de cavalerie etymologisch correct te paard...weet niet wanneer ze dat hier afgeschaft hebben, in Spanje schijnbaar tegen 50. Een burgeroorlog win je er waarschijnlijk niet mee.

Hoe dan ook, het is een origineel uitgangsgegeven voor een film- te meer omdat de knol niet eens kan praten- bedacht door auteur Neville zelf. Sommigen beschouwen dit werk zelfs als een soort neo- realisme op zijn Spaans, enkele pundits zien er- verrassend- allerhande anti- Franquistische boodschappen in. Ik lees dit eerder als een onbekommerd, reactionair product van oeraristocraat Neville en een dolletje.

1 van de eerste rollen van FG als verloren ziel in de moderne grootstad die hij later vaak zou herhalen, al moet hij nu niet voor een gezinnetje zorgen maar voor 4bener Bucephalo. Gaat uiteraard niet zo gemakkelijk en levert absurde situaties op, al dienen wij te beklemtonen dat Neville niet mikt op de schaterlach via slapstick en andere kluchtigheid, maar eerder op een glimlach via zijn typische karakterschetsen naar het Spaanse leven.

Behalve reeds genoemden nog de later beruchte Ozores als pompier- buddy van FG die het meest voor de lach moet zorgen via zijn onnozele gebrabbel, en natuurlijk Montes het vriendinnetje van de regisseur, hier later ook vriendinnetje van de held. Maar eigenlijke protagonist als meestal bij Neville Madrid, geschoten op locatie.

Zo komen wij op iets vreemds : dat Madrid anno 1950 was wel heel erg dorps en pre- modern in onze ogen, en de rants van FG omtrent de goddeloze, verdorven grootsteden met hun helse machines doet anno nu wel erg bizar aan. Die "file "moest gereconstrueerd worden in de studio ! En verder was het nogal stil op straat daar. Misschien daarom dat sommige critici hier juist een kritiek op de toenmalige achterlijkheid ter plaatse in lezen. Zal wel meevallen, en Neville lijkt te sympathiseren met het neo- ludditisme van de protagonist.

Opmerkelijk ook dat deze ouwe Spaanse film zowaar diervriendelijk lijkt te zijn : we zien - echte- beelden van een knol die wordt gespiest tijdens een corrida ( u weet wel met een picador erop ) , maar Neville lijkt te suggereren dat dit best wel zielig is, niet eens evident toen en daar.

Tenslotte lijkt het me duidelijk dat de personages en thematiek van de film teruggaan op don Quijote, net als Cervantes was Neville een grootmeester van de ironie en het tegenovergestelde van een believer in wat dan ook of een zedenprofeet.

Een release met onderschriften is er bij mijn weten niet, deze film duikt op in allerlei filmbufflijstjes dus er moeten wel fansubs zijn lijkt me.

Voor Neville buffs zal dit echter niet meteen ideaal kijkvoer zijn.

Degelijk. Een aardige komedie waarin de hoofdpersoon zijn paard een leven binnen de stierenarena wil sparen en daarom besluit om het te kopen en mee naar de hoofdstad te brengen. Die hoofdstad is inmiddels 'modern' geworden en een paard stallen blijkt een lastige opgave in een stad waar paardenstallen omgebouwd zijn tot parkeergarages.

De film is kwalitatief prima in orde, zowel wat de acteerprestaties, script en dialogen betreft. Daarnaast is het een tijdsdocument geworden die een kijkje biedt in het Madrid van destijds. De humor werkt aardig, maar de film vindt zijn waarde vooral in de kwaliteit en als tijdsdocument. Mooie toepasselijke en nostalgische titel trouwens. 3.5*

Nergens te bekennen inderdaad.